< Job 18 >

1 Så tog Sjuhiten Bildad til Orde og sagde:
Unya si Bildad nga taga-Shua mitubag ug miingon,
2 "Så gør dog en Ende på dine Ord, kom til Fornuft og lad os tale!
“Kanus-a ka ba moundang sa imong pagsulti? Pagpakabana, ug pagkahuman mosulti kami.
3 Hvi skal vi regnes for Kvæg og stå som umælende i dine Øjne?
Nganong giisip man kami ingon nga mga mananap; nganong nahimo na man kaming mga hungog sa imong panan-aw?
4 Du, som i Vrede sønderslider din Sjæl, skal for din Skyld Jorden blive øde og Klippen flyttes fra sit Sted?
Ikaw nga misakit sa imong kaugalingon diha sa imong kasuko, kinahanglan ba nga isalikway ang kalibotan alang kanimo o angay bang balhinon ang mga bato gikan sa ilang mga nahimutangan?
5 Nej, den gudløses Lys bliver slukt, hans Ildslue giver ej Lys;
Tinuod gayod, mapalong ang suga sa tawong daotan; ang agipo sa iyang kalayo dili na modan-ag.
6 Lyset i hans Telt går ud, og hans Lampe slukkes for ham;
Mongitngit ang suga sa iyang tolda; mapalong ang lampara sa iyang ibabaw.
7 hans kraftige Skridt bliver korte, han falder for eget Råd;
Ang mga lakang sa iyang pagkamakusganon mamahimong hamubo; ang iyang kaugalingong laraw mopatumba kaniya.
8 thi hans Fod drives ind i Nettet, på Fletværk vandrer han frem,
Kay malit-ag ang iyang mga tiil ngadto sa usa ka pukot; magalakaw siya padulong sa bung-aw.
9 Fælden griber om Hælen, Garnet holder ham fast;
Ang lit-ag mokupot kaniya sa tikod; ang bitik mogapos kaniya.
10 Snaren er skjult i Jorden for ham og Saksen på hans Sti;
Anaay higot nga giandam sa yuta alang kaniya; ug alang kaniya ang lit-ag sa dalan.
11 Rædsler skræmmer ham alle Vegne og kyser ham Skridt for Skridt:
Ang kalisang magpahadlok kaniya sa bisan asang bahin; dakpon nila siya diha sa iyang mga tikod.
12 Ulykken hungrer efter ham, Undergang lurer på hans Fald:
Ang iyang kadato mamahimong kagutom, ug ang katalagman giandam na sa iyang kilid.
13 Dødens førstefødte æder hans Lemmer, æder hans Legemes Lemmer;
Ang mga bahin sa iyang lawas pagalamyon; tinuod gayod, ang kamagulangan sa kamatayon magalamoy sa iyang mga bahin.
14 han rives bort fra sit Telt, sin Fortrøstning; den styrer hans Skridt til Rædslernes Konge;
Langkaton siya gikan sa luwas niyang tolda ug gipalakaw paingon sa hari sa mga kalisang.
15 i hans Telt har Undergang hjemme, Svovl strøs ud på hans Bolig;
Ang ubang mga tawo magpuyo na sa iyang tolda human nila masabwagi ug asupre sa iyang pinuy-anan.
16 nedentil tørrer hans Rødder, oventil visner hans Grene;
Mangauga ang iyang mga ugat sa ilalom; pagaputlon ang iyang sanga sa ibabaw.
17 hans Minde svinder fra Jord, på Gaden nævnes ikke hans Navn;
Ang iyang handumanan mangahanaw ibabaw sa kalibotan; mangapapas na ang iyang ngalan sa mga kadalanan.
18 man støder ham ud fra Lys i Mørket og driver ham bort fra Jorderig;
Papahawaon siya gikan sa kahayag ngadto sa kangitngit ug abugon niining kalibotana.
19 i sit Folk har han ikke Afkom og Æt, i hans Hjem er der ingen tilbage;
Dili siya makabaton ug anak nga lalaki o mga apo nga lalaki taliwala sa iyang katawhan, ni adunay mahibiling banay sa iyang gipuy-an.
20 de i Vester stivner ved hans Skæbnedag, de i Øst bliver slagne af Rædsel.
Kadtong nagpuyo sa kasadpan mangahadlok sa mahitabo kaniya sa umaabot nga adlaw; kadtong nagpuyo sa sidlakan mangalisang pinaagi niini.
21 Ja, således går det den lovløses Bolig, dens Hjem, der ej kender Gud!
Tinuod gayod nga mao kana ang pinuy-anan sa mga tawong dili matarong, ang mga dapit niadtong wala masayod sa Dios.

< Job 18 >