Aionian Verses
A capanawk hoi a canunawk boih anih pathloep hanah angzoh o; toe pathloep o thai ai; palungset loiah ka capa caehhaih taprong thungah ka caeh han boeh, tiah a thuih. To tiah a capa pongah ampa to qah. (Sheol h7585)
Og alle sønerne og døtterne hans kom og vilde trøysta honom, men han let seg ikkje trøysta; «Med sorg og sut lyt eg fara ned til son min i nåheimen!» sagde han. Og far hans gret yver honom; (Sheol h7585)
Toe Jakob mah, Ka capa hae na caeh haih mak ai; amya duek boeh moe, anih loe angmabueng ah ni oh boeh, loklam ah kasae tongh moeng nahaeloe, palungset loiah ka lu ih sampok hoi nawnto ah ni taprong thungah nang caeh o sak tih boeh, tiah a naa. (Sheol h7585)
Men han svara: «Son min skal ikkje fara med dykk der ned. For bror hans er burte, og han er att åleine, og hender det honom nokor ulukka på den vegen de ferdast etter, so kjem de til å senda dei grå håri mine med sorg ned i nåheimen.» (Sheol h7585)
Anih hae na lak o let moe, kasae tongh moeng nahaeloe, palungset loiah ka lu nui ih sampok hoiah ni nawnto taprong thungah nang thak o tih boeh, tiah ang naa. (Sheol h7585)
Tek de no denne og ifrå meg, og vert han fyre ei uheppa, so kjem de til å senda dei grå håri mine med sut og harm ned i nåheimen.» (Sheol h7585)
nawkta to khet hawk moe, kaicae hoi nawnto nawkta angzo ai, tiah panoek nahaeloe, anih loe dueh roep tih boeh; na tamnanawk mah palungset loiah anih lu nui ih sampok to taprong thungah ka laem o sak moeng tih. (Sheol h7585)
då vert det dauden hans, med same han ser at sveinen ikkje er med, og me lyt senda dei grå håri åt far vår med sut og sorg ned i nåheimen. (Sheol h7585)
Toe Angraeng mah hmuen kangtha to sah moe, long to akah rak pacoengah, hae kaminawk hoi nihcae ih ampuinawk to paaeh moe, kahing ah tangqom thungah caeh o nahaeloe, hae kaminawk mah Angraeng to khet patoek o, tito na panoek o tih, tiah a naa. (Sheol h7585)
men dersom Herren let henda noko som aldri fyrr hev hendt, dersom jordi let upp gapet sitt, og gløyper deim og alt som deira er, so dei fer livande ned i helheimen, so veit de at desse mennerne hev spotta Herren.» (Sheol h7585)
To kaminawk, nihcae hoi angkom kaminawk loe, kahing ah long thungah caeh o tathuk; long mah nihcae to pakuep hmoek; to tiah nihcae loe acaeng kaminawk thung hoiah anghmat angtaa o. (Sheol h7585)
Dei for livande ned i helheimen med alt som deira var, jordi gøymde deim, og dei kvarv burt or lyden. (Sheol h7585)
Kai loe hmai baktiah palungphui amngaeh pongah, kahnaem koek hell thung khoek to kangh tih; long hoi thingthainawk boih hmai ka kanghsak han, mae angdoethaih ahmuen khoek to hmai mah kangh tih. (Sheol h7585)
For ein eld er kveikt av min ande, og logar til djupt under jord; han øyder grunnen og grøda og fatar i fastaste fjell. (Sheol h7585)
Angraeng nang loe kami to paduek thaih moe hinghaih doeh paek thaih, taprong thungah caehsak thaih moe, pathawk thaih. (Sheol h7585)
Herren er den som tek liv og gjev liv, han fører ned til Helheim og upp derifrå. (Sheol h7585)
Hell qui mah angzaeng caeng moe, duekhaih thaang mah ang pakaa khoep. (Sheol h7585)
Helheims reip var snørde ikring meg. Daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
Na tawnh ih palunghahaih baktih toengah a nuiah sah ah; sampok anih ih lu to amding rue ah taprong thungah caeh tathuk hmah nasoe. (Sheol h7585)
Stell deg no difor som du hev visdom til, og lat ikkje dei grå håri hans fara i fred ned i helheimen. (Sheol h7585)
Anih loe vaihi zaehaih tawn ai boeh, tiah poek hmah; nang loe palungha kami ah na oh; anih nuiah kawbawngmaw sak han, tiah na panoek; sampok anih ih lu to athii hoi nawnto taprong thungah caehsak hmaek ah, tiah a naa. (Sheol h7585)
Men no må du ikkje lata honom vera ustraffa, for du er ein vis mann, og veit korleis du skal fara åt med honom, so du let dei grå håri hans fara blodute ned i helheimen.» (Sheol h7585)
Kanghmaa tamai baktiah, taprong ah caeh tathuk kami loe, amlaem let mak ai boeh. (Sheol h7585)
Som skyi framum fer og kverv, so ingen att frå helheim vender, (Sheol h7585)
Vannawk pongah kasang, timaw na sah thai tih? Hell pongah kathuk kue, timaw na panoek thai tih? (Sheol h7585)
Høgar’ enn himmelen - kva gjer du? Djupar’ enn helheimen - kva veit du? (Sheol h7585)
Aw taprong thungah na hawk ah, palung na phuihaih dip ai karoek to, tamquta hoi na hawk ah! Kai pahnet han ai ah, ka oh han ih atue to na khaek pae ah. (Sheol h7585)
Å, gjev du gøymde meg i helheim, løynde meg, til din vreide gav seg, gav meg ein frest, og so meg hugsa! (Sheol h7585)
Taprong loe kai ih im ni, tiah ka zing; vinghaih thungah iihhaih kahni to ka baih. (Sheol h7585)
Eit hus i helheim er mi von, i myrkret reider eg mi seng. (Sheol h7585)
Nihcae loe kai hoi nawnto maiphu thungah anghak hanah, taprong khongkha thungah caeh o tathuk tih, tiah a naa. (Sheol h7585)
Til helheims bommar fer ho ned, når eg til kvile gjeng i moldi.» (Sheol h7585)
Nihcae loe taprong ah laem o ai karoek to, hmuenmae angraenghaih hoiah khosak o. (Sheol h7585)
I lukka liver dei si tid og fer so brått til helheim ned. (Sheol h7585)
Ni kabae hoi khokhaahaih mah dantui amkawsak baktih toengah, taprong mah kazae kaminawk to amrosak. (Sheol h7585)
Som snøvatn kverv for turk og hite, so gløyper helheim deim som synda. (Sheol h7585)
Hell loe Sithaw hmaa ah bangkrai ah ni oh, amrohaih loe kraenghaih akhuem om ai. (Sheol h7585)
Helheimen open ligg for honom, avgrunnen utan noko dekkje. (Sheol h7585)
Tipongah tih nahaeloe duek pacoengah loe nang poekhaih to om mak ai boeh: mi mah maw taprong thung hoiah nang khaeah kawnhaih lok thui tih? (Sheol h7585)
For i dauden er det ikkje minne um deg; kven vil prisa deg i helheimen? (Sheol h7585)
Sithaw pahnet prae kaminawk hoi kasae kaminawk loe, hell thungah caeh o tih. (Sheol h7585)
Dei ugudlege skal fara burt til helheimen, alle heidningar som gløymer Gud. (Sheol h7585)
Ka muithla hae hell thungah na caeh taak mak ai; Ciimcai nangmah ih kami doeh na qongsak mak ai. (Sheol h7585)
For du vil ikkje yverlata mi sjæl til helheimen, du vil ikkje lata din heilage sjå undergang. (Sheol h7585)
Hell qui mah ang zaeng kang moe, duekhaih thaang mah ang maah khoep. (Sheol h7585)
Helheims reip var snørde um meg, daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
Aw Angraeng, ka pakhra taprong thung hoiah nang zuh tahang moe, tangqom thungah ka caeh han ai ah, nang hingsak. (Sheol h7585)
Herre, du hev ført meg upp frå helheimen, du hev vakt meg upp til liv frå deim som fer ned i gravi. (Sheol h7585)
Aw Angraeng, na zatsak hmah; nang khaeah lawk ka thuih pongah, kasae kaminawk to azatpaw o nasoe, nihcae loe taprong thungah anghngai o duem nasoe. (Sheol h7585)
Herre, lat meg ikkje verta til skammar, for eg ropar til deg; lat dei ugudlege verta til skammar og tagna i helheimen! (Sheol h7585)
Nihcae loe tuu baktiah taprong ah angsong o, duekhaih mah nihcae to pacah tih; akhawnbang ah nihcae to katoeng kaminawk mah uk tih; nihcae ih krang loe taprong ah qong tih, taprong loe nihcae ohhaih ahmuen ah oh. (Sheol h7585)
Som sauer vert dei førde ned i helheimen, dauden gjæter deim, og dei trurøkne tred deim ned, når morgonen renn; og deira skapnad vert øydelagd av helheimen, so dei hev ingen heimstad lenger. (Sheol h7585)
Toe ka pakhra loe taprong thacakhaih thung hoiah Sithaw mah akrang ueloe, angmah khaeah na caeh haih tih. (Selah) (Sheol h7585)
Men Gud skal løysa ut mi sjæl or handi på helheimen; for han skal taka meg til seg. (Sela) (Sheol h7585)
Sethaih loe nihcae ohhaih ahmuen, nihcae salakah oh pongah, nihcae to duekhaih mah naeh nasoe loe, hell thungah kahingah caeh o nasoe. (Sheol h7585)
Lat dauden koma brått på deim! Lat deim fara ned til helheimen livande! For vondskap råder i deira bustad og i deira hjarta. (Sheol h7585)
Na palungnathaih loe kating ai len; kathuk taprong thung hoiah ka hinghaih to nang pahlong boeh. (Sheol h7585)
For di miskunn er stor yver meg, og du hev frelst mi sjæl frå den djupe helheimen. (Sheol h7585)
Ka hinghaih mah raihaih tong boeh moe, ka hinghaih taprong taengah phak boeh. (Sheol h7585)
For mi sjæl er mett av ulukkor, og mitt liv er kome nær til helheimen. (Sheol h7585)
Kawbaktih kami maw duekhaih tongh ai ah hing thaih? Anih loe taprong thacakhaih thung hoiah a hinghaih pahlong thai tih maw? (Selah) (Sheol h7585)
Kven fær vel liva og ikkje sjå dauden? Kven friar si sjæl frå helheims vald? (Sela) (Sheol h7585)
Kai loe duekhaih qui mah ang zaeng moe, taprong patangkhanghaih mah ang naeh; raihaih hoi palungsethaih to ka tongh. (Sheol h7585)
Daude-band hadde spent seg um meg, helheims trengsla hadde funne meg; naud og sorg fann eg. (Sheol h7585)
Van ah ka caeh tahang cadoeh, to ah nang na oh; taprong thungah kang song cadoeh, khenah, to ah nang na oh. (Sheol h7585)
For eg upp til himmelen, so er du der, og reidde eg seng i helheimen, sjå, der er du og. (Sheol h7585)
Thing to boeng moe, long ah pakhoih baktih toengah, taprong taengah kaicae ih ahuhnawk to a haeh o phang. (Sheol h7585)
Som når ein pløgjer og rotar i jordi, so ligg beini våre spreidde kring ved døri til helheimen. (Sheol h7585)
nihcae to taprong baktih, tangqom thungah caeh kaminawk baktiah, kahing ah paaeh boih si; (Sheol h7585)
Me vil gløypa deim som helheimen livande, og heile som når dei fer i gravi; (Sheol h7585)
Anih ih khoknawk loe duekhaih bangah anghum tathuk moe, a caehhaih loklam doeh hell ah akunh. (Sheol h7585)
Hennar føter stig ned til dauden, hennar fet fører radt til helheims. (Sheol h7585)
Anih ih im loe hell caehhaih manglai lam ah oh moe, duekhaih imthung ah akun tathuk. (Sheol h7585)
Hennar hus er vegar til helheim, dei gjeng ned til daudens kot. (Sheol h7585)
Toe to ahmuen ah loe duekhaih to oh, nongpata mah kawk ih kaminawk loe duekhaih hell thungah ni oh o, tiah nongpa mah panoek ai. p (Sheol h7585)
Og han veit’kje at der bur daudingar, at hennar gjester er i helheims djup. (Sheol h7585)
