رومیان 3

۱ 1 پس برتری یهود چیست؟ و یا از ختنه چه فایده؟

អបរញ្ច យិហូទិនះ កិំ ឝ្រេឞ្ឋត្វំ? តថា ត្វក្ឆេទស្យ វា កិំ ផលំ?

۲ 2 بسیار از هر جهت؛ اول آنکه بدیشان کلام خدا امانت داده شده است.

សវ៌្វថា ពហូនិ ផលានិ សន្តិ, វិឝេឞត ឦឝ្វរស្យ ឝាស្ត្រំ តេភ្យោៜទីយត។

۳ 3 زیرا که چه بگوییم اگر بعضی ایمان نداشتند؟ آیابی ایمانی‌ایشان امانت خدا را باطل می‌سازد؟

កៃឝ្ចិទ៑ អវិឝ្វសនេ ក្ឫតេ តេឞាម៑ អវិឝ្វសនាត៑ កិម៑ ឦឝ្វរស្យ វិឝ្វាស្យតាយា ហានិរុត្បត្ស្យតេ?

۴ 4 حاشا! بلکه خدا راستگو باشد و هر انسان دروغگو، چنانکه مکتوب است: «تا اینکه درسخنان خود مصدق شوی و در داوری خودغالب آیی.»

កេនាបិ ប្រការេណ នហិ។ យទ្យបិ សវ៌្វេ មនុឞ្យា មិថ្យាវាទិនស្តថាបីឝ្វរះ សត្យវាទី។ ឝាស្ត្រេ យថា លិខិតមាស្តេ, អតស្ត្វន្តុ ស្វវាក្យេន និទ៌្ទោឞោ ហិ ភវិឞ្យសិ។ វិចារេ ចៃវ និឞ្បាបោ ភវិឞ្យសិ ន សំឝយះ។

۵ 5 لکن اگر ناراستی ما عدالت خدا را ثابت می‌کند، چه گوییم؟ آیا خدا ظالم است وقتی که غضب می‌نماید؟ بطور انسان سخن می‌گویم.

អស្មាកម៑ អន្យាយេន យទីឝ្វរស្យ ន្យាយះ ប្រកាឝតេ តហ៌ិ កិំ វទិឞ្យាមះ? អហំ មានុឞាណាំ កថាមិវ កថាំ កថយាមិ, ឦឝ្វរះ សមុចិតំ ទណ្ឌំ ទត្ត្វា កិម៑ អន្យាយី ភវិឞ្យតិ?

۶ 6 حاشا! در این صورت خدا چگونه عالم راداوری خواهد کرد؟

ឥត្ថំ ន ភវតុ, តថា សតីឝ្វរះ កថំ ជគតោ វិចារយិតា ភវិឞ្យតិ?

۷ 7 زیرا اگر به دروغ من، راستی خدا برای جلال او افزون شود، پس چرا برمن نیز چون گناهکار حکم شود؟

មម មិថ្យាវាក្យវទនាទ៑ យទីឝ្វរស្យ សត្យត្វេន តស្យ មហិមា វទ៌្ធតេ តហ៌ិ កស្មាទហំ វិចារេៜបរាធិត្វេន គណ្យោ ភវាមិ?

۸ 8 و چرا نگوییم، چنانکه بعضی بر ما افترا می‌زنند و گمان می‌برندکه ما چنین می‌گوییم، بدی بکنیم تا نیکویی حاصل شود؟ که قصاص ایشان به انصاف است.

មង្គលាត៌្ហំ បាបមបិ ករណីយមិតិ វាក្យំ ត្វយា កុតោ នោច្យតេ? កិន្តុ យៃរុច្យតេ តេ និតាន្តំ ទណ្ឌស្យ បាត្រាណិ ភវន្តិ; តថាបិ តទ្វាក្យម៑ អស្មាភិរប្យុច្យត ឥត្យស្មាកំ គ្លានិំ កុវ៌្វន្តះ កិយន្តោ លោកា វទន្តិ។

۹ 9 پس چه گوییم؟ آیا برتری داریم؟ نه به هیچ وجه! زیرا پیش ادعا وارد آوردیم که یهود ویونانیان هر دو به گناه گرفتارند.

អន្យលោកេភ្យោ វយំ កិំ ឝ្រេឞ្ឋាះ? កទាចន នហិ យតោ យិហូទិនោ ៜន្យទេឝិនឝ្ច សវ៌្វឯវ បាបស្យាយត្តា ឥត្យស្យ ប្រមាណំ វយំ បូវ៌្វម៑ អទទាម។

۱۰ 10 چنانکه مکتوب است که «کسی عادل نیست، یکی هم نی.

