Job 16
1 Så tog Job til Orde og svarede:
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 "Nok har jeg hørt af sligt, besværlige Trøstere er I til Hobe!
“Nakadungog na ako sa daghang mga butang nga ingon niana; kamong tanan walay pulos nga manghuhupay.
3 Får Mundsvejret aldrig Ende? Hvad ægged dig dog til at svare?
Aduna bay katapusan ang walay hinungdan nga mga pulong? Unsa bay nakapahagit kaninyo nga mitubag man kamo sama niini?
4 Også jeg kunde tale som I, hvis I kun var i mit Sted, føje mine Ord imod jer og ryste på Hovedet ad jer,
Makasulti usab ako sama sa inyong gibuhat, kung kamo pa ang anaa sa akong kahimtang; Makatigom ako ug usahon ang mga pulong batok kaninyo ug magpanglingo sa akong ulo sa pagbugalbugal kaninyo.
5 styrke jer med min Mund, ej spare på ynksomme Ord!
O, pagadasigun ko gayod kamo sa akong baba! Pagahupayon ko gayod ang inyong kasubo gikan sa akong mga ngabil!
6 Taler jeg, mildnes min Smerte ikke og om jeg tier, hvad Lindring får jeg?
Kung mosulti ako, ang akong pagsubo dili mokunhod; kung magpadayon ako sa pagsulti, sa unsang paagi ako matabangan?
7 Dog nu har han udtømt min Kraft, du bar ødelagt hele min Kreds;
Apan karon, O Dios, gipasubo mo ako; gikuha mo ang tanan kong pamilya.
8 at du greb mig, gælder som Vidnesbyrd mod mig, min Magerhed vidner imod mig.
Gihimo mo akong uga, nga maoy usa ka pagpamatuod batok kanako; ang kapayat sa akong kalawasan mibatok kanako, ug nagpamatuod kini batok sa akong panagway.
9 Hans Vrede river og slider i mig, han skærer Tænder imod mig. Fjenderne hvæsser Blikket imod mig,
Gikuniskunis ako sa Dios sa iyang kapungot ug gilutos ako; mikagot ang iyang ngipon kanako; gisigaan ako sa mga mata sa akong kaaway samtang iya akong gikuniskunis.
10 de opspiler Gabet imod mig, slår mig med Hån på Kind og flokkes til Hobe omkring mig;
Nagnganga ang baba sa mga tawo; gisagpa nila ang akong aping uban ang pagpakaulaw; nagkatigom sila batok kanako.
11 Gud gav mig hen i Niddingers Vold, i gudløses Hænder kasted han mig.
Gitugyan ako sa Dios sa dili diosnon nga mga tawo, ug gilabay ako ngadto sa mga kamot sa mga tawong daotan.
12 Jeg leved i Fred, så knuste han mig, han greb mig i Nakken og sønderslog mig; han stilled mig op som Skive,
Anaa ako sa kaharuhay, ug iya akong gipikas. Tinuod gayod, gituok niya ang ako ug gidugmok ako sa pino; gihimo usab niya ako ingon nga iyang ig-onon.
13 hans Pile flyver omkring mig, han borer i Nyrerne uden Skånsel, udgyder min Galde på Jorden;
Ang iyang mga magpapana nag-alirong kanako sa tanang higayon; gitusok sa Dios ang akong mga kidney ug wala niya ako luwasa; giula niya ang akong apdo sa yuta.
14 Revne på Revne slår han mig, stormer som Kriger imod mig.
Gibalikbalik niya sa pagdugmok ang akong pader; midasmag siya kanako sama sa manggugubat.
15 Over min Hud har jeg syet Sæk og boret mit Horn i Støvel;
Gitahi ko ang sako nga bisti sa akong panit; Gihulog ko ang akong budyong ngadto sa yuta.
16 mit Ansigt er rødt af Gråd, mine Øjenlåg hyllet i Mørke,
Ang akong panagway mipula na sa paghilak; sa akong mga mata anaa ang landong sa kamatayon
17 skønt der ikke er Vold i min Hånd, og skønt min Bøn er ren!
bisan walay pagpanlupig ang akong mga kamot, ug putli ang akong mga pag-ampo.
18 Dølg ikke, Jord, mit Blod, mit Skrig komme ikke til Hvile!
Yuta, ayaw taboni ang akong dugo; ayaw papahulaya ang akong paghilak.
19 Alt nu er mit Vidne i Himlen, min Talsmand er i det høje;
Bisan karon, tan-awa, ang akong saksi atua sa langit; siya nga nagsaksi alang kanako atua sa kahitas-an.
20 gid min Ven lod sig finde! Mit Øje vender sig med Tårer til Gud,
Gibiaybiay ako sa akong mga higala, apan ang akong mata mihilak ngadto sa Dios.
21 at han skifter Ret mellem Manden og Gud, mellem Mennesket og hans Ven!
Maghangyo ako nianang saksi sa langit aron mangatarungan alang niining tawhana uban sa Dios sama sa gibuhat sa usa ka tawo ngadto sa iyang silingan!
22 Thi talte er de kommende År, jeg skal ud på en Færd, jeg ej vender hjem fra.
Kay sa paglabay sa pipila ka mga katuigan, moadto ako sa dapit nga kung diin dili na ako mobalik pa.