Hell hoi amrohaih mataeng doeh Angraeng hmaa ah amtueng phaeng nahaeloe, kaminawk ih palung cae loe kawkruk maw amtueng aep tih? (Sheol h7585)
Helheim og avgrunn ligg i dagen for Herren, kor mykje meir då menneskje-hjarto. (Sheol h7585)
Hell thung hoi loih hanah, palungha kami loe hinghaih loklam bangah caeh tahang. (Sheol h7585)
Den vituge gjeng livsens veg uppetter, for han vil sleppa burt frå helheimen der nede. (Sheol h7585)
Hell thung hoiah anih to pahlong hanah, cung hoiah bop ah. (Sheol h7585)
Du slær han med riset, og sjæli hans bergar du frå helheim. (Sheol h7585)
Hell hoi duekhaih loe natuek naah doeh koi thai ai; to baktih toengah kami mik mah hnukhaih to boep thai ai. (Sheol h7585)
Helheim og avgrunn vert ikkje mette, og menneskjeaugo vert ikkje mette. (Sheol h7585)
taprong, caa kak nongpata ih zok, tui amhah thai ai long karoem; zetto mah tiah thui vai ai hmai. (Sheol h7585)
Helheim og barnlaust moderfang, jordi som aldri vert mett av vatn, og elden som ei segjer: «Nok!» (Sheol h7585)
Na ban hoi sak han koi hmuennawk boih to tha pathok ah loe sah ah; na caehhaih ahmuen, taprong ah loe toksakhaih doeh, khopoekhaih doeh, to tih ai boeh loe panoekhaih hoi palunghahaih doeh om ai boeh. (Sheol h7585)
Alt det di hand vinn gjera med di kraft, det skal du gjera, for det finst ikkje arbeid eller utrekning eller kunnskap eller visdom i helheimen som du gjeng til. (Sheol h7585)
Kai hae na palung nuiah catui daeng ah loe, na ban tampawk nuiah tacik to daeng ah; amlunghaih loe duekhaih baktiah thacak; uthaih palungthin loe taprong baktiah palung maengh; anih loe hmaipalai baktiah kangh moe, thacak hmai kangqong baktiah oh. (Sheol h7585)
«Ved hjarta meg hav som eit segl, som eit segl på din arm. Kjærleik som dauden er sterk, som helheimen strid i si trå. Ho logar som logande eld, gneisten frå Herren. (Sheol h7585)
To pongah taprong loe amoeh moe, boep thai ai ah pakha to aangh; anih ih angraengnawk, pop parai kaminawk, lensawkhaih hoi khosak nawmhaih acaeng kaminawk loe to ah anghum o tathuk tih. (Sheol h7585)
Difor vert helheimen dess meir grådig og spilar upp sitt gap umåteleg, og ned sturtar dei som er store i byen, dei som ståkar og bråkar, og dei som hev gaman der. (Sheol h7585)
kathuk koek ahmuen ah maw, to ai boeh loe kasang koek ahmuen ah maw, na Angraeng Sithaw khaeah angmathaih to hni ah, tiah a naa. (Sheol h7585)
«Krev deg eit teikn av Herren, din Gud, anten nedan or helheimsdjupet, eller ovan ifrå høgdi!» (Sheol h7585)
Long thung ih Hell loe nang angzoh naah dawt hanah anghuenh boeh; nang dawt hanah kadueh kaminawk hoi long angraengnawk to pahruek boih boeh; prae boih ih siangpahrangnawk doeh angraeng tangkhang nui hoiah angthawksak boeh. (Sheol h7585)
Helheim der nede vert uroa for di skuld, når han skal taka imot deg. Han vekkjer skuggarne for di skuld, alle fyrstar på jordi; alle folkekongarne reisar seg frå sine kongsstolar. (Sheol h7585)
Na lensawkhaih hoi na kruek ih katoengnawk loe taprong thungah laemh o tathuk boih boeh; langkawknawk loe nang tlim ah pung o moe, sadong mah nang to khuk khoep boeh. (Sheol h7585)
Ned til helheimen hev din herlegdom sokke med brusen frå dine harpor; du ligg på ei roti lega, hev makkar til yverbreidsla. (Sheol h7585)
Toe nang loe tangqom kathuk taeng ih hell ah pakhrak tathuk boeh. (Sheol h7585)
Ja, til helheimen laut du fara, lengst ned i svartaste hola. (Sheol h7585)
Duekhaih hoi lokmaihaih to ka sak o boeh, hell hoi doeh palungduehaih ka sak o boeh; tui uemhaih oh naah doeh, kaicae khaeah pha mak ai; kaicae loe amsawnlok pongah ka buep o moe, alinghaih tlim ah kang hawk o boeh, tiah na thuih o. (Sheol h7585)
For de segjer: «Me hev gjort ein avtale med dauden og eit samband med helheimen; når den susande svipa fer fram, skal ho ikkje nå oss; for me hev gjort lygni til livd og svikråd til skjol.» (Sheol h7585)
Duekhaih hoiah na sak o ih lokmaihaih to amro tih; taprong hoiah na sak o ih palungduehaih doeh cak mak ai; tui uemhaih phak naah tui mah nangcae to pazawk tih. (Sheol h7585)
Og dykkar avtale med dauden skal verta stroken, og dykkar samband med helheimen skal ikkje standa fast. Når den susande svipa fer fram, skal de verta nedslegne. (Sheol h7585)
ka hinghaih khosak hoih li naah, duekhaih khongkha ah ka caeh han boeh, kanghmat ka hinghaih saningnawk doeh ka pongsak sut han boeh mue, tiah ka poek. (Sheol h7585)
«Eg sagde: I mine beste år lyt eg fara igjenom helheimsportarne; eg lyt bøta med resten av åri mine. (Sheol h7585)
Taprong mah nang to pakoeh thai mak ai, kadueh mah doeh nang pakoehhaih laasah thai mak ai; tangqom thungah caeh tathuk kami mah na loktang lok to oep thai mak ai. (Sheol h7585)
For ikkje prisar helheimen deg, ikkje lovar dauden deg; ikkje vonar dei som fer ned i gravi på truskapen din. (Sheol h7585)
Siangpahrang khaeah olive situi hoiah na caeh moe, hmuihoih tuinawk to kapop ah na patoh, na laicaehnawk to kangthla ah na patoeh, taprong karoek to nang hum tathuk boeh. (Sheol h7585)
Du drog til kongen med olje, med mykje kryddesalve, du sende dine bod langt burt, steig ned til helheim. (Sheol h7585)
Angraeng Sithaw mah, Anih taprong thungah caeh tathuk naah palung ka boengsak; anih hanah kathuk tui to ka khuk pae, tui to ka khah pae khoep moe, kalen parai tuinawk to kang haksak; anih hanah Lebanon palung ka setsak, anih pongah taw ih thingnawk to ka zaisak boih. (Sheol h7585)
So segjer Herren, Herren: Den dagen han for ned til helheimen, let eg syrgja på honom; vatsdjupet breidde eg yver for hans skuld, og åerne derifrå stemde eg, og dei store vatn laut stana. Og eg klædde Libanon i svart for hans skuld, og kvart tre på marki ormegtast for hans skuld. (Sheol h7585)
Anih to tangqom thungah caeh tathuk kaminawk hoi nawnto hell thungah ka vah naah, anih pakhrakhaih atuen mah prae kaminawk boih ka tasoehsak; to naah Eden ih thingnawk boih, kahoih koek qoih ih Lebanon thingnawk hoi tui kanae thingnawk boih long thungah kamong ah oh o. (Sheol h7585)
Med dunen av hans fall fekk eg folkeslag til å skjelva, då eg støypte honom ned i helheimen med deim som fer ned i gravi. Då huggast dei i nedheimen, alle Eden-trei, dei likaste og beste på Libanon, alle som drikk vatn. (Sheol h7585)
Anih ih bantha cakhaih ah kaom, Sithaw panoek ai kaminawk, anih ih tahlip tlim ah kaom kaminawk loe, sumsen hoi hum ih kaminawk caehhaih ahmuen, hell thungah anih hoi nawnto caeh o tathuk. (Sheol h7585)
Dei og for ned i helheimen til deim som var slegne i hel med sverd. For dei hadde vore hans arm medan dei sat i livd i hans skugge midt imillom folki. (Sheol h7585)
Thacak misatuh kaminawk mah nang hoi nang abomh kaminawk to hell thung hoiah na dawt o tih, nihcae loe long thungah caeh o tathuk boeh; nihcae loe sumsen hoi hum ih tangyat hin aat ai kaminawk hoi nawnto angsong o. (Sheol h7585)
Velduge millom kjempor skal tala um honom og hans hjelpesmenner midt utor helheimen: «Ned er dei farne, der ligg dei, dei u-umskorne, slegne i hel med sverd.» (Sheol h7585)
Nihcae loe misatukhaih maiphaw sinh hoi tangyat hin aat ai ah hell thungah kacaeh, thacak dueh kaminawk hoi nawnto angsong o mak ai; nihcae loe angmacae lu tlim ah sumsen to a suek o, toe kahing kaminawk prae thungah zit thohhaih omsak kami ah oh o pongah, nihcae zaehaih loe angmacae ahuh nuiah om tih. (Sheol h7585)
Skulde dei då ikkje liggja hjå kjempor, hjå dei falne av dei u-umskorne, som for ned i helheimen med sin stridsbunad og fekk sverdi sine lagde under sine hovud, og misgjerningarne sine yver sine bein, for dei hadde vore ei skræmsla for kjempor i landet åt dei livande? (Sheol h7585)
Taprong thacakhaih thung hoiah nihcae to ka krang han; nihcae to duekhaih thung hoiah ka loisak han. Aw duekhaih, kai loe nang ih nathaih kasae ah ka oh han! Aw taprong, kai loe nang amrohaih ah ka oh han! Tahmenhaih mik ka tawn mak ai. (Sheol h7585)
Or helheims vald vil eg fria deim, frå dauden vil eg løysa deim ut. Kvar er di sott, du daude? Kvar er di tyning, du helheim? Anger er løynd for augo mine. (Sheol h7585)
Hell khoek to kathuk akhaw takae o cadoeh, to ahmuen hoiah nihcae to ka naeh han; van ranui khoek to daw o tahang langcadoeh, to ahmuen hoiah nihcae to ka pakhrak tathuk han: (Sheol h7585)
Bryt dei seg inn i helheim, mi hand tek deim derifrå ut, stig dei til himmelen upp, derifrå driv eg deim ned. (Sheol h7585)
raihaih ka tongh naah, ka Angraeng khaeah lawk ka thuih, to naah anih mah ang pathim; hell zok thung hoiah nang to kang palawk naah, ka lok nang tahngaih pae. (Sheol h7585)
han sagde: «Eg ropa til Herren i mi naud, og han svara meg. Frå helheims buk ropa eg, og du høyrde mi røyst. (Sheol h7585)
ue, misurtui nae kami loe zaehaih to sak, anih loe im ah a tawnh ih hmuen hoiah zok amhah thai ai: anih koehhaih loe hell baktiah kawk moe, duekhaih baktiah palung khuek tih thai ai, angmah khaeah acaeng kaminawk to pakhueng boih moe, kaminawk to angmah hanah a suek boih. (Sheol h7585)
For liksom vinen ikkje er å lita på, so skal den kaute karen ikkje få bu i ro, um han so gaper som helheimen og er som dauden umettande, og um han hev sanka til seg alle folk og henta til seg alle folkeslag. (Sheol h7585)
Toe kang thuih o, Mi kawbaktih doeh ahlong om ai ah angmah ih nawkamya palungphui thuih kami loe, zit kaom lokcaekhaih to hnu tih: mi kawbaktih doeh angmah ih nawkamya hanah, Raka, tiah thui kami loe, zit kaom lokcaekhaih to tong tih: mi kawbaktih doeh, Kamthu, tiah thui kami loe zit kaom hell hmai to tong tih. (Geenna g1067)
Men eg segjer dykk at den som er vond på bror sin forutan grunn, han skal koma for retten; og den som segjer til bror sin: «Din stakar!» han skal koma for rådet; og den som segjer: «Din dåre!» han skal koma i helviteselden. (Geenna g1067)
Na bantang mik mah na zaesak nahaeloe, taprok dok ah loe va ving ah: na takpum boih hell thungah krak pongah loe, na takpum tanghang maeto anghmat to atho oh kue. (Geenna g1067)
