లూకః 10
1 తతః పరం ప్రభురపరాన్ సప్తతిశిష్యాన్ నియుజ్య స్వయం యాని నగరాణి యాని స్థానాని చ గమిష్యతి తాని నగరాణి తాని స్థానాని చ ప్రతి ద్వౌ ద్వౌ జనౌ ప్రహితవాన్|
| وَبَعْدَ ذَلِكَ عَيَّنَ ٱلرَّبُّ سَبْعِينَ آخَرِينَ أَيْضًا، وَأَرْسَلَهُمُ ٱثْنَيْنِ ٱثْنَيْنِ أَمَامَ وَجْهِهِ إِلَى كُلِّ مَدِينَةٍ وَمَوْضِعٍ حَيْثُ كَانَ هُوَ مُزْمِعًا أَنْ يَأْتِيَ. | ١ |
2 తేభ్యః కథయామాస చ శస్యాని బహూనీతి సత్యం కిన్తు ఛేదకా అల్పే; తస్మాద్ధేతోః శస్యక్షేత్రే ఛేదకాన్ అపరానపి ప్రేషయితుం క్షేత్రస్వామినం ప్రార్థయధ్వం|
| فَقَالَ لَهُمْ: «إِنَّ ٱلْحَصَادَ كَثِيرٌ، وَلَكِنَّ ٱلْفَعَلَةَ قَلِيلُونَ. فَٱطْلُبُوا مِنْ رَبِّ ٱلْحَصَادِ أَنْ يُرْسِلَ فَعَلَةً إِلَى حَصَادِهِ. | ٢ |
3 యూయం యాత, పశ్యత, వృకాణాం మధ్యే మేషశావకానివ యుష్మాన్ ప్రహిణోమి|
| اِذْهَبُوا! هَا أَنَا أُرْسِلُكُمْ مِثْلَ حُمْلَانٍ بَيْنَ ذِئَابٍ. | ٣ |
4 యూయం క్షుద్రం మహద్ వా వసనసమ్పుటకం పాదుకాశ్చ మా గృహ్లీత, మార్గమధ్యే కమపి మా నమత చ|
| لَا تَحْمِلُوا كِيسًا وَلَا مِزْوَدًا وَلَا أَحْذِيَةً، وَلَا تُسَلِّمُوا عَلَى أَحَدٍ فِي ٱلطَّرِيقِ. | ٤ |
5 అపరఞ్చ యూయం యద్ యత్ నివేశనం ప్రవిశథ తత్ర నివేశనస్యాస్య మఙ్గలం భూయాదితి వాక్యం ప్రథమం వదత|
| وَأَيُّ بَيْتٍ دَخَلْتُمُوهُ فَقُولُوا أَوَّلًا: سَلَامٌ لِهَذَا ٱلْبَيْتِ. | ٥ |
6 తస్మాత్ తస్మిన్ నివేశనే యది మఙ్గలపాత్రం స్థాస్యతి తర్హి తన్మఙ్గలం తస్య భవిష్యతి, నోచేత్ యుష్మాన్ ప్రతి పరావర్త్తిష్యతే|
| فَإِنْ كَانَ هُنَاكَ ٱبْنُ ٱلسَّلَامِ يَحُلُّ سَلَامُكُمْ عَلَيْهِ، وَإِلَّا فَيَرْجِعُ إِلَيْكُمْ. | ٦ |
7 అపరఞ్చ తే యత్కిఞ్చిద్ దాస్యన్తి తదేవ భుక్త్వా పీత్వా తస్మిన్నివేశనే స్థాస్యథ; యతః కర్మ్మకారీ జనో భృతిమ్ అర్హతి; గృహాద్ గృహం మా యాస్యథ|
| وَأَقِيمُوا فِي ذَلِكَ ٱلْبَيْتِ آكِلِينَ وَشَارِبِينَ مِمَّا عِنْدَهُمْ، لِأَنَّ ٱلْفَاعِلَ مُسْتَحِقٌّ أُجْرَتَهُ. لَا تَنْتَقِلُوا مِنْ بَيْتٍ إِلَى بَيْتٍ. | ٧ |
