1 Korintierne 14
1 Trå etter kjærleiken, stræva etter dei åndelege gåvor, men mest etter å tala profetisk!
யூயம்’ ப்ரேமாசரணே ப்ரயதத்⁴வம் ஆத்மிகாந் தா³யாநபி விஸே²ஷத ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நஸாமர்த்²யம்’ ப்ராப்தும்’ சேஷ்டத்⁴வம்’|
2 For den som talar med tunga, talar ikkje for menneskje, men for Gud; for ingen skynar det, men han talar løyndomar i Anden.
யோ ஜந: பரபா⁴ஷாம்’ பா⁴ஷதே ஸ மாநுஷாந் ந ஸம்பா⁴ஷதே கிந்த்வீஸ்²வரமேவ யத: கேநாபி கிமபி ந பு³த்⁴யதே ஸ சாத்மநா நிகூ³ட⁴வாக்யாநி கத²யதி;
3 Men den som talar profetisk, han talar for menneskje til uppbyggjing og påminning og trøyst.
கிந்து யோ ஜந ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²ம்’ கத²யதி ஸ பரேஷாம்’ நிஷ்டா²யை ஹிதோபதே³ஸா²ய ஸாந்த்வநாயை ச பா⁴ஷதே|
4 Den som talar med tunga, uppbyggjer seg sjølv; men den som talar profetisk, uppbyggjer kyrkjelyden.
பரபா⁴ஷாவாத்³யாத்மந ஏவ நிஷ்டா²ம்’ ஜநயதி கிந்த்வீஸ்²வரீயாதே³ஸ²வாதீ³ ஸமிதே ர்நிஷ்டா²ம்’ ஜநயதி|
5 Endå vilde eg at de alle kunde tala med tungor, men heller at de kunde tala profetisk; for den som talar profetisk, er større enn den som talar med tungor, utan so er at han uttyder det, so kyrkjelyden kann få uppbyggjing av det.
யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணம் இச்சா²ம்யஹம்’ கிந்த்வீஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நம் அதி⁴கமபீச்சா²மி| யத: ஸமிதே ர்நிஷ்டா²யை யேந ஸ்வவாக்யாநாம் அர்தோ² ந க்ரியதே தஸ்மாத் பரபா⁴ஷாவாதி³த ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²வாதீ³ ஸ்²ரேயாந்|
6 Og no, brør, um eg kjem til dykk og talar med tungor, kva kann eg då gagna dykk, um eg ikkje talar til dykk anten med openberring eller med kunnskap anten med profetord eller med læra?
ஹே ப்⁴ராதர: , இதா³நீம்’ மயா யதி³ யுஷ்மத்ஸமீபம்’ க³ம்யதே தர்ஹீஸ்²வரீயத³ர்ஸ²நஸ்ய ஜ்ஞாநஸ்ய வேஸ்²வரீயாதே³ஸ²ஸ்ய வா ஸி²க்ஷாயா வா வாக்யாநி ந பா⁴ஷித்வா பரபா⁴ஷாம்’ பா⁴ஷமாணேந மயா யூயம்’ கிமுபகாரிஷ்யத்⁴வே?
7 Dersom dei livlause ting som gjev ljod, anten det er ei fløyta eller ei harpa, ikkje gjer skilnad på tonar, korleis kann ein då skyna det som vert spela på fløyta eller på harpa?
அபரம்’ வம்’ஸீ²வல்லக்யாதி³ஷு நிஷ்ப்ராணிஷு வாத்³யயந்த்ரேஷு வாதி³தேஷு யதி³ க்கணா ந விஸி²ஷ்யந்தே தர்ஹி கிம்’ வாத்³யம்’ கிம்’ வா கா³நம்’ ப⁴வதி தத் கேந போ³த்³து⁴ம்’ ஸ²க்யதே?
8 Og um ein stridslur gjev uklår ljod, kven lagar seg då til strid?
அபரம்’ ரணதூர்ய்யா நிஸ்வணோ யத்³யவ்யக்தோ ப⁴வேத் தர்ஹி யுத்³தா⁴ய க: ஸஜ்ஜிஷ்யதே?
9 Soleis og med dykk: um de med tunga ikkje talar tydelege ord, korleis kann ein då skyna det som vert tala? De talar då burt i veret.
