1 Corinthians 13
1 If I were to have eloquence in human languages—even the language of angels—but have no love, then I would only be an echoing gong or a clashing cymbal.
Kon ako tigpanultig mga dila sa mga tawo ug sa mga manolunda, apan walay gugma, ako usa lamang ka masaba nga agong o piyangpiyang nga nagatagingting.
2 If I were to speak prophecies, to know every secret mystery and be completely knowledgeable, and if I were able to have so much faith I could move mountains, but have no love, then I am nothing.
Ug kon ako may mga gahum sa paghimog profesiya, ug makasabut sa tanang mga tinago ug sa tanang kahibalo, ug kon ako nakabaton sa hingpit nga pagtoo nga tungod niana arang ko mabalhin ang mga bukid, apan walay gugma, ako walay kapuslanan.
3 If I were to donate everything I own to the poor, or if I were to sacrifice myself to be burned as a martyr, and have no love, then I gain nothing.
Kon ipanghatag ko ang tanan kong katigayonan, ug kon itahan ko ang akong lawas aron pagasunogon, apan walay gugma, kini dili magapulos kanako.
4 Love is patient and kind. Love is not jealous. Love is not boastful. Love is not proud.
Ang gugma mapailubon ug mapuangoron. Ang gugma dili masinahon, dili tigpagawal.
5 Love does not act improperly, or insist on having its own way. Love is not argumentative and doesn't keep a record of wrongs.
Ang gugma dili tigpaburot, dili bastos, dili maakop-akopon, dili masuk-anon o maligotguton;
6 Love takes no delight in evil but celebrates the truth.
ang gugma wala magakalipay sa mga buhat nga dili matarung, hinonoa nagakalipay kini sa mga butang nga maminatud-on.
7 Love never gives up, keeps on trusting, stays confident, and remains patient whatever happens.
Ang gugma mopailub sa tanang mga butang, motoo sa tanang mga butang, molaum sa tanang mga butang, moantus sa tanang mga butang.
8 Love never fails. Prophecies will come to an end. Tongues will become silent. Knowledge will become useless.
Ang gugma wala gayuy pagkatapus; apan kon aduna may mga paghimog profesiya, kini igahiklin ra unya; kon aduna may pagsultig mga dila, kini pagahunongon ra unya; kon aduna may kahibalo, kini igahiklin ra unya.
9 For our knowledge and our prophetic understanding are incomplete.
Kay ang ato ugod nga kahibalo karon dili man hingpit, ug maingon man ang atong pagpanghimog profesiya;
10 But when completeness comes, then what is incomplete disappears.
apan kon ang hingpit moabut na, nan, ang dili hingpit igahiklin na lang unya.
11 When I was a child, I spoke like a child, I thought like a child, I reasoned like a child. When I grew up I left behind such child-like ways.
Sa bata pa ako, nagsulti ako nga ingon ug bata, nagpanghunahuna ako nga ingon ug bata, nagpangatarungan ako nga ingon ug bata; apan sa nahamtong na ako, gihiklin ko ang mga paaging binata.
12 At the moment we peer into a mirror's dim reflection, but then we shall see face to face. For now I only have partial knowledge, but then I shall know completely, just as I am completely known.
Kay sa karon, kita nagasud-ong sa mga hanap nga panagway daw pinaagi ug salamin, apan nakita ra nato kini unya sa laktud nga nawong ug nawong. Sa karon, bahin lamang ang akong nahibaloan, apan unya masabtan ko ra ang tanan, maingon nga ang tanan kanako nahisabtan na.
13 Trust, hope, and love last forever—but the most important is love.
Ug karon magapabilin kining totulo: ang pagtoo, ang paglaum, ug ang gugma, apan ang labing daku niini mao ang gugma.
