یعقوب 3

۱ 1 ای برادران من، بسیار معلم نشوید چونکه می دانید که بر ما داوری سخت‌تر خواهدشد.

Not many of you should become teachers, my friends, because you know that we who teach will be judged more strictly than others.

۲ 2 زیرا همگی ما بسیار می‌لغزیم. و اگر کسی در سخن‌گفتن نلغزد، او مرد کامل است و می‌تواندعنان تمام جسد خود را بکشد.

We often make mistakes, every one of us. Anyone who does not make mistakes when speaking is indeed a perfect person, able to bridle their whole body as well.

۳ 3 و اینک لگام رابر دهان اسبان می‌زنیم تا مطیع ما شوند و تمام بدن آنها را برمی گردانیم.

When we put bits into horses’ mouths to make them obey us, we change their course the rest of their bodies.

۴ 4 اینک کشتیها نیز چقدربزرگ است و از بادهای سخت رانده می‌شود، لکن با سکان کوچک به هر طرفی که اراده ناخدا باشد، برگردانیده می‌شود.

Again, think of ships. Large as they are, and even when driven by fierce winds, they are guided by a very small rudder and steered in whatever direction the man at the helm may determine.

۵ 5 همچنان زبان نیز عضوی کوچک است و سخنان کبرآمیز می‌گوید. اینک آتش کمی چه جنگل عظیمی را می‌سوزاند.

So is it with the tongue. Small as it is, it is a great boaster. Think how a tiny spark may set the largest forest ablaze!

۶ 6 وزبان آتشی است! آن عالم ناراستی در میان اعضای ما زبان است که تمام بدن را می‌آلاید ودایره کائنات را می‌سوزاند و از جهنم سوخته می‌شود! (Geenna g1067)

And the tongue is like a spark. It is a world of unrighteousness among the parts of our body. It contaminates the whole body; it sets the whole course of our existence on fire, and is itself set on fire by the flames of Gehenna. (Geenna g1067)

۷ 7 زیرا که هر طبیعتی از وحوش و طیور وحشرات و حیوانات بحری از طبیعت انسان رام می‌شود و رام شده است.

For while all kinds of animals, birds and reptiles and sea creatures can be tamed and have been tamed by humans,

۸ 8 لکن زبان را کسی ازمردمان نمی تواند رام کند. شرارتی سرکش و پر اززهر قاتل است!

no human being can tame the tongue. It is a restless plague! It is charged with deadly poison!

۹ 9 خدا و پدر را به آن متبارک می‌خوانیم و به همان مردمان را که به صورت خداآفریده شده‌اند، لعن می‌گوییم.

With it we bless our Lord and Father, and with it we curse people who are made “in God’s likeness.”

۱۰ 10 از یک دهان برکت و لعنت بیرون می‌آید! ای برادران، شایسته نیست که چنین شود.

From the very same mouth come blessings and curses! My friends, it is not right that this should be so.

۱۱ 11 آیا چشمه از یک شکاف آب شیرین و شور جاری می‌سازد؟

Does a spring give both good and bad water from the same source?

۱۲ 12 یا می‌شودای برادران من که درخت انجیر، زیتون یا درخت مو، انجیر بار آورد؟ و چشمه شور نمی تواند آب شیرین را موجود سازد.

Can a fig tree, my friends, bear olives? Or a vine bear figs? No, nor can a brackish well give good water.

۱۳ 13 کیست در میان شما که حکیم و عالم باشد؟ پس اعمال خود را از سیرت نیکو به تواضع حکمت ظاهر بسازد.

Who among you claims to be wise and intelligent? They should show that their actions are the outcome of a good life lived in the humility of true wisdom.

۱۴ 14 لکن اگر در دل خودحسد تلخ و تعصب دارید، فخر مکنید و به ضدحق دروغ مگویید.

But if you harbour bitter envy and a spirit of rivalry in your hearts, do not boast or deny the truth.

۱۵ 15 این حکمت از بالا نازل نمی شود، بلکه دنیوی و نفسانی و شیطانی است.

That is not the wisdom which comes from above; no, it is earthly, animalistic, demonic.

۱۶ 16 زیرا هرجایی که حسد و تعصب است، درآنجا فتنه و هر امر زشت موجود می‌باشد.

For where envy and rivalry exist, there you will also find disorder and all kinds of bad, worthless actions.

۱۷ 17 لکن آن حکمت که از بالا است، اول طاهر است و بعدصلح‌آمیز و ملایم و نصیحت‌پذیر و پر از رحمت و میوه های نیکو و بی‌تردد و بی‌ریا.

But the wisdom from above is, before everything else, pure; then peace-loving, gentle, open to conviction, rich in compassion and good deeds, and free from partiality and insincerity.

۱۸ 18 و میوه عدالت در سلامتی کاشته می‌شود برای آنانی که سلامتی را بعمل می‌آورند.

Justice is the harvest peacemakers will reap from seeds sown in a spirit of peace.

Job Hears of His Misfortunes