< مزامیر 129 >
سرود درجات چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند: | ۱ 1 |
Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)
چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند. | ۲ 2 |
og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!
شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را درازنمودند. | ۳ 3 |
Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:
اما خداوند عادل است و بندهای شریران راگسیخت. | ۴ 4 |
„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.
خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند. | ۵ 5 |
Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.
مثل گیاه بر پشت بامهاباشند، که پیش از آن که آن را بچینند میخشکد. | ۶ 6 |
Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.
که درونده دست خود را از آن پر نمی کند و نه دسته بند آغوش خود را. | ۷ 7 |
Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.
و راهگذاران نمی گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک میخوانیم. | ۸ 8 |
Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“