Um det høgre auga ditt freistar deg, so riv det ut og kasta det frå deg! Du er betre faren du misser ein av lemerne dine, enn at heile likamen vert kasta i helvite. (Geenna g1067)
Na bantang ban mah na zaesak nahaeloe, takroek pat ah loe, va ving ah: na takpum boih hell thungah krak pongah loe, na takpum thung ih hmuen maeto amrosak to nang hanah atho oh kue. (Geenna g1067)
Og um den høgre handi freistar deg, so hogg henne av og kasta henne frå deg! Du er betre faren du misser ein lem enn at heile likamen din kjem i helvite. (Geenna g1067)
Takpum paduek thaih, hinghaih pakhra paduek thai ai kaminawk to zii o hmah: toe hinghaih pakhra hoi takpum hell thungah paduek thaih hmaek kami to zii oh. (Geenna g1067)
Ottast ikkje dei som drep likamen, men ikkje kann drepa sjæli! Ottast heller honom som kann tyna både sjæl og likam i helvite! (Geenna g1067)
To pacoengah nang, Kapernuam, van khoek to amkoeh tahang, hell ah ni na krah tathuk tih: nang khaeah sak ih dawnrai hmuennawk to Sodom ah sak soe nahaeloe, vaihni ni khoek to om vop tih. (Hadēs g86)
Og du, Kapernaum, som hev vore lyft upp til himmelen, til helheimen skal du støytast ned! For hadde dei underi som er gjorde i deg, vore gjorde i Sodoma, so hadde han stade til denne dag. (Hadēs g86)
Mi kawbaktih doeh kami Capa kasae thui kami loe, zae tahmenhaih om tih: toe Kacai Muithla kasae thui kami loe, vaihi thuem hoi angzo han koi adung ah doeh, zae tahmenhaih to om mak ai. (aiōn g165)
Og den som lastar Menneskjesonen, skal få tilgjeving for det; men den som lastar den Heilage Ande, fær aldri tilgjeving, korkje i dette livet eller i det som skal koma. (aiōn g165)
Soekhring thungah kakrah aanmu loe lok to thaih, toe anih loe long hae palung pongah, alinghaih hoi angraenghaih mah lok to khuk khoep, to pongah athaih athai ai kami hoiah anghmong. (aiōn g165)
Det som var sått millom klunger, det er den som høyrer ordet, men suti for det timelege og den svikalle rikdomen kjøver ordet, so det ikkje ber frukt. (aiōn g165)
phroh haeh kami ih misa loe taqawk ni; cang aahhaih loe long boenghaih ah oh, cangaat kaminawk loe van kaminawk ni. (aiōn g165)
uvenen som sådde svimlingen, er djevelen; hausten er endelykti på verdi, og skurdfolket er englarne. (aiōn g165)
Phrohnawk to lak o moe, hmai thungah vah o baktih toengah, hae long tue boeng naah om tih. (aiōn g165)
Liksom no svimlingen vert sanka i hop og uppbrend, soleis skal det ganga til når det vert ende på verdi: (aiōn g165)
Long boeng naah loe to tiah om tih: van kaminawk to angzo o ueloe, katoeng kaminawk thung hoiah kazae kaminawk to pathlaeng o tih, (aiōn g165)
Soleis skal det ganga til når det vert ende på verdi. Då skal englarne fara ut og skilja dei vonde frå dei gode (aiōn g165)
Nang khaeah doeh lok ka thuih, Nang loe Piter ni, hae lungsong nuiah kai bokhaih im to kaimah roe ka sak han; kai bokhaih im loe hell khongkhanawk mah pazawk o thai mak ai. (Hadēs g86)
Og no segjer eg deg at du er Peter; yver den steinen vil eg byggja mi kyrkja, og helheimsportarne skal ikkje vinna yver henne. (Hadēs g86)
Na ban mah maw, to tih ai boeh loe na khok mah maw hmuen sah pazae nahaeloe takroek pat ah loe, va ving ah: ban hnetto hoi khok hnetto akoep ah dungzan hmai thungah na krak pongah loe, takpum akoep ai ah hinghaih thungah akun to hoih kue. (aiōnios g166)
Um handi di eller foten din freistar deg, so hogg deim av og kasta deim frå deg! Det er betre for deg å ganga einhendt eller halt inn til livet enn å hava tvo hender og tvo føter og kastast i den ævelege elden. (aiōnios g166)
Na mik mah hmuen sahpazae nahaeloe, taprok dok ah loe, va ving ah: mik hnetto hoi hell hmai thungah na krak pongah loe, mik maeto hoiah hinghaih thungah akun to hoih kue. (Geenna g1067)
Og um auga ditt freistar deg, so riv det ut og kasta det frå deg! Det er betre for deg å ganga einøygd inn til livet enn å hava tvo augo og kastast i helveteselden. (Geenna g1067)
Khenah, kami maeto anih khaeah angzoh moe, Kahoih patukkung, dungzan hinghaih ka hnuk thai hanah, kahoih hmuen timaw ka sak han? tiah a dueng. (aiōnios g166)
Då kom det ein til honom og sagde: «Meister, kva godt skal eg gjera so eg kann få eit æveleg liv?» (aiōnios g166)
Mi kawbaktih doeh ka hmin pongah imnawk maw, to tih ai boeh loe nawkamyanawk maw, to tih ai boeh loe ampa maw, to tih ai boeh loe amno maw, to tih ai boeh loe a zu maw, to tih ai boeh loe a caanawk hoi a lawknawk maw caehtaak kami loe, atho alet cumvaito hnu ueloe, dungzan hinghaih qawk to toep tih. (aiōnios g166)
Og kvar som hev skilt seg med hus eller brør eller syster eller far eller mor eller born eller gardar for mitt namn skuld, han skal få det att mange gonger og erva eit ævelegt liv. (aiōnios g166)
Loklam taengah kaom thaiduetkung to a hnuk naah a taengah a caeh, aqam khue ai ah loe tidoeh hnu ai; to naah thaiduetkung khaeah, Vaihi hoi kamtong natuek naah doeh athaih athai hmah lai ah, tiah a naa. Thaiduetkung loe akra ai ah azaem roep. (aiōn g165)
Då fekk han sjå eit einsleg fiketre attmed vegen. Han gjekk der burt, men fann’kje anna på treet enn lauv. Då sagde han til det: «Aldri i verdi skal det koma frukt på deg meir.» Og straks turka fiketreet. (aiōn g165)
Nangcae angsah thaih, Farasi hoi ca tarik kaminawk, khosak na bing o! Kami maeto amkhraisak hanah tuipui hoi saoeng to na takui o moe, kami to na hnuk o naah, anih to nangmacae pong alet hnetto kamtlai ah hell ih caa ah nang coeng o sak. (Geenna g1067)
Ve yver dykk skriftlærde og farisæarar, hyklarar som de er! de fer land og strand og leitar etter ein fylgjesvein, og finn de ein, so gjer de honom til eit helvitesbarn, tvo gonger verre enn de er sjølve. (Geenna g1067)
Nangcae pahuinawk, nangcae pahui ih caanawk, kawbangmaw hell thung hoiah na loih o thai tih? (Geenna g1067)
De eiterormar, de slange-ungar, korleis kann de sleppa undan helvitesdomen? (Geenna g1067)
Anih Olive mae nuiah anghnut naah, a hnukbang kaminawk khue anih khaeah angzoh o moe, Hae hmuennawk hae natuek naah maw om tih, nang zohhaih atue hoi long boenghaih tue angmathaih loe kawbangmaw om tih? Na thui ah, tiah a naa o. (aiōn g165)
Sidan, då han sat på Oljeberget, og ingen annan var med, gjekk læresveinarne fram til honom og sagde: «Seg oss: Når skal alt dette henda, og kva merke skal me hava på koma di og enden på verdi!» (aiōn g165)
To pacoengah bangqoi bangah kaom kaminawk khaeah doeh, Nangcae tangoeng ih kaminawk, Kai khae hoi tacawt oh, taqawk hoi anih ih van kaminawk hanah sak ih dungzan hmai thungah caeh oh: (aiōnios g166)
So segjer han til deim på vinstre sida: «Gakk burt frå meg, de bannstøytte, til den ævelege elden, som er tilbudd åt djevelen og englarne hans! (aiōnios g166)
Nihcae loe dungzan patangkhanghaih ahmuen ah caeh o tih, toe katoeng kaminawk loe dungzan hinghaih thungah akun o tih. (aiōnios g166)
So skal dei ganga burt til æveleg straff, men dei rettferdige til eit ævelegt liv. (aiōnios g166)
kang thuih o ih loknawk boih nihcae mah pazui o thai hanah patuk oh: khenah, long boeng khoek to, nangcae hoi nawnto ka oh, tiah a naa. Amen. (aiōn g165)
og lærer deim å halda alt det som eg hev bode dykk. Og sjå, eg er med dykk alle dagar so lenge verdi stend!» (aiōn g165)
toe hae long nui ih hmuen pongah mawnhaih hoi long angraenghaih mah aling pongah, kalah hmuennawk koehhaih to akun naah, tamthang lok to khuk khoep, to pongah athaih athai ai. (aiōn g165)
men suterne for det timelege og den svikfulle rikdomen og fysna etter alle andre ting, trengjer seg inn og kjøver ordet, so det vert grødelaust. (aiōn g165)
Na ban mah na zaesak nahaeloe, takroek pat ah: ban hnetto koep ah dueh thai ai, hell hmai thungah caeh pongah loe, ban koep ai ah hinghaih thungah akun to nang hanah hoih kue: (Geenna g1067)
Dersom handi di freistar deg, so hogg henne av! Det er betre du gjeng vanfør inn til livet, enn at du hev båe henderne dine og kjem i helvite, i den usløkkjande elden, (Geenna g1067)
Na khok mah na zaesak nahaeloe, takroek pat ah: khok hnetto koep ah dueh thai ai, hell hmai thungah caeh pongah loe, khok koep ai ah hinghaih thungah akun to nang hanah hoih kue. (Geenna g1067)
Og dersom foten din freistar deg, so hogg honom av! Det er betre du gjeng einføtt inn til livet, enn at du hev båe føterne dine og vert kasta i helvite, (Geenna g1067)
Na mik mah na zaesak nahaeloe, taprok dok ah: mik hnetto koep ah, hell hmai thungah caeh pongah loe, mik maeto hoi Sithaw prae thungah akun to nang hanah hoih kue. (Geenna g1067)
Og dersom auga ditt freistar deg, so riv det ut! Det er betre du gjeng einøygd inn i Guds rike, enn at du hev tvo augo og vert kasta i helvite, (Geenna g1067)
Anih loklam ah caeh naah, kami maeto anih khaeah cawnh hoiah angzoh moe, khokkhu cangkrawn pacoengah, anih khaeah, Patukkung kahoih, dungzan hinghaih ka hnuk hanah, timaw ka sak han? tiah lok a dueng. (aiōnios g166)
Då han kom ut på vegen, sprang det ein fram og fall på kne for honom og spurde: «Gode meister, kva skal eg gjera so eg kann vinna eit æveleg liv?» (aiōnios g166)
Jesu mah thaiduet kung khaeah, Nang khae hoi ih athaih to mi mah doeh dungzan khoek to caa hmah nasoe, tiah a naa. To lok to a hnukbang kaminawk mah thaih o. (aiōn g165)
Då tala han til treet og sagde: «Gjev aldri i verdi nokon må koma til å eta frukt av deg meir!» Og det høyrde læresveinarne på. (aiōn g165)
Anih mah Jakob imthung to dungzan ah uk tih; a prae loe boenghaih om mak ai, tiah a naa. (aiōn g165)
han skal vera konge yver Jakobs-ætti i all æva, og det skal ikkje vera ende på kongedømet hans.» (aiōn g165)
aicae ampanawk khaeah a thuih ih lok baktih toengah, Abraham hoi a caanawk khaeah doeh boeng ai ah a thuih, tiah thuih. (aiōn g165)
So var hans ord til federn’ våre - si miskunn mot Abraham og hans ætt.» (aiōn g165)
long amtong tangsuek na hoiah angmah ih kaciim tahmaanawk ih pakha hoi thuih ih lok baktih toengah: (aiōn g165)
Som han frå fordom gjenom Heilag profetmunn sagde: (aiōn g165)
Nihcae to kathuk tahawt thungah caehsak han ai ah, anih khaeah tahmenhaih hnik o. (Abyssos g12)
