مزامیر 1

۱ 1 خوشابحال کسی‌که به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد، و درمجلس استهزاکنندگان ننشیند؛

Blago èovjeku koji ne ide na vijeæe bezbožnièko, i na putu grješnièkom ne stoji, i u društvu nevaljalijeh ljudi ne sjedi,

۲ 2 بلکه رغبت اودر شریعت خداوند است و روز و شب درشریعت او تفکر می‌کند.

Nego mu je omilio zakon Gospodnji i o zakonu njegovu misli dan i noæ!

۳ 3 پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوه خودرا در موسمش می‌دهد، و برگش پژمرده نمی گردد و هر‌آنچه می‌کند نیک انجام خواهدبود.

On je kao drvo usaðeno kraj potoka, koje rod svoj donosi u svoje vrijeme, i kojemu list ne vene: što god radi, u svemu napreduje.

۴ 4 شریران چنین نیستند، بلکه مثل کاهند که بادآن را پراکنده می‌کند.

Nijesu taki bezbožnici, nego su kao prah koji rasipa vjetar.

۵ 5 لهذا شریران در داوری نخواهند ایستاد و نه گناهکاران در جماعت عادلان.

Zato se neæe bezbožnici održati na sudu, ni grješnici na zboru pravednièkom.

۶ 6 زیرا خداوند طریق عادلان را می‌داند، ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد.

Jer Gospod zna put pravednièki; a put bezbožnièki propašæe.