Књига о Јову 16
1 А Јов одговори и рече:
Iyyoobis akkana jedhee deebise:
2 Слушао сам много таквих ствари; сви сте досадни тешиоци.
“Ani waan akkanaa baayʼee dhagaʼeera; hundi keessan jajjabeessitoota nama dhiphistanii dha!
3 Хоће ли бити крај празним речима? Или шта те тера да тако одговараш?
Haasaan faayidaa hin qabne kun hin dhumuu? Wanni akka ati oduu dheeressituuf si tuttuqu maali?
4 И ја бих могао говорити као ви, да сте на мом месту, гомилати на вас речи и махати главом на вас,
Utuu isin iddoo koo jiraattanii silaa ani akkuma keessan kana nan dubbadha ture; dubbii miʼooftuu dubbachuudhaanis mataa koo isinitti nan raasan ture.
5 Могао бих вас храбрити устима својим, и мицање усана мојих олакшало би бол ваш.
Ani afaan kootiin isin jajjabeessee gorsi arraba kootiis qabbana isinii kenna ture.
6 Ако говорим, неће одахнути бол мој; ако ли престанем, хоће ли отићи од мене?
“Yoo ani dubbadhe dhukkubni koo natti hin wayyaaʼu; cal jedhus na hin dhiisu.
7 А сада ме је уморио; опустошио си сав збор мој.
Yaa Waaqi, ati dhugumaan na dadhabsiifteerta; warra mana koo jiru hundas balleessiteerta.
8 Навукао си на ме мрштине за сведочанство; и моја мрша подиже се на ме, и сведочи ми у очи.
Ati na kokotteessite; kunis ragaa natti taʼe; akka malee huqqachuun koos ifatti baʼee na saaxile.
9 Гнев Његов растрже ме, ненавиди ме, шкргуће зубима на ме, поставши ми непријатељ сева очима својим на ме.
Waaqni dheekkamsa isaatiin rukutee na ciccire; ilkaan isaa natti qarate; diinni koo ija isaa natti babaase.
10 Разваљују на ме уста своја, срамотно ме бију по образима, скупљају се на ме.
Namoonni natti qoosuuf afaan banatan; tuffiidhaan maddii koo kabalan; tokko taʼanii natti kaʼan.
11 Предао ме је Бог неправеднику, и у руке безбожницима бацио ме.
Waaqnis dabarsee hamootatti na kenne; harka jalʼootaa keessas na buuse.
12 Бејах миран и затре ме, и ухвативши ме за врат смрска ме и метну ме себи за белегу.
Ani nagaan jiraachaan ture; inni garuu na burkuteesse; morma na qabee na caccabse. Xiyyeeffannaa isaas na godhate;
13 Опколише ме Његови стрелци, цепа ми бубреге немилице, просипа на земљу жуч моју.
loltoonni isaa warri xiyyaan lolan na marsu. Inni gara laafina malee kalee koo waraanee hadhooftuu koo illee lafatti gad jigse.
14 Задаје ми ране на ране, и удара на ме као јунак.
Inni ammumaa amma na caccabsa; akkuma loltuu tokkootti natti fiiga.
15 Сашио сам кострет по кожи својој, и уваљао сам у прах славу своју.
“Ani gogaa kootti uffata gaddaa hodhadheera; gaanfa koos biyyoo keessatti awwaaleera.
16 Лице је моје подбуло од плача, на веђама је мојим смртни сен;
Fuulli koo booʼichaan diimateera; dukkanni limixiinis ija koo irra buʼeera.
17 Премда нема неправде у рукама мојим, и молитва је моја чиста.
Taʼus harki koo yakka tokko illee hin hojjenne; kadhannaan koos qulqulluu dha.
18 Земљо, не криј крв што сам пролио, и нека нема места викању мом.
“Yaa lafa, ati dhiiga koo hin dhoksin; akka iyyi koo iddoo boqonnaa argatus hin godhin!
19 И сада ето је на небу сведок мој, сведок је мој на висини.
Amma iyyuu dhuga baʼaan koo samii irra jira; abukaattoon koos ol gubbaa jira.
20 Пријатељи се моји подругују мном; око моје рони сузе Богу.
Michoonni koo na tuffatu; iji koos imimmaan gara Waaqaatti facaasa;
21 О да би се човек могао правдати с Богом, као син човечији с пријатељем својим!
akkuma namni michuu isaatiif kadhatu sana utuu namni Waaqa kadhatu namaaf jiraatee!
22 Јер године избројане навршују се, и полазим путем одакле се нећу вратити.
“Waggoota xinnoo booddee, ani gara deemanii deebiʼuun hin jirre nan deema.
