Salmos 18
1 Dijo: ¡Te amo, oh Yavé, Fortaleza mía!
Ljubiæu te, Gospode, krjeposti moja,
2 ¡Yavé, Roca mía y Castillo mío, y mi Libertador! ʼElohim mío y Fortaleza mía, en Quien me refugio, Mi Escudo y mi Cuerno de salvación, mi alta Torre.
Gospode, grade moj, zaklone moj, koji se oboriti ne može, izbavitelju moj, Bože moj, kamena goro, na kojoj se ne bojim zla, štite moj, rože spasenja mojega, utoèište moje!
3 Invoco a Yavé, Quien es digno de alabanza, Y soy salvo de mis enemigos.
Prizivljem Gospoda, kojemu se klanjati valja, i opraštam se neprijatelja svojih.
4 Me rodearon los lazos de la muerte, Sentí el espanto de los torrentes de Belial.
Obuzeše me smrtne bolesti, i potoci nevaljalijeh ljudi uplašiše me.
Opkoliše me bolesti paklene, stegoše me zamke smrtne. (Sheol h7585)
6 En mi angustia invoqué a Yavé, Clamé a mi ʼElohim, Y Él oyó mi voz desde su Templo. Mi clamor delante de Él llegó a sus oídos.
U svojoj tjeskobi prizvah Gospoda, i k Bogu svojemu povikah; on èu iz dvora svojega glas moj, i vika moja doðe mu do ušiju.
7 La tierra se conmovió y tembló. También temblaron los fundamentos de las montañas. Fueron sacudidos porque Él estaba airado.
Zatrese se i pokoleba se zemlja, zadrmaše se i pomjeriše iz temelja gore, jer se on razljuti.
8 De su nariz se levantó una humareda, Un fuego de su boca devoró, Carbones fueron encendidos por Él.
Podiže se dim od gnjeva njegova, iz usta njegovijeh oganj, koji proždire, i živo ugljevlje otskakaše od njega.
9 Inclinó los cielos, Y descendió con densas tinieblas bajo sus pies.
Savi nebesa i siðe. Mrak bješe pod nogama njegovijem.
10 Cabalgó sobre un querubín y voló. Se precipitó sobre las alas del viento.
Sjede na heruvima i podiže se, i poletje na krilima vjetrnijem.
11 Puso oscuridad como escondedero Con su Tabernáculo alrededor de Él, Oscuridad de agua, Densas nubes bajo el cielo.
Od mraka naèini sebi krov, sjenicu oko sebe, od mraènijeh voda, oblaka vazdušnijeh.
12 El fulgor de su Presencia Atravesó las densas nubes. Descargó granizo y carbones encendidos.
Od sijevanja pred njim kroz oblake njegove udari grad i živo ugljevlje.
13 Yavé tronó desde el cielo. ʼElyón dio su voz: ¡Granizo y carbones encendidos!
Zagrmje na nebesima Gospod, i višnji pusti glas svoj, grad i živo ugljevlje.
14 Disparó sus flechas y los dispersó. Relámpagos en abundancia, y los confundió.
Pusti strijele svoje, i razmetnu ih; silu munja, i rasu ih.
15 Entonces aparecieron los lechos del agua Y se descubrieron los cimientos del mundo Ante tu bramido, oh Yavé, Por el soplo del aliento de tu nariz.
I pokazaše se izvori vodeni, i otkriše se temelji vasionoj od prijetnje tvoje, Gospode, od dihanja duha gnjeva tvojega.
16 Envió desde lo alto y me tomó, Me sacó de muchas aguas.
Tada pruži s visine ruku, uhvati me, izvuèe me iz vode velike.
17 Me libró de mi poderoso enemigo Y de los que me aborrecían, Porque eran más fuertes que yo.
Izbavi me od neprijatelja mojega silnoga i od mojih nenavidnika, kad bijahu jaèi od mene.
18 Me enfrentaron en el día de mi calamidad, Pero Yavé fue mi apoyo.
Ustaše na me u dan nevolje moje, ali mi Gospod bi potpora.
19 Me sacó a un lugar espacioso. Me rescató, porque se complació en mí.
Izvede me na prostrano mjesto, i izbavi me, jer sam mu mio.
20 Yavé me premió conforme a mi justicia. Me retribuyó según la pureza de mis manos.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, i za èistotu ruku mojih dariva me.
21 Porque guardé los caminos de Yavé, Y no me aparté impíamente de mi ʼElohim.
Jer se držah putova Gospodnjih, i ne odmetnuh se Boga svojega,
22 Pues todos sus Preceptos estuvieron delante de mí, Y no aparté de mí sus Estatutos.
Nego su svi zakoni njegovi preda mnom, i zapovijesti njegovijeh ne uklanjam od sebe.
23 También fui irreprensible ante Él Y me guardé de cometer iniquidad.
Bih mu vjeran, i èuvah se od bezakonja svojega.
24 Por eso Yavé recompensó mi rectitud, La pureza de mis manos ante sus ojos.
Dade mi Gospod po pravdi mojoj, po èistoti ruku mojih pred oèima njegovima.
