1 Korintierne 11
1 Vert mine etterfylgjarar, liksom eg fylgjer etter Kristus!
ஹே ப்⁴ராதர: , யூயம்’ ஸர்வ்வஸ்மிந் கார்ய்யே மாம்’ ஸ்மரத² மயா ச யாத்³ரு’கு³பதி³ஷ்டாஸ்தாத்³ரு’கா³சரதை²தத்காரணாத் மயா ப்ரஸ²ம்’ஸநீயா ஆத்⁴பே³|
2 Eg rosar dykk, brør, at de minnest meg i alle ting, og at de held fast på mine fyreskrifter, so som eg gav dykk deim.
ததா²பி மமைஷா வாஞ்சா² யத்³ யூயமித³ம் அவக³தா ப⁴வத²,
3 Men eg vil de skal vita, at hovudet for kvar mann er Kristus, og hovudet for kvinna er mannen, og hovudet for Kristus er Gud.
ஏகைகஸ்ய புருஷஸ்யோத்தமாங்க³ஸ்வரூப: க்²ரீஷ்ட: , யோஷிதஸ்²சோத்தமாங்க³ஸ்வரூப: புமாந், க்²ரீஷ்டஸ்ய சோத்தமாங்க³ஸ்வரூப ஈஸ்²வர: |
4 Kvar mann som bed eller talar profetord og då hev noko på hovudet, han vanærar hovudet sitt.
அபரம் ஆச்சா²தி³தோத்தமாங்கே³ந யேந பும்’ஸா ப்ரார்த²நா க்ரியத ஈஸ்²வரீயவாணீ கத்²யதே வா தேந ஸ்வீயோத்தமாங்க³ம் அவஜ்ஞாயதே|
5 Men kvar kvinna som bed eller talar profetord utan hovudbunad, ho vanærar hovudet sitt; for det er eitt og det same som ho var raka.
அநாச்சா²தி³தோத்தமாங்க³யா யயா யோஷிதா ச ப்ரார்த²நா க்ரியத ஈஸ்²வரீயவாணீ கத்²யதே வா தயாபி ஸ்வீயோத்தமாங்க³ம் அவஜ்ஞாயதே யத: ஸா முண்டி³தஸி²ர: ஸத்³ரு’ஸா²|
6 For dersom ei kvinna ikkje brukar hovudbunad, so lat henne og klyppa av seg håret; men er det usømelegt for ei kvinna å klyppa eller raka av seg håret, so lat henne bruka hovudbunad!
அநாச்சா²தி³தமஸ்தகா யா யோஷித் தஸ்யா: ஸி²ர: முண்ட³நீயமேவ கிந்து யோஷித: கேஸ²ச்சே²த³நம்’ ஸி²ரோமுண்ட³நம்’ வா யதி³ லஜ்ஜாஜநகம்’ ப⁴வேத் தர்ஹி தயா ஸ்வஸி²ர ஆச்சா²த்³யதாம்’|
7 For ein mann skal ikkje hava noko på hovudet, då han er Guds bilæte og æra; men kvinna er mannsens æra.
புமாந் ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரதிமூர்த்தி: ப்ரதிதேஜ: ஸ்வரூபஸ்²ச தஸ்மாத் தேந ஸி²ரோ நாச்சா²த³நீயம்’ கிந்து ஸீமந்திநீ பும்’ஸ: ப்ரதிபி³ம்ப³ஸ்வரூபா|
8 For mannen er ikkje av kvinna, men kvinna av mannen.
யதோ யோஷாத: புமாந் நோத³பாதி³ கிந்து பும்’ஸோ யோஷித்³ உத³பாதி³|
9 For mannen vart ikkje heller skapt for kvinna skuld, men kvinna for mannen skuld.
அதி⁴கந்து யோஷித: க்ரு’தே பும்’ஸ: ஸ்ரு’ஷ்டி ர்ந ப³பூ⁴வ கிந்து பும்’ஸ: க்ரு’தே யோஷித: ஸ்ரு’ஷ்டி ர்ப³பூ⁴வ|
