Psalms 9
1 Unto the end, for the hidden things of the Son. A psalm for David. I will give praise to thee, O Lord, with my whole heart: I will relate all thy wonders.
Przewodnikowi chóru, na Halmutlabben. Pieśń Dawida. Będę [cię] wysławiał, PANIE, całym mym sercem; będę opowiadał o wszystkich twoich cudach.
2 I will be glad and rejoice in thee: I will sing to thy name, O thou most high.
Będę się cieszył i radował tobą, będę śpiewał twemu imieniu, o Najwyższy!
3 When my enemy shall be turned back: they shall be weakened and perish before thy face.
Gdy cofną się moi nieprzyjaciele, upadną i znikną sprzed twego oblicza.
4 For thou hast maintained my judgment and my cause: thou hast sat on the throne, who judgest justice.
Ty bowiem przeprowadziłeś mój sąd i moją sprawę, zasiadłeś na tronie jako sędzia sprawiedliwy.
5 Thou hast rebuked the Gentiles, and the wicked one hath perished: thou hast blotted out their name for ever and ever.
Skarciłeś pogan, wytraciłeś niegodziwych, wymazałeś ich imię na wieki wieków.
6 The swords of the enemy have failed unto the end: and their cities thou hast destroyed. Their memory hath perished with a noise.
O nieprzyjacielu, twoje spustoszenia skończyły się na zawsze, zburzyłeś miasta, ich pamięć przepadła razem z nimi.
7 But the Lord remaineth for ever. He hath prepared his throne in judgment:
Ale PAN trwa na wieki, ustawił swój tron, by sądzić.
8 And he shall judge the world in equity, he shall judge the people in justice.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, osądzi narody według słuszności.
9 And the Lord is become a refuge for the poor: a helper in due time in tribulation.
I będzie PAN ucieczką dla uciśnionego, schronieniem w czasie niedoli.
10 And let them trust in thee who know thy name: for thou hast not forsaken them that seek thee, O Lord.
I będą ufać tobie ci, którzy znają twoje imię, bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy cię szukają.
11 Sing ye to the Lord, who dwelleth in Sion: declare his ways among the Gentiles:
Śpiewajcie PANU, który mieszka na Syjonie, opowiadajcie wśród narodów o jego dziełach.
12 For requiring their blood he hath remembered the: he hath not forgotten the cry of the poor.
Bo on dopomina się krwi i pamięta o nich, a nie zapomina wołania strapionych.
13 Have mercy on me, O Lord: see my humiliation which I suffer from my enemies.
Zmiłuj się nade mną, PANIE, spójrz, jak mnie uciskają ci, którzy mnie nienawidzą, ty, który podnosisz mnie z bram śmierci;
14 Thou that liftest me up from the gates of death, that I may declare all thy praises in the gates of the daughter of Sion.
Abym głosił wszelką twą chwałę w bramach córki Syjonu; będę się radował twoim zbawieniem.
15 I will rejoice in thy salvation: the Gentiles have stuck fast in the destruction which they have prepared. Their foot hath been taken in the very snare which they hid.
Poganie wpadli w dół, [który] wykopali; w sidłach, które zastawili, uwięzła ich noga.
16 The Lord shall be known when he executeth judgments: the sinner hath been caught in the works of his own hands.
PAN dał się poznać, gdy odbył sąd, w dzieła swoich rąk uwikłał się niegodziwy. (Higgajon, Sela)
Niegodziwi zstąpią do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol h7585)
18 For the poor man shall not be forgotten to the end: the patience of the poor shall not perish for ever.
Bo biedak nie będzie zapomniany na zawsze, nadzieja ubogich nie zginie na wieki.
19 Arise, O Lord, let not man be strengthened: let the Gentiles be judged in thy sight.
Powstań, PANIE, niech nie triumfuje człowiek, niech narody zostaną osądzone przed twoim obliczem.
20 Appoint, O Lord, a lawgiver over them: that the Gentiles may know themselves to be but men.
PANIE, ześlij na nie strach, aby narody poznały, że są tylko ludźmi. (Sela)