தத்³வத் ஜிஹ்வாபி⁴ ர்யதி³ ஸுக³ம்யா வாக் யுஷ்மாபி⁴ ர்ந க³த்³யேத தர்ஹி யத்³ க³த்³யதே தத் கேந போ⁴த்ஸ்யதே? வஸ்துதோ யூயம்’ தி³கா³லாபிந இவ ப⁴விஷ்யத²|
10 So mange slag mål er der no visst i verdi, og ikkje noko av deim er utan meining.
ஜக³தி கதிப்ரகாரா உக்தயோ வித்³யந்தே? தாஸாமேகாபி நிரர்தி²கா நஹி;
11 Um eg då ikkje kjenner meiningi i målet, vert eg ein framand for den talande, og den talande ein framand for meg.
கிந்தூக்தேரர்தோ² யதி³ மயா ந பு³த்⁴யதே தர்ஹ்யஹம்’ வக்த்ரா ம்லேச்ச² இவ மம்’ஸ்யே வக்தாபி மயா ம்லேச்ச² இவ மம்’ஸ்யதே|
12 Soleis og med dykk: når de strevar etter dei åndelege gåvor, so søk å få deim i rikt mål til uppbyggjing for kyrkjelyden.
தஸ்மாத்³ ஆத்மிகதா³யலிப்ஸவோ யூயம்’ ஸமிதே ர்நிஷ்டா²ர்த²ம்’ ப்ராப்தப³ஹுவரா ப⁴விதும்’ யதத்⁴வம்’,
13 Difor skal den som talar med tunga, beda um at han må kunna tyda det!
அதஏவ பரபா⁴ஷாவாதீ³ யத்³ அர்த²கரோ(அ)பி ப⁴வேத் தத் ப்ரார்த²யதாம்’|
14 For um eg bed med tunga, so bed mi ånd; men mitt vit er utan frukt.
யத்³யஹம்’ பரபா⁴ஷயா ப்ரர்த²நாம்’ குர்ய்யாம்’ தர்ஹி மதீ³ய ஆத்மா ப்ரார்த²யதே, கிந்து மம பு³த்³தி⁴ ர்நிஷ்ப²லா திஷ்ட²தி|
15 Korleis er det då? Eg vil beda med åndi, men eg vil og beda med vitet; eg vil lovsyngja med åndi, men eg vil og lovsyngja med vitet.
இத்யநேந கிம்’ கரணீயம்’? அஹம் ஆத்மநா ப்ரார்த²யிஷ்யே பு³த்³த்⁴யாபி ப்ரார்த²யிஷ்யே; அபரம்’ ஆத்மநா கா³ஸ்யாமி பு³த்³த்⁴யாபி கா³ஸ்யாமி|
16 For dersom du lovar Gud med åndi, kor kann då nokon millom dei ukunnige segja amen til di takkebøn? Han veit ikkje kva du segjer.
த்வம்’ யதா³த்மநா த⁴ந்யவாத³ம்’ கரோஷி ததா³ யத்³ வத³ஸி தத்³ யதி³ ஸி²ஷ்யேநேவோபஸ்தி²தேந ஜநேந ந பு³த்³த்⁴யதே தர்ஹி தவ த⁴ந்யவாத³ஸ்யாந்தே ததா²ஸ்த்விதி தேந வக்தம்’ கத²ம்’ ஸ²க்யதே?
17 For du held vel ei fager takkebøn, men den andre vert ikkje uppbygd.
த்வம்’ ஸம்யக்³ ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ஸீதி ஸத்யம்’ ததா²பி தத்ர பரஸ்ய நிஷ்டா² ந ப⁴வதி|
18 Eg takkar Gud: eg talar meir med tunga enn de alle;
யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேப்⁴யோ(அ)ஹம்’ பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணே ஸமர்தோ²(அ)ஸ்மீதி காரணாத்³ ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி;
19 men i ein kyrkjelyd vil eg heller tala fem ord med vitet mitt, so eg kann læra andre, enn ti tusund ord med tunga.
ததா²பி ஸமிதௌ பரோபதே³ஸா²ர்த²ம்’ மயா கதி²தாநி பஞ்ச வாக்யாநி வரம்’ ந ச லக்ஷம்’ பரபா⁴ஷீயாநி வாக்யாநி|
20 Brør, ver ikkje born i vit! ver derimot born i vondskap; men ver fullvaksne i vit!
ஹே ப்⁴ராதர: ,யூயம்’ பு³த்³த்⁴யா பா³லகாஇவ மா பூ⁴த பரந்து து³ஷ்டதயா ஸி²ஸ²வஇவ பூ⁴த்வா பு³த்³த்⁴யா ஸித்³தா⁴ ப⁴வத|
21 Det stend skrive i lovi: «Ved folk som hev framand tunga, og ved framande lippor vil eg tala til dette folket, og endå skal dei ikkje høyra på meg, segjer Herren.»
