Аюп 12

1 Аюп җававән мундақ деди: —

Job prit la parole et dit:

2 Силәр бәрһәқ әл-әһлисиләр! Өлсәңлар һекмәтму силәр билән биллә кетиду!

On dirait, en vérité, que le genre humain c’est vous, Et qu’avec vous doit mourir la sagesse.

3 Мениңму силәрдәк өз әқлим бар, Әқилдә силәрдин қалмаймән; Бунчилик ишларни ким билмәйду?!

J’ai tout aussi bien que vous de l’intelligence, moi, Je ne vous suis point inférieur; Et qui ne sait les choses que vous dites?

4 Мән өз достлиримға мазақ объекти болдум; Мәндәк Тәңригә илтиҗа қилип, дуаси иҗабәт болған киши, Һәққаний, дурус бир адәм мазақ қилинди!

Je suis pour mes amis un objet de raillerie, Quand j’implore le secours de Dieu; Le juste, l’innocent, un objet de raillerie!

5 Раһәттә олтарған кишиләр көңлидә һәр қандақ күлпәтни нәзиригә алмайду; Улар: «Күлпәтләр путлири тейилиш алдида турған кишигила тәйяр туриду» дәп ойлайду.

Au malheur le mépris! C’est la devise des heureux; A celui dont le pied chancelle est réservé le mépris.

6 Қарақчиларниң чедирлири аватлишиду; Тәңригә һақарәт кәлтүридиғанлар аман туриду; Улар өзиниң илаһини өз алқинида көтириду.

Il y a paix sous la tente des pillards, Sécurité pour ceux qui offensent Dieu, Pour quiconque se fait un dieu de sa force.

7 Әнди һайванлардинму сорап бақ, Улар саңа үгитиду, Асмандики учар-қанатларму саңа дәйду;

Interroge les bêtes, elles t’instruiront, Les oiseaux du ciel, ils te l’apprendront;

8 Вә яки йәр-зиминға гәп қилсаңчу, Уму саңа үгитиду; Деңиздики белиқлар саңа сөз қилиду.

Parle à la terre, elle t’instruira; Et les poissons de la mer te le raconteront.

9 Буларниң һәммисини Пәрвәрдигарниң қоли қилғанлиғини ким билмәйду?

Qui ne reconnaît chez eux la preuve Que la main de l’Éternel a fait toutes choses?

10 Барлиқ җан егилири, барлиқ әт егилири, Җүмлидин барлиқ инсанниң нәпәси униң қолидидур.

Il tient dans sa main l’âme de tout ce qui vit, Le souffle de toute chair d’homme.

11 Еғизда таамни тетиғандәк, Қулақму сөзиниң тоғрилиғини синап бақиду әмәсму?

L’oreille ne discerne-t-elle pas les paroles, Comme le palais savoure les aliments?

12 Яшанғанларда даналиқ раст тепиламду? Күнлириниң көп болуши билән йорутулуш келәмду?

Dans les vieillards se trouve la sagesse, Et dans une longue vie l’intelligence.

13 Униңдила даналиқ һәм қудрәт бар; Униңдила йолйоруқ һәм йорутуш бардур.

En Dieu résident la sagesse et la puissance. Le conseil et l’intelligence lui appartiennent.

14 Мана, У харап қилса, һеч ким қайтидин қуруп чиқалмайду; У қамап қойған адәмни һеч ким қоюветәлмәйду.

Ce qu’il renverse ne sera point rebâti, Celui qu’il enferme ne sera point délivré.

15 Мана, У суларни тохтитивалса, сулар қуруп кетиду, У уларни қоюп бәрсә, улар йәр-зиминни бесип вәйран қилиду.

Il retient les eaux et tout se dessèche; Il les lâche, et la terre en est dévastée.

16 Униңда күч-қудрәт, чин һекмәтму бар; Алдиғучи, алданғучиму униңға тәвәдур.

Il possède la force et la prudence; Il maîtrise celui qui s’égare ou fait égarer les autres.

17 У мәслиһәтчиләрни ялаңач қилдуруп, ялап елип кетиду, Сорақчиларни рәсва қилиду.

Il emmène captifs les conseillers; Il trouble la raison des juges.

18 У падишалар [әл-әһлигә] салған кишәнләрни йешиду, Андин шу падишаларни ялаңачлап, чатрақлирини лата биләнла қалдуруп [шәрмәндә қилиду].

Il délie la ceinture des rois, Il met une corde autour de leurs reins.

19 У каһинларни ялиңаяғ маңдуруп елип кетиду; У күч-һоқуқдарларни ағдуриду.

Il emmène captifs les sacrificateurs; Il fait tomber les puissants.

20 У ишәшлик қаралған затларниң ағзини етиду; Ақсақалларниң әқлини елип кетиду.

Il ôte la parole à ceux qui ont de l’assurance; Il prive de jugement les vieillards.

21 У ақсүнәкләрниң үстигә һақарәт төкиду, У палванларниң бәлвеғини йешип [уларни күчсиз қилиду].

Il verse le mépris sur les grands; Il relâche la ceinture des forts.

22 У қараңғулуқтики чоңқур сирларни ашкарилайду; У өлүмниң сайисини йорутиду.

Il met à découvert ce qui est caché dans les ténèbres, Il produit à la lumière l’ombre de la mort.

23 У әл-жутларни улуқлаштуриду һәм андин уларни гумран қилиду; Әл-жутларни кеңәйтиду, уларни тарқитиду.

Il donne de l’accroissement aux nations, et il les anéantit; Il les étend au loin, et il les ramène dans leurs limites.

24 У зиминдики әл-җамаәтниң каттивашлириниң әқлини елип кетиду; Уларни йолсиз дәшт-баяванда сәрсан қилип аздуриду.

Il enlève l’intelligence aux chefs des peuples, Il les fait errer dans les déserts sans chemin;

25 Улар нурсизландурулуп қараңғулуқта йолни силаштуриду, У уларни мәс болуп қалған кишидәк галди-гулдуң маңдуриду.

Ils tâtonnent dans les ténèbres, et ne voient pas clair; Il les fait errer comme des gens ivres.