8 అన్యచ్చ యుష్మాసు కిమపి నగరం ప్రవిష్టేషు లోకా యది యుష్మాకమ్ ఆతిథ్యం కరిష్యన్తి, తర్హి యత్ ఖాద్యమ్ ఉపస్థాస్యన్తి తదేవ ఖాదిష్యథ|
| وَأَيَّةَ مَدِينَةٍ دَخَلْتُمُوهَا وَقَبِلُوكُمْ، فَكُلُوا مِمَّا يُقَدَّمُ لَكُمْ، | ٨ |
9 తన్నగరస్థాన్ రోగిణః స్వస్థాన్ కరిష్యథ, ఈశ్వరీయం రాజ్యం యుష్మాకమ్ అన్తికమ్ ఆగమత్ కథామేతాఞ్చ ప్రచారయిష్యథ|
| وَٱشْفُوا ٱلْمَرْضَى ٱلَّذِينَ فِيهَا، وَقُولُوا لَهُمْ: قَدِ ٱقْتَرَبَ مِنْكُمْ مَلَكُوتُ ٱللهِ. | ٩ |
10 కిన్తు కిమపి పురం యుష్మాసు ప్రవిష్టేషు లోకా యది యుష్మాకమ్ ఆతిథ్యం న కరిష్యన్తి, తర్హి తస్య నగరస్య పన్థానం గత్వా కథామేతాం వదిష్యథ,
| وَأَيَّةُ مَدِينَةٍ دَخَلْتُمُوهَا وَلَمْ يَقْبَلُوكُمْ، فَٱخْرُجُوا إِلَى شَوَارِعِهَا وَقُولُوا: | ١٠ |
11 యుష్మాకం నగరీయా యా ధూల్యోఽస్మాసు సమలగన్ తా అపి యుష్మాకం ప్రాతికూల్యేన సాక్ష్యార్థం సమ్పాతయామః; తథాపీశ్వరరాజ్యం యుష్మాకం సమీపమ్ ఆగతమ్ ఇతి నిశ్చితం జానీత|
| حَتَّى ٱلْغُبَارَ ٱلَّذِي لَصِقَ بِنَا مِنْ مَدِينَتِكُمْ نَنْفُضُهُ لَكُمْ. وَلَكِنِ ٱعْلَمُوا هَذَا: إنَّهُ قَدِ ٱقْتَرَبَ مِنْكُمْ مَلَكُوتُ ٱللهِ. | ١١ |
12 అహం యుష్మభ్యం యథార్థం కథయామి, విచారదినే తస్య నగరస్య దశాతః సిదోమో దశా సహ్యా భవిష్యతి|
| وَأَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يَكُونُ لِسَدُومَ فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا مِمَّا لِتِلْكَ ٱلْمَدِينَةِ. | ١٢ |
13 హా హా కోరాసీన్ నగర, హా హా బైత్సైదానగర యువయోర్మధ్యే యాదృశాని ఆశ్చర్య్యాణి కర్మ్మాణ్యక్రియన్త, తాని కర్మ్మాణి యది సోరసీదోనో ర్నగరయోరకారిష్యన్త, తదా ఇతో బహుదినపూర్వ్వం తన్నివాసినః శణవస్త్రాణి పరిధాయ గాత్రేషు భస్మ విలిప్య సముపవిశ్య సమఖేత్స్యన్త|
| «وَيْلٌ لَكِ يَا كُورَزِينُ! وَيْلٌ لَكِ يَا بَيْتَ صَيْدَا! لِأَنَّهُ لَوْ صُنِعَتْ فِي صُورَ وَصَيْدَاءَ ٱلْقُوَّاتُ ٱلْمَصْنُوعَةُ فِيكُمَا، لَتَابَتَا قَدِيمًا جَالِسَتَيْنِ فِي ٱلْمُسُوحِ وَٱلرَّمَادِ. | ١٣ |
14 అతో విచారదివసే యుష్మాకం దశాతః సోరసీదోన్నివాసినాం దశా సహ్యా భవిష్యతి|
