< Левит 26 >

1 Не сотворите себе (образов) рукотвореных, ниже изваяных, ниже столпа поставите себе, ниже камене поставите в земли вашей во знамение, ко еже покланятися ему: Аз есмь Господь Бог ваш.
Ego Dominus Deus vester: Non facietis vobis idolum et sculptile, nec titulos erigetis, nec insignem lapidem ponetis in terra vestra, ut adoretis eum. ego enim sum Dominus Deus vester.
2 Субботы Моя сохраните, и от святых Моих убойтеся: Аз есмь Господь.
Custodite sabbata mea, et pavete ad Sanctuarium meum. ego Dominus.
3 Аще в повелениих Моих ходите, и заповеди Моя сохранитеи сотворите я:
Si in praeceptis meis ambulaveritis, et mandata mea custodieritis, et feceritis ea, dabo vobis pluvias temporibus suis,
4 и дам дождь вам во время свое, и земля даст плоды своя, и древеса селная отдадят плод свой:
et terra gignet germen suum, et pomis arbores replebuntur.
5 и постигнет вам млачение (жит) обрание вина, и обрание вина постигнет сеятву, и снесте хлеб ваш в сытость, и вселитеся с твердостию на земли вашей, и рать не пройдет сквозе землю вашу:
Apprehendet messium tritura vindemiam, et vindemia occupabit sementem: et comedetis panem vestrum in saturitate, et absque pavore habitabitis in terra vestra.
6 и дам мир в земли вашей, и уснете, и не будет устрашаяй вас: и погублю звери лютыя от земли вашея:
Dabo pacem in finibus vestris: dormietis, et non erit qui exterreat. Auferam malas bestias: et gladius non transibit terminos vestros.
7 и рать сквозе землю вашу не пройдет, и поженете враги вашя, и падут пред вами убиением:
Persequemini inimicos vestros, et corruent coram vobis.
8 и поженут от вас пять сто, и сто вас поженет тмы, и падут врази ваши пред вами мечем:
persequentur quinque de vestris centum alienos, et centum de vobis decem millia: cadent inimici vestri gladio in conspectu vestro.
9 и призрю на вас и благословлю вас, и возращу вас и умножу вас, и поставлю завет Мой с вами:
Respiciam vos, et crescere faciam: multiplicabimini, et firmabo pactum meum vobiscum.
10 и снесте ветхая и ветхая ветхих, и ветхая от лица новых изнесете:
Comedetis vetustissima veterum, et vetera novis supervenientibus proiicietis.
11 и поставлю завет Мой в вас, и не возгнушается душа Моя вами:
Ponam tabernaculum meum in medio vestri, et non abiiciet vos anima mea.
12 и похожду в вас, и буду вам Бог, и вы будете Ми людие:
Ambulabo inter vos, et ero Deus vester, vosque eritis populus meus.
13 Аз есмь Господь Бог ваш, изведый вас из земли Египетския, сущым вам рабом: и сокруших узы ярма вашего, и изведох вас со дерзновением.
Ego Dominus Deus vester: qui eduxi vos de Terra Aegyptiorum, ne serviretis eis, et qui confregi catenas cervicum vestrarum, ut incederetis erecti.
14 Аше же не послушаете Мене, ниже сотворите повелений Моих сих,
Quod si non audieritis me, nec feceritis omnia mandata mea,
15 но ни покоритеся им, и о судбах Моих вознегодует душа ваша, яко не творити вам всех заповедий Моих, яко разорити завет Мой,
si spreveritis leges meas, et iudicia mea contempseritis, ut non faciatis ea quae a me constituta sunt, et ad irritum perducatis pactum meum:
16 и Аз сотворю сице вам, и наведу на вас скудость и красту, и желтяницу вреждающую очи ваша и душы вашя истаевающую: и посеете вотще семена ваша, и поядят я супостаты вашя:
ego quoque haec faciam vobis: Visitabo vos velociter in egestate, et ardore, qui conficiat oculos vestros, et consumat animas vestras. Frustra seretis sementem, quae ab hostibus devorabitur.
