Psalmorum 89
1 Intellectus Ethan Ezrahitæ. Misericordias Domini in æternum cantabo. In generationem et generationem annunciabo veritatem tuam in ore meo.
Ezrahlı Eytan'ın Maskili RAB'bin sevgisini sonsuza dek ezgilerle öveceğim, Sadakatini bütün kuşaklara bildireceğim.
2 Quoniam dixisti: In æternum misericordia ædificabitur in cælis: præparabitur veritas tua in eis.
Sevgin sonsuza dek ayakta kalır diyeceğim, Sadakatini gökler kadar kalıcı kıldın.
3 Disposui testamentum electis meis, iuravi David servo meo:
Dedin ki, “Seçtiğim adamla antlaşma yaptım, Kulum Davut'a şöyle ant içtim:
4 usque in æternum præparabo semen tuum. Et ædificabo in generationem, et generationem sedem tuam.
‘Soyunu sonsuza dek sürdüreceğim, Tahtını kuşaklar boyunca sürekli kılacağım.’” (Sela)
5 Confitebuntur cæli mirabilia tua Domine: etenim veritatem tuam in Ecclesia sanctorum.
Ya RAB, gökler över harikalarını, Kutsallar topluluğunda övülür sadakatin.
6 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino: similis erit Deo in filiis Dei?
Çünkü göklerde RAB'be kim eş koşulur? Kim benzer RAB'be ilahi varlıklar arasında?
7 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum: magnus et terribilis super omnes qui in circuitu eius sunt.
Kutsallar topluluğunda Tanrı korku uyandırır, Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.
8 Domine Deus virtutum quis similis tibi? potens es Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, Senin gibi güçlü RAB var mı? Sadakatin çevreni sarar.
9 Tu dominaris potestati maris: motum autem fluctuum eius tu mitigas.
Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer, Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.
10 Tu humiliasti sicut vulneratum, superbum: in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.
Sen Rahav'ı leş ezer gibi ezdin, Güçlü kolunla düşmanlarını dağıttın.
11 Tui sunt cæli, et tua est terra, orbem terræ et plenitudinem eius tu fundasti:
Gökler senindir, yeryüzü de senin; Dünyanın ve içindeki her şeyin temelini sen attın.
12 Aquilonem, et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exultabunt:
Kuzeyi, güneyi sen yarattın, Tavor ve Hermon dağları Sana sevincini dile getiriyor.
13 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua:
Kolun güçlüdür, Elin kudretli, sağ elin yüce.
14 iustitia et iudicium præparatio sedis tuæ. Misericordia et veritas præcedent faciem tuam.
Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu, Sevgi ve sadakat önünsıra gider.
15 Beatus populus, qui scit iubilationem. Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,
Ne mutlu sevinç çığlıkları atmasını bilen halka, ya RAB! Yüzünün ışığında yürürler.
16 et in nomine tuo exultabunt tota die: et in iustitia tua exaltabuntur.
Gün boyu senin adınla sevinir, Doğruluğunla yücelirler.
17 Quoniam gloria virtutis eorum tu es: et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
Çünkü sen onların gücü ve yüceliğisin, Lütfun sayesinde gücümüz artar.
18 Quia Domini est assumptio nostra: et sancti Israel regis nostri.
Kalkanımız RAB'be, Kralımız İsrail'in Kutsalı'na aittir.
19 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti: Posui adiutorium in potente: et exaltavi electum de plebe mea.
Geçmişte bir görüm aracılığıyla, Sadık kullarına şöyle dedin: “Bir yiğide yardım ettim, Halkın içinden bir genci yükselttim.
20 Inveni David servum meum: oleo sancto meo unxi eum.
Kulum Davut'u buldum, Kutsal yağımla onu meshettim.
21 Manus enim mea auxiliabitur ei: et brachium meum confortabit eum.
Elim ona destek olacak, Kolum güç verecek.
22 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
Düşman onu haraca bağlayamayacak, Kötüler onu ezmeyecek.
23 Et concidam a facie ipsius inimicos eius: et odientes eum in fugam convertam.
Düşmanlarını onun önünde kıracağım, Ondan nefret edenleri vuracağım.
24 Et veritas mea, et misericordia mea cum ipso: et in nomine meo exaltabitur cornu eius.
Sadakatim, sevgim ona destek olacak, Benim adımla gücü yükselecek.
