Psalmów 105
1 Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Preiset den HERRN, ruft seinen Namen an, macht seine Taten unter den Völkern bekannt!
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Singt ihm, spielet ihm, redet von all seinen Wundern!
3 Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
Rühmt euch seines heiligen Namens! Es mögen herzlich sich freun, die da suchen den HERRN!
4 Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
Fragt nach dem HERRN und seiner Stärke, suchet sein Angesicht allezeit!
5 Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
Gedenkt seiner Wunder, die er getan, seiner Zeichen und der Urteilssprüche seines Mundes,
6 Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
ihr Kinder Abrahams, seines Knechtes, ihr Söhne Jakobs, seine Erwählten!
7 Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
Er, der HERR, ist unser Gott, über die ganze Erde ergehen seine Gerichte.
8 Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
Er gedenkt seines Bundes auf ewig, des Wortes, das er geboten auf tausend Geschlechter,
9 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
(des Bundes) den er mit Abraham geschlossen, und des Eides, den er Isaak geschworen,
10 Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
den für Jakob er als Satzung bestätigt und für Israel als ewigen Bund,
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
da er sprach: »Dir will ich Kanaan geben, das Land, das ich euch als Erbbesitztum zugeteilt!«
12 Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
Damals waren sie noch ein kleines Häuflein, gar wenige und nur Gäste im Lande;
13 Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
sie mußten wandern von Volk zu Volk, von einem Reich zur andern Völkerschaft;
14 Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
doch keinem gestattete er, sie zu bedrücken, ja Könige strafte er ihretwillen:
15 Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
»Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten nichts zuleide!«
16 Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
Dann, als er Hunger ins Land ließ kommen und jegliche Stütze des Brotes zerbrach,
17 Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
da hatte er schon einen Mann vor ihnen her gesandt: Joseph, der als Sklave verkauft war.
18 Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
Man hatte seine Füße gezwängt in den Stock, in Eisen(-fesseln) war er gelegt,
19 Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
bis zu der Zeit, wo seine Weissagung eintraf und der Ausspruch des HERRN ihn als echt erwies.
20 Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Da sandte der König und ließ ihn entfesseln, der Völkergebieter, und machte ihn frei;
21 Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
er bestellte ihn über sein Haus zum Herrn, zum Gebieter über sein ganzes Besitztum;
22 Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
er sollte über seine Fürsten schalten nach Belieben und seine höchsten Beamten Weisheit lehren.
23 Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
So kam denn Israel nach Ägypten, und Jakob weilte als Gast im Lande Hams.
24 Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Da machte Gott sein Volk gar fruchtbar und ließ es stärker werden als seine Bedränger;
25 Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
er wandelte ihren Sinn, sein Volk zu hassen und Arglist an seinen Knechten zu üben.
26 Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
Dann sandte er Mose, seinen Knecht, und Aaron, den er erkoren;
27 Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
die richteten seine Zeichen unter ihnen aus und die Wunder im Lande Hams:
28 Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
Er sandte Finsternis und ließ es dunkel werden; doch sie achteten nicht auf seine Worte;
29 Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
er verwandelte ihre Gewässer in Blut und ließ ihre Fische sterben;
30 Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
es wimmelte ihr Land von Fröschen bis hinein in ihre Königsgemächer;
31 Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
er gebot, da kamen Bremsenschwärme, Stechfliegen über ihr ganzes Gebiet;
32 Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
er gab ihnen Hagelschauer als Regen, sandte flammendes Feuer in ihr Land;
33 Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
er schlug ihre Reben und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Gebiet;
34 Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
er gebot, da kamen die Heuschrecken und die Grillen in zahlloser Menge,
35 I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
die verzehrten alle Gewächse im Land und fraßen die Früchte ihrer Felder.
36 Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
Dann schlug er alle Erstgeburt im Lande, die Erstlinge all ihrer Manneskraft.
37 Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
Nun ließ er sie ausziehn mit Silber und Gold, und kein Strauchelnder war in seinen Stämmen;
38 Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Ägypten war ihres Auszugs froh, denn Angst vor ihnen hatte sie befallen.
39 Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
Er breitete Gewölk aus als Decke und Feuer, um ihnen die Nacht zu erhellen;
40 Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
auf Moses Bitte ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot;
41 Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
er spaltete einen Felsen: da rannen Wasser und flossen durch die Steppen als Strom;
42 Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
denn er gedachte seines heiligen Wortes, dachte an Abraham, seinen Knecht.
43 Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
So ließ er sein Volk in Freuden ausziehn, unter Jubel seine Erwählten;
44 I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
dann gab er ihnen die Länder der Heiden, und was die Völker erworben, das nahmen sie in Besitz,
45 Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
auf daß sie seine Gebote halten möchten und seine Gesetze bewahrten. Halleluja!
