< Proverbiorum 17 >

1 Melior est buccella sicca cum gaudio, quam domus plena victimis cum iurgio.
Лучше кусок сухого хлеба, и с ним мир, нежели дом, полный заколотого скота, с раздором.
2 Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hereditatem dividet.
Разумный раб господствует над беспутным сыном и между братьями разделит наследство.
3 Sicut igne probatur argentum, et aurum camino: ita corda probat Dominus.
Плавильня - для серебра, и горнило - для золота, а сердца испытывает Господь.
4 Malus obedit linguæ iniquæ: et fallax obtemperat labiis mendacibus.
Злодей внимает устам беззаконным, лжец слушается языка пагубного.
5 Qui despicit pauperem, exprobrat factori eius: et qui ruina lætatur alterius, non erit impunitus.
Кто ругается над нищим, тот хулит Творца его; кто радуется несчастью, тот не останется ненаказанным.
6 Corona senum filii filiorum: et gloria filiorum patres eorum.
Венец стариков - сыновья сыновей, и слава детей - родители их.
7 Non decent stultum verba composita: nec principem labium mentiens.
Неприлична глупому важная речь, тем паче знатному - уста лживые.
8 Gemma gratissima, expectatio præstolantis: quocumque se vertit, prudenter intelligit.
Подарок - драгоценный камень в глазах владеющего им: куда ни обратится он, успеет.
9 Qui celat delictum, quærit amicitias: qui altero sermone repetit, separat fœderatos.
Прикрывающий проступок ищет любви; а кто снова напоминает о нем, тот удаляет друга.
10 Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum.
На разумного сильнее действует выговор, нежели на глупого сто ударов.
11 Semper iurgia quærit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum.
Возмутитель ищет только зла; поэтому жестокий ангел будет послан против него.
12 Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
Лучше встретить человеку медведицу, лишенную детей, нежели глупца с его глупостью.
13 Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo eius.
Кто за добро воздает злом, от дома того не отойдет зло.
14 Qui dimittit aquam, caput est iurgiorum: et antequam patiatur contumeliam, iudicium deserit.
Начало ссоры - как прорыв воды; оставь ссору прежде, нежели разгорелась она.
15 Qui iustificat impium, et qui condemnat iustum, abominabilis est uterque apud Deum.
Оправдывающий нечестивого и обвиняющий праведного - оба мерзость пред Господом.
16 Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam, quærit ruinam: et qui evitat discere, incidet in mala.
К чему сокровище в руках глупца? Для приобретения мудрости у него нет разума.
17 Omni tempore diligit qui amicus est: et frater in angustiis comprobatur.
Друг любит во всякое время и, как брат, явится во время несчастья.
18 Stultus homo plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo.
Человек малоумный дает руку и ручается за ближнего своего.
19 Qui meditatur discordias, diligit rixas: et qui exaltat ostium, quærit ruinam.
Кто любит ссоры, любит грех, и кто высоко поднимает ворота свои, тот ищет падения.
20 Qui perversi cordis est, non inveniet bonum: et qui vertit linguam, incidet in malum.
Коварное сердце не найдет добра, и лукавый язык попадет в беду.
21 Natus est stultus in ignominiam suam: sed nec pater in fatuo lætabitur.
Родил кто глупого, - себе на горе, и отец глупого не порадуется.
22 Animus gaudens ætatem floridam facit: spiritus tristis exiccat ossa.
Веселое сердце благотворно, как врачевство, а унылый дух сушит кости.
23 Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas iudicii.
Нечестивый берет подарок из пазухи, чтобы извратить пути правосудия.
24 In facie prudentis lucet sapientia: oculi stultorum in finibus terræ.
Мудрость - пред лицoм у разумного, а глаза глупца - на конце земли.
25 Ira patris, filius stultus: et dolor matris quæ genuit eum.
Глупый сын - досада отцу своему и огорчение для матери своей.
26 Non est bonum, damnum inferre iusto: nec percutere principem, qui recta iudicat.
Нехорошо и обвинять правого, и бить вельмож за правду.
27 Qui moderatur sermones suos, doctus et prudens est: et pretiosi spiritus vir eruditus.
Разумный воздержан в словах своих, и благоразумный хладнокровен.
28 Stultus quoque si tacuerit, sapiens reputabitur: et si compresserit labia sua, intelligens.
И глупец, когда молчит, может показаться мудрым, и затворяющий уста свои - благоразумным.

< Proverbiorum 17 >