امثال 5
| ای پسر من، به حکمت من توجه نما، و گوش خود را به فطانت من فراگیر، | ۱ 1 |
My son, pay attention to my wisdom; incline your ear to my insight,
| تاتدابیر را محافظت نمایی، و لبهایت معرفت رانگاه دارد. | ۲ 2 |
that you may maintain discretion and your lips may preserve knowledge.
| زیرا که لبهای زن اجنبی عسل رامی چکاند، و دهان او از روغن ملایم تر است. | ۳ 3 |
Though the lips of the forbidden woman drip honey and her speech is smoother than oil,
| لیکن آخر او مثل افسنتین تلخ است و برنده مثل شمشیر دودم. | ۴ 4 |
in the end she is bitter as wormwood, sharp as a double-edged sword.
| پایهایش به موت فرو می‌رود، وقدمهایش به هاویه متمسک می‌باشد. (Sheol h7585) | ۵ 5 |
Her feet go down to death; her steps lead straight to Sheol. (Sheol h7585)
| به طریق حیات هرگز سالک نخواهد شد. قدمهایش آواره شده است و او نمی داند. | ۶ 6 |
She does not consider the path of life; she does not know that her ways are unstable.
| و الان‌ای پسرانم مرابشنوید، و از سخنان دهانم انحراف مورزید. | ۷ 7 |
So now, my sons, listen to me, and do not turn aside from the words of my mouth.
| طریق خود را از او دور ساز، و به در خانه اونزدیک مشو. | ۸ 8 |
Keep your path far from her; do not go near the door of her house,
| مبادا عنفوان جوانی خود را به دیگران بدهی، و سالهای خویش را به ستم کیشان. | ۹ 9 |
lest you concede your vigor to others, and your years to one who is cruel;
| و غریبان از اموال تو سیر شوند، و ثمره محنت تو به خانه بیگانه رود. | ۱۰ 10 |
lest strangers feast on your wealth, and your labors enrich the house of a foreigner.
| که در عاقبت خودنوحه گری نمایی، هنگامی که گوشت و بدنت فانی شده باشد، | ۱۱ 11 |
At the end of your life you will groan when your flesh and your body are spent,
| و گویی چرا ادب را مکروه داشتم، و دل من تنبیه را خوار شمرد، | ۱۲ 12 |
and you will say, “How I hated discipline, and my heart despised reproof!
| و آواز مرشدان خود را نشنیدم، و به معلمان خود گوش ندادم. | ۱۳ 13 |
I did not listen to the voice of my teachers or incline my ear to my mentors.
| نزدیک بود که هر گونه بدی را مرتکب شوم، در میان قوم و جماعت. | ۱۴ 14 |
I am on the brink of utter ruin in the midst of the whole assembly.”
| آب را از منبع خود بنوش، و نهرهای جاری را از چشمه خویش. | ۱۵ 15 |
Drink water from your own cistern, and running water from your own well.
| جویهای تو بیرون خواهد ریخت، و نهرهای آب در شوارع عام، | ۱۶ 16 |
Why should your springs flow in the streets, your streams of water in the public squares?
| و از آن خودت به تنهایی خواهد بود، و نه از آن غریبان با تو. | ۱۷ 17 |
Let them be yours alone, never to be shared with strangers.
| چشمه تو مبارک باشد، و از زن جوانی خویش مسرور باش، | ۱۸ 18 |
May your fountain be blessed, and may you rejoice in the wife of your youth:
| مثل غزال محبوب و آهوی جمیل. پستانهایش تو را همیشه خرم سازد، و از محبت او دائم محفوظ باش. | ۱۹ 19 |
A loving doe, a graceful fawn— may her breasts satisfy you always; may you be captivated by her love forever.
| لیکن‌ای پسر من، چرا از زن بیگانه فریفته شوی؟ و سینه زن غریب را در بر‌گیری؟ | ۲۰ 20 |
Why be captivated, my son, by an adulteress, or embrace the bosom of a stranger?
| زیراکه راههای انسان در مدنظر خداوند است، وتمامی طریقهای وی را می‌سنجد. | ۲۱ 21 |
For a man’s ways are before the eyes of the LORD, and the LORD examines all his paths.
| تقصیرهای شریر او را گرفتار می‌سازد، و به بندهای گناهان خود بسته می‌شود. | ۲۲ 22 |
The iniquities of a wicked man entrap him; the cords of his sin entangle him.
| او بدون ادب خواهد مرد، و به کثرت حماقت خویش تلف خواهد گردید. | ۲۳ 23 |
He dies for lack of discipline, led astray by his own great folly.
