مزامیر 121

۱ 1 سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]

A Song of Ascents. I will lift up mine eyes, unto the mountains, From whence cometh my help!

۲ 2 اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

My help, is from Yahweh, who made heavens and earth.

۳ 3 او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

May he not suffer thy foot, to slip, May thy keeper, not slumber!

۴ 4 اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

Lo! neither will slumber nor sleep, The keeper of Israel.

۵ 5 خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.

Yahweh, is thy keeper, Yahweh, is thy shade, on thy right hand:

۶ 6 آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

By day, the sun, shall not smite, nor, the moon, by night.

۷ 7 خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

Yahweh, will keep thee from all harm, He will keep thy life.

۸ 8 خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.

Yahweh, will keep thy going out and thy coming in, from henceforth, even unto times age-abiding.