Psalmorum 90

1 Oratio Moysi hominis Dei. Domine, refugium factus es nobis: a generatione in generationem.

Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.

2 Priusquam montes fierent, aut formaretur terra, et orbis: a sæculo et usque in sæculum tu es Deus.

Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.

3 Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini filii hominum.

İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.

4 Quoniam mille anni ante oculos tuos, tamquam dies hesterna, quæ præteriit, Et custodia in nocte,

Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.

5 quæ pro nihilo habentur, eorum anni erunt.

İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:

6 Mane sicut herba transeat, mane floreat, et transeat: vespere decidat, induret, et arescat.

Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.

7 Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus.

Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.

8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo: sæculum nostrum in illuminatione vultus tui.

Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.

9 Quoniam omnes dies nostri defecerunt: et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur:

Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.

10 dies annorum nostrorum in ipsis, septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni: et amplius eorum, labor et dolor. Quoniam supervenit mansuetudo: et corripiemur.

Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.

11 Quis novit potestatem iræ tuæ: et præ timore tuo iram tuam

Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.

12 dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac: et eruditos corde in sapientia.

Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.

13 Convertere Domine usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos.

Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!

14 Repleti sumus mane misericordia tua: et exultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris.

Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.

15 Lætati sumus pro diebus, quibus nos humiliasti: annis, quibus vidimus mala.

Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.

16 Respice in servos tuos, et in opera tua: et dirige filios eorum.

Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.

17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos: et opus manuum nostrarum dirige.

Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.