Jov 9
1 A Jov odgovori i reèe:
| ויען איוב ויאמר׃ |
2 Zaista, znam da je tako; jer kako bi mogao èovjek biti prav pred Bogom?
| אמנם ידעתי כי כן ומה יצדק אנוש עם אל׃ |
3 Ako bi se htio preti s njim, ne bi mu mogao odgovoriti od tisuæe na jednu.
| אם יחפץ לריב עמו לא יעננו אחת מני אלף׃ |
4 Mudar je srcem i jak snagom; ko se je opro njemu i bio sreæan?
| חכם לבב ואמיץ כח מי הקשה אליו וישלם׃ |
5 On premješta gore, da niko i ne opazi; prevraæa ih u gnjevu svom;
| המעתיק הרים ולא ידעו אשר הפכם באפו׃ |
6 On kreæe zemlju s mjesta njezina da joj se stupovi drmaju;
| המרגיז ארץ ממקומה ועמודיה יתפלצון׃ |
7 On kad zaprijeti suncu, ne izlazi; on zapeèaæava zvijezde;
| האמר לחרס ולא יזרח ובעד כוכבים יחתם׃ |
8 On razapinje nebo sam, i gazi po valima morskim;
| נטה שמים לבדו ודורך על במתי ים׃ |
9 On je naèinio zvijezde kola i štape i vlašiæe i druge jugu u dnu;
| עשה עש כסיל וכימה וחדרי תמן׃ |
10 On èini stvari velike i neispitljive i divne, kojima nema broja.
| עשה גדלות עד אין חקר ונפלאות עד אין מספר׃ |
11 Gle, ide mimo mene, a ja ne vidim; proðe, a ja ga ne opazim.
| הן יעבר עלי ולא אראה ויחלף ולא אבין לו׃ |
12 Gle, kad uhvati, ko æe ga nagnati da vrati? ko æe mu kazati: šta radiš?
| הן יחתף מי ישיבנו מי יאמר אליו מה תעשה׃ |
13 Bog ne usteže gnjeva svojega, padaju poda nj oholi pomoænici.
| אלוה לא ישיב אפו תחתו שחחו עזרי רהב׃ |
14 A kako bih mu ja odgovarao i birao rijeèi protiv njega?
| אף כי אנכי אעננו אבחרה דברי עמו׃ |
15 Da sam i prav, neæu mu se odgovoriti, valja da se molim sudiji svojemu.
| אשר אם צדקתי לא אענה למשפטי אתחנן׃ |
16 Da ga zovem i da mi se odzove, još ne mogu vjerovati da je èuo glas moj.
| אם קראתי ויענני לא אאמין כי יאזין קולי׃ |
17 Jer me je vihorom satro i zadao mi mnogo rana ni za što.
| אשר בשערה ישופני והרבה פצעי חנם׃ |
18 Ne da mi da odahnem, nego me siti grèinama.
| לא יתנני השב רוחי כי ישבעני ממררים׃ |
19 Ako je na silu, gle, on je najsilniji; ako na sud, ko æe mi svjedoèiti?
| אם לכח אמיץ הנה ואם למשפט מי יועידני׃ |
20 Da se pravdam, moja æe me usta osuditi; da sam dobar, pokazaæe da sam nevaljao.
| אם אצדק פי ירשיעני תם אני ויעקשני׃ |
21 Ako sam dobar, neæu znati za to; omrzao mi je život moj.
| תם אני לא אדע נפשי אמאס חיי׃ |
22 Svejedno je; zato rekoh: i dobroga i bezbožnoga on potire.
| אחת היא על כן אמרתי תם ורשע הוא מכלה׃ |
23 Kad bi još ubio biè najedanput! ali se smije iskušavanju pravijeh.
| אם שוט ימית פתאם למסת נקים ילעג׃ |
24 Zemlja se daje u ruke bezbožniku; lice sudija njezinijeh zaklanja; ako ne on, da ko?
| ארץ נתנה ביד רשע פני שפטיה יכסה אם לא אפוא מי הוא׃ |
25 Ali dani moji biše brži od glasnika; pobjegoše, ne vidješe dobra.
| וימי קלו מני רץ ברחו לא ראו טובה׃ |
26 Proðoše kao brze laðe, kao orao kad leti na hranu.
| חלפו עם אניות אבה כנשר יטוש עלי אכל׃ |
27 Ako reèem: zaboraviæu tužnjavu svoju, ostaviæu gnjev svoj i okrijepiæu se;
| אם אמרי אשכחה שיחי אעזבה פני ואבליגה׃ |
28 Strah me je od svijeh muka mojih, znam da me neæeš opravdati.
| יגרתי כל עצבתי ידעתי כי לא תנקני׃ |
29 Biæu kriv; zašto bih se muèio uzalud?
| אנכי ארשע למה זה הבל איגע׃ |
30 Da se izmijem vodom šnježanicom, i da oèistim sapunom ruke svoje,
| אם התרחצתי במו שלג והזכותי בבר כפי׃ |
31 Tada æeš me zamoèiti u jamu da se gade na me moje haljine.
| אז בשחת תטבלני ותעבוני שלמותי׃ |
32 Jer nije èovjek kao ja da mu odgovaram, da idem s njim na sud;
| כי לא איש כמני אעננו נבוא יחדו במשפט׃ |
33 Niti ima meðu nama kmeta da bi stavio ruku svoju meðu nas dvojicu.
| לא יש בינינו מוכיח ישת ידו על שנינו׃ |
34 Neka odmakne od mene prut svoj, i strah njegov neka me ne straši;
| יסר מעלי שבטו ואמתו אל תבעתני׃ |
35 Tada æu govoriti, i neæu ga se bojati; jer ovako ne znam za sebe.
| אדברה ולא איראנו כי לא כן אנכי עמדי׃ |
