< Псалтирь 89 >

1 Разума Ефама Израилтянина. Милости Твоя, Господи, во век воспою, в род и род возвещу истину Твою усты моими.
Psalmus, Intellectus Ethan Israelitae. Misericordias Domini in aeternum cantabo. In generatione et generationem annunciabo veritatem tuam in ore meo.
2 Зане рекл еси: в век милость созиждется: на небесех уготовится истина Твоя.
Quoniam dixisti: In aeternum misericordia aedificabitur in caelis: praeparabitur veritas tua in eis.
3 Завещах завет избранным Моим, кляхся Давиду рабу Моему:
Disposui testamentum electis meis, iuravi David servo meo:
4 до века уготоваю семя твое, и созижду в род и род престол твой.
usque in aeternum praeparabo semen tuum. Et aedificabo in generatione, et generationem sedem tuam.
5 Исповедят небеса чудеса Твоя, Господи, ибо истину Твою в церкви святых.
Confitebuntur caeli mirabilia tua Domine: etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.
6 Яко кто во облацех уравнится Господеви? Уподобится Господеви в сынех Божиих?
Quoniam quis in nubibus aequabitur Domino: similis erit Deo in filiis Dei?
7 Бог прославляемь в совете святых, велий и страшен есть над всеми окрестными Его.
Deus, qui glorificatur in concilio sanctorum: magnus et terribilis super omnes qui in circuitu eius sunt.
8 Господи Боже сил, кто подобен Тебе? Силен еси, Господи, и истина Твоя окрест Тебе.
Domine Deus virtutum quis similis tibi? potens es Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
9 Ты владычествуеши державою морскою: возмущение же волн его Ты укрочаеши.
Tu dominaris potestati maris: motum autem fluctuum eius tu mitigas.
10 Ты смирил, еси, яко язвена, гордаго: мышцею силы Твоея расточил еси враги Твоя.
Tu humiliasti sicut vulneratum, superbum: in brachio virtutis tuae dispersisti inimicos tuos.
11 Твоя суть небеса, и Твоя есть земля: вселенную и исполнение ея Ты основал еси.
Tui sunt caeli, et tua est terra, orbem terrae et plenitudinem eius tu fundasti:
12 Север и море Ты создал еси: Фавор и Ермон о имени Твоем возрадуетася.
aquilonem, et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exultabunt:
13 Твоя мышца с силою: да укрепится рука Твоя, и вознесется десница Твоя.
tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua:
14 Правда и судба уготование престола Твоего: милость и истина предидете пред лицем Твоим.
iustitia et iudicium praeparatio sedis tuae. Misericordia et veritas praecedent faciem tuam:
15 Блажени людие ведущии воскликновение: Господи, во свете лица Твоего пойдут,
beatus populus, qui scit iubilationem. Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,
16 и о имени Твоем возрадуются весь день, и правдою Твоею вознесутся.
et in nomine tuo exultabunt tota die: et in iustitia tua exaltabuntur.
17 Яко похвала силы их Ты еси, и во благоволении Твоем вознесется рог наш:
Quoniam gloria virtutis eorum tu es: et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
18 яко Господне есть заступление, и Святаго Израилева царя нашего.
Quia Domini est assumptio nostra: et sancti Israel regis nostri.
19 Тогда глаголал еси в видении сыновом Твоим, и рекл еси: положих помощь на сильнаго, вознесох избраннаго от людий Моих:
Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti: Posui adiutorium in potente: et exaltavi electum de plebe mea.
20 обретох Давида раба Моего, елеем святым Моим помазах его.
Inveni David servum meum: oleo sancto meo unxi eum.
21 Ибо рука Моя заступит его, и мышца Моя укрепит его.
Manus enim mea auxiliabitur ei: et brachium meum confortabit eum.
22 Ничтоже успеет враг на него, и сын беззакония не приложит озлобити его.
Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
23 И ссеку от лица его враги его, и ненавидящыя его побежду:
Et concidam a facie ipsius inimicos eius: et odientes eum in fugam convertam.
24 и истина Моя и милость Моя с ним, и о имени Моем вознесется рог его:
Et veritas mea, et misericordia mea cum ipso: et in nomine meo exaltabitur cornu eius.
25 и положу на мори руку его, и на реках десницу его.
Et ponam in mari manum eius: et in fluminibus dexteram eius.