ஸா²ஸ்த்ர இத³ம்’ லிகி²தமாஸ்தே, யதா², இத்யவோசத் பரேஸோ²(அ)ஹம் ஆபா⁴ஷிஷ்ய இமாந் ஜநாந்| பா⁴ஷாபி⁴: பரகீயாபி⁴ ர்வக்த்ரைஸ்²ச பரதே³ஸி²பி⁴: | ததா² மயா க்ரு’தே(அ)பீமே ந க்³ரஹீஷ்யந்தி மத்³வச: ||
22 So er då tungorne til eit teikn, ikkje for deim som trur, men for dei vantruande; men profettalen er ikkje for dei vantruande, men for deim som trur.
அதஏவ தத் பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணம்’ அவிஸ்²சாஸிந: ப்ரதி சிஹ்நரூபம்’ ப⁴வதி ந ச விஸ்²வாஸிந: ப்ரதி; கிந்த்வீஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நம்’ நாவிஸ்²வாஸிந: ப்ரதி தத்³ விஸ்²வாஸிந: ப்ரத்யேவ|
23 Um då heile kyrkjelyden kjem saman, og alle talar med tungor, men det kjem inn ukunnige eller vantruande, vil dei ikkje då segja at de er frå vitet?
ஸமிதிபு⁴க்தேஷு ஸர்வ்வேஷு ஏகஸ்மிந் ஸ்தா²நே மிலித்வா பரபா⁴ஷாம்’ பா⁴ஷமாணேஷு யதி³ ஜ்ஞாநாகாங்க்ஷிணோ(அ)விஸ்²வாஸிநோ வா தத்ராக³ச்சே²யுஸ்தர்ஹி யுஷ்மாந் உந்மத்தாந் கிம்’ ந வதி³ஷ்யந்தி?
24 Men um alle talar profetisk, og det kjem inn ein vantruande eller ukunnig, so vert han refst av alle, dømd av alle,
கிந்து ஸர்வ்வேஷ்வீஸ்²வரீயாதே³ஸ²ம்’ ப்ரகாஸ²யத்ஸு யத்³யவிஸ்²வாஸீ ஜ்ஞாநாகாங்க்ஷீ வா கஸ்²சித் தத்ராக³ச்ச²தி தர்ஹி ஸர்வ்வைரேவ தஸ்ய பாபஜ்ஞாநம்’ பரீக்ஷா ச ஜாயதே,
25 det løynde i hans hjarta vert openberra, og so vil han falla på sitt andlit og tilbeda Gud og vitna at Gud er sanneleg millom dykk.
ததஸ்தஸ்யாந்த: கரணஸ்ய கு³ப்தகல்பநாஸு வ்யக்தீபூ⁴தாஸு ஸோ(அ)தோ⁴முக²: பதந் ஈஸ்²வரமாராத்⁴ய யுஷ்மந்மத்⁴ய ஈஸ்²வரோ வித்³யதே இதி ஸத்யம்’ கதா²மேதாம்’ கத²யிஷ்யதி|
26 Korleis er det då, brør? Når de kjem saman, hev kvar av dykk ein salme, ein lærdom, ei openberring, ei tunga, ei tyding; lat alt vera til uppbyggjing!
ஹே ப்⁴ராதர: , ஸம்மிலிதாநாம்’ யுஷ்மாகம் ஏகேந கீ³தம் அந்யேநோபதே³ஸோ²(அ)ந்யேந பரபா⁴ஷாந்யேந ஐஸ்²வரிகத³ர்ஸ²நம் அந்யேநார்த²போ³த⁴கம்’ வாக்யம்’ லப்⁴யதே கிமேதத்? ஸர்வ்வமேவ பரநிஷ்டா²ர்த²ம்’ யுஷ்மாபி⁴: க்ரியதாம்’|
27 Talar nokon med tunga, so lat det vera tvo eller i det høgste tri kvar gong, og ein i senn, og ein må tyda det!
யதி³ கஸ்²சித்³ பா⁴ஷாந்தரம்’ விவக்ஷதி தர்ஹ்யேகஸ்மிந் தி³நே த்³விஜநேந த்ரிஜநேந வா பரபா⁴ஷா கத்²யதாம்’ தத³தி⁴கைர்ந கத்²யதாம்’ தைரபி பர்ய்யாயாநுஸாராத் கத்²யதாம்’, ஏகேந ச தத³ர்தோ² போ³த்⁴யதாம்’|