og dei bad at han ikkje vilde lata deim fara ned i avgrunnen. (Abyssos g12)
Nang, Kapernuam, van khoek to nam koeh langlacadoeh, hell thungah ni na khrah tathuk tih. (Hadēs g86)
Og du, Kapernaum - skal du kann henda lyftast upp til himmelen? nei, til helheimen skal du støytast ned. (Hadēs g86)
Khenah, daan kop kami maeto loe anih to tanoek hanah angdoet moe, Patukkung, dungzan hinghaih ka hnuk hanah timaw ka sak han? tiah a naa. (aiōnios g166)
Då gjekk det fram ein som var kunnig i lovi; han vilde freista Jesus og sagde: «Meister, kva skal eg gjera for å vinna eit æveleg liv?» (aiōnios g166)
Toe na zit o han koi to kang thuih o coek han: a hum pacoengah, hell thungah va thaih, Anih to zii oh; ue, kang thuih o, Anih to zii oh. (Geenna g1067)
Eg skal syna dykk kven de skal ottast; de skal ottast honom som hev magt til å drepa og sidan kasta i helvite. Ja, segjer eg dykk, honom skal de ottast! (Geenna g1067)
Katoeng ai phoisa pakuem kami loe palunghahaih hoiah toksak pongah, angraeng mah anih to pakoeh: hae long nuiah kaom kaminawk loe a toksak o naah, aanghaih thung kaom kaminawk pongah doeh palungha o kue. (aiōn g165)
Og Herren rosa uærlege hushaldaren for di han hadde fare klokt åt. For denne verdsens born er klokare til å stella seg med sine jamlikar enn ljossens born er. (aiōn g165)
Kang thuih o, Katoeng ai long nui ih hmuenmae to nangmah ih ampui ah ohsak hanah patoh oh, to tiah ni na duek o naah, hmuenmae mah dungzan ohhaih ahmuen ah na om o sak tih. (aiōnios g166)
Og eg segjer dykk: Vinn dykk vener med den urettferdige Mammon, so dei kann taka imot dykk i dei ævelege heimarne når han tryt! (aiōnios g166)
Anih loe hell thungah patangkhang, van bang a khet tahang naah, Abraham saoek nuiah kaom, Lazaru to ahmuen kangthla hoiah a hnuk. (Hadēs g86)
Som han no slo upp augo sine i helheimen, der han låg og pintest, ser han Abraham langt burte, og Lasarus innmed barmen hans. (Hadēs g86)
Ukkung maeto mah, Kahoih Patukkung, dungzan hinghaih qawktoep hanah timaw ka sak han? tiah dueng. (aiōnios g166)
Ein synagoge-forstandar spurde honom: «Gode meister, kva skal eg gjera so eg kann vinna eit ævelegt liv?» (aiōnios g166)
Jesu mah nihcae khaeah, Vaihi dung ih kaminawk loe zu lak o moe, imthong to krak o: (aiōn g165)
Jesus svara: «Dei som liver her i verdi, dei gifter seg og vert burtgifte; (aiōn g165)
toe to adung ah kathum han koiah poek ih kaminawk duekhaih thung hoiah angthawk o let naah loe, zu lakhaih hoi imthong krakhaih to om mak ai boeh: (aiōn g165)
men dei som vert haldne verdige til å nå hi verdi og standa upp att frå dei daude, dei korkje gifter seg eller vert burtgifte; (aiōn g165)
Mi kawbaktith doeh Anih tang kami loe anghmaa mak ai, dungzan hinghaih to hnu tih. (aiōnios g166)
so kvar den som trur, skal hava æveleg liv i honom. (aiōnios g166)
Sithaw mah long palung phi pongah, maeto khue tawnh ih a Capa to a paek, mi kawbaktih doeh Anih tang kami loe anghmaa mak ai, dungzan hinghaih to hnu tih. (aiōnios g166)
For so elska Gud verdi at han gav Son sin, den einborne, so kvar den som trur på honom, ikkje skal verta fortapt, men hava ævelegt liv. (aiōnios g166)
Capa tang kami loe dungzan hinghaih to tawnh: Capa tang ai kami loe hinghaih hnu mak ai; Sithaw palungphuihaih a nuiah om tih, tiah a naa. (aiōnios g166)
Den som trur på Sonen, hev æveleg liv; men den som ikkje lyder Sonen, fær ikkje sjå livet, men Guds vreide vert verande yver honom». (aiōnios g166)
Cang aat kami loe atho to hnuk moe, dungzan hing hanah athaih to pakhrik: to naah ni caang tuh kami hoi aat kami to anghoe hoi hmaek tih. (aiōnios g166)
Den som haustar fær løn, og samlar grøda til ævelegt liv, so dei skal få gleda seg saman både den som sår og den som haustar. (aiōnios g166)
Loktang to, loktang ah, Kang thuih o, Ka lok hae tahngai moe, kai patoehkung Anih to tang kami loe, dungzan hinghaih to tawnh boeh pongah, lokcaekhaih tong mak ai; duekhaih thung hoiah a poeng boeh moe, hinghaih thungah akun boeh. (aiōnios g166)
Det segjer eg dykk for visst og sant: Den som høyrer mitt ord og trur den som sende meg, han hev ævelegt liv, og kjem ikkje for domen, men hev gjenge yver frå dauden til livet. (aiōnios g166)
Nangcae dungzan hinghaih loe Cabu thungah oh, tiah na poek o pongah, Cabunawk to na khet o; to Cabunawk loe kai kawng thuikung ah ni oh o. (aiōnios g166)
De granskar skrifterne av di de tenkjer at de hev eit ævelegt liv i deim, og dei er det som vitnar um meg. (aiōnios g166)
Ampa Sithaw mah Anih nuiah catui daeng boeh pongah, Kamro koi buh hak hanah toksah o hmah, Kami Capa mah nangcae han paek han ih dungzan hinghaih hnuk hanah, tok to sah oh, tiah a naa. (aiōnios g166)
Vinn dykk ikkje føda som forgjengst, men føda som varer og gjev eit ævelegt liv! Den skal Menneskjesonen gjeva dykk; for honom hev Faderen, Gud, sett sitt innsigle på.» (aiōnios g166)
Mi kawbaktih doeh Capa to hnu moe, anih tanghaih tawn kami loe dungzan hinghaih tawn tih, hae loe kai patoehkung Anih koehhaih ah oh: hnukkhuem niah anih to kang thawksak let han, tiah a naa. (aiōnios g166)
For so vil Far min, at kvar den som ser Sonen og trur på honom, skal hava ævelegt liv, og at eg skal vekkja honom upp att på den siste dag.» (aiōnios g166)
Loktang to, loktang ah, Kang thuih o, mi kawbaktih doeh kai tang kami loe dungzan hinghaih to tawnh boeh. (aiōnios g166)
Det segjer eg dykk for visst og sant: Den som trur, hev ævelegt liv. (aiōnios g166)
Kai loe van hoiah angzo tathuk hinghaih takaw ah ka oh: mi kawbaktih doeh hae takaw caa kami loe, dungzan ah hing tih: long mah hinghaih tawnh hanah, ka paek han koi takaw loe ka ngan hae boeh ni, tiah a naa. (aiōn g165)
Eg er det livande brødet som kom ned frå himmelen; dersom nokon et av det brødet, skal liva i all æva; og brødet eg vil gjeva, er kjøtet mitt, som eg gjev til liv for verdi.» (aiōn g165)
Mi kawbaktih doeh ka ngan to caa moe, ka thii to nae kami loe, dungzan hinghaih to tawnh; hnukkhuem niah anih to kang thawksak let han. (aiōnios g166)
Den som et mitt kjøt og drikk mitt blod, hev eit ævelegt liv, og eg skal vekkja honom upp att på den siste dag. (aiōnios g166)
Hae loe van hoiah angzo tathuk takaw ah oh: nam panawk mah manna to caak o moe, duek o baktih na ai ah, hae takaw caa kami loe dungzan ah hing tih. (aiōn g165)
Det er brødet som kom ned frå himmelen; det er’kje som det federne dykkar åt, og so døydde: den som et dette brødet, skal liva i all æva.» (aiōn g165)
Simon Piter mah anih khaeah, Angraeng, na lok ah ni dungzan hinghaih to oh, mi khaeah maw ka caeh o han? (aiōnios g166)
Simon Peter svara: «Herre, kven skulde me ganga til? Du hev det ævelege livs ord, (aiōnios g166)
Tamna loe im ah om poe ai: toe Capa loe oh poe. (aiōn g165)
Men trælen vert ikkje verande i huset for all tid - sonen vert verande der for all tid. (aiōn g165)
Loktang to, loktang ah, Kang thuih o, Ka thuih ih lok pakuem kami loe, natuek naah doeh dueh mak ai, tiah a naa. (aiōn g165)
Det segjer eg dykk for visst og sant: Den som held seg etter mine ord, skal ikkje i all æva sjå dauden.» (aiōn g165)
Judahnawk mah anih khaeah, Taqawk na tawnh, tiah vaihi kang panoek o boeh. Abraham loe duek boeh moe, Tahmaanawk doeh duek o boeh; toe nang mah loe Ka lok pakuem kami loe, natuek naah doeh duekhaih hnu mak ai, tiah na thuih. (aiōn g165)
«No veit me at du er forgjord, » sagde jødarne. «Abraham hev døytt, og profetarne og, og du segjer: «Den som held seg etter mine ord, skal ikkje i all æva smaka dauden.» (aiōn g165)
Tapen tangsuek na hoi kaom mikmaeng to mik amtuengsak, tiah long oh tangsuek na hoi mi mah doeh thai vai ai vop. (aiōn g165)
Frå ævords tid hev det ikkje vore spurt at nokon hev opna augo på ein blindfødd. (aiōn g165)
mi kawbaktih doeh Kai tanghaih hoiah khosah kami loe natuek naah doeh dueh mak ai. Hae lok hae na tang maw? tiah a naa. (aiōn g165)
og kvar den som liver og trur på meg, skal i all æva ikkje døy. Trur du det?» (aiōn g165)
Mi kawbaktih doeh a hinghaih palung kami loe, anghmaa tih; hae long nuiah a hinghaih hnuma kami loe dungzan hinghaih to toep tih. (aiōnios g166)
Den som elskar livet sitt, misser det, og den som hatar livet sitt i denne verdi, skal berga det til eit ævelegt liv. (aiōnios g166)
To naah paroeai kaminawk mah anih khaeah, Kri loe dungzan ah caak poe tih, tiah kaalok mah thuih ih lok to ka thaih o: nangmah loe kawbangmaw, Kami Capa to ranui ah bang o tih, tiah na thuih, hae Kami Capa loe mi maw? tiah pathim pae o. (aiōn g165)
Folket svara: «Me hev høyrt av lovi at Messias liver æveleg; korleis hev det seg då at du segjer Menneskjesonen skal lyftast upp? Kven er denne Menneskjesonen?» (aiōn g165)
Anih mah paek ih lok loe dungzan hinghaih lok ah oh, tito ka panoek: to pongah Pa mah ang thuihsak ih baktih toengah ni lok ka thuih, tiah a naa. (aiōnios g166)
og eg veit at hans fyresegn er eit ævelegt liv. So talar eg då det som eg talar heiltupp so som Faderen hev sagt meg.» (aiōnios g166)
Piter mah anih khaeah, Ka khok hae natuek naah doeh na pasae mak ai, tiah a naa. Jesu mah anih khaeah, Kang pasae pae ai nahaeloe, kai ih kami ah na om mak ai, tiah a naa. (aiōn g165)
«Aldri i verdi skal du två mine føter, » segjer Peter. «Dersom eg ikkje tvær deg, hev du ingen ting i hop med meg, » svara Jesus. (aiōn g165)
Anih nangcae khaeah oh poe hanah, Pa khaeah lawk ka thuih han, Anih mah kalah Pathloepkung to na paek tih; (aiōn g165)
då skal eg beda Faderen, so gjev han dykk ein annan målsmann, som skal vera hjå dykk i all æva, (aiōn g165)
Capa han na paek ih paroeai kaminawk khaeah, Capa mah dungzan hinghaih to paek hanah, kaminawk boih ukhaih to Capa khaeah na paek boeh. (aiōnios g166)
etter di du gav honom magt yver alt kjøt, so han kann lata alle deim du hev gjeve honom få ævelegt liv, (aiōnios g166)
Nihcae mah, Na patoeh ih Jesu Kri hoi nang khue ni Sithaw tangtang, tiah panoekhaih loe dungzan hinghaih ah oh. (aiōnios g166)
