< యోహనః 1 >

1 ఆదౌ వాద ఆసీత్ స చ వాద ఈశ్వరేణ సార్ధమాసీత్ స వాదః స్వయమీశ్వర ఏవ|
فِي ٱلْبَدْءِ كَانَ ٱلْكَلِمَةُ، وَٱلْكَلِمَةُ كَانَ عِنْدَ ٱللهِ، وَكَانَ ٱلْكَلِمَةُ ٱللهَ.١
2 స ఆదావీశ్వరేణ సహాసీత్|
هَذَا كَانَ فِي ٱلْبَدْءِ عِنْدَ ٱللهِ.٢
3 తేన సర్వ్వం వస్తు ససృజే సర్వ్వేషు సృష్టవస్తుషు కిమపి వస్తు తేనాసృష్టం నాస్తి|
كُلُّ شَيْءٍ بِهِ كَانَ، وَبِغَيْرِهِ لَمْ يَكُنْ شَيْءٌ مِمَّا كَانَ.٣
4 స జీవనస్యాకారః, తచ్చ జీవనం మనుష్యాణాం జ్యోతిః
فِيهِ كَانَتِ ٱلْحَيَاةُ، وَٱلْحَيَاةُ كَانَتْ نُورَ ٱلنَّاسِ،٤
5 తజ్జ్యోతిరన్ధకారే ప్రచకాశే కిన్త్వన్ధకారస్తన్న జగ్రాహ|
وَٱلنُّورُ يُضِيءُ فِي ٱلظُّلْمَةِ، وَٱلظُّلْمَةُ لَمْ تُدْرِكْهُ.٥
6 యోహన్ నామక ఏకో మనుజ ఈశ్వరేణ ప్రేషయాఞ్చక్రే|
كَانَ إِنْسَانٌ مُرْسَلٌ مِنَ ٱللهِ ٱسْمُهُ يُوحَنَّا.٦
7 తద్వారా యథా సర్వ్వే విశ్వసన్తి తదర్థం స తజ్జ్యోతిషి ప్రమాణం దాతుం సాక్షిస్వరూపో భూత్వాగమత్,
هَذَا جَاءَ لِلشَّهَادَةِ لِيَشْهَدَ لِلنُّورِ، لِكَيْ يُؤْمِنَ ٱلْكُلُّ بِوَاسِطَتِهِ.٧
8 స స్వయం తజ్జ్యోతి ర్న కిన్తు తజ్జ్యోతిషి ప్రమాణం దాతుమాగమత్|
لَمْ يَكُنْ هُوَ ٱلنُّورَ، بَلْ لِيَشْهَدَ لِلنُّورِ.٨
9 జగత్యాగత్య యః సర్వ్వమనుజేభ్యో దీప్తిం దదాతి తదేవ సత్యజ్యోతిః|
كَانَ ٱلنُّورُ ٱلْحَقِيقِيُّ ٱلَّذِي يُنِيرُ كُلَّ إِنْسَانٍ آتِيًا إِلَى ٱلْعَالَمِ.٩
10 స యజ్జగదసృజత్ తన్మద్య ఏవ స ఆసీత్ కిన్తు జగతో లోకాస్తం నాజానన్|
كَانَ فِي ٱلْعَالَمِ، وَكُوِّنَ ٱلْعَالَمُ بِهِ، وَلَمْ يَعْرِفْهُ ٱلْعَالَمُ.١٠
11 నిజాధికారం స ఆగచ్ఛత్ కిన్తు ప్రజాస్తం నాగృహ్లన్|
إِلَى خَاصَّتِهِ جَاءَ، وَخَاصَّتُهُ لَمْ تَقْبَلْهُ.١١
12 తథాపి యే యే తమగృహ్లన్ అర్థాత్ తస్య నామ్ని వ్యశ్వసన్ తేభ్య ఈశ్వరస్య పుత్రా భవితుమ్ అధికారమ్ అదదాత్|
وَأَمَّا كُلُّ ٱلَّذِينَ قَبِلُوهُ فَأَعْطَاهُمْ سُلْطَانًا أَنْ يَصِيرُوا أَوْلَادَ ٱللهِ، أَيِ ٱلْمُؤْمِنُونَ بِٱسْمِهِ.١٢
13 తేషాం జనిః శోణితాన్న శారీరికాభిలాషాన్న మానవానామిచ్ఛాతో న కిన్త్వీశ్వరాదభవత్|
اَلَّذِينَ وُلِدُوا لَيْسَ مِنْ دَمٍ، وَلَا مِنْ مَشِيئَةِ جَسَدٍ، وَلَا مِنْ مَشِيئَةِ رَجُلٍ، بَلْ مِنَ ٱللهِ.١٣
