Приповісті 11

1 Обма́нливі ша́льки — оги́да для Господа, а повна вага́ — це Його уподо́ба.

Peshorja e pasaktë është e neveritshme për Zotin, por peshimi i saktë i pëlqen.

2 Прийде пишність, та при́йде і га́ньба, а з суми́рними — мудрість.

Kur vjen kryelartësia, vjen edhe turpi; por dituria është me njerëzit e thjeshtë.

3 Невинність простосердих веде їх, а лука́вство зрадли́вих — їх вигубить.

Njerëzit e drejtë udhëhiqen nga ndershmëria, por ligësia e të pabesëve do t’i shkatërrojë këta.

4 Не поможе багатство в день гніву, а справедливість від смерти визво́лює.

Pasuritë nuk sjellin dobi ditën e zemërimit, por drejtësia të shpëton nga vdekja.

5 Справедливість невинного дорогу йому випросто́вує, безбожний же падає через безбожність свою́.

Drejtësia e njeriut të ndershëm i hap rrugën, por i pabesi bie për shkak të paudhësisë së tij.

6 Справедливість прямих їх рятує, а зрадливі захо́плені будуть своєю захла́нністю.

Drejtësia e njerëzve të drejtë i çliron këta, por njerëzit e pabesë do të kapen nga vetë ligësia e tyre.

7 При смерті люди́ни безбожної гине надія, зникає чека́ння люди́ни нікче́мної.

Kur vdes një i pabesë, shpresa e tij humb dhe shpresa e njerëzve të padrejtë davaritet.

8 Виривається праведний з у́тиску, і замість нього безбожний іде.

I drejti çlirohet nga fatkeqësia, por i pabesi i zë vendin.

9 Свого ближнього нищить лукавий уста́ми, а знання́м визволя́ються праведні.

Me gojën e tij hipokriti shkatërron të afërmin e tij, por të drejtët çlirohen për shkak të dijes së tyre.

10 Добром праведних місто радіє, а як гинуть безбожні — співає.

Kur të drejtët begatohen, qyteti gëzohet; por kur vdesin të pabesët, dëgjohen britma gëzimi.

11 Благословенням че́сних підно́ситься місто, а уста́ми безбожних руйну́ється.

Nga bekimi i njerëzve të drejtë qyteti ngrihet, por goja e të pafeve e çon në shkatërrim.

12 Хто пого́рджує ближнім своїм, той позба́влений розуму, а розумна люди́на мовчить.

Kush e përbuz të afërmin e tij nuk ka mend, por njeriu i matur hesht.

13 Виявляє обмо́вник таємне, вірнодухий же справу ховає.

Kush shkon rreth e qark duke përfolur, nxjerr sekretet, por ai që ka një shpirt besnik i fsheh ato.

14 Народ падає з бра́ку розумного про́воду, при числе́нності ж ра́дників спасі́ння буває.

Pa një udhëheqje të urtë populli bie, por gjen shpëtim në numrin e madh të këshilltarëve.

15 Зле робить, як хто за чужого пору́чується, хто ж пору́ку ненавидить, той безпечний.

Kush bëhet garant për një të huaj do të pësojë dëmet e këtij veprimi, por ai që refuzon të japë dorën si garant është i sigurt.

16 Жінка чесно́тна ося́гує слави, і пильні багатства здобу́дуть.

Gruaja e bukur fiton lavdinë dhe njerëzit e dhunshëm grumbullojnë pasuri.

17 Люди́на ласка́ва душі своїй чинить добро́, а жорстока замучує тіло своє.

Njeriu i mëshirshëm i bën të mirë vetes, kurse njeriu mizor mundon mishin e tij.

18 Чинить діло безва́ртне безбожний, хто ж праведність сіє — заплату правдиву оде́ржує.

I pabesi realizon një fitim të rremë, por ai që mbjell drejtësi do të ketë një shpërblim të sigurt.

19 Отак праведність є на життя, хто ж жене́ться за злом, той до смерти зближа́ється.

Ashtu si drejtësia të çon në jetë, kështu ai që shkon pas të keqes gjen vdekjen.

20 Серцем лукаві — оги́да для Господа, а хто в неповинності ходить — Його уподо́ба.

Të çoroditurit nga zemra janë të neveritur për Zotin, por ata që janë të ndershëm në sjelljen e tyre pëlqehen nga ai.

21 Ручаюсь: не бу́де невинним лихий, а наща́док правдивих захований буде.

Edhe kur i shtrëngon dorën një tjetri për një besëlidhje, njeriu i keq nuk do të mbetet i pandëshkuar, por pasardhësit e të drejtëve do të shpëtojnë.

22 Золотая сере́жка в свині на ніздрі́ — це жінка гарна, позба́влена розуму.

Si një unazë ari në feçkën e një derri, kështu është një grua e bukur që nuk ka mend.

23 Жада́ння у праведних — тільки добро, надія безбожних — то гнів.

Dëshira e të drejtëve është vetëm e mira, por shpresa e të pabesëve është zemërimi.

24 Дехто щедро дає, та ще додається йому, а дехто ховає над міру, та тільки бідні́є.

Ka nga ata që shkapërderdhin bujari dhe bëhen më të pasur, dhe ka nga ata që kursejnë më tepër se duhet dhe bëhen gjithnjë e më të varfër.

25 Душа, яка благословля́є, наси́чена буде, а хто по́їть інших, — напо́єний буде і він.

Njeriu bujar do të pasurohet dhe ai që vadit do të vaditet gjithashtu.

26 Хто задержує збіжжя, того проклинає наро́д, хто ж поживу випро́дує, тому благослове́ння на голову.

Populli mallkon atë që nuk pranon të japë grurin, por bekimi bie mbi kokën e atij që e shet.

27 Хто прагне добра, той шукає вподо́бання, хто ж лихого жадає, то й при́йде на нього воно.

Kush kërkon me zell të mirën fiton dashamirësinë, por ai që kërkon të keqen, kjo do t’i bjerë mbi të.

28 Хто надію кладе на багатство своє, той впаде́, а праведники зелені́ють, як листя.

Kush ka besim në pasuritë e tij do të rrëzohet, por të drejtët do të çelin si gjethe.

29 Хто не́ряд уносить до дому свого, той вітер пося́де, а дурноголо́вий розумному стане рабом.

Ai që bën rrëmujë në shtëpinë e vet do të trashëgojë erën, dhe budallai do të jetë shërbëtori i atij që është i urtë nga zemra.

30 Плід праведного — дерево життя, і мудрий життя набуває.

Fryti i të drejtit është një dru i jetës, dhe ai që shtie në dorë shpirtërat është i urtë.

31 Коли праведний ось надолу́жується на землі, то тим більше безбожний та грішний!

Ja, i drejti merr shpërblimin mbi tokë, e aq më tepër i pabesi dhe mëkatari!