یعقوب 4
| از کجا در میان شما جنگها و از کجا نزاعهاپدید می‌آید؟ آیا نه از لذت های شما که دراعضای شما جنگ می‌کند؟ | ۱ 1 |
What is the cause of the fighting and quarrelling that goes on among you? Isn’t it to be found in the desires which are always at war within you?
| طمع می‌ورزید وندارید؛ می‌کشید و حسد می‌نمایید و نمی توانیدبه چنگ آرید؛ و جنگ و جدال می‌کنید و نداریداز این جهت که سوال نمی کنید. | ۲ 2 |
You crave, yet do not have, so you commit murder, so You covet, yet cannot gain your end. You quarrel and fight. You do not have, because you do not ask.
| و سوال می‌کنیدو نمی یابید، از اینرو که به نیت بد سوال می‌کنید تادر لذات خود صرف نمایید. | ۳ 3 |
You ask, yet do not receive, because you ask for a wrong purpose – to spend what you get on your pleasures.
| ای زانیات، آیا نمی دانید که دوستی دنیا، دشمنی خداست؟ پس هرکه می‌خواهد دوست دنیا باشد، دشمن خدا گردد. | ۴ 4 |
Unfaithful people! Don’t you know that to be friends with the world means to be at enmity with God? Therefore whoever chooses to be friends with the world makes himself an enemy to God.
| آیا گمان دارید که کتاب عبث می‌گوید روحی که او را در ما ساکن کرده است، تا به غیرت بر ما اشتیاق دارد؟ | ۵ 5 |
Do you suppose scripture means nothing when it says, “Envy results from the longings of the spirit which God has implanted within you?”
| لیکن او فیض زیاده می‌بخشد. بنابراین می‌گوید: «خدامتکبران را مخالفت می‌کند، اما فروتنان را فیض می‌بخشد.» | ۶ 6 |
But he gives us greater grace; and that is why it says, – “God opposes the haughty, but gives grace to the humble.”
| پس خدا را اطاعت نمایید و با ابلیس مقاومت کنید تا از شما بگریزد. | ۷ 7 |
Therefore submit to God. Stand up to the devil, and he will flee from you.
| و به خدا تقرب جویید تا به شما نزدیکی نماید. دستهای خود راطاهر سازید، ای گناهکاران و دلهای خود را پاک کنید، ای دودلان. | ۸ 8 |
Draw near to God, and he will draw near to you. Make your hands clean, you sinners; and your hearts pure, you vacillators!
| خود را خوار سازید و ناله وگریه نمایید و خنده شما به ماتم و خوشی شما به غم مبدل شود. | ۹ 9 |
Grieve, mourn, and lament! Let your laughter be turned to mourning, and your happiness to gloom!
| در حضور خدا فروتنی کنید تاشما را سرافراز فرماید. | ۱۰ 10 |
Humble yourselves before the Lord, and he will exalt you.
| ای برادران، یکدیگررا ناسزا مگویید زیرا هرکه برادر خود را ناسزاگوید و بر او حکم کند، شریعت را ناسزا گفته و برشریعت حکم کرده باشد. لکن اگر بر شریعت حکم کنی، عامل شریعت نیستی بلکه داورهستی. | ۱۱ 11 |
Do not disparage one another, friends. The person who disparages others, or passes judgment on them, disparages the Law and passes judgment on the Law. But, if you pass judgment on the Law, you are not obeying it, but judging it.
| صاحب شریعت و داور، یکی است که بر رهانیدن و هلاک کردن قادر می‌باشد. پس تو کیستی که بر همسایه خود داوری می‌کنی؟ | ۱۲ 12 |
There is only one lawgiver and judge – he who has the power both to save and to destroy. So then who are you to pass judgment on your neighbour?
| هان، ای کسانی که می‌گویید: «امروز و فردابه فلان شهر خواهیم رفت و در آنجا یک سال بسرخواهیم برد و تجارت خواهیم کرد و نفع خواهیم برد»، | ۱۳ 13 |
Listen to me, you who say “Today or tomorrow we will go to such and such a town and spend a year there, doing business and making money,”
| و حال آنکه نمی دانید که فردا چه می‌شود؛ از آنرو که حیات شما چیست؟ مگربخاری نیستید که اندک زمانی ظاهر است و بعدناپدید می‌شود؟ | ۱۴ 14 |
yet you do not know what your life will be like tomorrow! For you are but a puff of smoke that appears for a little while and then vanishes.
| به عوض آنکه باید گفت که «اگر خدا بخواهد، زنده می‌مانیم و چنین و چنان می‌کنیم.» | ۱۵ 15 |
Instead you should say “If the Lord wills, we will live and do this or that.”
| اما الحال به عجب خود فخرمی کنید و هر چنین فخر بد است. | ۱۶ 16 |
But as it is, you are boasting presumptuously! All such boasting is wicked.
| پس هرکه نیکویی‌کردن بداند و بعمل نیاورد، او را گناه است. | ۱۷ 17 |
The person, then, who knows what is right but fails to do it – that is sin in them.