14 స వాదో మనుష్యరూపేణావతీర్య్య సత్యతానుగ్రహాభ్యాం పరిపూర్ణః సన్ సార్ధమ్ అస్మాభి ర్న్యవసత్ తతః పితురద్వితీయపుత్రస్య యోగ్యో యో మహిమా తం మహిమానం తస్యాపశ్యామ|
وَٱلْكَلِمَةُ صَارَ جَسَدًا وَحَلَّ بَيْنَنَا، وَرَأَيْنَا مَجْدَهُ، مَجْدًا كَمَا لِوَحِيدٍ مِنَ ٱلْآبِ، مَمْلُوءًا نِعْمَةً وَحَقًّا.١٤
15 తతో యోహనపి ప్రచార్య్య సాక్ష్యమిదం దత్తవాన్ యో మమ పశ్చాద్ ఆగమిష్యతి స మత్తో గురుతరః; యతో మత్పూర్వ్వం స విద్యమాన ఆసీత్; యదర్థమ్ అహం సాక్ష్యమిదమ్ అదాం స ఏషః|
يُوحَنَّا شَهِدَ لَهُ وَنَادَى قَائِلًا: «هَذَا هُوَ ٱلَّذِي قُلْتُ عَنْهُ: إِنَّ ٱلَّذِي يَأْتِي بَعْدِي صَارَ قُدَّامِي، لِأَنَّهُ كَانَ قَبْلِي».١٥
16 అపరఞ్చ తస్య పూర్ణతాయా వయం సర్వ్వే క్రమశః క్రమశోనుగ్రహం ప్రాప్తాః|
وَمِنْ مِلْئِهِ نَحْنُ جَمِيعًا أَخَذْنَا، وَنِعْمَةً فَوْقَ نِعْمَةٍ.١٦
17 మూసాద్వారా వ్యవస్థా దత్తా కిన్త్వనుగ్రహః సత్యత్వఞ్చ యీశుఖ్రీష్టద్వారా సముపాతిష్ఠతాం|
لِأَنَّ ٱلنَّامُوسَ بِمُوسَى أُعْطِيَ، أَمَّا ٱلنِّعْمَةُ وَٱلْحَقُّ فَبِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ صَارَا.١٧
18 కోపి మనుజ ఈశ్వరం కదాపి నాపశ్యత్ కిన్తు పితుః క్రోడస్థోఽద్వితీయః పుత్రస్తం ప్రకాశయత్|
ٱللهُ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ قَطُّ. اَلِٱبْنُ ٱلْوَحِيدُ ٱلَّذِي هُوَ فِي حِضْنِ ٱلْآبِ هُوَ خَبَّرَ.١٨
19 త్వం కః? ఇతి వాక్యం ప్రేష్టుం యదా యిహూదీయలోకా యాజకాన్ లేవిలోకాంశ్చ యిరూశాలమో యోహనః సమీపే ప్రేషయామాసుః,
وَهَذِهِ هِيَ شَهَادَةُ يُوحَنَّا، حِينَ أَرْسَلَ ٱلْيَهُودُ مِنْ أُورُشَلِيمَ كَهَنَةً وَلَاوِيِّينَ لِيَسْأَلُوهُ: «مَنْ أَنْتَ؟».١٩
20 తదా స స్వీకృతవాన్ నాపహ్నూతవాన్ నాహమ్ అభిషిక్త ఇత్యఙ్గీకృతవాన్|
فَٱعْتَرَفَ وَلَمْ يُنْكِرْ، وَأَقَرَّ: «إِنِّي لَسْتُ أَنَا ٱلْمَسِيحَ».٢٠
21 తదా తేఽపృచ్ఛన్ తర్హి కో భవాన్? కిం ఏలియః? సోవదత్ న; తతస్తేఽపృచ్ఛన్ తర్హి భవాన్ స భవిష్యద్వాదీ? సోవదత్ నాహం సః|
فَسَأَلُوهُ: «إِذًا مَاذَا؟ إِيلِيَّا أَنْتَ؟». فَقَالَ: «لَسْتُ أَنَا». «أَلنَّبِيُّ أَنْتَ؟». فَأَجَابَ: «لَا».٢١
22 తదా తేఽపృచ్ఛన్ తర్హి భవాన్ కః? వయం గత్వా ప్రేరకాన్ త్వయి కిం వక్ష్యామః? స్వస్మిన్ కిం వదసి?