26 Той призовет Мя: отец мой еси Ты, Бог мой и заступник спасения моего.
Ipse invocabit me: Pater meus es tu: Deus meus, et susceptor salutis meae:
27 И Аз первенца положу его, высока паче царей земных:
Et ego primogenitum ponam illum excelsum prae regibus terrae.
28 в век сохраню ему милость Мою, и завет Мой верен ему:
In aeternum servabo illi misericordiam meam: et testamentum meum fidele ipsi.
29 и положу в век века семя его, и престол его яко дние неба.
Et ponam in saeculum saeculi semen eius: et thronum eius sicut dies caeli.
30 Аще оставят сынове его закон Мой, и в судбах Моих не пойдут:
Si autem dereliquerint filii eius legem meam: et in iudiciis meis non ambulaverint:
31 аще оправдания Моя осквернят, и заповедий Моих не сохранят:
Si iustitias meas profanaverint: et mandata mea non custodierint:
32 посещу жезлом беззакония их, и ранами неправды их,
Visitabo in virga iniquitates eorum: et in verberibus peccata eorum.
33 милость же Мою не разорю от них, ни преврежду во истине Моей:
Misericordiam autem meam non dispergam ab eo: neque nocebo in veritate mea:
34 ниже оскверню завета Моего, и исходящих от уст Моих не отвергуся.
Neque prophanabo testamentum meum: et quae procedunt de labiis meis non faciam irrita.
35 Единою кляхся о святем Моем: аще Давиду солжу?
Semel iuravi in sancto meo, si David mentiar:
36 Семя его во век пребудет, и престол его яко солнце предо Мною,
semen eius in aeternum manebit. Et thronus eius sicut Sol in conspectu meo,
37 и яко луна совершена в век, и свидетель на небеси верен.
et sicut Luna perfecta in aeternum: et testis in caelo fidelis.
38 Ты же отринул еси и уничижил, негодовал еси помазаннаго Твоего:
Tu vero repulisti et despexisti: distulisti Christum tuum.
39 разорил еси завет раба Твоего, осквернил еси на земли святыню его:
Evertisti testamentum servi tui: prophanasti in terra Sanctuarium eius.
40 разорил еси вся оплоты его, положил еси твердая его страх.
Destruxisti omnes sepes eius: posuisti firmamentum eius formidinem.
41 Расхищаху его вси мимоходящии путем, бысть поношение соседом своим.
Diripuerunt eum omnes transeuntes viam: factus est opprobrium vicinis suis.
42 Возвысил еси десницу стужающих ему, возвеселил еси вся враги его:
Exaltasti dexteram deprimentium eum: laetificasti omnes inimicos eius.
43 отвратил еси помощь меча его и не заступил еси его во брани:
Avertisti adiutorium gladii eius: et non es auxiliatus ei in bello.
44 разорил еси от очищения его, престол его на землю повергл еси:
Destruxisti eum ab emundatione: et sedem eius in terram collisisti.
45 умалил еси дни времене его, облиял еси его студом.
Minorasti dies temporis eius: perfudisti eum confusione.
46 Доколе, Господи, отвращаешися в конец, разжжется яко огнь гнев Твой?
Usquequo Domine avertis in finem: exardescet sicut ignis ira tua?
47 Помяни, кий мой состав: еда бо всуе создал еси вся сыны человеческия?
Memorare quae mea substantia: numquid enim vane constituisti omnes filios hominum?
48 Кто есть человек, иже поживет и не узрит смерти, избавит душу свою из руки адовы? (Sheol h7585)
Quis est homo, qui vivet, et non videbit mortem: eruet animam suam de manu inferi? (Sheol h7585)
49 Где суть милости Твоя древния, Господи, имиже клялся еси Давиду во истине Твоей?
Ubi sunt misericordiae tuae antiquae Domine, sicut iurasti David in veritate tua?
50 Помяни, Господи, поношение раб Твоих, еже удержах в недре моем многих язык:
Memor esto Domine opprobrii servorum tuorum (quod continui in sinu meo) multarum gentium.
51 имже поносиша врази Твои, Господи, имже поносиша изменению христа Твоего.
Quod exprobraverunt inimici tui Domine, quod exprobraverunt commutationem Christi tui.
52 Благословен Господь во век: буди, буди.
Benedictus Dominus in aeternum: fiat, fiat.

< Псалтирь 89 >