17 и утвержу лице Мое на вас, и падете пред враги вашими, и поженут вы ненавидящии вас, и побегнете ни комуже гонящу вас.
Ponam faciem meam contra vos, et corruetis coram hostibus vestris, et subiiciemini his qui oderunt vos. fugietis, nemine persequente.
18 И аще до сего не послушаете Мене, и приложу наказати вы язвами седмижды за грехи вашя:
Sin autem nec sic obedieritis mihi, addam correptiones vestras septuplum propter peccata vestra,
19 и сокрушу досаждение гордыни вашея, и положу небо вам аки железно, и землю вашу аки медяну:
et conteram superbiam duritiae vestrae. Daboque vobis caelum desuper sicut ferrum, et terram aeneam.
20 и будет вотще крепость ваша, и не даст земля ваша семене своего, и древа села вашего не дадут плода своего.
Consumetur incassum labor vester, non proferet terra germen, nec arbores poma praebebunt.
21 И аще по сих пойдете страною и не восхощете послушати Мене, приложу вам язв седмь по грехом вашым,
Si ambulaveritis ex adverso mihi, nec volueritis audire me, addam plagas vestras in septuplum propter peccata vestra:
22 и послю на вы звери лютыя земныя, и изядят вы и потребят скоты вашя, и умалены сотворю вы, и пусты будут путие ваши.
immittamque in vos bestias agri, quae consumant vos, et pecora vestra, et ad paucitatem cuncta redigant, desertaeque fiant viae vestrae.
23 И аще сими не накажетеся, но пойдете ко Мне страною,
Quod si nec sic volueritis recipere disciplinam, sed ambulaveritis ex adverso mihi:
24 пойду и Аз с вами в ярости страною, и поражу вы и аз седмижды грех ради ваших,
ego quoque contra vos adversus incedam, et percutiam vos septies propter peccata vestra.
25 и наведу на вы мечь мстяй месть завета, и вбегнете в грады вашя: и послю на вы смерть, и предани будете в руце враг ваших:
inducamque super vos gladium ultorem foederis mei. Cumque confugeritis in urbes, mittam pestilentiam in medio vestri, et trademini in manibus hostium,
26 внегда скорбети вам скудостию хлебов, и испекут десять жен хлебы вашя в пещи единей, и отдадят хлебы вашя весом, и ясти будете, и не насытитеся.
postquam confregero baculum panis vestri: ita ut decem mulieres in uno clibano coquant panes, et reddant eos ad pondus: et comedetis, et non saturabimini.
27 Аще же в сих не послушаете Мене и пойдете ко Мне страною,
Sin autem nec per haec audieritis me, sed ambulaveritis contra me:
28 и Аз пойду с вами в ярости страною, и накажу вы аз седмижды по грехом вашым:
et ego incedam adversus vos in furore contrario, et corripiam vos septem plagis propter peccata vestra,
29 и ясти будете плоти сынов ваших, и плоти дщерей ваших ясти имате,
ita ut comedatis carnes filiorum vestrorum et filiarum vestrarum.
30 и сотворю пустая капища ваша и потреблю древяная рукотворения ваша, и положу трупы вашя на трупех кумир ваших, и возненавидит вас душа Моя:
destruam excelsa vestra, et simulachra confringam. Cadetis inter ruinas idolorum vestrorum, et abominabitur vos anima mea,
31 и сотворю грады вашя пусты, и опустошу святая ваша, и не обоняю вони жертв ваших:
in tantum ut urbes vestras redigam in solitudinem, et deserta faciam Sanctuaria vestra, nec recipiam ultra odorem suavissimum.
32 и сотворю пусту аз землю вашу, и удивятся о ней врази ваши, живущии на ней:
Disperdamque terram vestram, et stupebunt super ea inimici vestri, cum habitatores illius fuerint.
33 и разсыплю вы в языки, и потребит вы находяй мечь, и будет земля ваша пуста, и грады ваши будут пусты.