25 Et ponam in mari manum eius: et in fluminibus dexteram eius.
Sağ elini denizin, Irmakların üzerine egemen kılacağım.
26 Ipse invocabit me: Pater meus es tu: Deus meus, et susceptor salutis meæ:
‘Babam sensin’ diye seslenecek bana, ‘Tanrım, kurtuluşumun kayası.’
27 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.
Ben de onu ilk oğlum, Dünyadaki kralların en yücesi kılacağım.
28 In æternum servabo illi misericordiam meam: et testamentum meum fidele ipsi.
Sonsuza dek ona sevgi göstereceğim, Onunla yaptığım antlaşma hiç bozulmayacak.
29 Et ponam in sæculum sæculi semen eius: et thronum eius sicut dies cæli.
Soyunu sonsuza dek, Tahtını gökler durduğu sürece sürdüreceğim.
30 Si autem dereliquerint filii eius legem meam: et in iudiciis meis non ambulaverint:
“Çocukları yasamdan ayrılır, İlkelerime göre yaşamazsa;
31 Si iustitias meas profanaverint: et mandata mea non custodierint:
Kurallarımı bozar, Buyruklarıma uymazsa,
32 Visitabo in virga iniquitates eorum: et in verberibus peccata eorum.
İsyanlarını sopayla, Suçlarını dayakla cezalandıracağım.
33 Misericordiam autem meam non dispergam ab eo: neque nocebo in veritate mea:
Ama onu sevmekten vazgeçmeyecek, Sadakatime sırt çevirmeyeceğim.
34 Neque profanabo testamentum meum: et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.
Antlaşmamı bozmayacak, Ağzımdan çıkan sözü değiştirmeyeceğim.
35 Semel iuravi in sancto meo, si David mentiar:
Bir kez kutsallığım üstüne ant içtim, Davut'a yalan söylemeyeceğim.
36 semen eius in æternum manebit. Et thronus eius sicut Sol in conspectu meo,
Onun soyu sonsuza dek sürecek, Tahtı karşımda güneş gibi duracak,
37 et sicut Luna perfecta in æternum: et testis in cælo fidelis.
Göklerde güvenilir bir tanık olan ay gibi Sonsuza dek kalacak.” (Sela)
38 Tu vero repulisti et despexisti: distulisti Christum tuum.
Ama sen reddettin, sırt çevirdin, Çok öfkelendin meshettiğin krala.
39 Evertisti testamentum servi tui: profanasti in terra Sanctuarium eius.
Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin, Onun tacını yere atıp kirlettin.
40 Destruxisti omnes sepes eius: posuisti firmamentum eius formidinem.
Yıktın bütün surlarını, Viran ettin kalelerini.
41 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam: factus est opprobrium vicinis suis.
Yoldan geçen herkes onu yağmaladı, Yüzkarası oldu komşularına.
42 Exaltasti dexteram deprimentium eum: lætificasti omnes inimicos eius.
Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın, Bütün düşmanlarını sevindirdin.
43 Avertisti adiutorium gladii eius: et non es auxiliatus ei in bello.
Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin, Savaşta ona yan çıkmadın.
44 Destruxisti eum ab emundatione: et sedem eius in terram collisisti.
Görkemine son verdin, Tahtını yere çaldın.
45 Minorasti dies temporis eius: perfudisti eum confusione.
Gençlik günlerini kısalttın, Onu utanca boğdun. (Sela)
46 Usquequo Domine avertis in finem: exardescet sicut ignis ira tua?
Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi gizleneceksin? Ne zamana dek öfken alev alev yanacak?
47 Memorare quæ mea substantia: numquid enim vane constituisti omnes filios hominum?
Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini, Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen, Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? (Sela) (Sheol h7585)
49 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ Domine, sicut iurasti David in veritate tua?
Ya Rab, nerede o eski sevgin? Davut'a göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin!
50 Memor esto Domine opprobrii servorum tuorum (quod continui in sinu meo) multarum gentium.
Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu, Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı, Düşmanlarının hakaretini, ya RAB, Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.
51 Quod exprobraverunt inimici tui Domine, quod exprobraverunt commutationem Christi tui.
52 Benedictus Dominus in æternum: fiat, fiat.
Sonsuza dek övgüler olsun RAB'be! Amin! Amin!
