Süleyman'In Özdeyişleri 10

1 Süleyman'ın özdeyişleri: Bilge çocuk babasını sevindirir, Akılsız çocuk annesini üzer.

Filius sapiens lætificat patrem: filius vero stultus mœstitia est matris suæ.

2 Haksızca kazanılan servetin yararı yoktur, Ama doğruluk ölümden kurtarır.

Nil proderunt thesauri impietatis: iustitia vero liberabit a morte.

3 RAB doğru kişiyi aç komaz, Ama kötülerin isteğini boşa çıkarır.

Non affliget Dominus fame animam iusti, et insidias impiorum subvertet.

4 Tembel eller insanı yoksullaştırır, Çalışkan el zengin eder.

Egestatem operata est manus remissa: manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos: idem autem ipse sequitur aves volantes.

5 Aklı başında evlat ürünü yazın toplar, Hasatta uyuyansa ailesinin yüzkarasıdır.

Qui congregat in messe, filius sapiens est: qui autem stertit æstate, filius confusionis.

6 Bereket doğru kişinin başına yağar, Kötülerse zorbalıklarını sözle gizler.

Benedictio Domini super caput iusti: os autem impiorum operit iniquitas.

7 Doğrular övgüyle, Kötüler nefretle anılır.

Memoria iusti cum laudibus: et nomen impiorum putrescet.

8 Bilge kişi buyrukları kabul eder, Çenesi düşük ahmaksa yıkıma uğrar.

Sapiens corde præcepta suscipit: stultus cæditur labiis.

9 Dürüst kişi güvenlik içinde yaşar, Ama hileli yoldan giden açığa vurulacaktır.

Qui ambulat simpliciter, ambulat confidenter: qui autem depravat vias suas, manifestus erit.

10 Sinsice göz kırpan, acılara neden olur. Çenesi düşük ahmak da yıkıma uğrar.

Qui annuit oculo, dabit dolorem: et stultus labiis verberabitur.

11 Doğru kişinin ağzı yaşam pınarıdır, Kötülerse zorbalıklarını sözle gizlerler.

Vena vitæ, os iusti: et os impiorum operit iniquitatem.

12 Nefret çekişmeyi azdırır, Sevgi her suçu bağışlar.

Odium suscitat rixas: et universa delicta operit charitas.

13 Akıllı kişinin dudaklarından bilgelik akar, Ama sağduyudan yoksun olan sırtına kötek yer.

In labiis sapientis invenitur sapientia: et virga in dorso eius qui indiget corde.

14 Bilge kişi bilgi biriktirir, Ahmağın ağzıysa onu yıkıma yaklaştırır.

Sapientes abscondunt scientiam: os autem stulti confusioni proximum est.

15 Zenginin serveti onun kalesidir, Fakirin yoksulluğu ise onu yıkıma götürür.

Substantia divitis, urbs fortitudinis eius: pavor pauperum, egestas eorum.

16 Doğru kişinin ücreti yaşamdır, Kötünün geliriyse kendisine cezadır.

Opus iusti ad vitam: fructus autem impii ad peccatum.

17 Terbiyeye kulak veren yaşam yolunu bulur. Uyarıları reddedense başkalarını yoldan saptırır.

Via vitæ, custodienti disciplinam: qui autem increpationes relinquit, errat.

18 Nefretini gizleyen kişinin dudakları yalancıdır. İftira yayan akılsızdır.

Abscondunt odium labia mendacia: qui profert contumeliam, insipiens est.

19 Çok konuşanın günahı eksik olmaz, Sağduyulu kişiyse dilini tutar.

In multiloquio non deerit peccatum: qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.

20 Doğru kişinin dili saf gümüş gibidir, Kötünün niyetleriyse değersizdir.

Argentum electum, lingua iusti: cor autem impiorum pro nihilo.

21 Doğru kişinin sözleri birçoklarını besler, Ahmaklarsa sağduyu yoksunluğundan ölür.

Labia iusti erudiunt plurimos: qui autem indocti sunt, in cordis egestate morientur.

22 RAB'bin bereketidir kişiyi zengin eden, RAB buna dert katmaz.

Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.

23 Kötülük akılsızlar için eğlence gibidir. Aklı başında olanlar içinse bilgelik aynı şeydir.

Quasi per risum stultus operatur scelus: sapientia autem est viro prudentia.

24 Kötü kişinin korktuğu başına gelir, Doğru kişiyse dileğine erişir.

Quod timet impius, veniet super eum: desiderium suum iustus dabitur.

25 Kasırga gelince kötü kişiyi silip götürür; Ama doğru kişi sonsuza dek ayakta kalır.

Quasi tempestas transiens non erit impius: iustus autem quasi fundamentum sempiternum.

26 Dişler için sirke, Gözler için duman neyse, Tembel ulak da kendisini gönderen için öyledir.

Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his, qui miserunt eum.

27 RAB korkusu ömrü uzatır, Kötülerin yıllarıysa kısadır.

Timor Domini apponet dies: et anni impiorum breviabuntur.

28 Doğrunun umudu onu sevindirir, Kötünün beklentileriyse boşa çıkar.

Expectatio iustorum lætitia: spes autem impiorum peribit.

29 RAB'bin yolu dürüst için sığınak, Fesatçı içinse yıkımdır.

Fortitudo simplicis via Domini: et pavor his, qui operantur malum.

30 Doğru kişi hiçbir zaman sarsılmaz, Ama kötüler ülkede kalamaz.

Iustus in æternum non commovebitur: impii autem non habitabunt super terram.

31 Doğru kişinin ağzı bilgelik üretir, Sapık dilse kesilir.

Os iusti parturiet sapientiam: lingua pravorum peribit.

32 Doğru kişinin dudakları söylenecek sözü bilir, Kötünün ağzındansa sapık sözler çıkar.

Labia iusti considerant placita: et os impiorum perversa.