28 Men er det ingen som kann tyda, so tegje han i kyrkjelyden, men for seg sjølv og for Gud tale han!
கிந்த்வர்தா²பி⁴தா⁴யக: கோ(அ)பி யதி³ ந வித்³யதே தர்ஹி ஸ ஸமிதௌ வாசம்’யம: ஸ்தி²த்வேஸ்²வராயாத்மநே ச கதா²ம்’ கத²யது|
29 Men av profetar tale tvo eller tri; men dei andre må døma um det!
அபரம்’ த்³வௌ த்ரயோ வேஸ்²வரீயாதே³ஸ²வக்தார: ஸ்வம்’ ஸ்வமாதே³ஸ²ம்’ கத²யந்து தத³ந்யே ச தம்’ விசாரயந்து|
30 Men um ein annan fær ei openberring medan han sit der, so skal den fyrste tegja.
கிந்து தத்ராபரேண கேநசித் ஜநேநேஸ்²வரீயாதே³ஸே² லப்³தே⁴ ப்ரத²மேந கத²நாத் நிவர்த்திதவ்யம்’|
31 For de kann alle tala profetisk, ein i senn, so alle kann få lærdom, alle få påminning.
ஸர்வ்வே யத் ஸி²க்ஷாம்’ ஸாந்த்வநாஞ்ச லப⁴ந்தே தத³ர்த²ம்’ யூயம்’ ஸர்வ்வே பர்ய்யாயேணேஸ்²வரீயாதே³ஸ²ம்’ கத²யிதும்’ ஸ²க்நுத²|
32 Og profetånder er profetar lyduge.
ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²வக்த்ரு’ணாம்’ மநாம்’ஸி தேஷாம் அதீ⁴நாநி ப⁴வந்தி|
33 For Gud er ikkje ustyrs Gud, men freds Gud.
யத ஈஸ்²வர: குஸா²ஸநஜநகோ நஹி ஸுஸா²ஸநஜநக ஏவேதி பவித்ரலோகாநாம்’ ஸர்வ்வஸமிதிஷு ப்ரகாஸ²தே|
34 Liksom i alle kyrkjelydarne hjå dei heilage, so skal kvinnorne dykkar tegja i kyrkjesamlingarne; for dei hev ikkje lov til å tala, men må vera undergjevne, so som og lovi segjer.
அபரஞ்ச யுஷ்மாகம்’ வநிதா: ஸமிதிஷு தூஷ்ணீம்பூ⁴தாஸ்திஷ்ட²ந்து யத: ஸா²ஸ்த்ரலிகி²தேந விதி⁴நா தா: கதா²ப்ரசாரணாத் நிவாரிதாஸ்தாபி⁴ ர்நிக்⁴ராபி⁴ ர்ப⁴விதவ்யம்’|
35 Men vil dei læra noko, so lyt dei spyrja sine eigne menner heime; for det er usømelegt for ei kvinna å tala i kyrkjesamling.
அதஸ்தா யதி³ கிமபி ஜிஜ்ஞாஸந்தே தர்ஹி கே³ஹேஷு பதீந் ப்ரு’ச்ச²ந்து யத: ஸமிதிமத்⁴யே யோஷிதாம்’ கதா²கத²நம்’ நிந்த³நீயம்’|
36 Eller er Guds ord utgjenge frå dykk? Eller er det kome berre til dykk?
ஐஸ்²வரம்’ வச: கிம்’ யுஷ்மத்தோ நிரக³மத? கேவலம்’ யுஷ்மாந் வா தத் கிம் உபாக³தம்’?
37 Trur nokon at han er profet eller åndeleg, so må han skyna at det eg skriv til dykk, er Herrens bod.
ய: கஸ்²சித்³ ஆத்மாநம் ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²வக்தாரம் ஆத்மநாவிஷ்டம்’ வா மந்யதே ஸ யுஷ்மாந் ப்ரதி மயா யத்³ யத் லிக்²யதே தத்ப்ரபு⁴நாஜ்ஞாபிதம் ஈத்யுரரீ கரோது|
38 Men um nokon ikkje skynar det, so fær han lata det uskyna.
கிந்து ய: கஸ்²சித் அஜ்ஞோ ப⁴வதி ஸோ(அ)ஜ்ஞ ஏவ திஷ்ட²து|
39 Difor, brør, stræva etter å kunna tala profetisk, og hindra ingen i å tala i tungor!
அதஏவ ஹே ப்⁴ராதர: , யூயம் ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நஸாமர்த்²யம்’ லப்³து⁴ம்’ யதத்⁴வம்’ பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணமபி யுஷ்மாபி⁴ ர்ந நிவார்ய்யதாம்’|
40 Men lat alt ganga sømeleg og skipeleg til!
ஸர்வ்வகர்ம்மாணி ச வித்⁴யநுஸாரத: ஸுபரிபாட்யா க்ரியந்தாம்’|
