امثال 13

۱ 1 پسر حکیم تادیب پدر خود را اطاعت می کند، اما استهزاکننده تهدید رانمی شنود.

Mudar sin sluša nastavu oca svojega; a potsmjevaè ne sluša ukora.

۲ 2 مرد از میوه دهانش نیکویی را می‌خورد، اماجان خیانتکاران، ظلم را خواهد خورد.

Od ploda usta svojih svaki æe jesti dobro, a duša nevaljalijeh ljudi nasilje.

۳ 3 هر‌که دهان خود را نگاه دارد جان خویش رامحافظت نماید، اما کسی‌که لبهای خود رابگشاید هلاک خواهد شد.

Ko èuva usta svoja, èuva svoju dušu; ko razvaljuje usne, propada.

۴ 4 شخص کاهل آرزو می‌کند و چیزی پیدانمی کند. اما شخص زرنگ فربه خواهد شد.

Željna je duša ljenivèeva, ali nema ništa; a duša vrijednijeh ljudi obogatiæe se.

۵ 5 مرد عادل از دروغ گفتن نفرت دارد، اما شریررسوا و خجل خواهد شد.

Na lažnu rijeè mrzi pravednik; a bezbožnik se mrazi i sramoti.

۶ 6 عدالت کسی را که در طریق خود کامل است محافظت می‌کند، اما شرارت، گناهکاران را هلاک می‌سازد.

Pravda èuva onoga koji hodi bezazleno; a bezbožnost obara grješnika.

۷ 7 هستند که خود را دولتمند می‌شمارند وهیچ ندارند، و هستند که خویشتن را فقیرمی انگارند و دولت بسیار دارند.

Ima ko se gradi bogat a nema ništa, i ko se gradi siromah a ima veliko blago.

۸ 8 دولت شخص فدیه جان او خواهد بود، امافقیر تهدید را نخواهد شنید.

Otkup je za život èovjeku bogatstvo njegovo, a siromah ne sluša prijetnje.

۹ 9 نور عادلان شادمان خواهد شد، اما چراغ شریران خاموش خواهد گردید.

Vidjelo pravednièko svijetli se, a žižak bezbožnièki ugasiæe se.

۱۰ 10 از تکبر جز نزاع چیزی پیدا نمی شود، اما باآنانی که پند می‌پذیرند حکمت است.

Od oholosti biva samo svaða, a koji primaju svjet, u njih je mudrost.

۱۱ 11 دولتی که از بطالت پیدا شود در تناقص می‌باشد، اما هر‌که به‌دست خود اندوزد در تزایدخواهد بود.

Blago koje se taštinom teèe umaljava se, a ko sabira rukom, umnožava.

۱۲ 12 امیدی که در آن تعویق باشد باعث بیماری دل است، اما حصول مراد درخت حیات می‌باشد.

Dugo nadanje mori srce, i želja je ispunjena drvo životno.

۱۳ 13 هر‌که کلام را خوار شمارد خویشتن راهلاک می‌سازد، اما هر‌که از حکم می‌ترسد ثواب خواهد یافت.

Ko prezire rijeè sam sebi udi; a ko se boji zapovijesti, platiæe mu se.

۱۴ 14 تعلیم مرد حکیم چشمه حیات‌است، تا ازدامهای مرگ رهایی دهد.

Nauka je mudroga izvor životni da se saèuva prugala smrtnijeh.

۱۵ 15 عقل نیکو نعمت را می‌بخشد، اما راه خیانتکاران، سخت است.

Dobar razum daje ljubav, a put je bezakonièki hrapav.

۱۶ 16 هر شخص زیرک با علم عمل می‌کند. امااحمق حماقت را منتشر می‌سازد.

Svaki pametan èovjek radi s razumom, a bezuman raznosi bezumlje.

۱۷ 17 قاصد شریر در بلا گرفتار می‌شود، امارسول امین شفا می‌بخشد.

Glasnik bezbožan pada u zlo, a vjeran je poslanik lijek.

۱۸ 18 فقر و اهانت برای کسی است که تادیب راترک نماید، اما هر‌که تنبیه را قبول کند محترم خواهد شد.

Siromaštvo i sramota doæi æe na onoga koji odbacuje nastavu; a ko èuva karanje, proslaviæe se.

۱۹ 19 آرزویی که حاصل شود برای جان شیرین است، اما اجتناب از بدی، مکروه احمقان می‌باشد.

Ispunjena je želja slast duši, a bezumnima je mrsko otstupiti oda zla.

۲۰ 20 با حکیمان رفتار کن و حکیم خواهی شد، اما رفیق جاهلان ضرر خواهد یافت.

Ko hodi s mudrima postaje mudar, a ko se druži s bezumnicima postaje gori.

۲۱ 21 بلا گناهکاران را تعاقب می‌کند، اما عادلان، جزای نیکو خواهند یافت.

Grješnike goni zlo, a pravednicima se vraæa dobro.

۲۲ 22 مرد صالح پسران پسران را ارث خواهدداد، و دولت گناهکاران برای عادلان ذخیره خواهد شد.

Dobar èovjek ostavlja našljedstvo sinovima sinova svojih, a grješnikovo imanje èuva se pravedniku.

۲۳ 23 در مزرعه فقیران خوراک بسیار است، اماهستند که از بی‌انصافی هلاک می‌شوند.

Izobila hrane ima na njivi siromaškoj, a ima ko propada sa zle uprave.

۲۴ 24 کسی‌که چوب را باز‌دارد، از پسر خویش نفرت می‌کند، اما کسی‌که او را دوست می‌دارد اورا به سعی تمام تادیب می‌نماید.

Ko žali prut, mrzi na sina svojega; a ko ga ljubi, kara ga za vremena.

۲۵ 25 مرد عادل برای سیری جان خود می‌خورد، اما شکم شریران محتاج خواهد بود.

Pravednik jede, i sita mu je duša; a trbuh bezbožnicima nema dosta.