哥林多前书 13

1 我若能说万人的方言，并天使的话语，却没有爱，我就成了鸣的锣，响的钹一般。

Si linguis hominum loquar, et angelorum, caritatem autem non habeam, factus sum velut æs sonans, aut cymbalum tinniens.

2 我若有先知讲道之能，也明白各样的奥秘，各样的知识，而且有全备的信，叫我能够移山，却没有爱，我就算不得什么。

Et si habuero prophetiam, et noverim mysteria omnia, et omnem scientiam: et si habuero omnem fidem ita ut montes transferam, caritatem autem non habuero, nihil sum.

3 我若将所有的周济穷人，又舍己身叫人焚烧，却没有爱，仍然与我无益。

Et si distribuero in cibos pauperum omnes facultates meas, et si tradidero corpus meum ita ut ardeam, caritatem autem non habuero, nihil mihi prodest.

4 爱是恒久忍耐，又有恩慈；爱是不嫉妒；爱是不自夸，不张狂，

Caritas patiens est, benigna est. Caritas non æmulatur, non agit perperam, non inflatur,

5 不做害羞的事，不求自己的益处，不轻易发怒，不计算人的恶，

non est ambitiosa, non quærit quæ sua sunt, non irritatur, non cogitat malum,

6 不喜欢不义，只喜欢真理；

non gaudet super iniquitate, congaudet autem veritati:

7 凡事包容，凡事相信，凡事盼望，凡事忍耐。

omnia suffert, omnia credit, omnia sperat, omnia sustinet.

8 爱是永不止息。先知讲道之能终必归于无有；说方言之能终必停止；知识也终必归于无有。

Caritas numquam excidit: sive prophetiæ evacuabuntur, sive linguæ cessabunt, sive scientia destruetur.

9 我们现在所知道的有限，先知所讲的也有限，

Ex parte enim cognoscimus, et ex parte prophetamus.

10 等那完全的来到，这有限的必归于无有了。

Cum autem venerit quod perfectum est, evacuabitur quod ex parte est.

11 我作孩子的时候，话语像孩子，心思像孩子，意念像孩子，既成了人，就把孩子的事丢弃了。

Cum essem parvulus, loquebar ut parvulus, sapiebam ut parvulus, cogitabam ut parvulus. Quando autem factus sum vir, evacuavi quæ erant parvuli.

12 我们如今仿佛对着镜子观看，模糊不清，到那时就要面对面了。我如今所知道的有限，到那时就全知道，如同主知道我一样。

Videmus nunc per speculum in ænigmate: tunc autem facie ad faciem. Nunc cognosco ex parte: tunc autem cognoscam sicut et cognitus sum.

13 如今常存的有信，有望，有爱这三样，其中最大的是爱。

Nunc autem manent fides, spes, caritas, tria hæc: major autem horum est caritas.