Псалтирь 104

1 Благослови, душе моя, Господа. Господи Боже мой, возвеличился еси зело: во исповедание и в велелепоту облеклся еси:

Louva, minha alma, ao SENHOR; ó SENHOR meu Deus, tu és grandioso; de majestade e de glória estás vestido.

2 одеяйся светом яко ризою, простираяй небо яко кожу:

Tu estás coberto de luz, como que uma roupa; estendes os céus como cortinas.

3 покрываяй водами превыспренняя Своя, полагаяй облаки на восхождение Свое, ходяй на крилу ветреню:

Ele, que fixou seus cômodos sobre as águas; que faz das nuvens sua carruagem; que se move sobre as asas do vento.

4 творяй ангелы Своя духи, и слуги Своя пламень огненный:

Que faz de seus anjos ventos, e de seus servos fogo flamejante.

5 основаяй землю на тверди ея: не преклонится в век века.

Ele fundou a terra sobre suas bases; ela jamais se abalará.

6 Бездна яко риза одеяние ея, на горах станут воды:

Com o abismo, como um vestido, tu a cobriste; sobre os montes estavam as águas.

7 от запрещения Твоего побегнут, от гласа грома Твоего убоятся.

Elas fugiram de tua repreensão; pela voz de teu trovão elas se recolheram apressadamente.

8 Восходят горы, и низходят поля, в место еже основал еси им.

Os montes subiram [e] os vales desceram ao lugar que tu lhes tinha fundado.

9 Предел положил еси, егоже не прейдут, ниже обратятся покрыти землю.

Tu [lhes] puseste um limite, que não ultrapassarão; não voltarão mais a cobrir a terra.

10 Посылаяй источники в дебрех, посреде гор пройдут воды.

Ele envia fontes aos vales, para que corram por entre os montes.

11 Напаяют вся звери селныя, ждут онагри в жажду свою.

Elas dão de beber a todos os animais do campo; os asnos selvagens matam a sede [com elas].

12 На тых птицы небесныя привитают: от среды камения дадят глас.

Junto a elas habitam as aves dos céus, que dão [sua] voz dentre os ramos.

13 Напаяяй горы от превыспренних Своих: от плода дел Твоих насытится земля.

Ele rega os montes desde seus cômodos; a terra se farta do fruto de tuas obras.

14 Прозябаяй траву скотом, и злак на службу человеком, извести хлеб от земли:

Ele faz brotar a erva para os animais, e as plantas para o trabalho do homem, fazendo da terra produzir o pão,

15 и вино веселит сердце человека, умастити лице елеем: и хлеб сердце человека укрепит.

E o vinho, que alegra o coração do homem, [e] faz o rosto brilhar o rosto com o azeite; com o pão, que fortalece o coração do homem.

16 Насытятся древа польская, кедри Ливанстии, ихже еси насадил:

As árvores do SENHOR são fartamente [nutridas], os cedros do Líbano, que ele plantou.

17 тамо птицы вогнездятся, еродиево жилище предводителствует ими.

Onde as aves fazem ninhos, e os pinheiros são as casas para as cegonhas.

18 Горы высокия еленем, камень прибежище заяцем.

Os altos montes são para as cabras selvagens; as rochas, refúgio para os coelhos.

19 Сотворил есть луну во времена: солнце позна запад свой.

Ele fez a lua para [marcar] os tempos, e o sol sobre seu poente.

20 Положил еси тму, и бысть нощь, в нейже пройдут вси зверие дубравнии,

Ele dá ordens à escuridão, e faz haver noite, quando saem todos os animais do mato.

21 скимни рыкающии восхитити и взыскати от Бога пищу себе.

Os filhos dos leões, rugindo pela presa, e para buscar de Deus sua comida.

22 Возсия солнце, и собрашася, и в ложах своих лягут.

Quando o sol volta a brilhar, [logo] se recolhem, e vão se deitar em suas tocas.

23 Изыдет человек на дело свое и на делание свое до вечера.

Então o homem sai para seu trabalho e sua obra até o entardecer.

24 Яко возвеличишася дела Твоя, Господи: вся премудростию сотворил еси: исполнися земля твари Твоея.

Como são muitas as suas obras, SENHOR! Tu fizeste todas com sabedoria; a terra está cheia de teus bens.

25 Сие море великое и пространное: тамо гади, ихже несть числа, животная малая с великими:

Este grande e vasto mar, nele há inúmeros seres, animais pequenos e grandes.

26 тамо корабли преплавают, змий сей, егоже создал еси ругатися ему.

Por ali andam os navios e o Leviatã que formastes, para que te alegrasses nele.

27 Вся к Тебе чают, дати пищу им во благо время.

Todos eles aguardam por ti, que [lhes] dês seu alimento a seu tempo [devido].

28 Давшу Тебе им, соберут: отверзшу Тебе руку, всяческая исполнятся благости:

O que tu dás, eles recolhem; tu abres tua mão, [e] eles se fartam de coisas boas.

29 отвращшу же Тебе лице, возмятутся: отимеши дух их, и изчезнут и в персть свою возвратятся:

[Quando] tu escondes teu rosto, eles ficam perturbados; [quando] tu tiras o fôlego deles, [logo] eles morrem, e voltam ao seu pó.

30 послеши духа Твоего, и созиждутся, и обновиши лице земли.

Tu envias o teu fôlego, e logo são criados; e [assim] tu renovas a face da terra.

31 Буди слава Господня во веки: возвеселится Господь о делех Своих:

A glória do SENHOR será para sempre; alegre-se o SENHOR em suas obras.

32 призираяй на землю и творяй ю трястися: прикасаяйся горам, и дымятся.

[Quando] ele olha para a terra, [logo] ela treme; [quando] ele toca nos montes, eles soltam fumaça.

33 Воспою Господеви в животе моем, пою Богу моему, дондеже есмь:

Cantarei ao SENHOR em [toda] a minha vida; tocarei música ao meu Deus enquanto eu existir.

34 да усладится Ему беседа моя, аз же возвеселюся о Господе.

Meus pensamentos lhe serão agradáveis; eu me alegrarei no SENHOR.

35 Да изчезнут грешницы от земли, и беззаконницы, якоже не быти им. Благослови, душе моя, Господа.

Os pecadores serão consumidos da terra, e os maus não existirão mais. Bendizei, ó minha alma, ao SENHOR! Aleluia!