Зәбур 106
1 Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
Priser Herren! thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.
2 Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
Hvo kan udsige Herrens vældige Gerninger, forkynde al hans Pris?
3 Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
Salige ere de, som holde over Ret, og den, som øver Retfærdighed alle Tider.
4 Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
Herre! kom mig i Hu med din Kærlighed til dit Folk, besøg mig med din Frelse,
5 Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
at jeg maa skue dine udvalgtes Lykke, glæde mig ved dit Folks Glæde, prise mig lykkelig i Samfund med din Arv.
6 Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
Vi have syndet med vore Fædre, vi have handlet ilde og gjort Ugudelighed.
7 Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
Vore Fædre i Ægypten vilde ikke forstaa dine underfulde Gerninger, de kom ikke din store Miskundhed i Hu, men vare genstridige ved Havet, ved det røde Hav.
8 Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
Dog frelste han dem for sit Navns Skyld, for at kundgøre sin Magt.
9 Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
Og han truede det røde Hav, og det blev tørt, og han lod dem gaa igennem Dybet som igennem Ørken.
10 Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
Og han frelste dem af Avindsmandens Haand og genløste dem af Fjendens Haand.
11 Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
Og Vandene skjulte deres Modstandere, der blev ikke een tilovers af dem.
12 Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
Da troede de paa hans Ord, de sang hans Pris.
13 Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
Dog glemte de hans Gerninger snart, de biede ikke paa hans Raad.
14 Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
Men de fik stor Begærlighed i Ørken og fristede Gud i det øde Land.
15 Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
Da gav han dem det, de begærede, men lod deres Liv tæres hen.
16 Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
Og de bare Avind imod Mose i Lejren, imod Aron, Herrens hellige.
17 Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
Jorden oplod sig og opslugte Dathan, og den skjulte Abirams Hob.
18 Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
Og Ild flammede op iblandt deres Hob, en Lue fortærede de ugudelige.
19 Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
De dannede en Kalv ved Horeb og tilbade et støbt Billede.
20 Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
Og de ombyttede deres Herlighed med Billedet af en Okse, som æder Urter.
21 Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
De glemte Gud, deres Frelser, som havde gjort store Ting i Ægypten,
22 Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
underfulde Gerninger i Kams Land, forfærdelige Ting ved det røde Hav.
23 У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
Og han sagde, at han vilde ødelægge dem; dersom Mose, hans udvalgte, ikke havde stillet sig i Gabet for hans Ansigt, at afvende hans Vrede fra at ødelægge dem —!
24 Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
De foragtede ogsaa det yndige Land, de troede ikke hans Ord.
25 Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
Men de knurrede i deres Telte, de hørte ikke paa Herrens Røst.
26 Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
Og han svor dem med oprakt Haand, at han vilde lade dem falde i Ørken,
27 Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
og at han vilde lade deres Afkom falde iblandt Hedningerne og bortstrø dem i Landene.
28 Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
Og de bandt sig til Baal-Peor og aade af Ofrene til de døde Afguder.
29 Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
Og de opirrede ham med deres Idrætter, saa at en Plage brød løs paa dem,
30 Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
Da stod Pinehas frem og holdt Dom, og Plagen hørte op.
31 Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
Og det blev regnet ham til Retfærdighed fra Slægt til Slægt evindelig.
32 Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
De fortørnede ham ogsaa ved Meribas Vand, og det gik Mose ilde for deres Skyld.
33 Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
Thi de vare genstridige imod hans Aand, og han talte ubetænksomt med sine Læber.
34 Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
De ødelagde ikke Folkene, om hvilke Herren havde sagt det til dem.
35 Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
Men de blandede sig med Hedningerne og lærte deres Gerninger.
36 Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
Og de tjente deres Afguder, og disse bleve dem til en Snare.
37 Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
Og de ofrede deres Sønner og deres Døtre til Magterne.
38 Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
Og de udøste uskyldigt Blod, deres Sønners og deres Døtres Blod, som de ofrede til Kanaans Afguder, og Landet vanhelligedes af Blodet.
39 Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
Og de besmittede sig ved deres Gerninger, og de bolede ved deres Idrætter.
40 Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
Da optændtes Herrens Vrede imod hans Folk, og han fik en Vederstyggelighed til sin Arv.
41 Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
Og han gav dem i Hedningernes Haand, og deres Avindsmænd herskede over dem.
42 Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
Og deres Fjender trængte dem, og de bleve ydmygede under deres Haand.
43 Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
Han friede dem mange Gange; men de satte sig op imod ham i deres Raad, og de bleve nedtrykte for deres Misgerningers Skyld.
44 Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
Dog saa han til dem, da de vare i Angest, idet han hørte deres Raab.
45 Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
Og han kom sin Pagt i Hu, dem til Bedste, og det angrede ham efter hans store Miskundhed.
46 У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
Og han lod dem finde Barmhjertighed hos alle dem, som havde bortført dem.
47 Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
Frels os, Herre, vor Gud! og saml os fra Hedningerne, at vi kunne takke dit hellige Navn, rose os af din Pris!
48 Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
Lovet være Herren, Israels Gud, fra Evighed og indtil Evighed; og alt Folket siger: Amen. Halleluja!
