< Левит 27 >

1 И рече Господь к Моисею, глаголя:
Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
2 глаголи сыном Израилевым и речеши к ним, глаголя: человек, иже аще обещает обет, яко цену души своея Господу,
Loquere filiis Israel, et dices ad eos: Homo qui votum fecerit, et spoponderit Deo animam suam, sub aestimatione dabit pretium.
3 да будет цена мужеска полу от двадесяти лет до шестидесяти лет, да будет цена его пятьдесят дидрахм сребра весом святым,
Si fuerit masculus a vigesimo anno usque ad sexagesimum annum, dabit quinquaginta siclos argenti ad mensuram Sanctuarii:
4 женска же полу да будет цена тридесять дидрахм:
si mulier, triginta.
5 аще же от пяти лет до двадесяти лет, да будет цена мужеску полу двадесять дидрахм, женску же полу десять дидрахм:
A quinto autem anno usque ad vigesimum, masculus dabit viginti siclos: femina decem.
6 от месяца же единаго до пяти лет, да будет цена мужеска полу пять дидрахм сребра, женска же полу три дидрахмы сребра:
Ab uno mense usque ad annum quintum, pro masculo dabuntur quinque sicli: pro femina, tres.
7 аще же от шестидесяти лет и вышше, аще убо мужеск пол будет, да будет цена его пятьнадесять дидрахм сребра, аще же женск пол, десять дидрахм.
Sexagenarius et ultra masculus dabit quindecim siclos: femina decem.
8 Аще же убог будет ценою своею, да станет пред жерцем, и да оценит его жрец: якоже может рука обещавшагося, тако оценит его жрец.
Si pauper fuerit, et aestimationem reddere non valebit, stabit coram sacerdote: et quantum ille aestimaverit, et viderit eum posse reddere, tantum dabit.
9 Аще же от скотов приносимых от них дар Господу, иже аще даст от сих Господу, будет свято.
Animal autem, quod immolari potest Domino, si quis voverit, sanctum erit,
10 Да не пременит добра злым, ниже зла добрым: аще же изменяя изменит оный скот скотом, да будет и той и пременение свята.
et mutari non poterit, id est, nec melius malo, nec peius bono. quod si mutaverit: et ipsum quod mutatum est, et illud pro quo mutatum est, consecratum erit Domino.
11 Аще же всяк скот нечист, от нихже не приносится дар Господу, да поставит скота пред жерцем,
Animal immundum, quod immolari Domino non potest, si quis voverit, adducetur ante sacerdotem.
12 и оценит его жрец между добрым и между злым: и якоже оценит его жрец, тако да будет.
qui diiudicans utrum bonum an malum sit, statuet pretium.
13 Аще же искупуя искупит его, да приложит пятую часть к цене его.
quod si dare voluerit is, qui offert, addet supra aestimationem quintam partem.
14 И человек, иже аще освятит дом свой свят Господу, и оценит его жрец между добрым и между злым: якоже оценит его жрец, тако да станет.
Homo si voverit domum suam, et sanctificaverit Domino, considerabit eam sacerdos utrum bona an mala sit, et iuxta pretium, quod ab eo fuerit constitutum, venundabitur:
15 Аще же освятивый его искупит дом свой, да приложит к сему пятую часть сребра цены его, и будет ему.
sin autem ille qui voverat, voluerit redimere eam, dabit quintam partem aestimationis supra, et habebit domum.
16 Аще же от нив одержания своего освятит человек Господу, и да будет цена его по сеянию его, за спуд ячменя пятьдесят дидрахм сребра.
Quod si agrum possessionis suae voverit, et consecraverit Domino: iuxta mensuram sementis aestimabitur pretium. si triginta modiis hordei seritur terra, quinquaginta siclis venundetur argenti.
17 Аще же от лета оставления освятит ниву свою, по цене ея да станет.
Si statim ab anno incipientis iubilei voverit agrum, quanto valere potest, tanto aestimabitur.
18 Аще же напоследок по оставлении освятит ниву свою, да причтет ему сребро жрец к летом оставшымся даже до лета оставления, и отимется от цены его
sin autem post aliquantum temporis: supputabit sacerdos pecuniam iuxta annorum, qui reliqui sunt, numerum usque ad iubileum, et detrahetur ex pretio.