og det er det ævelege livet at dei kjenner deg, den einaste sanne Gud, og den du sende, Jesus Kristus. (aiōnios g166)
ka hinghaih pakhra hell thungah Nang caehtaak mak ai, nangmah ih kaciim kami to na qongsak mak ai. (Hadēs g86)
for du skal ikkje yverlata mi sjæl i helheimen og ikkje lata din heilage sjå undergang. (Hadēs g86)
David mah hae tiah kaom han koi hmuen to panoek coek boeh pongah, a hinghaih Pakhra loe hell thungah caehtaak mak ai, a takpum doeh qong mak ai, tiah Kri angthawk lethaih kawng to a thuih. (Hadēs g86)
so tala han framsynt um Messias’ uppstoda det ordet at han ikkje vart yverlaten i helheimen, og ikkje heller hans kjøt såg undergang. (Hadēs g86)
Anih loe long amtong tangsuek nathuem hoi Sithaw mah angmah ih kaciim tahmaanawk ih pakha hoiah thuih ih lok baktih toengah, hmuennawk boih kangtha ah sakpanhaih atue pha ai karoek to van ah om tih. (aiōn g165)
han som himmelen skal hysa til tidi for atterreisingi av alle ting, som Gud hev tala um gjenom munnen til sine heilage profetar frå gamle dagar. (aiōn g165)
To pacoengah Paul hoi Barnabas loe misahoihaih hoiah nihcae khaeah lokthuih pae hoi, Sithaw lok loe nangcae khaeah thuih o hmaloe han oh: toe nangcae mah na pahnawt o moe, nangmacae hoi nangmacae to dungzan hinghaih hoi kamcuk ai ah na poek o pongah, khenah, kaihnik loe Gentelnawk khaeah kang qoi hoi boeh. (aiōnios g166)
Då tok Paulus og Barnabas til ords og sagde beint ut: «Det var naudsynlegt at Guds ord vart tala fyrst til dykk; men sidan de støyter det burt og ikkje dømer dykk sjølve verdige til det ævelege liv, sjå, so vender me oss til heidningarne. (aiōnios g166)
Gentelnawk mah to lok to thaih o naah, anghoe o moe, Angraeng ih lok to pakoeh o; dungzan hinghaih hnuk hanah pahoe ih kaminawk boih mah tang o. (aiōnios g166)
Då heidningarne høyrde det, gledde dei seg og prisa Herrens ord, og dei tok ved trui, so mange som var etla til ævelegt liv. (aiōnios g166)
Sithaw loe long amtong tangsuek nathuem hoiah a sak han koi toknawk to panoek boih boeh. (aiōn g165)
som han veit um frå æveleg tid. (aiōn g165)
Long oh tangsuek na hoi amtueng ai hmuennawk to kamtueng ah hnuk thai boeh, dungzan a thacakhaih hoi Sithaw ah ohhaih to, a sak ih hmuenawk rang hoiah kamtueng ah panoek boeh pongah, a sak o ih zaehaih to nihcae mah angphat o thai mak ai. (aïdios g126)
For hans usynlege grunnhått, både hans ævelege kraft og guddom, er synleg sidan han skapte verdi, då ein kann skyna honom av gjerningarne - so folk skal vera utan orsaking (aïdios g126)
Nihcae loe loktang Sithaw to amsawn lok hoiah athlaeng o ving moe, dungzan tahamhoihaih ah kaom, Sahkung pongah, sak ih hmuen to a bok o lat. Amen. (aiōn g165)
dei som bytte burt Guds sanning for lygn, og æra og dyrka skapningen framfor skaparen, han som er velsigna i all æva. Amen. (aiōn g165)
kahoih hmuen sah kami, lensawkhaih, khingyahaih hoi amro thai ai hmuen pakrong kaminawk hanah loe dungzan hinghaih to paek tih: (aiōnios g166)
deim som med trott i god gjerning søkjer herlegdom og æra og uforgjengelegdom, skal han gjeva ævelegt liv; (aiōnios g166)
Zaehaih mah duekhaih to uk baktih toengah, aicae Angraeng Jesu Kri rang hoiah dungzan hinghaih hnuk hanah, toenghaih rang hoiah tahmenhaih mah uk toeng tih. (aiōnios g166)
so liksom syndi rådde ved dauden, skulde nåden og råda ved rettferd til ævelegt liv ved Jesus Kristus, vår Herre. (aiōnios g166)
Toe vaihi loe zaehaih thung hoi na loih o boeh moe, Sithaw ih tamna ah na oh o boeh, ciimcaihaih thingthai to na hnuk o, hnukkhuem ah, dungzan hinghaih to na hnu o tih. (aiōnios g166)
Men no då de er frigjorde frå syndi og hev vorte Guds tenarar, hev de dykkar frukt til helging, og endelykti er ævelegt liv. (aiōnios g166)
Zaehaih tho loe duekhaih ih ni; toe Sithaw tangqum loe aicae Angraeng Kri Jesu rang hoiah dungzan hinghaih ah oh. (aiōnios g166)
For den løn som syndi gjev, er dauden, men Guds nådegåva er ævelegt liv i Kristus Jesus, vår Herre. (aiōnios g166)
nihcae loe aicae ampa ah oh o, taksa ah nihcae thung hoiah ni Kri to angzoh, Anih loe hmuennawk boih ukkung ah oh moe, dungzan tahamhoihaih Sithaw ah oh. Amen. (aiōn g165)
dei som federne høyrer til og som Kristus er ætta frå etter kjøtet, han som er Gud yver alle ting, velsigna i all æva. Amen. (aiōn g165)
to tih ai boeh loe, (Duekhaih thung hoi Kri pathawk let hanah, ) Mi maw kathuk thungah angthum tathuk tih? tiah thui hmah, tiah thuih. (Abyssos g12)
eller: «Kven skal fara ned i avgrunnen» - det vil segja til å henta Kristus upp frå dei daude -?» (Abyssos g12)
Sithaw mah kami boih nuiah palungnathaih tawnh thai hanah, kami boih lok tahngai ai ah ohsak. (eleēsē g1653)
for Gud hev gjeve deim alle yver til ulydnad, so han skulde kunna miskunna deim alle. (eleēsē g1653)
Hmuennawk boih loe Anih ih ni, Anih rang hoiah a oh o moe, Anih han ih ni a oh o; lensawkhaih loe Angmah khaeah dungzan ah om poe nasoe! Amen. (aiōn g165)
For av honom og ved honom og til honom er alle ting. Han skal hava æra i all æva! Amen. (aiōn g165)
Nangcae loe hae long kami ah angcoeng o hmah: poek angthahaih hoiah amkhrai oh, to tiah ni kahoih hmuen, koeh koi kaom, kakoep Sithaw koehhaih to na panoek o thai tih. (aiōn g165)
og skikka dykk ikkje likt med denne verdi, men umlagast med uppatnying av hugen dykkar, so de kann prøva kva som er Guds vilje: det gode og hugnadlege og fullkomne. (aiōn g165)
Long oh tangsuek nathuem hoi tamquta ah suek ih kathuk hmuen amtuenghaih baktih, ka thuih ih kahoih tamthanglok hoi Jesu Kri ih tamthanglok taphonghaih baktih toengah, nangcae thacaksak thaih Anih mah, (aiōnios g166)
Men han som er megtig til å styrkja dykk etter mitt evangelium og Jesu Kristi forkynning, etter openberringi av den løyndomen som hev vore duld i ævelege tider, (aiōnios g166)
dungzan kahing Sithaw lokpaekhaih baktih toengah, tahmaanawk ih Cabu rang hoiah a tang o moe, a lok tahngaih pae o hanah, prae kruek ih kaminawk khaeah vaihi amtuengsak boeh: (aiōnios g166)
men no er komen til synes, og i profetiske skrifter etter den ævelege Guds fyresegn kunngjord for alle folk til å verka lydnad i tru, (aiōnios g166)
Jesu Kri rang hoiah palungha Sithaw khae khue ah, dungzan khoek to lensawkhaih om nasoe. Amen. (aiōn g165)
han, den eine vise Gud ved Jesus Kristus, skal hava æra i all æva! Amen. (aiōn g165)
Palungha kami loe naah maw oh? Ca tarik kami loe naah maw oh? Hae long nui ih angaek kop kami loe naah maw oh? Hae long nui palunghahaih loe Sithaw mah amthuhaih ah ni oh, tiah amtuengsak na ai maw? (aiōn g165)
Kvar er ein vismann? Kvar er ein skriftlærd? Kvar er ein granskar av denne verdi? Hev ikkje Gud gjort visdomen i verdi til dårskap? (aiōn g165)
Palunghahaih lok to tanghaih bangah akoep kaminawk khaeah a thuih o: toe tiah doeh kangcoeng ai, hae long palunghahaih lok hoi hae long ukkungnawk ih palunghahaih lok to a thui o ai: (aiōn g165)
Men me talar visdom hjå dei fullkomne, men ein visdom som ikkje høyrer denne verdi til eller herrarne i denne verdi, dei som forgjengst. (aiōn g165)
toe lensawkhaih ah a oh o hanah, long om ai naah Sithaw mah paek ih panoek karai palunghahaih lok, kathuk Sithaw palunghahaih lok to ni a thuih o: (aiōn g165)
Men som ein løyndom talar me Guds visdom, den dulde, som Gud frå ævelege tider hev etla til vår herlegdom, (aiōn g165)
to kathuk palunghahaih loe hae long nui ukkungnawk mah panoek o ai: nihcae mah panoek o nahaeloe, lensawkhaih Angraeng to takhing o mak ai. (aiōn g165)
Den ingen av herrarne i denne verdi kjende; for hadde dei kjent honom, so hadde dei ikkje krossfest herlegdoms-herren; (aiōn g165)
Mi kawbaktih doeh angmah hoi angmah angling hmah nasoe. Nangcae thungah kami maeto mah angmah hoi angmah kai loe hae long nuiah palungha kami ah ka oh, tiah poek nahaeloe, palungha kami ah a oh thai hanah, kamthu baktiah om nasoe. (aiōn g165)
Ingen dåre seg sjølv! Um nokon millom dykk tykkjest vera vis i denne verdi, lat honom verta ei dåre, so han kann verta vis! (aiōn g165)
To pongah, caaknaek mah nawkamya to zaesak nahaeloe, nawkamya to ka zaesak moeng han ai ah, long oh nathung moi to ka caa mak ai. (aiōn g165)
Difor, dersom mat valdar støyt for bror min, so vil eg i all æva ikkje eta kjøt, so eg ikkje skal valda støyt for bror min. (aiōn g165)
Nihcae nuiah kaom hae hmuennawk boih loe minawk han khet koi kaom hmuen ah ni oh: long tue boeng khoek to kaom aicae thuitaek han ih ni tarik. (aiōn g165)
Men dette hende deim som fyredøme, men det er skrive til påminning for oss som dei siste tider er komne til. (aiōn g165)
Aw duekhaih, nang ih kasoe loe naah maw oh? Aw taprong na pazawkhaih loe naah maw oh? (Hadēs g86)
«Daude, kvar er din brodd? Daude, kvar er din siger?» (Hadēs g86)
Sithaw krang ah kaom, Kri lensawkhaih kahoih tamthanglok aanghaih to, nihcae mah hnuk o thai han ai ah, hae long sithaw mah katang ai kaminawk ih palung to maengsak. (aiōn g165)
dei som guden til denne verdi hev blinda den vantruande hugen på, so ljoset frå evangeliet um Kristi herlegdom, han som er Guds bilæte, ikkje skal skina for deim. (aiōn g165)
Atue setta thung a tongh o ih tetta pacaekthlaekhaih mah, aicae hanah kahoih parai, dungzan lensawkhaih to ohsak; (aiōnios g166)
For vår kortvarande og lette trengsla verkar for oss ei æveleg nøgd av herlegdom i yvermål på yvermål, (aiōnios g166)
to pongah kaicae loe kamtueng hmuennawk to ka dan o ai, kamtueng ai hmuennawk to ni ka dan o: ka hnuk o ih hmuennawk loe nawnetta hanah ni oh; toe hnuk ai ih hmuennawk loe dungzan khoek to cak poe. (aiōnios g166)
med di me ikkje fester oss ved det synlege, men ved det usynlege; for det synlege er timelegt, men det usynlege ævelegt. (aiōnios g166)
Long hoi sak ih hae kahni im hae anghmaa cadoeh, van ah ban hoi sak ai ih dungzan ah kacak, Sithaw ih im a tawnh o, tiah a panoek o. (aiōnios g166)
For me veit, at um vår likams jordiske hus vert nedrive, so hev me ein bygnad av Gud, eit hus som ikkje er gjort med hender, ævelegt i himmelen. (aiōnios g166)
