< Salmos 77 >

1 Mi voz a Dios, y clamé: mi voz a Dios, y él me escuchará.
Wɔde ma dwonkyerɛfo. Wɔde ma Yedutun. Asaf dwom. Misu mefrɛɛ Onyankopɔn srɛɛ mmoa; misu mefrɛɛ no sɛ ontie me.
2 En el día de mi angustia al Señor busqué: mi llaga se desangraba de noche, sin estancarse: mi alma no quería consuelo.
Bere a mewɔ ahohiahia mu no, mehwehwɛɛ Awurade; metrɛw me nsa a ɛmpa abaw mu anadwo na me kra ampene sɛ wɔbɛkyekye ne werɛ.
3 Acordábame de Dios, y me sobresaltaba: quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah)
Onyankopɔn mekaee wo, na misii apini; medwenee, na me honhom tɔɔ beraw.
4 Tenías los párpados de mis ojos: estaba quebrantado, y no hablaba.
Woamma mʼani ankum; amanehunu dodow nti, mantumi ankasa.
5 Contaba los días desde el principio: los años de los siglos.
Medwenee nna a atwam no ho, teteete mfe no ho;
6 Acordábame de mis canciones de noche: meditaba con mi corazón, y mi espíritu escudriñaba.
mekaee me nnwom a na meto no anadwo. Me koma dwenee ho na me honhom bisae se:
7 ¿Desechará el Señor para siempre, y no volverá más a amar?
“Enti, Awurade bɛpo yɛn daa? Ɔrenhu yɛn mmɔbɔ bio ana?
8 ¿Háse acabado para siempre su misericordia? ¿Háse acabado la palabra para generación y generación?
Nʼadɔe a ɛnsa da atu ayera koraa ana? Na ne bɔhyɛ no, amma mu koraa ana?
9 ¿Ha olvidado Dios el haber misericordia? ¿Ha encerrado con la ira sus misericordias? (Selah)
Onyankopɔn werɛ afi sɛ ɔbɛyɛ mmɔborɔhunufo ana? Ɔde abufuw atwe nʼayamhyehye no asan ana?”
10 Y dije: Enfermedad mía es. En los años de la diestra del Altísimo.
Afei misusuwii se, “Eyi de, mɛsrɛ: mfe a Ɔsorosoroni no teɛɛ ne nsa nifa mu no.”
11 Acordábame de las obras de Jehová: por tanto me acordé de tus maravillas antiguas.
Mɛkae nneɛma a Awurade ayɛ; yiw, mɛkae wo tete anwonwade no.
12 Y meditaba en todas tus obras, y hablaba de tus hechos.
Mɛdwene wo nnwuma nyinaa ho na masusuw wo nneyɛe akɛse nyinaa ho.
13 O! Dios, en santidad es tu camino, ¿Quién es Dios grande, como el Dios nuestro?
Onyankopɔn, wʼakwan yɛ kronkron. Onyame bɛn na ɔso sɛ yɛn Nyankopɔn?
14 Tú eres el Dios que hace maravillas, haciendo notoria en los pueblos tu fortaleza.
Wone Onyankopɔn a woyɛ anwonwade; wokyerɛ wo tumi wɔ aman mu.
15 Redímiste con brazo tu pueblo, los hijos de Jacob y de José. (Selah)
Wode wo tumi nsa no gyee wo nkurɔfo, Yakob ne Yosef asefo no.
16 Viéronte las aguas, o! Dios, las aguas te vieron, temieron, también temblaron los abismos.
Onyankopɔn, nsu no huu wo, nsu no huu wo na wɔpopoe; bun no mpo ho wosowee.
17 Las nubes echaron inundaciones de aguas: los cielos dieron voz; asimismo discurrieron tus rayos.
Omununkum tɔɔ nsu, aprannaa gyigyee wɔ ɔsoro; na wo bɛmma paa gya dii akɔneaba.
18 El sonido de tus truenos anduvo en cerco: los relámpagos alumbraron al mundo: la tierra se estremeció, y tembló.
Wʼaprannaa bobɔɔ mu wɔ mfɛtɛ no mu, wʼanyinam hyerɛn wiase; asase popoe, na ɛwosowee.
19 En la mar estuvo tu camino: y tus sendas en las muchas aguas; y tus pisadas no fueron conocidas.
Wode wo kwan faa po mu, wode faa nsu kɛse mu, nanso wɔanhu wʼanammɔn.
20 Llevaste, como ovejas, tu pueblo, por mano de Moisés, y de Aarón.
Wonam Mose ne Aaron abasa so, dii wo nkurɔfo anim sɛ nguankuw.

< Salmos 77 >