Hioba 9
1 A Hiob odpowiedział:
Eyüp şöyle yanıtladı:
2 Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?
“Biliyorum, gerçekten öyledir, Ama Tanrı'nın önünde insan nasıl haklı çıkabilir?
3 Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.
Biri O'nunla tartışmak istese, Binde bir bile O'na yanıt veremez.
4 Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?
O'nun bilgisi derin, gücü eşsizdir, Kim O'na direndi de ayakta kaldı?
5 On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.
O dağları yerinden oynatır da, Dağlar farkına varmaz, Öfkeyle altüst eder onları.
6 On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.
Dünyayı yerinden oynatır, Direklerini titretir.
7 On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.
Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, Yıldızları mühürler.
8 On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.
O'dur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.
9 On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.
Büyük Ayı'yı, Oryon'u, Ülker'i, Güney takımyıldızlarını yaratan O'dur.
10 On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.
Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O'dur.
11 Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.
İşte, yanımdan geçer, O'nu göremem, Geçip gider, farkına bile varmam.
12 Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?
Evet, O avını kaparsa, kim O'nu durdurabilir? Kim O'na, ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.
Tanrı öfkesini dizginlemez, Rahav'ın yardımcıları bile O'nun ayağına kapanır.
14 Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?
“Nerde kaldı ki, ben O'na yanıt vereyim, O'nunla tartışmak için söz bulayım?
15 Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.
Haklı olsam da O'na yanıt veremez, Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.
16 Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;
O'nu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.
17 Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.
O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.
18 Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.
Soluk almama izin vermiyor, Ancak beni acıya doyuruyor.
19 Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?
Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! Adalet sorunuysa, kim O'nu mahkemeye çağırabilir?
20 Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.
Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.
21 Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.
“Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum.
22 Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;
Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, ‘O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.’
23 Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.
Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.
24 Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?
Dünya kötülerin eline verilmiş, Yargıçların gözünü kapayan O'dur. O değilse, kimdir?
25 Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.
“Günlerim koşucudan çabuk, İyilik görmeden geçmekte.
26 Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.
Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, Avının üstüne süzülen kartal gibi.
27 Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;
‘Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim’ desem,
28 Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.
Bütün dertlerimden yılarım, Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.
29 Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?
Madem suçlanacağım, Neden boş yere uğraşayım?
30 Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;
Sabun otuyla yıkansam, Ellerimi kül suyuyla temizlesem,
31 Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.
Beni yine pisliğe batırırsın, Giysilerim bile benden tiksinir.
32 On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.
O benim gibi bir insan değil ki, O'na yanıt vereyim, Birlikte mahkemeye gideyim.
33 Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.
Keşke aramızda bir hakem olsa da, Elini ikimizin üstüne koysa!
34 Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;
Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, Dehşeti beni yıldırmasın.
35 Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.
O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım, Ama bu durumda bir şey yapamam.