(Anih loe Kapop ah haeh moe, amtang kaminawk hanah a paek boeh: Anih toenghaih loe dungzan khoek to cak, tiah tarik ih oh. (aiōn g165)
som skrive stend: «Han strøydde ut, han gav dei fatige, hans rettferd vert verande i all æva.» (aiōn g165)
Lok kam lai ai, tito dungzan tahamhoihaih, aicae Angraeng Jesu Kri ih Ampa, Sithaw mah panoek. (aiōn g165)
Gud og vår Herre Jesu Kristi Fader, som er velsigna i all æva, han veit at eg ikkje lyg! (aiōn g165)
aicae Ampa Sithaw koehhaih baktih, vaihi dung thuem ih kahoih ai hae long thung hoiah aicae pahlong thai hanah, Anih loe angmah hoi angmah to angpaek boeh, (aiōn g165)
som gav seg sjølv for våre synder, so han kunde fria oss ut or den noverande vonde verdi etter vår Gud og Faders vilje; (aiōn g165)
Anih khaeah tahamhoihaih dungzan hoi dungzan khoek to om nasoe. Amen. (aiōn g165)
honom vere æra i all æve! Amen. (aiōn g165)
Taksa koehhaih patii kami loe, taksa amrohaih to aat ueloe, Muithla koehhaih patii kami loe Muithla ah dungzan hinghaih to aat tih. (aiōnios g166)
For den som sår i sitt kjød, skal hausta tjon av kjøtet; men den som sår i Anden, han skal hausta ævelegt liv av Anden. (aiōnios g166)
Anih loe hmuennawk boih ranui ah angraenghaih, akaa tawnhaih, thacakhaih hoi ukhaih to tawnh, hae long nuiah khue ai, angzo han koi long ah doeh ahmin paek ih ahminnawk boih ranui ah oh, (aiōn g165)
høgt yver all magt og yverråd og alt velde og herredøme og yver kvart namn som vert nemnt, ikkje berre i denne verdi, men og i den tilkomande, (aiōn g165)
canghniah loe hae long atawk baktih, takhi ukkung angraeng koehhaih baktiah na oh o, to muithla loe vaihi doeh lok tahngai ai kaminawk khaeah toksak: (aiōn g165)
som de fordom ferdast i etter tidarfaret i denne verdi, etter hovdingen yver hermagti i lufti, den åndi som no verkar i borni til vantrui, (aiōn g165)
Anih mah Kri Jesu rang hoiah angzo han koi adung ah, a palungnathaih hoi kathuk parai tahmenhaih to amtuengsak tih. (aiōn g165)
so han i dei komande tider kunde visa den ovstore rikdomen av sin nåde ved godleik imot oss i Kristus Jesus. (aiōn g165)
to pacoengah Jesu Kri rang hoiah hmuennawk boih sahkung, long amtong tangsuek nathuem hoi Sithaw ah hawk ih hae kathuk toksak atimhaih hae kaminawk boih mah panoek o moe, (aiōn g165)
og upplysa alle um korleis hushaldet er med den løyndomen som frå ævelege tider hev vore løynd i Gud, som hev skapt alle ting, (aiōn g165)
dungzan sak atimhaih a tawnh baktih toengah, to sak atimhaih to anih mah aicae Angraeng Kri Jesu rang hoiah koepsak boeh: (aiōn g165)
etter den fyresetning frå ævelege tider som han fullførde i Kristus Jesus, vår Herre, (aiōn g165)
Kri Jesu rang hoiah Anih hoi kricaabu khaeah dungzan khoek to tahamhoihaih om poe nasoe. Amen. (aiōn g165)
honom vera æra i kyrkja og i Kristus Jesus gjenom alle ætter i alle ævor! Amen. (aiōn g165)
aicae loe taksa hoi athii kaom misa to a tuh o ai, sakthaihaih akaa katawn, ukkungnawk, hae long vinghaih ukkungnawk hoi kasang ahmuen ah kaom kasae muithlanawk ni a tuk o. (aiōn g165)
For me hev ikkje strid mot blod og kjøt, men mot herrevelde, mot magter, mot heimsens herrar, som råder i myrkret i denne tid, mot vondskaps åndeher i himmelrømdi. (aiōn g165)
Sithaw hoi aicae Ampa khaeah dungzan hoi dungzan khoek to lensawkhaih om poe nasoe. Amen. (aiōn g165)
Men vår Gud og Fader vere æra i all æva! Amen. (aiōn g165)
canghnii adung paroeai thung taphong ai ah hawk ih kathuk lok to vaihi kaciim angmah ih kaminawk khaeah amtuengsak boeh: (aiōn g165)
den løyndomen som var duld frå alle tider og ætter vart til, men no er openberra for hans heilage, (aiōn g165)
lensawk a thacakhaih hoiah nihcae to Angraeng hmaa hoiah tapraek ueloe, dungzan amrohaih hoiah danpaek tih; (aiōnios g166)
dei som skal lida refsing, ei æveleg fortaping burt frå Herrens åsyn og frå hans veldes herlegdom, (aiōnios g166)
Aicae palung pongah, aicae han tahmenhaih, kahoih oephaih hoi dungzan monghaih paekkung, aicae Ampa, Sithaw hoi Angraeng Jesu Kri angmah roe mah, (aiōnios g166)
Men han vår Herre Jesus Kristus, og Gud, vår Fader, som elska oss og gav oss ei æveleg trøyst og ei god von i nåde, (aiōnios g166)
Toe dungzan hinghaih to hnuk moe, anih tang han kaom kaminawk mah khet koi kaom maeto ah oh thai hanah, Jesu Kri mah patangkhanghaih boih kai khaeah amtuengsak hmaloe pongah ni, anih palungnathaih to ka hnuk. (aiōnios g166)
men difor fekk eg miskunn, at Jesus Kristus kunde syna alt sitt langmod på meg fyrst, til eit fyredøme for deim som skulde tru på honom til ævelegt liv. (aiōnios g166)
Pakoehhaih hoi lensawkhaih loe dungzan Siangpahrang, kamro thai ai, hnu thai ai ah kaom, palunghahaih Sithaw khae khue ah, dungzan hoi dungzan khoek to om nasoe. Amen. (aiōn g165)
Men den ævelege konge, den uforgjengelege, usynlege, einaste Gud vere pris og æra i all æva! Amen. (aiōn g165)
Tanghaih bang ih kahoih misatukhaih to tuh ah loe, dungzan hinghaih to kacakah patawn ah, to hinghaih hnuk han ih ni nang to ang kawk, hnukung ah kaom paroeai kaminawk hma ah doeh kahoih ah lok na taphong boeh. (aiōnios g166)
Strid den gode striden i trui! grip det ævelege liv, som du vart kalla til og bar fram den gode vedkjenningi for mange vitne! (aiōnios g166)
kadueh thai ai, mi doeh a taengah caeh thai ai aanghaih thungah kaom loe Anih khue ni; Anih loe mi mah doeh hnu vai ai, hnu doeh hnu thai ai: Anih khaeah pakoehhaih hoi thacakhaih to dungzan hoi dungzan khoek to om nasoe. Amen. (aiōnios g166)
han som åleine hev udøyelegdom, som bur i eit ljos som ingen kann koma til, som inkje menneskje hev set eller kann sjå; han hev æra og æveleg magt! Amen. (aiōnios g166)
Hae long angraengnawk loe amoek o han om ai, kacak ai hmuennawk nuiah doeh amha o han om ai, toe anghoehaih tawnh hanah hmuennawk boih pop ah paekkung, kahing Sithaw nuiah amha o thai hanah thuitaek ah. (aiōn g165)
Bjod deim som er rike i den noverande verdi, at dei ikkje skal ovmoda seg eller setja si von til den uvisse rikdomen, men til Gud, som gjev oss rikleg alle ting å njota; (aiōn g165)
Anih loe aicae toksakhaih rang hoiah na ai, long om ai nathuem hoi Kri Jesu ah aicae han paek ih, angmah ih atimhaih hoi tahmenhaih baktih toengah ni, aicae hae pahlong moe, kaciim kawkhaih hoiah ang kawk, (aiōnios g166)
han som frelste oss og kalla oss med eit heilagt kall, ikkje etter våre gjerningar, men etter si eigi rådgjerd og den nåden som er oss gjeven i Kristus Jesus frå ævelege tider, (aiōnios g166)
To pongah Kri Jesu ah kaom pahlonghaih hoi dungzan lensawkhaih to nihcae mah hnuk o thai toeng hanah, qoih ih kaminawk pongah hmuen boih ah pauephaih ka tawnh. (aiōnios g166)
Difor toler eg alt for dei utvalde skuld, for at dei og skal vinna frelsa i Kristus Jesus med æveleg herlegdom. (aiōnios g166)
Dema loe long hae palung kue pongah, kai ang caehtaak moe, Thesalonika vangpui ah caeh ving boeh; Krescent loe Galati ah caeh, Titu loe Dalmatia ah caeh. (aiōn g165)
For Demas forlet meg av kjærleik til den noverande verdi og for til Tessalonika, Kreskens til Galatia, Titus til Dalmatia. (aiōn g165)
Angraeng mah kahoih ai hmuennawk boih thung hoiah na loisak ueloe, amrohaih om ai ah siangpahrang ah a ukhaih van prae ah na caeh haih tih: anih khaeah tahamhoihaih dungzan hoi dungzan khoek to om nasoe. Amen. (aiōn g165)
Herren skal fria meg frå all vond gjerning og frelsa meg inn i sitt himmelske rike. Honom vere æra i all æva! Amen. (aiōn g165)
lok amlai thai ai, dungzan kahing oephaih, Sithaw loe long om ai na hoiah lokkamhaih to sak boeh; (aiōnios g166)
i von um ævelegt liv, som Gud, han som ikkje lyg, hev lova frå ævelege tider, (aiōnios g166)
Sithaw panoek ai ah khosakhaih hoi long taksa koehhaih baktiah khosakhaih to caehtaak moe, hae long nuiah kho a sak o naah, kaciim poekhaih, toenghaih hoi Sithaw panoekhaih hoiah khosak hanah Anih mah aicae han ang patuk. (aiōn g165)
med di han uppsedar oss til å segja frå oss gudløysa og dei verdslege lyster og liva viseleg og rettferdigt og gudleg i den verdi, (aiōn g165)
Aicae loe a tahmenhaih rang hoiah ni toenghaih a hnuk o, dungzan hinghaih oep kami ah a oh o baktih toengah, qawktoep kami ah a om o tih. (aiōnios g166)
so me, rettferdiggjorde ved hans nåde, i voni skulde verta ervingar til det ævelege liv. (aiōnios g166)
Anih hoi nawnto dungzan ah na oh han ih kalang mue, anih mah nawnetta thung ang cawnhtaak. (aiōnios g166)
For kann henda han difor vart skild frå deg for ei stund, at du kunde få honom att til æveleg eiga, (aiōnios g166)
toe hae hnukkhuem niah loe a Capa rang hoiah aicae khaeah lok a thuih boeh, to a Capa to hmuennawk boih qawktoepkung ah a suek, Anih rang hoiah ni longnawk hae a sak; (aiōn g165)
so hev han i desse siste dagar tala til oss gjenom Sonen. Honom hev han sett til erving yver alle ting, og ved honom hev han og gjort verdi. (aiōn g165)
Toe a Capa khaeah lokthuih naah loe, Aw Sithaw, na Angraeng tangkhang loe dungzan hoi dungzan khoek to cak poe tih: toenghaih cunghet loe na prae ukhaih cunghet ah om tih. (aiōn g165)
men um Sonen: «Din kongsstol, Gud, stend i all æva; ein kongsstav med rettvisa er kongsstaven i ditt rike. (aiōn g165)
Cabu thung ih ahmuen maeto ah loe Sithaw mah, Nang loe Melkisedik baktiah dungzan qaima ah na oh, tiah thuih let. (aiōn g165)
Liksom han og segjer ein annan stad: «Du er prest til æveleg tid etter Melkisedeks vis.» (aiōn g165)
to pongah anih loe akoephaih to hnuk moe, Anih tang kaminawk boih khaeah dungzan pahlonghaih paekkung ah oh; (aiōnios g166)
og då han var fullenda, vart han upphav til æveleg frelsa for alle deim som lyder honom, (aiōnios g166)
tuinuemhaih kawng, bankoenghaih kawng, kadueh kami angthawk lethaih kawng, dungzan lokcaekhaih kawngnawk to caeh o tak si loe, akoep thai hanah hmabang ah caeh o si boeh. (aiōnios g166)
med læra um dåp og handpåleggjing og uppstoda av daude og æveleg dom. (aiōnios g166)
kahoih Sithaw lok doeh pataengh tangcae, angzo han koi thacakhaihnawk doeh pataengh tangcae kaminawk loe, (aiōn g165)
