Hioba 13

1 Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

“İşte, gözlerim her şeyi gördü, Kulağım duydu, anladı.

2 Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, Sizden aşağı kalmam.

3 Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

Ama ben Her Şeye Gücü Yeten'le konuşmak, Davamı Tanrı'yla tartışmak istiyorum.

4 Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

Sizlerse yalan düzüyorsunuz, Hepiniz değersiz hekimlersiniz.

5 Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

Keşke büsbütün sussanız! Sizin için bilgelik olurdu bu.

6 Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

Şimdi davamı dinleyin, Yakınmama kulak verin.

7 Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? O'nun adına yalan mı söyleyeceksiniz?

8 Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

O'nun tarafını mı tutacaksınız? Tanrı'nın davasını mı savunacaksınız?

9 Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O'nu da mı aldatacaksınız?

10 Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

Gizlice O'nun tarafını tutarsanız, Kuşkusuz sizi azarlar.

11 Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

O'nun görkemi sizi yıldırmaz mı? Dehşeti üzerinize düşmez mi?

12 Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, Savunduklarınızsa çamurdan farksız.

13 Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

“Susun, bırakın ben konuşayım, Başıma ne gelirse gelsin.

14 Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

Hayatım tehlikeye girecekse girsin, Canım zora düşecekse düşsün.

15 Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.

16 On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

Aslında bu benim kurtuluşum olacak, Çünkü tanrısız bir adam O'nun karşısına çıkamaz.

17 Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

Sözlerimi iyi dinleyin, Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.

18 Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

İşte davamı hazırladım, Haklı çıkacağımı biliyorum.

19 Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.

20 Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

“Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:

21 Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

Elini üstümden çek Ve dehşetinle beni yıldırma.

22 Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

Sonra beni çağır, yanıtlayayım, Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.

23 Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

Suçlarım, günahlarım ne kadar? Bana suçumu, günahımı göster.

24 Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

Niçin yüzünü gizliyorsun, Beni düşman gibi görüyorsun?

25 Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?

26 Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

27 Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor, İzimi sürüyorsun.

28 Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.

“Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.