Первое послание к Тимофею 6

1 Елицы суть под игом раби, своих господий всякия чести да сподобляют, да имя Божие не хулится и учение.

യാവന്തോ ലോകാ യുഗധാരിണോ ദാസാഃ സന്തി തേ സ്വസ്വസ്വാമിനം പൂർണസമാദരയോഗ്യം മന്യന്താം നോ ചേദ് ഈശ്വരസ്യ നാമ്ന ഉപദേശസ്യ ച നിന്ദാ സമ്ഭവിഷ്യതി|

2 Имущии же верных господий да не нерадят о них, понеже братия суть: но паче да работают, зане верни суть и возлюблени, иже благодать восприемлющии. Сия учи и моли.

യേഷാഞ്ച സ്വാമിനോ വിശ്വാസിനഃ ഭവന്തി തൈസ്തേ ഭ്രാതൃത്വാത് നാവജ്ഞേയാഃ കിന്തു തേ കർമ്മഫലഭോഗിനോ വിശ്വാസിനഃ പ്രിയാശ്ച ഭവന്തീതി ഹേതോഃ സേവനീയാ ഏവ, ത്വമ് ഏതാനി ശിക്ഷയ സമുപദിശ ച|

3 Аще ли кто инако учит и не приступает к здравым словесем Господа нашего Иисуса Христа и учению, еже по благоверию,

യഃ കശ്ചിദ് ഇതരശിക്ഷാം കരോതി, അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ഹിതവാക്യാനീശ്വരഭക്തേ ര്യോഗ്യാം ശിക്ഷാഞ്ച ന സ്വീകരോതി

4 разгордеся, ничтоже ведый, но недугуяй о стязаниих и словопрениих, от нихже бывает зависть, рвение, хулы, непщевания лукава,

സ ദർപധ്മാതഃ സർവ്വഥാ ജ്ഞാനഹീനശ്ച വിവാദൈ ർവാഗ്യുദ്ധൈശ്ച രോഗയുക്തശ്ച ഭവതി|

5 беседы злыя растленных человеков умом и лишенных истины, непщующих приобретение быти благочестие. Отступай от таковых.

താദൃശാദ് ഭാവാദ് ഈർഷ്യാവിരോധാപവാദദുഷ്ടാസൂയാ ഭ്രഷ്ടമനസാം സത്യജ്ഞാനഹീനാനാമ് ഈശ്വരഭക്തിം ലാഭോപായമ് ഇവ മന്യമാനാനാം ലോകാനാം വിവാദാശ്ച ജായന്തേ താദൃശേഭ്യോ ലോകേഭ്യസ്ത്വം പൃഥക് തിഷ്ഠ|

6 Есть же снискание велие благочестие с доволством.

സംയതേച്ഛയാ യുക്താ യേശ്വരഭക്തിഃ സാ മഹാലാഭോപായോ ഭവതീതി സത്യം|

7 Ничтоже бо внесохом в мир сей: яве, яко ниже изнести что можем.

ഏതജ്ജഗത്പ്രവേശനകാലേഽസ്മാഭിഃ കിമപി നാനായി തത്തയജനകാലേഽപി കിമപി നേതും ന ശക്ഷ്യത ഇതി നിശ്ചിതം|

8 Имеюще же пищу и одеяние, сими доволни будем.

അതഏവ ഖാദ്യാന്യാച്ഛാദനാനി ച പ്രാപ്യാസ്മാഭിഃ സന്തുഷ്ടൈ ർഭവിതവ്യം|

9 А хотящии богатитися впадают в напасти и сеть, и в похоти многи несмысленны и вреждающыя, яже погружают человеки во всегубителство и погибель:

യേ തു ധനിനോ ഭവിതും ചേഷ്ടന്തേ തേ പരീക്ഷായാമ് ഉന്മാഥേ പതന്തി യേ ചാഭിലാഷാ മാനവാൻ വിനാശേ നരകേ ച മജ്ജയന്തി താദൃശേഷ്വജ്ഞാനാഹിതാഭിലാഷേഷ്വപി പതന്തി|

10 корень бо всем злым сребролюбие есть, егоже нецыи желающе заблудиша от веры, и себе пригвоздиша болезнем многим.