فَقَالُوا لَهُ: «مَنْ أَنْتَ، لِنُعْطِيَ جَوَابًا لِلَّذِينَ أَرْسَلُونَا؟ مَاذَا تَقُولُ عَنْ نَفْسِكَ؟».٢٢
23 తదా సోవదత్| పరమేశస్య పన్థానం పరిష్కురుత సర్వ్వతః| ఇతీదం ప్రాన్తరే వాక్యం వదతః కస్యచిద్రవః| కథామిమాం యస్మిన్ యిశయియో భవిష్యద్వాదీ లిఖితవాన్ సోహమ్|
قَالَ: «أَنَا صَوْتُ صَارِخٍ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ: قَوِّمُوا طَرِيقَ ٱلرَّبِّ، كَمَا قَالَ إِشَعْيَاءُ ٱلنَّبِيُّ».٢٣
24 యే ప్రేషితాస్తే ఫిరూశిలోకాః|
وَكَانَ ٱلْمُرْسَلُونَ مِنَ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ،٢٤
25 తదా తేఽపృచ్ఛన్ యది నాభిషిక్తోసి ఏలియోసి న స భవిష్యద్వాద్యపి నాసి చ, తర్హి లోకాన్ మజ్జయసి కుతః?
فَسَأَلُوهُ وَقَالُوا لَهُ: «فَمَا بَالُكَ تُعَمِّدُ إِنْ كُنْتَ لَسْتَ ٱلْمَسِيحَ، وَلَا إِيلِيَّا، وَلَا ٱلنَّبِيَّ؟».٢٥
26 తతో యోహన్ ప్రత్యవోచత్, తోయేఽహం మజ్జయామీతి సత్యం కిన్తు యం యూయం న జానీథ తాదృశ ఏకో జనో యుష్మాకం మధ్య ఉపతిష్ఠతి|
أَجَابَهُمْ يُوحَنَّا قَائِلًا: «أَنَا أُعَمِّدُ بِمَاءٍ، وَلَكِنْ فِي وَسْطِكُمْ قَائِمٌ ٱلَّذِي لَسْتُمْ تَعْرِفُونَهُ.٢٦
27 స మత్పశ్చాద్ ఆగతోపి మత్పూర్వ్వం వర్త్తమాన ఆసీత్ తస్య పాదుకాబన్ధనం మోచయితుమపి నాహం యోగ్యోస్మి|
هُوَ ٱلَّذِي يَأْتِي بَعْدِي، ٱلَّذِي صَارَ قُدَّامِي، ٱلَّذِي لَسْتُ بِمُسْتَحِقٍّ أَنْ أَحُلَّ سُيُورَ حِذَائِهِ».٢٧
28 యర్ద్దననద్యాః పారస్థబైథబారాయాం యస్మిన్స్థానే యోహనమజ్జయత్ తస్మిన స్థానే సర్వ్వమేతద్ అఘటత|
هَذَا كَانَ فِي بَيْتِ عَبْرَةَ فِي عَبْرِ ٱلْأُرْدُنِّ حَيْثُ كَانَ يُوحَنَّا يُعَمِّدُ.٢٨
29 పరేఽహని యోహన్ స్వనికటమాగచ్ఛన్తం యిశుం విలోక్య ప్రావోచత్ జగతః పాపమోచకమ్ ఈశ్వరస్య మేషశావకం పశ్యత|
وَفِي ٱلْغَدِ نَظَرَ يُوحَنَّا يَسُوعَ مُقْبِلًا إِلَيْهِ، فَقَالَ: «هُوَذَا حَمَلُ ٱللهِ ٱلَّذِي يَرْفَعُ خَطِيَّةَ ٱلْعَالَمِ!٢٩
30 యో మమ పశ్చాదాగమిష్యతి స మత్తో గురుతరః, యతో హేతోర్మత్పూర్వ్వం సోఽవర్త్తత యస్మిన్నహం కథామిమాం కథితవాన్ స ఏవాయం|
