诗篇 36

1 耶和华的仆人大卫的诗，交与伶长。 恶人的罪过在他心里说： 我眼中不怕 神！

Mëkati i të pabesit i thotë zemrës sime: “Nuk ekziston asnjë frikë nga Perëndia përpara syve të tij.

2 他自夸自媚， 以为他的罪孽终不显露，不被恨恶。

Sepse ai gënjen veten e tij në kërkimin e fajit që ka kryer në urrejtjen ndaj tij.

3 他口中的言语尽是罪孽诡诈； 他与智慧善行已经断绝。

Fjalët e gojës së tij janë paudhësi dhe mashtrim; ai ka pushuar së qeni i urtë dhe nuk bën më të mira.

4 他在床上图谋罪孽， 定意行不善的道，不憎恶恶事。

Ai thur paudhësi në shtratin e tij; vihet në një rrugë që nuk është e mirë dhe që nuk e dënon të keqen”.

5 耶和华啊，你的慈爱上及诸天； 你的信实达到穹苍。

O Zot, mirësia jote arrin deri në qiell dhe besnikëria jote deri te retë.

6 你的公义好像高山； 你的判断如同深渊。 耶和华啊，人民、牲畜，你都救护。

Drejtësia jote është si malet e Perëndisë, dhe gjykimet e tua janë si një humnerë e madhe. O Zot, ti ruan njerëz dhe kafshë.

7 神啊，你的慈爱何其宝贵！ 世人投靠在你翅膀的荫下。

O Perëndi, sa e çmuar është mirësia jote! Prandaj bijtë e njerëzve gjejnë strehë nën hijen e krahëve të tu;

8 他们必因你殿里的肥甘得以饱足； 你也必叫他们喝你乐河的水。

ata ngopen me bollëkun e shtëpisë sate, dhe ti u heq etjen në përroin e kënaqësive të tua.

9 因为，在你那里有生命的源头； 在你的光中，我们必得见光。

Sepse pranë teje është burimi i jetës, dhe me anë të dritës sate ne shohim dritën.

10 愿你常施慈爱给认识你的人， 常以公义待心里正直的人。

Zgjate mirësinë tënde ndaj atyre që të njohin dhe drejtësinë tënde ndaj atyre që janë të drejtë nga zemra.

11 不容骄傲人的脚践踏我； 不容凶恶人的手赶逐我。

Mos më vëntë këmbën kryelarti dhe dora e të pabesit mos më marrtë me vete.

12 在那里，作孽的人已经仆倒； 他们被推倒，不能再起来。

Ja, ata që kryejnë paudhësi kanë rënë; i kanë rrëzuar për tokë dhe nuk mund të ringjallen përsëri.