og smaka Guds gode ord og krafterne av den komande verdi (aiōn g165)
Melkhizedik baktih toengah, dungzan ah kalen qaima Jesu loe aicae hma ah caeh moe, aicae hanah a thungah akun boeh. (aiōn g165)
der Jesus gjekk inn som fyregangsmann for oss, med di han vart øvsteprest etter Melkisedeks vis til æveleg tid. (aiōn g165)
Nang loe Melkhizedik baktiah, dungzan qaima ah na oh, tiah thuih ih lok to oh. (aiōn g165)
For han vitnar: «Du er prest til æveleg tid etter Melkisedeks vis.» (aiōn g165)
(kalah qaimanawk loe to baktih lokkamhaih sah ai ah qaima tok to sak o; toe Melkhizedik mah thuih ih lok baktih toengah, Nang loe dungzan qaima ah na oh, tiah Sithaw mah anih khaeah lokkamhaih sak boeh pongah, anih loe qaima tok to sak, Angraeng mah sak ih lokkamhaih loe amkhrai mak ai: ) (aiōn g165)
- for hine hev vorte prestar utan eid, men denne med eid ved den som segjer til honom: «Herren hev svore, og han skal ikkje angra det: «Du er prest til æveleg tid etter Melkisedeks vis»» - (aiōn g165)
toe hae Kami loe hing poe pongah, amkhrai thai ai qaima ah oh. (aiōn g165)
Men denne hev eit uforgjengelegt prestedøme, av di han vert verande til æveleg tid. (aiōn g165)
Kaalok mah loe thacak ai kaminawk ni qaima tok to saksak, toe kaalok pacoengah angzo lokkamhaih mah loe, dungzan ah kakoep Capa to ni a saksak. (aiōn g165)
For lovi set til øvsteprestar menneskje som hev vesaldom; men den eids ord som kom etter lovi, set Sonen inn, han som er fullenda for all æva. (aiōn g165)
Anih loe maeh thii hoi maitaw caa athii hoiah na ai ah, angmah ih athii hoiah ciimcai ahmuen thungah vaito akunh moe, aicae hanah dungzan akranghaih to hnuk. (aiōnios g166)
og ikkje med blod av bukkar eller kalvar, men med sitt eige blod, ein gong inn i heilagdomen og fann ei æveleg utløysing. (aiōnios g166)
coek koi kaom ai dungzan Muithla rang hoiah angmah hoi angmah Sithaw khaeah kangpaek, Kri ih athii mah cae loe kawkruk maw, kahing Sithaw ih toksak hanah kadueh toksakhaih thung hoiah kasae kahoih panoekhaih palung to ciimsak aep tih? (aiōnios g166)
kor mykje meir skal då blodet av Kristus, som ved ei æveleg ånd bar seg sjølv fram som eit ulastelegt offer for Gud, reinsa dykkar samvit frå daude gjerningar til å tena den livande Gud! (aiōnios g166)
To pongah duekhaih rang hoiah kaom hmaloe lokmaihaih tlim ah kaom kaminawk ih zaehaih to akrang moe, kawk ih kaminawk mah dungzan lokmaihaih qawk toep o thai hanah, anih loe lokmaihaih kangtha Laicaeh ah oh. (aiōnios g166)
Og difor er han millommann for ei ny pakt, for at dei som er kalla, skal få den ævelege arven som var lova, dermed at ein døydde til utløysing frå misgjerningarne i den fyrste pakt. (aiōnios g166)
to tiah vaihi hoi vaihi angpaek nahaeloe, anih loe long oh tangsuek nathuem hoi vai nazetto maw dueh tih boeh: toe vaihi loe angmah hoi angmah angpaekhaih rang hoiah, zaehaih ciimsak hanah, long tue boeng naah vaito ah amtueng kang boeh. (aiōn g165)
for då hadde han ofte lote lida frå verdi vart grunnlagd; men no er han ein gong ved enden av tiderne openberra til å taka burt syndi ved sitt offer. (aiōn g165)
Long ah kaom hmuennawk loe Sithaw ih lok hoiah ni sak, tito tanghaih rang hoiah a panoek o; a hnuk o ih hmuennawk loe kamtueng hmuennawk hoiah sak ih na ai ni. (aiōn g165)
Ved tru skynar me at verdi er fullførd ved Guds ord, so det som vert set, ikkje vart til av det synlege. (aiōn g165)
Jesu Kri loe cangduem hoi vaihni, dungzan khoek to amkhrai thai ai. (aiōn g165)
Jesus Kristus er i går og i dag den same, ja til æveleg tid. (aiōn g165)
Dungzan lokmaihaih athii rang hoiah aicae Angraeng Jesu duekhaih thung hoi pathawk let, kalen Tuu toepkung, angdaehhaih Sithaw mah, (aiōnios g166)
Men fredsens Gud, han som i kraft av æveleg pakts blod førde den store hyrding for sauerne, vår Herre Jesus, upp frå dei daude, (aiōnios g166)
Jesu Kri rang hoiah nangcae nuiah a sak koehhaih baktiah sak moe, anih koehhaih to na sak o thai hanah, kahoih hmuen loklam ah nangcae to koepsak nasoe, Anih khaeah lensawkhaih dungzan hoi dungzan khoek to om poe nasoe. Amen. (aiōn g165)
han gjere dykk full-dugande i all god gjerning, so de gjer hans vilje, med di han verkar i dykk det som er til hugnad for honom, ved Jesus Kristus! Honom vere æra i all æva! Amen. (aiōn g165)
Palai loe hmai ah oh moe, long zaehaih ah oh: to baktih toengah palai loe aicae takpum thungah oh moe, takpum to amhnongsak boih, takpum hmai kangsak hanah, hell hmai thungah kraksak. (Geenna g1067)
Tunga er og ein eld; ei verd full av urettferd, soleis stend tunga millom lemerne våre; ho smittar heile likamen og set livsens hjul i loge, og vert sjølv sett i loge frå helvite. (Geenna g1067)
Kanghmaa thaih atii hoiah na ai ah, anghmaa thai ai atii, kahing moe, dungzan ah kacak, Sithaw lok hoiah na tapen o let boeh. (aiōn g165)
de som er atterfødde, ikkje av forgjengelegt, men uforgjengelegt sæde, ved Guds ord, som liver og varer! (aiōn g165)
Toe Angraeng ih lok loe dungzan ah cak poe. Nangcae khaeah ang thuih o ih to lok loe kahoih tamthanglok ah oh. (aiōn g165)
Men Herrens ord varer i all æva. Dette er det ordet som er forkynt for dykk ved evangeliet. (aiōn g165)
Mi kawbaktih doeh lokthuihaih tangqum to hnu nahaeloe, Sithaw ih lok baktih toengah thui nasoe; mi kawbaktih doeh toksakhaih tangqum to hnu nahaeloe, Sithaw mah paek ih toksakthaihaih baktih toengah tok to sah nasoe: to tiah ni Jesu Kri rang hoiah hmuen boih ah Sithaw ih ahmin pakoehaih to om tih, anih ah ahmin pakoehhaih hoi lensawkhaih loe dungzan hoi dungzan khoek to om nasoe. (aiōn g165)
Um nokon talar, han tale som Guds ord, um nokon tener i kyrkjelyden, han tene som av den kraft Gud gjev, so Gud må verta æra i alle ting ved Jesus Kristus, som æra og magti høyrer til i all æva. Amen. (aiōn g165)
Kri Jesu rang hoiah dungzan a lensawkhaih ahmuen ah oh thai hanah, a tahmenhaih hoiah ni Sithaw mah aicae to kawk, nawnetta thung patang na khang o pacoengah, akoephaih to na paek o tih, kacakah angdoesak ueloe, tha na cak o sak tih. (aiōnios g166)
Men all nådes Gud, som kalla dykk til sin ævelege herlegdom i Kristus Jesus etter ei stuttvarug liding, han skal gjera dykk full-dugande, stadfesta, styrkja, grunnfesta dykk. (aiōnios g166)
Anih khaeah lensawkhaih hoi thacakhaih dungzan hoi dungzan khoek to om poe nasoe. Amen. (aiōn g165)
Honom høyrer magti til i all æva. Amen. (aiōn g165)
aicae Angraeng hoi pahlongkung Jesu Kri ih dungzan kacak siangpahrang ah uk ih prae thungah akun thaihaih to kapop ah na hnu o tih. (aiōnios g166)
For soleis skal det rikleg verta gjeve dykk inngang i vår Herre og frelsar Jesu Kristi ævelege rike. (aiōnios g166)
Sithaw mah zaehaih sah vankaminawk to paquem ai, nihcae to sumqui hoiah pathlet moe, lokcaek hanah, hell hoi khoving thungah vah boeh. (Tartaroō g5020)
For so visst som Gud ikkje sparde englar då dei synda, men støytte deim ned i avgrunnen og gav deim yver til myrke holor i varetekt til dom, (Tartaroō g5020)
Toe aicae Angraeng, pahlongkung Jesu Kri panoekhaih hoi tahmenhaih bangah qoeng o tahang ah. Lensawkhaih loe anih khaeah vaihi hoi dungzan khoek to om poe nasoe. Amen. (aiōn g165)
Men veks i nåde og kjennskap til vår Herre og frelsar Jesus Kristus! Honom vere æra både no og til æveleg tid! Amen. (aiōn g165)
(to hinghaih loe amtueng boeh moe, a hnuk o boeh, hnukung ah a oh o moe, Ampa hoi nawnto kaom, aicae khaeah kamtueng, dungzan hinghaih to nangcae khaeah amtuengsak boeh; ) (aiōnios g166)
- og livet vart openberra, og me hev set det og vitnar og forkynner dykk livet, det ævelege, som var hjå Faderen og vart openberra for oss - (aiōnios g166)
Long hoi long koehhaih loe anghmat boeh: toe Sithaw koehhaih sah kami loe dungzan khoek to cak. (aiōn g165)
Og verdi og hennar lyst forgjengst; men den som gjer Guds vilje, han vert verande til æveleg tid. (aiōn g165)
Anih mah aicae khaeah paek ih lokkamhaih loe, dungzan hinghaih lok hae ni. (aiōnios g166)
Og dette er den lovnaden som han lova oss: det ævelege livet. (aiōnios g166)
Nawkamya hnuma kami loe kami hum kami ah ni oh: kami hum kami loe dungzan hinghaih tawn ai, tito na panoek o. (aiōnios g166)
Kvar den som hatar bror sin, er ein manndråpar; og de veit at ingen manndråpar hev ævelegt liv verande i seg. (aiōnios g166)
Sithaw mah aicae hanah dungzan hinghaih to paek boeh, to hinghaih loe a Capa ah oh, tiah taphong ih hae lok loe Sithaw ih lok ah oh. (aiōnios g166)
Og dette er vitnemålet, at Gud hev gjeve oss ævelegt liv, og dette livet er i son hans. (aiōnios g166)
Dungzan hinghaih ka tawnh, tiah na panoek o moe, Sithaw Capa ih ahmin na tang o thai hanah, Sithaw Capa ih ahmin tang nangcae khaeah hae hmuennawk kawng hae kang tarik o; (aiōnios g166)
Dette hev eg skrive til dykk, so de skal vita at de hev ævelegt liv, de som trur på Guds sons namn. (aiōnios g166)
Sithaw Capa loe loktang Anih to a panoek o thai hanah angzoh. Aicae loe a capa Jesu Kri ah a oh o pongah, loktang Anih ah om kami ah ni a oh o. Anih loe dungzan hinghaih ah oh moe, loktang Sithaw ah oh. (aiōnios g166)
Men me veit at Guds son er komen og hev gjeve oss skyn til å kjenna den Sanne; og me er i den Sanne, i hans son Jesus Kristus. Han er den sanne Gud og det ævelege livet. (aiōnios g166)
aicae thung kaom aicae hoi dungzan ah kaom hankoi, loktang lok pongah ni kang palung o. (aiōn g165)
for den sanning skuld som vert verande i oss og skal vera med oss til æveleg tid: (aiōn g165)
Hmaloe koekah angmacae angdoethaih ahmuen ah kaom poe ai, angmacae ohhaih ahmuen caehtaak vankaminawk to, kalen parai niah lokcaek hanah Anih mah sumqui hoi dungzan ah pathlet moe, khoving thungah suek boeh. (aïdios g126)
Og dei englar som ikkje heldt fast ved sitt høge stand, men gjekk ifrå sin eigen heim, deim held han i varetekt i ævelege lekkjor under myrkret til domen på den store dagen; (aïdios g126)