هَذَا هُوَ ٱلَّذِي قُلْتُ عَنْهُ: يَأْتِي بَعْدِي، رَجُلٌ صَارَ قُدَّامِي، لِأَنَّهُ كَانَ قَبْلِي.٣٠
31 అపరం నాహమేనం ప్రత్యభిజ్ఞాతవాన్ కిన్తు ఇస్రాయేల్లోకా ఏనం యథా పరిచిన్వన్తి తదభిప్రాయేణాహం జలే మజ్జయితుమాగచ్ఛమ్|
وَأَنَا لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهُ. لَكِنْ لِيُظْهَرَ لِإِسْرَائِيلَ لِذَلِكَ جِئْتُ أُعَمِّدُ بِٱلْمَاءِ».٣١
32 పునశ్చ యోహనపరమేకం ప్రమాణం దత్వా కథితవాన్ విహాయసః కపోతవద్ అవతరన్తమాత్మానమ్ అస్యోపర్య్యవతిష్ఠన్తం చ దృష్టవానహమ్|
وَشَهِدَ يُوحَنَّا قَائِلًا: «إِنِّي قَدْ رَأَيْتُ ٱلرُّوحَ نَازِلًا مِثْلَ حَمَامَةٍ مِنَ ٱلسَّمَاءِ فَٱسْتَقَرَّ عَلَيْهِ.٣٢
33 నాహమేనం ప్రత్యభిజ్ఞాతవాన్ ఇతి సత్యం కిన్తు యో జలే మజ్జయితుం మాం ప్రైరయత్ స ఏవేమాం కథామకథయత్ యస్యోపర్య్యాత్మానమ్ అవతరన్తమ్ అవతిష్ఠన్తఞ్చ ద్రక్షయసి సఏవ పవిత్రే ఆత్మని మజ్జయిష్యతి|
وَأَنَا لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهُ، لَكِنَّ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي لِأُعَمِّدَ بِٱلْمَاءِ، ذَاكَ قَالَ لِي: ٱلَّذِي تَرَى ٱلرُّوحَ نَازِلًا وَمُسْتَقِرًّا عَلَيْهِ، فَهَذَا هُوَ ٱلَّذِي يُعَمِّدُ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ.٣٣
34 అవస్తన్నిరీక్ష్యాయమ్ ఈశ్వరస్య తనయ ఇతి ప్రమాణం దదామి|
وَأَنَا قَدْ رَأَيْتُ وَشَهِدْتُ أَنَّ هَذَا هُوَ ٱبْنُ ٱللهِ».٣٤
35 పరేఽహని యోహన్ ద్వాభ్యాం శిష్యాభ్యాం సార్ద్ధేం తిష్ఠన్
وَفِي ٱلْغَدِ أَيْضًا كَانَ يُوحَنَّا وَاقِفًا هُوَ وَٱثْنَانِ مِنْ تَلَامِيذِهِ،٣٥
36 యిశుం గచ్ఛన్తం విలోక్య గదితవాన్, ఈశ్వరస్య మేషశావకం పశ్యతం|
فَنَظَرَ إِلَى يَسُوعَ مَاشِيًا، فَقَالَ: «هُوَذَا حَمَلُ ٱللهِ!».٣٦
37 ఇమాం కథాం శ్రుత్వా ద్వౌ శిష్యౌ యీశోః పశ్చాద్ ఈయతుః|
فَسَمِعَهُ ٱلتِّلْمِيذَانِ يَتَكَلَّمُ، فَتَبِعَا يَسُوعَ.٣٧
38 తతో యీశుః పరావృత్య తౌ పశ్చాద్ ఆగచ్ఛన్తౌ దృష్ట్వా పృష్టవాన్ యువాం కిం గవేశయథః? తావపృచ్ఛతాం హే రబ్బి అర్థాత్ హే గురో భవాన్ కుత్ర తిష్ఠతి?