លិបិ រ្យថាស្តេ, នៃកោបិ ធាម៌្មិកោ ជនះ។

۱۱ 11 کسی فهیم نیست، کسی طالب خدا نیست.

តថា ជ្ញានីឝ្វរជ្ញានី មានវះ កោបិ នាស្តិ ហិ។

۱۲ 12 همه گمراه و جمیع باطل گردیده‌اند. نیکوکاری نیست یکی هم نی.

វិមាគ៌គាមិនះ សវ៌្វេ សវ៌្វេ ទុឞ្កម៌្មការិណះ។ ឯកោ ជនោបិ នោ តេឞាំ សាធុកម៌្ម ករោតិ ច។

۱۳ 13 گلوی ایشان گور گشاده است و به زبانهای خود فریب می‌دهند. زهر مار در زیر لب ایشان است،

តថា តេឞាន្តុ វៃ កណ្ឋា អនាវ្ឫតឝ្មឝានវត៑។ ស្តុតិវាទំ ប្រកុវ៌្វន្តិ ជិហ្វាភិស្តេ តុ កេវលំ។ តេឞាមោឞ្ឋស្យ និម្នេ តុ វិឞំ តិឞ្ឋតិ សប៌្បវត៑។

۱۴ 14 ودهان ایشان پر از لعنت و تلخی است.

មុខំ តេឞាំ ហិ ឝាបេន កបដេន ច បូយ៌្យតេ។

۱۵ 15 پایهای ایشان برای خون ریختن شتابان است.

រក្តបាតាយ តេឞាំ តុ បទានិ ក្ឞិប្រគានិ ច។

۱۶ 16 هلاکت و پریشانی در طریقهای ایشان است،

បថិ តេឞាំ មនុឞ្យាណាំ នាឝះ ក្លេឝឝ្ច កេវលះ។

۱۷ 17 و طریق سلامتی را ندانسته‌اند.

តេ ជនា នហិ ជានន្តិ បន្ថានំ សុខទាយិនំ។

۱۸ 18 خدا ترسی درچشمانشان نیست.»

បរមេឝាទ៑ ភយំ យត្តត៑ តច្ចក្ឞុឞោរគោចរំ។

۱۹ 19 الان آگاه هستیم که آنچه شریعت می‌گوید، به اهل شریعت خطاب می‌کند تا هر دهانی بسته شود و تمام عالم زیر قصاص خدا آیند.

វ្យវស្ថាយាំ យទ្យល្លិខតិ តទ៑ វ្យវស្ថាធីនាន៑ លោកាន៑ ឧទ្ទិឝ្យ លិខតីតិ វយំ ជានីមះ។ តតោ មនុឞ្យមាត្រោ និរុត្តរះ សន៑ ឦឝ្វរស្យ សាក្ឞាទ៑ អបរាធី ភវតិ។

۲۰ 20 ازآنجا که به اعمال شریعت هیچ بشری در حضوراو عادل شمرده نخواهد شد، چونکه از شریعت دانستن گناه است.

អតឯវ វ្យវស្ថានុរូបៃះ កម៌្មភិះ កឝ្ចិទបិ ប្រាណីឝ្វរស្យ សាក្ឞាត៑ សបុណ្យីក្ឫតោ ភវិតុំ ន ឝក្ឞ្យតិ យតោ វ្យវស្ថយា បាបជ្ញានមាត្រំ ជាយតេ។

۲۱ 21 لکن الحال بدون شریعت، عدالت خداظاهر شده است، چنانکه تورات و انبیا بر آن شهادت می‌دهند؛

កិន្តុ វ្យវស្ថាយាះ ប្ឫថគ៑ ឦឝ្វរេណ ទេយំ យត៑ បុណ្យំ តទ៑ វ្យវស្ថាយា ភវិឞ្យទ្វាទិគណស្យ ច វចនៃះ ប្រមាណីក្ឫតំ សទ៑ ឥទានីំ ប្រកាឝតេ។

۲۲ 22 یعنی عدالت خدا که بوسیله ایمان به عیسی مسیح است، به همه و کل آنانی که ایمان آورند. زیرا که هیچ تفاوتی نیست،

