Зәбур 105
1 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
Priser Herren, paakalder hans Navn, kundgører hans Gerninger iblandt Folkene!
2 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Synger for ham, spiller for ham, taler om alle hans underfulde Gerninger!
3 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Roser eder af hans hellige Navn; deres Hjerte glæder sig, som søge Herren!
4 Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
Spørger efter Herren og hans Magt, søger hans Ansigt alle Tider!
5 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Ihukommer hans underfulde Gerninger, som han har gjort, hans Jærtegn og hans Munds Domme.
6 И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
I, hans Tjener Abrahams Sæd! Jakobs Børn, hans udvalgte!
7 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
Han er Herren vor Gud; hans Domme ere over al Jorden.
8 Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
Han kommer evindelig sin Pagt i Hu, det Ord, som han har befalet til tusinde Slægter,
9 Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
som han har indgaaet med Abraham, og sin Ed til Isaak,
10 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
hvilken han opstillede for Jakob til en Skik, for Israel til en evig Pagt
11 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
sigende: Dig vil jeg give Kanaans Land til eders Arvs Lod;
12 — Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
der de vare en liden Hob, faa og fremmede deri;
13 Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
og de vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet Folkefærd.
14 У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
Han tillod intet Menneske at gøre dem Vold og revsede Konger for deres Skyld:
15 Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
„Rører ikke mine salvede og gører ikke mine Profeter noget ondt‟.
16 У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
Og han kaldte Hunger over Landet, han formindskede alt Brøds Forraad.
17 У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
Han sendte en Mand forud for dem; til Træl blev Josef solgt.
18 Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
De plagede hans Fødder i Stokken; han selv kom i Jern
19 Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
indtil den Tid, da hans Ord traf ind, da Herrens Tale havde lutret ham.
20 Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
Kongen sendte hen og lod ham løs; han, som herskede over Folkene, gav ham fri.
21 Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
Han satte ham til Herre over sit Hus og til Hersker over alt sit Gods,
22 Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
at han kunde binde hans Fyrster efter sin Villie og lære hans Ældste Visdom.
23 Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
Saa kom Israel til Ægypten og Jakob boede som fremmed i Kams Land.
24 [Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
Men sit Folk gjorde han saare frugtbart og mægtigere end dets Modstandere.
25 У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
Disses Sind omskiftede han, saa at de hadede hans Folk og handlede træskelig imod hans Tjenere.
26 У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
Han sendte Mose, sin Tjener, Aron, som han havde udvalgt.
27 Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
De kundgjorde hans Tegns Ord iblandt dem og hans Undere i Kams Land.
28 Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
Han sendte Mørke og lod det blive mørkt, og de vare ikke genstridige imod hans Ord.
29 У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
Han vendte deres Vande om til Blod og dræbte deres Fisk.
30 Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
Deres Land vrimlede af Frøer lige indtil i deres Kongers Kamre.
31 У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
Han talte, saa kom der Utøj, Lus, over hele deres Landemærke.
32 У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
Han lod deres Regnbyger blive til Hagel, til Ildslue i deres Land.
33 У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
Og han slog deres Vinstokke og deres Figentræer og sønderbrød Træerne inden deres Landemærke.
34 У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
Han talte, saa kom der Græshopper og Høskrækker, og der var ikke Tal paa dem.
35 Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
Og de aade alle Urter i deres Land, og de aade Frugten paa deres Mark.
36 [Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
Han slog og alt førstefødt i deres Land, Førstegrøden af al deres Kraft.
37 Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
Men hine førte han ud med Sølv og Guld, og der var ingen skrøbelig iblandt deres Stammer.
38 Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
Ægypten blev glad, der de droge ud; thi Frygt for dem var falden paa det.
39 У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
Han udbredte en Sky til Skjul og en Ild til at lyse om Natten.
40 Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
De bade, saa lod han Vagtler komme og mættede dem med Himmelbrød.
41 У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
Han oplod en Klippe, og der flød Vand, det løb igennem de tørre Steder som en Flod.
42 Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
Thi han kom sit hellige Ord i Hu og sin Tjener Abraham.
43 У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
Og han førte sit Folk ud med Glæde, sine udvalgte med Frydeskrig.
44 У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
Og han gav dem Hedningernes Lande; og de arvede, hvad Folkene havde haft Møje for,
45 Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
paa det de skulde holde hans Skikke og bevare hans Love. Halleluja!