فَٱلْتَفَتَ يَسُوعُ وَنَظَرَهُمَا يَتْبَعَانِ، فَقَالَ لَهُمَا: «مَاذَا تَطْلُبَانِ؟». فَقَالَا: «رَبِّي» ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: يَا مُعَلِّمُ. «أَيْنَ تَمْكُثُ؟».٣٨
39 తతః సోవాదిత్ ఏత్య పశ్యతం| తతో దివసస్య తృతీయప్రహరస్య గతత్వాత్ తౌ తద్దినం తస్య సఙ్గేఽస్థాతాం|
فَقَالَ لَهُمَا: «تَعَالَيَا وَٱنْظُرَا». فَأَتَيَا وَنَظَرَا أَيْنَ كَانَ يَمْكُثُ، وَمَكَثَا عِنْدَهُ ذَلِكَ ٱلْيَوْمَ. وَكَانَ نَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلْعَاشِرَةِ.٣٩
40 యౌ ద్వౌ యోహనో వాక్యం శ్రుత్వా యిశోః పశ్చాద్ ఆగమతాం తయోః శిమోన్పితరస్య భ్రాతా ఆన్ద్రియః
كَانَ أَنْدَرَاوُسُ أَخُو سِمْعَانَ بُطْرُسَ وَاحِدًا مِنَ ٱلِٱثْنَيْنِ ٱللَّذَيْنِ سَمِعَا يُوحَنَّا وَتَبِعَاهُ.٤٠
41 స ఇత్వా ప్రథమం నిజసోదరం శిమోనం సాక్షాత్ప్రాప్య కథితవాన్ వయం ఖ్రీష్టమ్ అర్థాత్ అభిషిక్తపురుషం సాక్షాత్కృతవన్తః|
هَذَا وَجَدَ أَوَّلًا أَخَاهُ سِمْعَانَ، فَقَالَ لَهُ: «قَدْ وَجَدْنَا مَسِيَّا» ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: ٱلْمَسِيحُ.٤١
42 పశ్చాత్ స తం యిశోః సమీపమ్ ఆనయత్| తదా యీశుస్తం దృష్ట్వావదత్ త్వం యూనసః పుత్రః శిమోన్ కిన్తు త్వన్నామధేయం కైఫాః వా పితరః అర్థాత్ ప్రస్తరో భవిష్యతి|
فَجَاءَ بِهِ إِلَى يَسُوعَ. فَنَظَرَ إِلَيْهِ يَسُوعُ وَقَالَ: «أَنْتَ سِمْعَانُ بْنُ يُونَا. أَنْتَ تُدْعَى صَفَا» ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: بُطْرُسُ.٤٢
43 పరేఽహని యీశౌ గాలీలం గన్తుం నిశ్చితచేతసి సతి ఫిలిపనామానం జనం సాక్షాత్ప్రాప్యావోచత్ మమ పశ్చాద్ ఆగచ్ఛ|
فِي ٱلْغَدِ أَرَادَ يَسُوعُ أَنْ يَخْرُجَ إِلَى ٱلْجَلِيلِ، فَوَجَدَ فِيلُبُّسَ فَقَالَ لَهُ: «ٱتْبَعْنِي».٤٣
44 బైత్సైదానామ్ని యస్మిన్ గ్రామే పితరాన్ద్రియయోర్వాస ఆసీత్ తస్మిన్ గ్రామే తస్య ఫిలిపస్య వసతిరాసీత్|
وَكَانَ فِيلُبُّسُ مِنْ بَيْتِ صَيْدَا، مِنْ مَدِينَةِ أَنْدَرَاوُسَ وَبُطْرُسَ.٤٤
45 పశ్చాత్ ఫిలిపో నిథనేలం సాక్షాత్ప్రాప్యావదత్ మూసా వ్యవస్థా గ్రన్థే భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు చ యస్యాఖ్యానం లిఖితమాస్తే తం యూషఫః పుత్రం నాసరతీయం యీశుం సాక్షాద్ అకార్ష్మ వయం|
