Књига о Јову 30
1 А сада смеју ми се млађи од мене, којима отаца не бих хтео метнути са псима стада свог.
“Amma garuu warri umuriidhaan naa gadii, kanneen ani abbootii isaanii saroota hoolota koo tiksitu wajjin iyyuu madaaluu tuffadhe, kunoo natti qoosu.
2 А на шта би ми и била сила руку њихових? У њима беше пропала старост.
Warra humna dhaban, jabinni irree isaanii maal na fayyada?
3 Од сиромаштва и глади самоћаваху бежећи од сува, мрачна, пуста и опустошена места;
Isaan rakkinaa fi beelaan laafan; lafa gogaa keessa, gammoojjii namni keessa hin jiraanne keessa halkaniin jooran.
4 Који браху лободу по честама, и смреково корење беше им храна.
Daggala keessaa biqiltuu soogiddaa funaannatan; nyaanni isaaniis hidda mukaa kan hin miʼoofne ture.
5 Између људи беху изгоњени и викаше се за њима као за лупежом.
Isaan namoota gidduudhaa ariʼaman; namoonnis akkuma waan hattuutti iyyaniitti itti iyyan.
6 Живљаху по страшним увалама, по јамама у земљи и у камену.
Isaan akka laga gogaa keessa, kattaa gidduu fi boolla lafaa keessa jiraataniif dirqamaman.
7 По грмовима рикаху, под трњем се скупљаху.
Bosona keessatti ni halaaku; daggala keessattis walitti tuutaʼu.
8 Беху људи никакви и без имена, мање вредни него земља.
Isaan gowwoota maqaa hin qabne, kanneen biyyaa ariʼaman turan.
9 И њима сам сада песма, и постах им прича.
“Amma ilmaan isaanii sirba natti baafatan; ani isaan gidduutti waan kolfaa taʼeera.
10 Гаде се на ме, иду далеко од мене и не устежу се пљувати ми у лице.
Isaan xireeffatanii narraa fagaatan; fuula kootti tufuu irraas duubatti hin deebiʼan.
11 Јер је Бог одапео моју тетиву и муке ми задао те збацише узду преда мном.
Sababii Waaqni iddaa koo laafisee gad na deebiseef, isaan fuula koo duratti luugama baafatan.
12 С десне стране устајаху момци, поткидаху ми ноге, и насипају пут к мени да ме упропасте.
Karaa mirga kootiin addaggeewwan kaʼaniiru; miilla kootiif kiyyoo kaaʼaniiru; biyyoos akka dallaa natti naannessan.
13 Раскопаше моју стазу, умножише ми муке, не треба нико да им помаже.
Isaan karaa koo natti cufu; na galaafachuufis ni milkaaʼu; namni isaan dhowwu tokko iyyuu hin jiru.
14 Као широким проломом навиру, и наваљују преко развалина.
Akkuma nama qaawwa balʼaan dhufuutti, ona diigamaa keessa gangalachaa natti dhufu.
15 Страхоте навалише на ме, и као ветар терају душу моју, и као облак прође срећа моја.
Sodaan na liqimseera; ulfinni koo akkuma waan bubbeedhaan fudhatamuutti narraa fudhatameera; badhaadhummaan koos akkuma duumessaa bada.
16 И сада се душа моја разлива у мени, стигоше ме дани мучни.
“Amma lubbuun koo na keessatti dhumteerti; barri rakkinaas na qabateera.
17 Ноћу пробада ми кости у мени, и жиле моје не одмарају се.
Halkan keessa lafeen koo ni waraanama; dhukkubbiin na nyaatus natti hin furu.
18 Од тешке силе променило се одело моје, и као огрлица у кошуље моје стеже ме.
Waaqni humna jabaadhaan uffata koo qabeera; akkuma morma wayyaa kootti hudhee na qabeera.
19 Бацио ме је у блато, те сам као прах и пепео.
Inni darbatee dhoqqee keessa na buusa; anis akkuma biyyoo fi daaraa taʼeera.
20 Вичем к Теби, а Ти ме не слушаш; стојим пред Тобом, а Ти не гледаш на ме.
“Yaa Waaqi, ani sitti nan iyyadha; ati garuu deebii naa hin kennitu; ani nan dhaabadha; ati garuu calʼistee na ilaalta.
21 Претворио си ми се у љута непријатеља; силом руке своје супротиш ми се.
Ati gara jabinaan natti garagalta; irree kee jabaadhaanis na dhoofta.
22 Подижеш ме у ветар, посађујеш ме на њ, и растапаш у мени све добро.
Ol na buttee fuula bubbee dura na oofta; bubbee hamaa keessas asii fi achi na aata.
23 Јер знам да ћеш ме одвести на смрт и у дом одређени свима живима.
Ani akka ati gara duʼaatti, gara mana warra lubbuun jiraatan hundaaf ramadameetti na geessitu nan beeka.
24 Али неће пружити руке своје у гроб; кад их стане потирати, они неће викати.
“Dhuguma iyyuu yeroo inni rakkatee gargaarsa barbaachaaf iyyutti, namni harka isaa isa irra kaaʼu tokko iyyuu hin jiru.
25 Нисам ли плакао ради оног који беше у злу? Није ли душа моја жалосна бивала ради убогог?
Ani warra rakkina keessa jiraniif hin boonyee? Lubbuun koos hiyyeeyyiif hin gaddinee?
26 Кад се добру надах, дође ми зло; и кад се надах светлости, дође мрак.
Garuu utuu ani waan gaarii abdadhuu, wanni hamaan natti dhufe; utuu ani ifa eeggadhuus, dukkanni natti dhufe.
27 Утроба је моја узаврела, и не може да се умири, задесише ме дани мучни.
Keessi koo jeeqamaa jira; gonkumaa hin qabbanoofne; barri gidiraas natti dhufeera.
28 Ходим црн, не од сунца, устајем и вичем у збору.
Ani jajjabina dhabee asii fi achi deemee nan booʼa; waldaa keessa dhaabadhees gargaarsaaf nan iyya.
29 Брат постах змајевима и друг совама.
Ani obboleessa waangoo, michuu urunguus taʼeera.
30 Поцрнела је кожа на мени и кости моје посахнуше од жеге.
Gogaan koo gurraachaʼee qolli irraa kaʼeera; dhagni koos hoʼaan bobaʼeera.
31 Гусле се моје претворише у запевку, и свирала моја у плач.
Baganaan koo booʼichaaf, ululleen koo immoo sagalee iyyaatiif qopheeffameera.