Vos autem dispergam in Gentes, et evaginabo post vos gladium, eritque terra vestra deserta, et civitates vestrae dirutae.
34 Тогда возблаговолит земля субботы своя, во вся дни запустения своего, и вы будете в земли враг ваших: тогда воспразднует земля и возблаговолит субботы своя:
Tunc placebunt terrae sabbata sua cunctis diebus solitudinis suae: quando fueritis
35 во вся дни опустения своего воспразднует, яже не празднова в субботах ваших, егда живясте на ней.
in terra hostili, sabbatizabit, et requiescet in sabbatis solitudinis suae, eo quod non requieverit in sabbatis vestris quando habitabatis in ea.
36 И оставльшымся от вас вложу страх в сердца их в земли враг их, и поженет их глас листа летяща, и побегнут яко бежащии от рати, и падут ни кимже гоними.
Et qui de vobis remanserint, dabo pavorem in cordibus eorum in regionibus hostium, terrebit eos sonitus folii volantis, et ita fugient quasi gladium: cadent, nullo persequente,
37 И презрит брат брата аки на рати, ни кому нападающу, и не возможете противустати врагом вашым:
et corruent singuli super fratres suos quasi bella fugientes, nemo vestrum inimicis audebit resistere.
38 и погибнете в языцех, и потребит вас земля враг ваших.
peribitis inter Gentes, et hostilis vos terra consumet.
39 И оставльшиися от вас истлеют за грехи своя и за грехи отец своих, в земли враг своих истают,
Quod si et de iis aliqui remanserint, tabescent in iniquitatibus suis, in terra inimicorum suorum, et propter peccata patrum suorum et sua affligentur:
40 и исповедят грехи своя и грехи отец своих, яко преступиша и презреша Мя, и яко ходиша предо Мною страною:
donec confiteantur iniquitates suas, et maiorum suorum, quibus praevaricati sunt in me, et ambulaverunt ex adverso mihi.
41 и Аз пойду с ними в ярости страною и погублю их в земли врагов их: тогда усрамится сердце их необрезаное и тогда познают грехи своя:
Ambulabo igitur et ego contra eos, et inducam illos in terram hostilem, donec erubescat incircumcisa mens eorum: tunc orabunt pro impietatibus suis.
42 и помяну завет Иаковль и завет Исааков, и завет Авраамль помяну,
Et recordabor foederis mei quod pepigi cum Iacob, et Isaac, et Abraham. Terrae quoque memor ero:
43 и землю помяну, и земля останется от них. Тогда приимет земля субботы своя, внегда опустети ей их ради: и они приимут своя беззакония, ихже ради презреша судбы Моя, и о повелениих Моих вознегодова душа их:
quae cum relicta fuerit ab eis, complacebit sibi in sabbatis suis, patiens solitudinem propter illos. Ipsi vero rogabunt pro peccatis suis, eo quod abiecerint iudicia mea, et leges meas despexerint.
44 обаче сущым им в земли врагов своих, не презрех их, ниже вознегодовах о них, яко потребити я и разорити завет Мой иже к ним: Аз бо есмь Господь Бог их.
Attamen etiam cum essent in terra hostili, non penitus abieci eos, neque sic despexi ut consumerentur, et irritum facerent pactum meum cum eis. Ego enim sum Dominus Deus eorum,
45 И помяну завет их первый, егда изведох их из земли Египетския, из дому работы пред языки, еже быти Мне Богу их: Аз есмь Господь.
et recordabor foederis mei pristini, quando eduxi eos de Terra Aegypti in conspectu Gentium, ut essem Deus eorum. ego Dominus Deus.
46 Сия судбы Моя и повеления Моя, и закон, егоже даде Господь между Собою и между сыны Израилевы, на горе Синайстей, рукою Моисеовою.
Haec sunt iudicia atque praecepta et leges, quas dedit Dominus inter se et inter filios Israel in monte Sinai per manum Moysi.

< Левит 26 >