| وَلَكِنَّ صُورَ وَصَيْدَاءَ يَكُونُ لَهُمَا فِي ٱلدِّينِ حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا مِمَّا لَكُمَا. | ١٤ |
| وَأَنْتِ يَا كَفْرَنَاحُومَ ٱلْمُرْتَفِعَةُ إِلَى ٱلسَّمَاءِ! سَتُهْبَطِينَ إِلَى ٱلْهَاوِيَةِ. (Hadēs g86) | ١٥ |
16 యో జనో యుష్మాకం వాక్యం గృహ్లాతి స మమైవ వాక్యం గృహ్లాతి; కిఞ్చ యో జనో యుష్మాకమ్ అవజ్ఞాం కరోతి స మమైవావజ్ఞాం కరోతి; యో జనో మమావజ్ఞాం కరోతి చ స మత్ప్రేరకస్యైవావజ్ఞాం కరోతి|
| اَلَّذِي يَسْمَعُ مِنْكُمْ يَسْمَعُ مِنِّي، وَٱلَّذِي يُرْذِلُكُمْ يُرْذِلُنِي، وَٱلَّذِي يُرْذِلُنِي يُرْذِلُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي». | ١٦ |
17 అథ తే సప్తతిశిష్యా ఆనన్దేన ప్రత్యాగత్య కథయామాసుః, హే ప్రభో భవతో నామ్నా భూతా అప్యస్మాకం వశీభవన్తి|
| فَرَجَعَ ٱلسَّبْعُونَ بِفَرَحٍ قَائِلِينَ: «يَارَبُّ، حَتَّى ٱلشَّيَاطِينُ تَخْضَعُ لَنَا بِٱسْمِكَ!». | ١٧ |
18 తదానీం స తాన్ జగాద, విద్యుతమివ స్వర్గాత్ పతన్తం శైతానమ్ అదర్శమ్|
| فَقَالَ لَهُمْ: «رَأَيْتُ ٱلشَّيْطَانَ سَاقِطًا مِثْلَ ٱلْبَرْقِ مِنَ ٱلسَّمَاءِ. | ١٨ |
19 పశ్యత సర్పాన్ వృశ్చికాన్ రిపోః సర్వ్వపరాక్రమాంశ్చ పదతలై ర్దలయితుం యుష్మభ్యం శక్తిం దదామి తస్మాద్ యుష్మాకం కాపి హాని ర్న భవిష్యతి|
| هَا أَنَا أُعْطِيكُمْ سُلْطَانًا لِتَدُوسُوا ٱلْحَيَّاتِ وَٱلْعَقَارِبَ وَكُلَّ قُوَّةِ ٱلْعَدُوِّ، وَلَا يَضُرُّكُمْ شَيْءٌ. | ١٩ |
20 భూతా యుష్మాకం వశీభవన్తి, ఏతన్నిమిత్తత్ మా సముల్లసత, స్వర్గే యుష్మాకం నామాని లిఖితాని సన్తీతి నిమిత్తం సముల్లసత|
| وَلَكِنْ لَا تَفْرَحُوا بِهَذَا: أَنَّ ٱلْأَرْوَاحَ تَخْضَعُ لَكُمْ، بَلِ ٱفْرَحُوا بِٱلْحَرِيِّ أَنَّ أَسْمَاءَكُمْ كُتِبَتْ فِي ٱلسَّمَاوَاتِ». | ٢٠ |
21 తద్ఘటికాయాం యీశు ర్మనసి జాతాహ్లాదః కథయామాస హే స్వర్గపృథివ్యోరేకాధిపతే పితస్త్వం జ్ఞానవతాం విదుషాఞ్చ లోకానాం పురస్తాత్ సర్వ్వమేతద్ అప్రకాశ్య బాలకానాం పురస్తాత్ ప్రాకాశయ ఏతస్మాద్ధేతోస్త్వాం ధన్యం వదామి, హే పితరిత్థం భవతు యద్ ఏతదేవ తవ గోచర ఉత్తమమ్|
| وَفِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ تَهَلَّلَ يَسُوعُ بِٱلرُّوحِ وَقَالَ: «أَحْمَدُكَ أَيُّهَا ٱلْآبُ، رَبُّ ٱلسَّمَاءِ وَٱلْأَرْضِ، لِأَنَّكَ أَخْفَيْتَ هَذِهِ عَنِ ٱلْحُكَمَاءِ وَٱلْفُهَمَاءِ وَأَعْلَنْتَهَا لِلْأَطْفَالِ. نَعَمْ أَيُّهَا ٱلْآبُ، لِأَنْ هَكَذَا صَارَتِ ٱلْمَسَرَّةُ أَمَامَكَ». | ٢١ |
22 పిత్రా సర్వ్వాణి మయి సమర్పితాని పితరం వినా కోపి పుత్రం న జానాతి కిఞ్చ పుత్రం వినా యస్మై జనాయ పుత్రస్తం ప్రకాశితవాన్ తఞ్చ వినా కోపి పితరం న జానాతి|
| وَٱلْتَفَتَ إِلَى تَلَامِيذِهِ وَقَالَ: «كُلُّ شَيْءٍ قَدْ دُفِعَ إِلَيَّ مِنْ أَبِي. وَلَيْسَ أَحَدٌ يَعْرِفُ مَنْ هُوَ ٱلِٱبْنُ إِلَّا ٱلْآبُ، وَلَا مَنْ هُوَ ٱلْآبُ إِلَّا ٱلِٱبْنُ، وَمَنْ أَرَادَ ٱلِٱبْنُ أَنْ يُعْلِنَ لَهُ». | ٢٢ |
23 తపః పరం స శిష్యాన్ ప్రతి పరావృత్య గుప్తం జగాద, యూయమేతాని సర్వ్వాణి పశ్యథ తతో యుష్మాకం చక్షూంషి ధన్యాని|
| وَٱلْتَفَتَ إِلَى تَلَامِيذِهِ عَلَى ٱنْفِرَادٍ وَقَالَ: «طُوبَى لِلْعُيُونِ ٱلَّتِي تَنْظُرُ مَا تَنْظُرُونَهُ! | ٢٣ |
24 యుష్మానహం వదామి, యూయం యాని సర్వ్వాణి పశ్యథ తాని బహవో భవిష్యద్వాదినో భూపతయశ్చ ద్రష్టుమిచ్ఛన్తోపి ద్రష్టుం న ప్రాప్నువన్, యుష్మాభి ర్యా యాః కథాశ్చ శ్రూయన్తే తాః శ్రోతుమిచ్ఛన్తోపి శ్రోతుం నాలభన్త|
| لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ أَنْبِيَاءَ كَثِيرِينَ وَمُلُوكًا أَرَادُوا أَنْ يَنْظُرُوا مَا أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ وَلَمْ يَنْظُرُوا، وَأَنْ يَسْمَعُوا مَا أَنْتُمْ تَسْمَعُونَ وَلَمْ يَسْمَعُوا». | ٢٤ |
25 అనన్తరమ్ ఏకో వ్యవస్థాపక ఉత్థాయ తం పరీక్షితుం పప్రచ్ఛ, హే ఉపదేశక అనన్తాయుషః ప్రాప్తయే మయా కిం కరణీయం? (aiōnios g166)
| وَإِذَا نَامُوسِيٌّ قَامَ يُجَرِّبُهُ قَائِلًا: «يَا مُعَلِّمُ، مَاذَا أَعْمَلُ لِأَرِثَ ٱلْحَيَاةَ ٱلْأَبَدِيَّةَ؟». (aiōnios g166) | ٢٥ |
26 యీశుః ప్రత్యువాచ, అత్రార్థే వ్యవస్థాయాం కిం లిఖితమస్తి? త్వం కీదృక్ పఠసి?
