Приповісті 12

1 Хто любить навча́ння, той любить пізна́ння, а хто до́кір нена́видить, той нерозумний.

Kush e do korrigjimin do diturinë, por ai që e urren kritikën është budalla.

2 Добрий від Господа має вподо́бання, а люди́ну злих замірів осудить Господь.

Njeriu i mirë gëzon përkrahjen e Zotit, por ky do të dënojë njeriun që sajon plane të këqija.

3 Не зміцни́ться люди́на безбожністю, корінь же праведних не захита́ється.

Njeriu nuk bëhet i qëndrueshëm me pabesinë, por rrënja e të drejtëve nuk do të lëvizet kurrë.

4 Жінка чесно́тна — корона для чолові́ка свого́, а засоро́млююча — мов та гниль в його ко́стях.

Gruaja e virtytshme është kurora e burrit të saj, por ajo që e turpëron është si një krimb në kockat e tij.

5 Думки пра́ведних — право, підступні заміри безбожних — омана.

Mendimet e të drejtëve janë drejtësia, por synimet e të pabesëve janë mashtrimi.

6 Безбожних слова — чатува́ння на кров, а уста невинних урятовують їх.

Fjalët e të pabesëve rrinë në pritë për të derdhur gjak, por goja e njerëzve të drejtë do t’i çlirojë.

7 Переверну́ти безбожних — і вже їх нема, а дім праведних буде стояти.

Të pabesët janë përmbysur dhe nuk janë më, por shtëpia e të drejtëve do të mbetet më këmbë.

8 Хвалять люди́ну за розум її, а кривосердий стає на пого́рду.

Një njeri lëvdohet për gjykimin e tij, por ai që ka një zemër të çoroditur do të përçmohet.

9 Ліпше про́стий, але роботя́щий на себе, від того, хто поважним себе видає, та хліба позба́влений.

Éshtë më mirë të të çmojnë pak dhe të kesh një shërbëtor, se sa të të nderojnë dhe të mos kesh bukë.

10 Піклується праведний життям худоби своєї, а серце безбожних жорстоке.

I drejti kujdeset për jetën e bagëtisë së tij, por të përbrendshmet e të pabesëve janë mizore.

11 Хто оброблює землю свою, той хлібом наси́чується, хто ж за марни́цею го́ниться, той позба́влений розуму.

Kush punon tokën e tij do të ngopet me bukë, por ai që shkon pas kotësive është pa mend.

12 Безбожний жадає ловити у сі́тку лихи́х, а в праведних корень прино́сить плоди́.

I pabesi dëshiron gjahun e njerëzve të këqij, por rrënja e të drejtëve sjell fryt.

13 Пастка злого — в гріху́ його уст, а праведний з у́тиску ви́йде.

Njeriu i keq kapet në kurthin e mëkatit të buzëve të tij, por i drejti do t’i shpëtojë fatkeqësisë.

14 Люди́на насичується добром з плоду уст, і зро́блене рук чоловіка до нього впаде́.

Njeriu do të ngopet me të mira për frytin e gojës së tij, dhe secili do të marrë shpërblimin simbas veprës së duarve të tij.

15 Дорога безу́мця пряма́ в його о́чах, а мудрий послухає ради.

Rruga e budallait është e drejtë para syve të tij, por ai që dëgjon këshillat është i urtë.

16 Нерозумного гнів пізнається відра́зу, розумний же мо́вчки ховає знева́гу.

Budallai e tregon menjëherë pezmatimin e tij, por njeriu i matur e fsheh turpin.

17 Хто правду говорить, той вия́влює праведність, а сві́док брехливий — оману.

Ai që thotë të vërtetën shpall atë që është e drejtë, por dëshmitari i rremë thotë mashtrime.

18 Дехто говорить, мов коле мече́м, язик же премудрих — то ліки.

Kush flet pa mend është si ai që shpon me shpatë, por gjuha e të urtëve sjell shërim.

19 Уста правдиві стоя́тимуть вічно, а брехливий язик — лиш на хвилю.

Buza që thotë të vërtetën, do të bëhet e qëndrueshme përjetë, por gjuha që gënjen zgjat vetëm një çast.

20 В серці тих, хто зло о́ре, — омана, а радість у тих, хто дора́джує мир.

Mashtrimi është në zemrën e atyre që kurdisin të keqen, por për ata që këshillojnë paqen ka gëzim.

21 Жодна кривда не тра́питься праведному, а безбожні напо́вняться лихом.

Asnjë e keqe nuk do t’i ndodhë të drejtit, por të pabesët do të kenë plot telashe.

22 Уста брехливі — оги́да у Господа, а чи́нячі правду — Його уподо́ба.

Buzët gënjeshtare janë të neveritshme për Zotin, por ata që veprojnë me çiltërsi i pëlqejnë atij.

23 Прихо́вує мудра люди́на знання́, а серце безумних глупо́ту викликує.

Njeriu i matur e fsheh diturinë e tij, por zemra e budallenjve shpall budallallëkun e tyre.

24 Роботя́ща рука панува́тиме, а лінива дани́ною стане.

Dora e njeriut të kujdeshëm do të sundojë, por dora e përtacëve do t’i nënshtrohet punës së detyrueshme.

25 Ту́га на серці люди́ни чавить її, добре ж слово її весели́ть.

Shqetësimi në zemrën e njeriut e rrëzon atë, por një fjalë e mirë e gëzon atë.

26 Праведний ви́відає свою путь, а дорога безбожних зведе́ їх сами́х.

I drejti e zgjedh me kujdes shokun e tij, por rruga e të pabesëve i bën që të humbasin.

27 Не буде леда́чий пекти свого по́лову, а люди́на трудя́ща набуде має́ток цінни́й.

Përtaci nuk e pjek gjahun e tij, por kujdesi për njeriun është një pasuri e çmueshme.

28 В путі пра́ведности є життя, і на стежці її нема смерти.

Mbi shtegun e drejtësisë ka jetë, dhe mbi këtë shteg nuk ka vdekje.