25 Con el bondadoso se mostrará bondadoso, Y recto con el hombre recto.
Sa svetima postupaš sveto, s èovjekom vjernim vjerno,
26 Puro se mostrará con el puro, Y con el perverso se mostrará severo.
S èistim èisto, a s nevaljalim nasuprot njemu.
27 En verdad, Tú salvas al pueblo afligido, Y humillas los ojos altivos.
Jer ti pomažeš ljudima nevoljnim, a oèi ponosite ponižavaš.
28 Oh Yavé, Tú enciendes mi lámpara. ¡Mi ʼElohim ilumina mi oscuridad!
Ti raspaljuješ vidjelo moje; Gospod moj prosvjetljuje tamu moju.
29 Porque contigo desbarataré ejércitos, Con mi ʼElohim saltaré sobre un muro.
S tobom razbijam vojsku, i s Bogom svojim skaèem preko zida.
30 El camino de ʼElohim es perfecto. La Palabra de Yavé, acrisolada. Él es escudo a todos los que se refugian en Él.
Put je Božji vjeran, rijeè Gospodnja èista. On je štit svjema koji se u nj uzdaju.
31 Porque, ¿quién es ʼEloah aparte de Yavé? ¿Y quién es la Roca fuera de nuestro ʼElohim?
Jer ko je Bog osim Gospoda, i ko je obrana osim Boga našega?
32 Porque ʼEL es Quien me ata con vigor, Y que perfecciona mi camino,
Ovaj Bog opasuje me snagom, i èini mi vjeran put.
33 Que fortalece mis pies para que sean como de venado Y me sostiene firme en mis alturas,
Daje mi noge kao u jelena, i na visine stavlja me.
34 Que adiestra mis manos para la batalla, De modo que mis brazos puedan tensar el arco de bronce.
Uèi ruke moje boju, i mišice moje èini da su luk od mjedi.
35 Me diste también el escudo de tu salvación, Tu mano derecha me sostuvo Y tu benignidad me engrandeció.
Ti mi daješ štit spasenja svojega; desnica tvoja drži me, i milost tvoja èini me velika.
36 Ensanchaste mis pasos debajo de mí, Y mis pies no resbalaron.
Ti širiš korak moj, te se ne spotièu noge moje.
37 Perseguí a mis enemigos, los alcancé, Y no regresé hasta que fueron aniquilados.
Tjeram neprijatelje svoje i stižem ih, i ne vraæam se dok ih ne istrijebim.
38 Les di golpes repetidos, Y no pudieron levantarse, Cayeron debajo de mis pies.
Obaram ih, i ne mogu ustati, padaju pod noge moje.
39 Me armaste de valor para la guerra, Doblegaste a los que me resistían.
Jer me ti opasuješ snagom za boj, i koji ustanu na me, obaraš ih preda mnom.
40 Pusiste en fuga a mis enemigos, Para que yo venciera a quienes me aborrecían.
Neprijatelja mojih pleæi ti mi obraæaš, i potirem nenavidnike svoje.
41 Clamaron, pero no hubo quien los librara, Aun a Yavé, pero no les respondió.
Oni vièu, ali nema pomagaèa, ka Gospodu, ali ih on ne sluša.
42 Los desmenucé como polvo ante el viento, Los eché fuera como el barro de las calles.
Rasipam ih kao prah po vjetru, kao blato po ulicama gazim ih.
43 Me libraste de las contiendas del pueblo. Me designaste jefe de las naciones. Un pueblo que no conocía me sirve.
Ti me izbavljaš od bune narodne, postavljaš me da sam glava tuðim plemenima; narod kojega ne poznavah, služi mi.
44 Tan pronto me oyen, me obedecen, Los extranjeros se sometieron a mí.
Po samome èuvenju slušaju me, tuðini pokorni su mi.
45 Los hijos de extranjeros desfallecen Y salen temblando de sus fortalezas.
Tuðini blijede, dršæu u gradovima svojim.
46 ¡Viva Yavé! ¡Bendita sea mi Roca! Sea enaltecido el ʼElohim de mi salvación,
Živ je Gospod, i da je blagosloven braniè moj! Da se uzvisi Bog spasenja mojega,
47 ʼEL, Quien ejecuta mi venganza Y me somete pueblos.
Bog, koji mi daje osvetu, i pokorava mi narode,
48 Él me libra de mis enemigos. Me enaltece sobre los que se alzan contra mí Y me libras del hombre violento.
Koji me izbavlja od neprijatelja, podiže me nad one koji ustaju na me i od èovjeka žestoka izbavlja me!
49 Por tanto, yo te daré gracias, Oh Yavé, entre las naciones, Y cantaré alabanzas a tu Nombre.
Toga radi hvalim te, Gospode, pred narodima, i pojem imenu tvojemu,
50 Él da gran liberación a su rey Y muestra misericordia a su ungido: A David y a su descendencia para siempre.
Koji slavno izbavljaš cara svojega, i èiniš milost pomazaniku svojemu Davidu i natražju njegovu dovijeka.
