Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
»Danket dem HERRN, denn er ist freundlich, ja, ewiglich währt seine Gnade«:
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
so sollen die vom HERRN Erlösten sprechen, die er befreit hat aus Drangsal
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
und die er gesammelt aus den Ländern vom Aufgang her und vom Niedergang, vom Norden her und vom Meer.
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
Sie irrten umher in der Wüste, der Öde, und fanden den Weg nicht zu einer Wohnstatt;
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
gequält vom Hunger und vom Durst, wollte ihre Seele in ihnen verschmachten.
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
Da schrien sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
und leitete sie auf richtigem Wege, daß sie kamen zu einer bewohnten Ortschaft: –
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
die mögen danken dem HERRN für seine Güte und für seine Wundertaten an den Menschenkindern,
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
daß er die lechzende Seele gesättigt und die hungernde Seele gefüllt hat mit Labung.
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
Die da saßen in Finsternis und Todesnacht, gefangen in Elend und Eisenbanden –
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
denn sie hatten Gottes Geboten getrotzt und den Ratschluß des Höchsten verachtet,
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
so daß er ihren Sinn durch Leiden beugte, daß sie niedersanken und keinen Helfer hatten –;
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
da schrien sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten;
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
er führte sie heraus aus Finsternis und Todesnacht und zersprengte ihre Fesseln: –
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
die mögen danken dem HERRN für seine Güte und für seine Wundertaten an den Menschenkindern,
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
daß er eherne Türen zerbrochen und eiserne Riegel zerschlagen.
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
Die da krank waren infolge ihres Sündenlebens und wegen ihrer Verfehlungen leiden mußten –
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
vor jeglicher Speise hatten sie Widerwillen, so daß sie den Pforten des Todes nahe waren –;
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
da schrien sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten;
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
er sandte sein Wort, sie gesund zu machen, und ließ sie aus ihren Gruben entrinnen: –
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
die mögen danken dem HERRN für seine Güte und für seine Wundertaten an den Menschenkindern;
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
sie mögen Opfer des Dankes bringen und seine Taten mit Jubel verkünden!
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
Die aufs Meer gefahren waren in Schiffen, auf weiten Fluten Handelsgeschäfte trieben,
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
die haben das Walten des HERRN geschaut und seine Wundertaten auf hoher See.
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
Denn er gebot und ließ einen Sturm entstehn, der hoch die Wogen des Meeres türmte:
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
sie stiegen empor zum Himmel und fuhren hinab in die Tiefen, so daß ihr Herz vor Angst verzagte;
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
sie wurden schwindlig und schwankten wie Trunkne, und mit all ihrer Weisheit war’s zu Ende: –
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
da schrien sie zum HERRN in ihrer Not, und er befreite sie aus ihren Ängsten;
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
er stillte das Ungewitter zum Säuseln, und das Toben der Wogen verstummte;
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
da wurden sie froh, daß es still geworden, und er führte sie zum ersehnten Hafen: –
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
die mögen danken dem HERRN für seine Güte und für seine Wundertaten an den Menschenkindern;
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
sie mögen ihn erheben in der Volksgemeinde und im Kreise der Alten ihn preisen!
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Er wandelte Ströme zur Wüste und Wasserquellen zu dürrem Land,
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
fruchtbares Erdreich zu salziger Steppe wegen der Bosheit seiner Bewohner.
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Wiederum machte er wüstes Land zum Wasserteich und dürres Gebiet zu Wasserquellen
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
und ließ dort Hungrige seßhaft werden, so daß sie eine Stadt zum Wohnsitz bauten
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
und Felder besäten und Weinberge pflanzten, die reichen Ertrag an Früchten brachten;
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
und er segnete sie, daß sie stark sich mehrten, und ließ ihres Viehs nicht wenig sein.
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
Dann aber nahmen sie ab und wurden gebeugt durch den Druck des Unglücks und Kummers;
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
»über Edle goß er Verachtung aus und ließ sie irren in pfadloser Öde«.
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
Den Armen aber hob er empor aus dem Elend und machte seine Geschlechter wie Kleinviehherden.
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
»Die Gerechten sehen’s und freuen sich, alle Bosheit aber muß schließen ihren Mund«.
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Wer ist weise? Der beachte dies und lerne die Gnadenerweise des HERRN verstehn!