| فَقَالَ لَهُ: «مَا هُوَ مَكْتُوبٌ فِي ٱلنَّامُوسِ. كَيْفَ تَقْرَأُ؟». | ٢٦ |
27 తతః సోవదత్, త్వం సర్వ్వాన్తఃకరణైః సర్వ్వప్రాణైః సర్వ్వశక్తిభిః సర్వ్వచిత్తైశ్చ ప్రభౌ పరమేశ్వరే ప్రేమ కురు, సమీపవాసిని స్వవత్ ప్రేమ కురు చ|
| فَأَجَابَ وَقَالَ: «تُحِبُّ ٱلرَّبَّ إِلَهَكَ مِنْ كُلِّ قَلْبِكَ، وَمِنْ كُلِّ نَفْسِكَ، وَمِنْ كُلِّ قُدْرَتِكَ، وَمِنْ كُلِّ فِكْرِكَ، وَقَرِيبَكَ مِثْلَ نَفْسِكَ». | ٢٧ |
28 తదా స కథయామాస, త్వం యథార్థం ప్రత్యవోచః, ఇత్థమ్ ఆచర తేనైవ జీవిష్యసి|
| فَقَالَ لَهُ: «بِٱلصَّوَابِ أَجَبْتَ. اِفْعَلْ هَذَا فَتَحْيَا». | ٢٨ |
29 కిన్తు స జనః స్వం నిర్ద్దోషం జ్ఞాపయితుం యీశుం పప్రచ్ఛ, మమ సమీపవాసీ కః? తతో యీశుః ప్రత్యువాచ,
| وَأَمَّا هُوَ فَإِذْ أَرَادَ أَنْ يُبَرِّرَ نَفْسَهُ، قَالَ لِيَسُوعَ: «وَمَنْ هُوَ قَرِيبِي؟». | ٢٩ |
30 ఏకో జనో యిరూశాలమ్పురాద్ యిరీహోపురం యాతి, ఏతర్హి దస్యూనాం కరేషు పతితే తే తస్య వస్త్రాదికం హృతవన్తః తమాహత్య మృతప్రాయం కృత్వా త్యక్త్వా యయుః|
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ: «إِنْسَانٌ كَانَ نَازِلًا مِنْ أُورُشَلِيمَ إِلَى أَرِيحَا، فَوَقَعَ بَيْنَ لُصُوصٍ، فَعَرَّوْهُ وَجَرَّحُوهُ، وَمَضَوْا وَتَرَكُوهُ بَيْنَ حَيٍّ وَمَيْتٍ. | ٣٠ |
31 అకస్మాద్ ఏకో యాజకస్తేన మార్గేణ గచ్ఛన్ తం దృష్ట్వా మార్గాన్యపార్శ్వేన జగామ|
| فَعَرَضَ أَنَّ كَاهِنًا نَزَلَ فِي تِلْكَ ٱلطَّرِيقِ، فَرَآهُ وَجَازَ مُقَابِلَهُ. | ٣١ |
32 ఇత్థమ్ ఏకో లేవీయస్తత్స్థానం ప్రాప్య తస్యాన్తికం గత్వా తం విలోక్యాన్యేన పార్శ్వేన జగామ|
| وَكَذَلِكَ لَاوِيٌّ أَيْضًا، إِذْ صَارَ عِنْدَ ٱلْمَكَانِ جَاءَ وَنَظَرَ وَجَازَ مُقَابِلَهُ. | ٣٢ |
33 కిన్త్వేకః శోమిరోణీయో గచ్ఛన్ తత్స్థానం ప్రాప్య తం దృష్ట్వాదయత|
| وَلَكِنَّ سَامِرِيًّا مُسَافِرًا جَاءَ إِلَيْهِ، وَلَمَّا رَآهُ تَحَنَّنَ، | ٣٣ |
34 తస్యాన్తికం గత్వా తస్య క్షతేషు తైలం ద్రాక్షారసఞ్చ ప్రక్షిప్య క్షతాని బద్ధ్వా నిజవాహనోపరి తముపవేశ్య ప్రవాసీయగృహమ్ ఆనీయ తం సిషేవే|
| فَتَقَدَّمَ وَضَمَدَ جِرَاحَاتِهِ، وَصَبَّ عَلَيْهَا زَيْتًا وَخَمْرًا، وَأَرْكَبَهُ عَلَى دَابَّتِهِ، وَأَتَى بِهِ إِلَى فُنْدُقٍ وَٱعْتَنَى بِهِ. | ٣٤ |
35 పరస్మిన్ దివసే నిజగమనకాలే ద్వౌ ముద్రాపాదౌ తద్గృహస్వామినే దత్త్వావదత్ జనమేనం సేవస్వ తత్ర యోఽధికో వ్యయో భవిష్యతి తమహం పునరాగమనకాలే పరిశోత్స్యామి|
| وَفِي ٱلْغَدِ لَمَّا مَضَى أَخْرَجَ دِينَارَيْنِ وَأَعْطَاهُمَا لِصَاحِبِ ٱلْفُنْدُقِ، وَقَالَ لَهُ: ٱعْتَنِ بِهِ، وَمَهْمَا أَنْفَقْتَ أَكْثَرَ فَعِنْدَ رُجُوعِي أُوفِيكَ. | ٣٥ |
36 ఏషాం త్రయాణాం మధ్యే తస్య దస్యుహస్తపతితస్య జనస్య సమీపవాసీ కః? త్వయా కిం బుధ్యతే?
