Аюп 18
1 Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
Bildad de Schuach prit la parole et dit:
2 Сәндәк адәмләр қачанғичә мундақ сөзләрни тохтатмайсиләр? Силәр убдан ойлап беқиңлар, андин биз сөз қилимиз.
Quand mettrez-vous un terme à ces discours? Ayez de l’intelligence, puis nous parlerons.
3 Биз немишкә силәрниң алдиңларда һайванлар һесаплинимиз? Немишкә алдиңларда ахмақ тонулимиз?
Pourquoi sommes-nous regardés comme des bêtes? Pourquoi ne sommes-nous à vos yeux que des brutes?
4 Һәй өзүңниң ғәзивидә өзүңни житқучи, сени дәпла йәр-зимин ташливетиләмду?! Тағ-ташлар өз орнидин көтирилип кетәмду?!
O toi qui te déchires dans ta fureur, Faut-il, à cause de toi, que la terre devienne déserte? Faut-il que les rochers disparaissent de leur place?
5 Қандақла болмисун, яман адәмниң чириғи өчүрүлиду, Униң от-учқунлири ялқунлимайду.
La lumière du méchant s’éteindra, Et la flamme qui en jaillit cessera de briller.
6 Чедиридики нур қараңғулуққа айлиниду, Униң үстигә асқан чириғи өчүрүлиду.
La lumière s’obscurcira sous sa tente, Et sa lampe au-dessus de lui s’éteindra.
7 Униң мәзмут қәдәмлири қисилиду, Өзиниң несиһәтлири өзини моллақ атқузиду.
Ses pas assurés seront à l’étroit; Malgré ses efforts, il tombera.
8 Чүнки өз путлири өзини торға әвәтиду, У дәл торниң үстигә дәссәйдиған болиду.
Car il met les pieds sur un filet, Il marche dans les mailles,
9 Қилтақ уни тапинидин иливалиду, Қапқан уни тутувалиду.
Il est saisi au piège par le talon, Et le filet s’empare de lui;
10 Йәрдә уни күтидиған йошурун арғамча бар, Йолида уни тутмақчи болған бир қапқан бар.
Le cordeau est caché dans la terre, Et la trappe est sur son sentier.
11 Уни һәр тәрәптин вәһимиләр бесип қорқитиватиду, Һәм улар уни из қоғлап қоғлаватиду.
Des terreurs l’assiègent, l’entourent, Le poursuivent par derrière.
12 Мағдурини ачарчилиқ йәп түгәтти; Палакәт униң йенида пайлап жүриду.
La faim consume ses forces, La misère est à ses côtés.
13 Өлүмниң чоң балиси униң терисини йәватиду; Униң әзалирини шорайду.
Les parties de sa peau sont l’une après l’autre dévorées, Ses membres sont dévorés par le premier-né de la mort.
14 У өз чедиридики аманлиқтин жулуп ташлиниду, [Өлүмниң тунҗиси] уни «вәһимиләрниң падишаси»ниң алдиға ялап апириду.
Il est arraché de sa tente où il se croyait en sûreté, Il se traîne vers le roi des épouvantements.
15 Өйидикиләр әмәс, бәлки башқилар униң чедирида туриду; Туралғусиниң үстигә гуңгут яғдурулиду.
Nul des siens n’habite sa tente, Le soufre est répandu sur sa demeure.
16 Униң йилтизи тегидин қурутулиду; Үстидики шахлири кесилиду.
En bas, ses racines se dessèchent; En haut, ses branches sont coupées.
17 Униң әслимисиму йәр йүзидикиләрниң есидин көтирилип кетиду, Сиртларда униң нам-абройи қалмайду.
Sa mémoire disparaît de la terre, Son nom n’est plus sur la face des champs.
18 У йоруқлуқтин қараңғулуққа қоғливетилгән болуп, Бу дуниядин һайдиветилиду.
Il est poussé de la lumière dans les ténèbres, Il est chassé du monde.
19 Әл-жутта һеч қандақ пәрзәнтлири яки әвлатлири қалмайду, У мусапир болуп турған йәрләрдиму нәсли қалмайду.
Il ne laisse ni descendants ni postérité parmi son peuple, Ni survivant dans les lieux qu’il habitait.
20 Униңдин кейинкиләр униң күнигә қарап алақзадә болиду, Худди алдинқиларму чөчүп кәткәндәк.
Les générations à venir seront étonnées de sa ruine, Et la génération présente sera saisie d’effroi.
21 Мана, қәбиһ адәмниң маканлири шүбһисиз шундақ, Тәңрини тонумайдиған кишиниңму орни чоқум шундақтур.
Point d’autre destinée pour le méchant, Point d’autre sort pour qui ne connaît pas Dieu!