19 аще же искупит ниву освятивый ю, да приложит пятую часть сребра к цене ея, и да будет ему.
Quod si voluerit redimere agrum ille, qui voverat, addet quintam partem aestimatae pecuniae, et possidebit eum.
20 Аще же не искупит нивы, и отдаст ниву человеку иному, не ктому да искупит ю:
Sin autem noluerit redimere, sed alteri cuilibet fuerit venundatus, ultra eum qui voverat redimere non poterit:
21 но да будет нива минувшу лету оставления, свята хвална Господу, якоже земля отлученая: жерцу да будет во одержание его.
quia cum iubilei venerit dies, sanctificatus erit Domino, et possessio consecrata ad ius pertinet sacerdotum.
22 Аще же от нивы, юже стяжа, яже несть от села одержания его, освятит Господу,
Si ager emptus est, et non de possessione maiorum sanctificatus fuerit Domino,
23 да сочтет ему жрец останок цены от лета оставления, и да отдаст цену в той день святу Господу:
supputabit sacerdos iuxta annorum numerum usque ad iubileum, pretium: et dabit ille qui voverat eum, Domino.
24 и в лето оставления да отдастся нива человеку, от негоже притяжа ю, егоже бе одержание земли.
in iubileo autem revertetur ad priorem dominum, qui vendiderat eum, et habuerat in sorte possessionis suae.
25 И всяка цена да будет весами святыми, двадесять пенязей будет дидрахма.
Omnis aestimatio siclo sanctuarii ponderabitur. Siclus viginti obolos habet.
26 И всяк первенец, иже аще родится в скоте твоем, да будет Господу, и да не освятит его никтоже: аще телец, аше овча, Господу есть.
Primogenita, quae ad Deum pertinent, nemo sanctificare poterit et vovere: sive bos, sive ovis fuerit, Domini sunt.
27 Аще же от четвероножных нечистых, да пременит по цене его, и да приложит пятую часть его к сему, и да будет ему: аще же не искупится, да продастся по цене его.
Quod si immundum est animal, redimet qui obtulit, iuxta aestimationem suam, et addet quintam partem pretii: si redimere noluerit, vendetur alteri quantumcumque ante fuerit aestimatum.
28 Всяк же обет, егоже аше обещает человек Господу от всех, елика ему суть, от человека даже до скота, и от нив одержания его, не продастся, ниже искупится всякий обет свят святых будет Господу.
Omne, quod Domino consecratur, sive homo fuerit, sive animal, sive ager, non veniet, nec redimi poterit. Quidquid semel fuerit consecratum, sanctum sanctorum erit Domino.
29 И всяк обет, иже аще обещан будет от человек, не искупится, но смертию да умертвится.
Et omnis consecratio, quae offertur ab homine, non redimetur, sed morte morietur.
30 Всяка десятина земли, от семене земнаго и от плода древянаго Господу есть, свято Господу.
Omnes decimae terrae, sive de frugibus, sive de pomis arborum, Domini sunt, et illi sanctificantur.
31 Аще же искупуя искупит человек десятину свою, пятую часть его да приложит к нему, и да будет ему.
Si quis autem voluerit redimere decimas suas, addet quintam partem earum.
32 И всяка десятина волов и овец, и всяко, еже аще приидет в число под жезл десятое, будет свято Господу.
Omnium decimarum bovis et ovis et caprae, quae sub pastoris virga transeunt, quidquid decimum venerit, sanctificabitur Domino.
33 Не премениши добраго злым, ниже добрым злаго: аще же пременяя премениши е, то и пременение его будет свято, да не искупится,
Non eligetur nec bonum nec malum, nec altero commutabitur. si quis mutaverit: et quod mutatum est, et pro quo mutatum est, sanctificabitur Domino, et non redimetur.
34 сия суть заповеди, яже заповеда Господь Моисею к сыном Израилевым на горе Синайстей.
Haec sunt praecepta, quae mandavit Dominus Moysi ad filios Israel in monte Sinai.

< Левит 27 >