< Mezmurlar 109 >

1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
In finem, Psalmus David.
2 Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
Deus laudem meam ne tacueris: quia os peccatoris, et os dolosi super me apertum est.
3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me: et expugnaverunt me gratis.
4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi: ego autem orabam.
5 İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
Et posuerunt adversum me mala pro bonis: et odium pro dilectione mea.
6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
Constitue super eum peccatorem: et diabolus stet a dextris eius.
7 Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
Cum iudicatur, exeat condemnatus. et oratio eius fiat in peccatum.
8 Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
Fiant dies eius pauci: et episcopatum eius accipiat alter.
9 Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
Fiant filii eius orphani: et uxor eius vidua.
10 Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
Nutantes transferantur filii eius, et mendicent: et eiiciantur de habitationibus suis.
11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
Scrutetur fœnerator omnem substantiam eius: et diripiant alieni labores eius.
12 Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
Non sit illi adiutor: nec sit qui misereatur pupillis eius.
13 Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
Fiant nati eius in interitum: in generatione una deleatur nomen eius.
14 Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini: et peccatum matris eius non deleatur.
15 Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum:
16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
pro eo quod non est recordatus facere misericordiam.
17 Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
Et persecutus est hominem inopem, et mendicum, et compunctum corde mortificare.
18 Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
Et dilexit maledictionem, et veniet ei: et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum, et intravit sicut aqua in interiora eius, et sicut oleum in ossibus eius.
19 Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
Fiat ei sicut vestimentum, quo operitur: et sicut zona, qua semper præcingitur.
20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
Hoc opus eorum, qui detrahunt mihi apud Dominum: et qui loquuntur mala adversus animam meam.
21 Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
Et tu Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum: quia suavis est misericordia tua. Libera me
22 Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
quia egenus, et pauper ego sum: et cor meum conturbatum est intra me.
23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
Sicut umbra cum declinat, ablatus sum: et excussus sum sicut locustæ.
24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
Genua mea infirmata sunt a ieiunio: et caro mea immutata est propter oleum.
25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
Et ego factus sum opprobrium illis: viderunt me, et moverunt capita sua.
26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
Adiuva me Domine Deus meus: salvum me fac secundum misericordiam tuam.
27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
Et sciant quia manus tua hæc: et tu Domine fecisti eam.
28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
Maledicent illi, et tu benedices: qui insurgunt in me, confundantur: servus autem tuus lætabitur.
29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
Induantur qui detrahunt mihi, pudore: et operiantur sicut diploide confusione sua.
30 RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
Confitebor Domino nimis in ore meo: et in medio multorum laudabo eum.
31 Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
Quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.

< Mezmurlar 109 >