فِيلُبُّسُ وَجَدَ نَثَنَائِيلَ وَقَالَ لَهُ: «وَجَدْنَا ٱلَّذِي كَتَبَ عَنْهُ مُوسَى فِي ٱلنَّامُوسِ وَٱلْأَنْبِيَاءُ يَسُوعَ ٱبْنَ يُوسُفَ ٱلَّذِي مِنَ ٱلنَّاصِرَةِ».٤٥
46 తదా నిథనేల్ కథితవాన్ నాసరన్నగరాత కిం కశ్చిదుత్తమ ఉత్పన్తుం శక్నోతి? తతః ఫిలిపో ఽవోచత్ ఏత్య పశ్య|
فَقَالَ لَهُ نَثَنَائِيلُ: «أَمِنَ ٱلنَّاصِرَةِ يُمْكِنُ أَنْ يَكُونَ شَيْءٌ صَالِحٌ؟». قَالَ لَهُ فِيلُبُّسُ: «تَعَالَ وَٱنْظُرْ».٤٦
47 అపరఞ్చ యీశుః స్వస్య సమీపం తమ్ ఆగచ్ఛన్తం దృష్ట్వా వ్యాహృతవాన్, పశ్యాయం నిష్కపటః సత్య ఇస్రాయేల్లోకః|
وَرَأَى يَسُوعُ نَثَنَائِيلَ مُقْبِلًا إِلَيْهِ، فَقَالَ عَنْهُ: «هُوَذَا إِسْرَائِيلِيٌّ حَقًّا لَا غِشَّ فِيهِ».٤٧
48 తతః సోవదద్, భవాన్ మాం కథం ప్రత్యభిజానాతి? యీశురవాదీత్ ఫిలిపస్య ఆహ్వానాత్ పూర్వ్వం యదా త్వముడుమ్బరస్య తరోర్మూలేఽస్థాస్తదా త్వామదర్శమ్|
قَالَ لَهُ نَثَنَائِيلُ: «مِنْ أَيْنَ تَعْرِفُنِي؟». أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «قَبْلَ أَنْ دَعَاكَ فِيلُبُّسُ وَأَنْتَ تَحْتَ ٱلتِّينَةِ، رَأَيْتُكَ».٤٨
49 నిథనేల్ అచకథత్, హే గురో భవాన్ నితాన్తమ్ ఈశ్వరస్య పుత్రోసి, భవాన్ ఇస్రాయేల్వంశస్య రాజా|
أَجَابَ نَثَنَائِيلُ وَقَالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، أَنْتَ ٱبْنُ ٱللهِ! أَنْتَ مَلِكُ إِسْرَائِيلَ!».٤٩
50 తతో యీశు ర్వ్యాహరత్, త్వాముడుమ్బరస్య పాదపస్య మూలే దృష్టవానాహం మమైతస్మాద్వాక్యాత్ కిం త్వం వ్యశ్వసీః? ఏతస్మాదప్యాశ్చర్య్యాణి కార్య్యాణి ద్రక్ష్యసి|
أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «هَلْ آمَنْتَ لِأَنِّي قُلْتُ لَكَ إِنِّي رَأَيْتُكَ تَحْتَ ٱلتِّينَةِ؟ سَوْفَ تَرَى أَعْظَمَ مِنْ هَذَا!».٥٠
51 అన్యచ్చావాదీద్ యుష్మానహం యథార్థం వదామి, ఇతః పరం మోచితే మేఘద్వారే తస్మాన్మనుజసూనునా ఈశ్వరస్య దూతగణమ్ అవరోహన్తమారోహన్తఞ్చ ద్రక్ష్యథ|
وَقَالَ لَهُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: مِنَ ٱلْآنَ تَرَوْنَ ٱلسَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَمَلَائِكَةَ ٱللهِ يَصْعَدُونَ وَيَنْزِلُونَ عَلَى ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ».٥١

< యోహనః 1 >