Salmos 17

1 Oye, oh Yavé, una causa justa, atiende mi clamor. Escucha mi oración hecha con labios sin engaño.

Usliši, Gospode, pravdu, èuj glas moj, primi u uši molitvu moju ne iz usta lažljivijeh.

2 De tu Presencia proceda mi defensa. Vean tus ojos la rectitud.

Od lica tvojega neka izaðe sud moj, oèi tvoje neka pogledaju na pravicu.

3 Tú probaste mi corazón. Me visitaste de noche, Me pasaste por el crisol y nada [inicuo] hallaste. Resolví que mi boca no cometa transgresión.

Ispitaj srce moje, obidi noæu; u ognju me okušaj, i neæeš naæi nepravde moje.

4 En cuanto a las obras humanas, Con la Palabra de tus labios Me guardé de las sendas del violento.

Usta se moja ne dohvataju djela ljudskih; radi rijeèi usta tvojih držim se putova oštrih.

5 Mis pasos se mantuvieron en tus caminos. Mis pies no resbalarán.

Utvrdi stope moje na stazama svojim da ne zalaze koraci moji.

6 Oh ʼElohim, yo te invocaré, Y Tú me responderás. Inclina tu oído hacia mí y escucha mis palabras.

Tebe prizivljem, jer æeš me uslišiti, Bože! prigni k meni uho svoje, i èuj rijeèi moje.

7 ¡Haz tus misericordias maravillosas! Tú eres Quien salvas a quienes se refugian a tu mano derecha, De los que se levantan contra ellos.

Pokaži divnu milost svoju, koji izbavljaš one koji se u te uzdaju od onijeh koji se protive desnici tvojoj.

8 Guárdame como a la pupila de tus ojos, Escóndeme bajo la sombra de tus alas

Èuvaj me kao zjenicu oka: sjenom krila svojih zakloni me

9 De la presencia de los perversos que me oprimen, De los enemigos mortales que me rodean.

Od bezbožnika koji na me napadaju, od neprijatelja duše moje, koji su me opkolili.

10 Protegidos están en su prosperidad. Con su boca hablan arrogancias.

Srce svoje zatvoriše; ustima svojim govore oholo.

11 Ahora cercaron nuestros pasos. Fijan su mirada en echarnos a tierra,

Izagnavši me opet su oko mene; oèi su svoje uprli da me obore na zemlju.

12 Como león ansioso de desgarrar su presa, Como cachorro de león agazapado en su cueva.

Oni su kao lav koji hoæe da rastrže, i kao laviæ koji sjedi u potaji.

13 ¡Levántate, oh Yavé! ¡Hazle frente! Haz que sea derribado. Con tu espada libra mi alma del inicuo,

Ustani, Gospode, preteci ih, obori ih. Odbrani dušu moju maèem svojim od bezbožnika,

14 Y con tu mano, oh Yavé, de los hombres del mundo, Cuya porción está en esta vida, Cuyo vientre Tú llenas con tus tesoros. ¡Sean saciados, pues, sus hijos, Y dejen las migajas a sus nietos!

Rukom svojom, Gospode, od ljudi ovijeh, od ljudi ovoga svijeta, kojima je dio ovaj život, kojima si trbuh napunio svoga bogatstva, da æe im i sinovi biti siti i ostatak ostaviti svojoj djeci.

15 Yo veré tu rostro en justicia, Estaré satisfecho cuando despierte a tu semejanza.

A ja æu u pravdi gledati lice tvoje; kad se probudim, biæu sit od prilike tvoje.