To baktih toengah, Sodom hoi Gomorrah taeng ih vangpuinawk doeh, nongpa nongpata zae sakhaih bangah ang paek o moe, angmacae zu sava na ai kalah kaminawk hoiah zaehaih a sak o pongah, khet koi kaom ah dungzan hmai hoiah lokcaekhaih to a tongh o. (aiōnios g166)
liksom Sodoma og Gomorra og byarne der ikring, då dei på same vis som desse dreiv hor og for etter framandt kjøt, ligg der til eit fyredøme, lidande ein æveleg elds refsing. (aiōnios g166)
kangphui tuipui tuiphunawk baktiah angmacae azathaih to amtueng o sak, dungzan ah khoving tahmuep loe kazawk cakaeh ah kaom nihcae hanah pahoe pae boeh. (aiōn g165)
ville havbåror som skumar ut si eigi skam, villfarande stjernor, som kolmyrkret er etla åt i all æva. (aiōn g165)
Nangcae loe Sithaw amlunghaih ah om oh loe, dungzan hing hanah aicae Angraeng Jesu Kri palungnathaih to khen oh. (aiōnios g166)
og haldt dykk soleis i Guds kjærleik, medan de ventar på vår Herre Jesu Kristi miskunn til ævelegt liv! (aiōnios g166)
lensawkhaih hoi saiqathaih, ukhaih hoi thacakhaih loe palungha aicae pahlongkung Sithaw khae khue ah, vaihi hoi dungzan khoek to om poe nasoe. Amen. (aiōn g165)
den einaste Gud, vår frelsar ved Jesus Kristus, vår Herre, honom høyrer herlegdom til og majestæt og velde og magt fyre all tid og no og i all æva. Amen. (aiōn g165)
Anih mah aicae to angmah ih Sithaw hoi Ampa khaeah siangpahrang hoi qaima ah ohsak boeh. Anih khaeah lensawkhaih hoi thacakhaih dungzan ah om poe nasoe. Amen. (aiōn g165)
og som hev gjort oss til eit kongerike, til prestar for Gud og sin Fader, honom tilhøyrer æra og magti i all æva! Amen. (aiōn g165)
Kahing sak ih hmuennawk mah, angraeng tangkhang nuiah anghnu, dungzan hoi dungzan ah kahing Anih khaeah, lensawkhaih, pakoehhaih hoi kawnhaih lok thuih o naah, (aiōn g165)
Og når dei fire livendi gjev æra og pris og takk åt honom som sit på stolen, og som liver i all æva, (aiōn g165)
Angraeng tangkhang nuiah anghnu saning kacoeh pumphae palitonawk Anih hmaa ah cangkrawn o moe, dungzan hoi dungzan ah kahing Anih to bok o, angmacae ih angraeng lumuek to angraeng tangkhang hmaa ah vah o moe, (aiōn g165)
so fell dei fire og tjuge eldste ned for honom som sit på stolen, og tilbed honom som liver i all æva, og kastar krunorne sine ned for stolen og segjer: (aiōn g165)
To pacoengah van ah kaom, long nuiah kaom, long tlim ah kaom, tuipui hoi a thungah kaom, sak ih hmuennawk boih mah, angraeng tangkhang nuiah anghnu Anih hoi Tuucaa khaeah, tahamhoihaih hoi pakoehhaih, lensawkhaih hoi thacakhaihnawk loe dungzan hoi dungzan khoek to om poe nasoe, tiah thuih o ih lok to ka thaih. (aiōn g165)
Og kvar skapning som er i himmelen og på jordi og under jordi og på havet, og alt det som er i deim, høyrde eg segja: «Honom som sit på stolen, og Lambet tilhøyrer velsigning og pris og æra og magt i all æva!» (aiōn g165)
To pongah ka khet, to naah kanglung bok hrang to ka hnuk: to hrang nuiah angthueng kami ih ahmin loe, Duekhaih, tiah oh, Hell loe anih hnukah bang. Long ahmuen palito thungah ahmuen maeto ukhaih to nihcae hanah paek, sumsen hoiah kaminawk humhaih, caaknaek tawn ai ah dueksakhaih, nathaih hoiah dueksakhaih, moi kasannawk han kaeksakhaih akaa to paek. (Hadēs g86)
Og eg såg, og sjå, ein gul hest; og han som sat på honom, hans namn var Dauden, og helheimen fylgde med honom: og det vart gjeve deim magt yver fjordeparten av jordi til å drepa med sverd og med svolt og med sott og ved villdyri på jordi. (Hadēs g86)
Amen, tahamhoihaih, lensawkhaih, palunghahaih, kawnhaih lok thuihaih, pakoehhaih, sakthaihaih hoi thacakhaih loe aicae Sithaw khaeah dungzan khoek to om poe nasoe, Amen, tiah a thuih o. (aiōn g165)
og sagde: «Amen! Velsigning og æra og visdom og takk og pris og magt og styrke høyrer til vår Gud i all æva! Amen.» (aiōn g165)
Pangato haih van kami mah mongkah ueng naah, van hoiah long ah krah tathuk cakaeh maeto ka hnuk: boeng thai ai kathuk akhaw ih cabi to anih hanah paek. (Abyssos g12)
Og den femte engelen bles. Og eg såg eg ei stjerna som hadde falle frå himmelen ned på jordi, og ho fekk lykelen til avgrunnsbrunnen. (Abyssos g12)
Anih mah boeng thai ai kathuk akhaw to paongh naah, kalen parai hmaipalai baktiah kaom hmaikhue to akhaw thung hoiah tacawt. Akhaw thung hoi tacawt hmaikhue mah ni hoi takhi to vingsak. (Abyssos g12)
Og ho opna avgrunnsbrunnen, og ein røyk steig upp or brunnen, lik røyken av ein stor omn, og soli og lufti vart myrkte av røyken frå brunnen. (Abyssos g12)
Kathuk longkhaw thung ih vankami loe nihcae ukkung siangpahrang ah oh. Anih ih ahmuin loe Hebru lok ah Abaddon, Grik lok ah Apollyon, tiah oh. (Abyssos g12)
Til konge yver seg hev dei avgrunnsengelen, hans namn er på hebraisk Abaddon, og på gresk hev han namnet Apollyon. (Abyssos g12)
atue akra mak ai boeh, tiah dungzan hoi dungzan ah kahing, van hoi a thungah kaom hmuennawk boih sahkung, long hoi a thungah kaom hmuennawk boih sahkung, tuipui hoi a thungah kaom hmuennawk boih sahkung, Anih ih ahmin hoiah lokkamhaih to a sak: (aiōn g165)
og svor ved honom som liver i all æva, som skapte himmelen og det som er i honom, og jordi og det som er på henne, og havet og det som er i det, at det ikkje lenger skal vera nokor tid. (aiōn g165)
Nihnik lok taphong hoi pacoengah, kaboeng thai ai longkhaw thung hoiah moi kasan to tacawt tahang ueloe, nihnik to misatuh tih, nihnik to pazawk ueloe, hum tih. (Abyssos g12)
Og når dei hev fullført sitt vitnemål, skal det dyret som stig upp or avgrunnen, føra strid med deim og vinna på deim og drepa deim. (Abyssos g12)
Sarihto haih vankami mah mongkah ueng naah; van ah kaom kalen parai lok mah, Hae long nui ih praenawk loe aicae ih Angraeng hoi angmah ih Kri prae ah angcoeng boeh; Anih mah dungzan hoi dungzan khoek to uk poe tih boeh, tiah thuih. (aiōn g165)
Og den sjuande engelen bles. Og det vart høyrt høge røyster i himmelen, som sagde: «Kongedømet yver verdi er tilfalle vår Herre og den han salva, og han skal vera konge i all æva.» (aiōn g165)
To pacoengah van um ah kazawk kalah vankami maeto ka hnuk, anih loe long nuiah kaom prae kaminawk, acaengnawk, lok congca apae kaminawk boih khaeah taphong han ih dungzan ah kahoih tamthanglok to tawnh, (aiōnios g166)
Og eg såg ein annan engel fljuga under det høgste av himmelen; han hadde eit ævelegt evangelium å forkynna deim som bur på jordi og alle folk og ætter og tungemål og landslydar, (aiōnios g166)
Nihcae pacaekthlaekhaih kaat hmaikhue loe, dungzan hoi dungzan khoek to khue tahang tih: moisan hoi anih ih krang bok kami, anih in catui daenghaih tawn kaminawk loe, aqum athun anghakhaih om mak ai, tiah tha hoi a hang. (aiōn g165)
Og røyken av pinsla deira stig upp i all æva, og dei hev ikkje kvila dag eller natt, dei som tilbed dyret og bilætet av det, og kvar ein som tek namnemerket til det.» (aiōn g165)
Sak ih kahing hmuen palito thung ih maeto mah, vankami sarihtonawk hanah sui boengloeng maeto paek boih; to boengloengnawk loe dungzan hoi dungzan ah kahing, Sithaw palungphuihaih hoiah koi o. (aiōn g165)
Og eit av dei fire livendi gav dei sju englarne sju gullskåler, fyllte med Guds vreide, hans som liver i all æva. (aiōn g165)
Canghni ah loe na hnuk ih moi kasan to oh, toe vaihi loe om ai boeh; to moi kasan loe anghmat angtaa hanah, kaboeng thai ai kathuk longkhaw thung hoiah tacawt tahang tih: long oh tangsuek nathuem hoi hinghaih cabu thungah ahmin tarik ai ih, long nuiah kaom kaminawk mah kaom tangcae, vaihi kaom ai, angzo hankoi moi kasan to hnuk o naah dawnrai o tih. (Abyssos g12)
Det dyret du såg, det var og er ikkje, og det skal stiga upp or avgrunnen og fara burt til undergang; og dei som bur på jordi, som ikkje hev namni sine skrivne i livsens bok frå verdi vart grunnlagd, dei skal undra seg når dei ser at dyret var og ikkje er og skal koma att. (Abyssos g12)
To pacoengah nihcae mah, Halleluia! Anih ih hmaikhue loe dungzan hoi dungzan khoek to khue tahang poe boeh, tiah thuih o. (aiōn g165)
Og dei sagde ein gong til: «Halleluja! Og røyken av henne stig upp i all æva.» (aiōn g165)
Boeng thai ai kathuk akhaw cabi hoi a ban ah kalen parai sumqui kasin, van hoi angzo tathuk vankami maeto ka hnuk. (Abyssos g12)
Og eg såg ein engel stige ned frå himmelen, som hadde lykelen til avgrunnen og ei stor lekkja i handi si. (Abyssos g12)
saning sangto akoep ai karoek to prae kaminawk aling han ai ah, anih to boeng kanghmang longkhaw thungah vah tathuk, thok khah thuih moe, a nuiah catui to a daengh. Toe to tiah oh pacoengah anih to nawnetta thung prawt let tih. (Abyssos g12)
og kasta honom i avgrunnen og læste honom inne og sette innsigle yver honom, so han ikkje lenger skulde dåra folki, til dess dei tusund år var fullenda. Og etter den tid skal han verta løyst ei liti stund. (Abyssos g12)
Tuipui mah anih thungah kaom kadueh kaminawk to paek; duekhaih hoi hell mah doeh angmah hnik thungah kaom kadueh kaminawk to paek hoi toeng: a sak o ih hmuennawk baktih toengah nihcae to lokcaek. (Hadēs g86)
Og havet gav att dei daude som var i det, og dauden og helheimen gav att dei daude som var i deim, og dei vart dømde kvar etter sine gjerningar. (Hadēs g86)
Toe zithaih tawn kaminawk, tang ai kaminawk, panuet thok kaminawk, kami humnawk, tangzat zaw kami hoi zaehaih sah kaminawk, miklet patoh kaminawk, krang bok kaminawk hoi lok amlai kaminawk loe kaat hoi kangqong hmai tuili thungah va tih: hae loe vai hnetto duekhaih ah oh, tiah ang naa. (Limnē Pyr g3041 g4442)
Toah khoving om ai; hmaiim aloe ai, ni aeng doeh aloe ai boeh; Angraeng Sithaw mah nihcae hanah aanghaih to paek tih: nihcae mah dungzan hoi dungzan khoek to uk o tih boeh. (aiōn g165)
Og natt skal det ikkje vera meir, og dei treng ikkje til ljos av lampa og ljos av sol, for Gud Herren skal lysa yver deim; og dei skal råda i all æva. (aiōn g165)
Questioned verse translations do not contain Aionian Glossary words, but may wrongly imply eternal or Hell
Hae kaminawk loe tui kaom ai tuikhaw baktih, takhi mah hmuh ih tamainawk baktiah oh o; kamtueng ai, dungzan vinghaih to nihcae hanah suek pae boeh. (questioned)