យីឝុខ្រីឞ្ដេ វិឝ្វាសករណាទ៑ ឦឝ្វរេណ ទត្តំ តត៑ បុណ្យំ សកលេឞុ ប្រកាឝិតំ សត៑ សវ៌្វាន៑ វិឝ្វាសិនះ ប្រតិ វត៌្តតេ។

۲۳ 23 زیراهمه گناه کرده‌اند واز جلال خدا قاصر می‌باشند،

តេឞាំ កោបិ ប្រភេទោ នាស្តិ, យតះ សវ៌្វឯវ បាបិន ឦឝ្វរីយតេជោហីនាឝ្ច ជាតាះ។

۲۴ 24 و به فیض او مجان عادل شمرده می‌شوند به وساطت آن فدیه‌ای که در عیسی مسیح است.

ត ឦឝ្វរស្យានុគ្រហាទ៑ មូល្យំ វិនា ខ្រីឞ្ដក្ឫតេន បរិត្រាណេន សបុណ្យីក្ឫតា ភវន្តិ។

۲۵ 25 که خدا او را از قبل معین کرد تا کفاره باشد به واسطه ایمان به وسیله خون او تا آنکه عدالت خود را ظاهر سازد، به‌سبب فرو گذاشتن خطایای سابق در حین تحمل خدا،

យស្មាត៑ ស្វឝោណិតេន វិឝ្វាសាត៑ បាបនាឝកោ ពលី ភវិតុំ ស ឯវ បូវ៌្វម៑ ឦឝ្វរេណ និឝ្ចិតះ, ឥត្ថម៑ ឦឝ្វរីយសហិឞ្ណុត្វាត៑ បុរាក្ឫតបាបានាំ មាជ៌្ជនករណេ ស្វីយយាថាត៌្ហ្យំ តេន ប្រកាឝ្យតេ,

۲۶ 26 برای اظهار عدالت خود در زمان حاضر، تا او عادل شود و عادل شمارد هرکسی را که به عیسی ایمان آورد.

វត៌្តមានកាលីយមបិ ស្វយាថាត៌្ហ្យំ តេន ប្រកាឝ្យតេ, អបរំ យីឝៅ វិឝ្វាសិនំ សបុណ្យីកុវ៌្វន្នបិ ស យាថាត៌្ហិកស្តិឞ្ឋតិ។

۲۷ 27 پس جای فخر کجا است؟ برداشته شده است! به کدام شریعت؟ آیا به شریعت اعمال؟ نی بلکه به شریعت ایمان.

តហ៌ិ កុត្រាត្មឝ្លាឃា? សា ទូរីក្ឫតា; កយា វ្យវស្ថយា? កិំ ក្រិយារូបវ្យវស្ថយា? ឥត្ថំ នហិ កិន្តុ តត៑ កេវលវិឝ្វាសរូបយា វ្យវស្ថយៃវ ភវតិ។

۲۸ 28 زیرا یقین می‌دانیم که انسان بدون اعمال شریعت، محض ایمان عادل شمرده می‌شود.

អតឯវ វ្យវស្ថានុរូបាះ ក្រិយា វិនា កេវលេន វិឝ្វាសេន មានវះ សបុណ្យីក្ឫតោ ភវិតុំ ឝក្នោតីត្យស្យ រាទ្ធាន្តំ ទឝ៌យាមះ។

۲۹ 29 آیا او خدای یهود است فقط؟ مگر خدای امت‌ها هم نیست؟ البته خدای امت‌ها نیز است.

ស កិំ កេវលយិហូទិនាម៑ ឦឝ្វរោ ភវតិ? ភិន្នទេឝិនាម៑ ឦឝ្វរោ ន ភវតិ? ភិន្នទេឝិនាមបិ ភវតិ;

۳۰ 30 زیرا واحد است خدایی که اهل ختنه را از ایمان، و نامختونان را به ایمان عادل خواهد شمرد.

យស្មាទ៑ ឯក ឦឝ្វរោ វិឝ្វាសាត៑ ត្វក្ឆេទិនោ វិឝ្វាសេនាត្វក្ឆេទិនឝ្ច សបុណ្យីករិឞ្យតិ។

۳۱ 31 پس آیا شریعت را به ایمان باطل می‌سازیم؟ حاشا! بلکه شریعت رااستوار می‌داریم.

តហ៌ិ វិឝ្វាសេន វយំ កិំ វ្យវស្ថាំ លុម្បាម? ឥត្ថំ ន ភវតុ វយំ វ្យវស្ថាំ សំស្ថាបយាម ឯវ។