< Süleyman'In Özdeyişleri 9 >

1 Bilgelik kendi evini yaptı, Yedi direğini yonttu.
Sapientia ædificavit sibi domum, excidit columnas septem.
2 Hayvanlarını kesti, Şarabını hazırlayıp sofrasını kurdu.
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
3 Kentin en yüksek noktalarına gönderdiği Hizmetçileri aracılığıyla herkesi çağırıyor:
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad mœnia civitatis:
4 “Kim safsa buraya gelsin” diyor. Sağduyudan yoksun olanlara da, “Gelin, yiyeceklerimi yiyin, Hazırladığım şaraptan için” diyor.
Siquis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
5
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
6 “Saflığı bırakın da yaşayın, Aklın yolunu izleyin.
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.
7 “Alaycıyı paylayan aşağılanmayı hak eder, Kötü kişiyi azarlayan hakarete uğrar.
Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
8 Alaycıyı azarlama, yoksa senden nefret eder. Bilge kişiyi azarlarsan, seni sever.
Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
9 Bilge kişiyi eğitirsen Daha bilge olur, Doğru kişiye öğretirsen bilgisini artırır.
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
10 RAB korkusudur bilgeliğin temeli. Akıl Kutsal Olan'ı tanımaktır.
Principium sapientiæ timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
11 Benim sayemde günlerin çoğalacak, Ömrüne yıllar katılacak.
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
12 Bilgeysen, bilgeliğinin yararı sanadır, Alaycı olursan acısını yalnız sen çekersin.”
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
13 Akılsız kadın yaygaracı Ve saftır, hiçbir şey bilmez.
Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
14 Evinin kapısında, Kentin en yüksek yerinde bir iskemleye oturur; Yoldan geçenleri, Kendi yollarından gidenleri çağırmak için,
sedit in foribus domus suæ super sellam in excelso urbis loco,
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
16 “Kim safsa buraya gelsin” der. Sağduyudan yoksun olanlara da,
Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
17 “Çalıntı su tatlı, Gizlice yenen yemek lezzetlidir” der.
Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
18 Ne var ki, evine girenler ölüme gittiklerini, Ona konuk olanlar Ölüler diyarının dibine indiklerini bilmezler. (Sheol h7585)
Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivæ eius. (Sheol h7585)

< Süleyman'In Özdeyişleri 9 >