| فَأَيَّ هَؤُلَاءِ ٱلثَّلَاثَةِ تَرَى صَارَ قَرِيبًا لِلَّذِي وَقَعَ بَيْنَ ٱللُّصُوصِ؟». | ٣٦ |
37 తతః స వ్యవస్థాపకః కథయామాస యస్తస్మిన్ దయాం చకార| తదా యీశుః కథయామాస త్వమపి గత్వా తథాచర|
| فَقَالَ: «ٱلَّذِي صَنَعَ مَعَهُ ٱلرَّحْمَةَ». فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «ٱذْهَبْ أَنْتَ أَيْضًا وَٱصْنَعْ هَكَذَا». | ٣٧ |
38 తతః పరం తే గచ్ఛన్త ఏకం గ్రామం ప్రవివిశుః; తదా మర్థానామా స్త్రీ స్వగృహే తస్యాతిథ్యం చకార|
| وَفِيمَا هُمْ سَائِرُونَ دَخَلَ قَرْيَةً، فَقَبِلَتْهُ ٱمْرَأَةٌ ٱسْمُهَا مَرْثَا فِي بَيْتِهَا. | ٣٨ |
39 తస్మాత్ మరియమ్ నామధేయా తస్యా భగినీ యీశోః పదసమీప ఉవవిశ్య తస్యోపదేశకథాం శ్రోతుమారేభే|
| وَكَانَتْ لِهَذِهِ أُخْتٌ تُدْعَى مَرْيَمَ، ٱلَّتِي جَلَسَتْ عِنْدَ قَدَمَيْ يَسُوعَ وَكَانَتْ تَسْمَعُ كَلَامَهُ. | ٣٩ |
40 కిన్తు మర్థా నానాపరిచర్య్యాయాం వ్యగ్రా బభూవ తస్మాద్ధేతోస్తస్య సమీపమాగత్య బభాషే; హే ప్రభో మమ భగినీ కేవలం మమోపరి సర్వ్వకర్మ్మణాం భారమ్ అర్పితవతీ తత్ర భవతా కిఞ్చిదపి న మనో నిధీయతే కిమ్? మమ సాహాయ్యం కర్త్తుం భవాన్ తామాదిశతు|
| وَأَمَّا مَرْثَا فَكَانَتْ مُرْتَبِكَةً فِي خِدْمَةٍ كَثِيرَةٍ. فَوَقَفَتْ وَقَالَتْ: «يَارَبُّ، أَمَا تُبَالِي بِأَنَّ أُخْتِي قَدْ تَرَكَتْنِي أَخْدُمُ وَحْدِي؟ فَقُلْ لَهَا أَنْ تُعِينَنِي!». | ٤٠ |
41 తతో యీశుః ప్రత్యువాచ హే మర్థే హే మర్థే, త్వం నానాకార్య్యేషు చిన్తితవతీ వ్యగ్రా చాసి,
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَها: «مَرْثَا، مَرْثَا، أَنْتِ تَهْتَمِّينَ وَتَضْطَرِبِينَ لِأَجْلِ أُمُورٍ كَثِيرَةٍ، | ٤١ |
42 కిన్తు ప్రయోజనీయమ్ ఏకమాత్రమ్ ఆస్తే| అపరఞ్చ యముత్తమం భాగం కోపి హర్త్తుం న శక్నోతి సఏవ మరియమా వృతః|
| وَلَكِنَّ ٱلْحَاجَةَ إِلَى وَاحِدٍ. فَٱخْتَارَتْ مَرْيَمُ ٱلنَّصِيبَ ٱلصَّالِحَ ٱلَّذِي لَنْ يُنْزَعَ مِنْهَا». | ٤٢ |