യതോഽർഥസ്പൃഹാ സർവ്വേഷാം ദുരിതാനാം മൂലം ഭവതി താമവലമ്ബ്യ കേചിദ് വിശ്വാസാദ് അഭ്രംശന്ത നാനാക്ലേശൈശ്ച സ്വാൻ അവിധ്യൻ|

11 Ты же, о, человече Божий, сих бегай: гони же правду, благочестие, веру, любовь, терпение, кротость:

ഹേ ഈശ്വരസ്യ ലോക ത്വമ് ഏതേഭ്യഃ പലായ്യ ധർമ്മ ഈശ്വരഭക്തി ർവിശ്വാസഃ പ്രേമ സഹിഷ്ണുതാ ക്ഷാന്തിശ്ചൈതാന്യാചര|

12 подвизайся добрым подвигом веры, емлися за вечную жизнь, в нюже и зван был еси, и исповедал еси доброе исповедание пред многими свидетели. (aiōnios g166)

വിശ്വാസരൂപമ് ഉത്തമയുദ്ധം കുരു, അനന്തജീവനമ് ആലമ്ബസ്വ യതസ്തദർഥം ത്വമ് ആഹൂതോ ഽഭവഃ, ബഹുസാക്ഷിണാം സമക്ഷഞ്ചോത്തമാം പ്രതിജ്ഞാം സ്വീകൃതവാൻ| (aiōnios g166)

13 Завещаваю ти пред Богом оживляющим всяческая, и Христом Иисусом свидетелствовавшим при Понтийстем Пилате доброе исповедание:

അപരം സർവ്വേഷാം ജീവയിതുരീശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് യശ്ച ഖ്രീഷ്ടോ യീശുഃ പന്തീയപീലാതസ്യ സമക്ഷമ് ഉത്തമാം പ്രതിജ്ഞാം സ്വീകൃതവാൻ തസ്യ സാക്ഷാദ് അഹം ത്വാമ് ഇദമ് ആജ്ഞാപയാമി|

14 соблюсти тебе заповедь нескверну и незазорну, даже до явления Господа нашего Иисуса Христа,

ഈശ്വരേണ സ്വസമയേ പ്രകാശിതവ്യമ് അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാഗമനം യാവത് ത്വയാ നിഷ്കലങ്കത്വേന നിർദ്ദോഷത്വേന ച വിധീ രക്ഷ്യതാം|

15 еже во своя времена явит блаженный и един сильный, Царь царствующих и Господь господствующих,

സ ഈശ്വരഃ സച്ചിദാനന്ദഃ, അദ്വിതീയസമ്രാട്, രാജ്ഞാം രാജാ, പ്രഭൂനാം പ്രഭുഃ,

16 един имеяй безсмертие и во свете живый неприступнем, Егоже никтоже видел есть от человек, ниже видети может: емуже честь и держава вечная. Аминь. (aiōnios g166)

അമരതായാ അദ്വിതീയ ആകരഃ, അഗമ്യതേജോനിവാസീ, മർത്ത്യാനാം കേനാപി ന ദൃഷ്ടഃ കേനാപി ന ദൃശ്യശ്ച| തസ്യ ഗൗരവപരാക്രമൗ സദാതനൗ ഭൂയാസ്താം| ആമേൻ| (aiōnios g166)

17 Богатым в нынешнем веце запрещай не высокомудрствовати, ниже уповати на богатство погибающее, но на Бога жива, дающаго нам вся обилно в наслаждение: (aiōn g165)

ഇഹലോകേ യേ ധനിനസ്തേ ചിത്തസമുന്നതിം ചപലേ ധനേ വിശ്വാസഞ്ച ന കുർവ്വതാം കിന്തു ഭോഗാർഥമ് അസ്മഭ്യം പ്രചുരത്വേന സർവ്വദാതാ (aiōn g165)

18 благое делати, богатитися в делех добрых, благоподатливым быти, общителным,

യോഽമര ഈശ്വരസ്തസ്മിൻ വിശ്വസന്തു സദാചാരം കുർവ്വന്തു സത്കർമ്മധനേന ധനിനോ സുകലാ ദാതാരശ്ച ഭവന്തു,

19 сокровищующе себе основание добро в будущее, да приимут вечную жизнь.

യഥാ ച സത്യം ജീവനം പാപ്നുയുസ്തഥാ പാരത്രികാമ് ഉത്തമസമ്പദം സഞ്ചിന്വന്ത്വേതി ത്വയാദിശ്യന്താം|

20 О, Тимофее, предание сохрани, уклоняяся скверных суесловий и прекословий лжеименнаго разума:

ഹേ തീമഥിയ, ത്വമ് ഉപനിധിം ഗോപയ കാൽപനികവിദ്യായാ അപവിത്രം പ്രലാപം വിരോധോക്തിഞ്ച ത്യജ ച,

21 о немже нецыи хвалящеся, о вере погрешиша. Благодать с тобою. Аминь.

യതഃ കതിപയാ ലോകാസ്താം വിദ്യാമവലമ്ബ്യ വിശ്വാസാദ് ഭ്രഷ്ടാ അഭവന| പ്രസാദസ്തവ സഹായോ ഭൂയാത്| ആമേൻ|