10 Difor skal kvinna hava lydskyldnads-merke på hovudet for englarne skuld.
இதி ஹேதோ ர்தூ³தாநாம் ஆத³ராத்³ யோஷிதா ஸி²ரஸ்யதீ⁴நதாஸூசகம் ஆவரணம்’ த⁴ர்த்தவ்யம்’|
11 Men i Herren er korkje kvinna noko framfor mannen eller mannen noko framfor kvinna.
ததா²பி ப்ரபோ⁴ ர்விதி⁴நா புமாம்’ஸம்’ விநா யோஷிந்ந ஜாயதே யோஷிதஞ்ச விநா புமாந் ந ஜாயதே|
12 For liksom kvinna er av mannen, so er og mannen ved kvinna; og alt er av Gud.
யதோ யதா² பும்’ஸோ யோஷித்³ உத³பாதி³ ததா² யோஷித: புமாந் ஜாயதே, ஸர்வ்வவஸ்தூநி சேஸ்²வராத்³ உத்பத்³யந்தே|
13 Døm hjå dykk sjølve! Er det sømelegt at ei kvinna bed til Gud utan hovudbunad?
யுஷ்மாபி⁴ரேவைதத்³ விவிச்யதாம்’, அநாவ்ரு’தயா யோஷிதா ப்ரார்த²நம்’ கிம்’ ஸுத்³ரு’ஸ்²யம்’ ப⁴வேத்?
14 Lærer ikkje sjølve naturi dykk, at um ein mann let håret veksa langt, er det honom til vanæra,
புருஷஸ்ய தீ³ர்க⁴கேஸ²த்வம்’ தஸ்ய லஜ்ஜாஜநகம்’, கிந்து யோஷிதோ தீ³ர்க⁴கேஸ²த்வம்’ தஸ்யா கௌ³ரவஜநகம்’
15 men um ei kvinna let håret veksa langt, er det henne til æra? for det lange håret er gjeve henne til sveip.
யத ஆச்சா²த³நாய தஸ்யை கேஸா² த³த்தா இதி கிம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸ்வபா⁴வதோ ந ஸி²க்ஷ்யதே?
16 Men dersom nokon vil vera trættekjær, so hev ikkje me den sedvane, og ikkje Guds kyrkjelydar heller.
அத்ர யதி³ கஸ்²சித்³ விவதி³தும் இச்சே²த் தர்ஹ்யஸ்மாகம் ஈஸ்²வரீயஸமிதீநாஞ்ச தாத்³ரு’ஸீ² ரீதி ர்ந வித்³யதே|
17 Men når eg fyreskriv dette, rosar eg ikkje at de kjem saman, ikkje til det betre, men til det verre.
யுஷ்மாபி⁴ ர்ந ப⁴த்³ராய கிந்து குத்ஸிதாய ஸமாக³ம்யதே தஸ்மாத்³ ஏதாநி பா⁴ஷமாணேந மயா யூயம்’ ந ப்ரஸ²ம்’ஸநீயா: |
18 For fyrst so høyrer eg, at når de kjem saman i kyrkjelyden, so er der usamnad hjå dykk, og eg trur det for ein deil.
ப்ரத²மத: ஸமிதௌ ஸமாக³தாநாம்’ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே பே⁴தா³: ஸந்தீதி வார்த்தா மயா ஸ்²ரூயதே தந்மத்⁴யே கிஞ்சித் ஸத்யம்’ மந்யதே ச|
19 For det lyt vera serflokkar hjå dykk, so dei velrøynde kann verta openberre millom dykk.
யதோ ஹேதோ ர்யுஷ்மந்மத்⁴யே யே பரீக்ஷிதாஸ்தே யத் ப்ரகாஸ்²யந்தே தத³ர்த²ம்’ பே⁴தை³ ர்ப⁴விதவ்யமேவ|
20 Når de so kjem saman, vert det ikkje Herrens nattverd det et.
ஏகத்ர ஸமாக³தை ர்யுஷ்மாபி⁴: ப்ரபா⁴வம்’ பே⁴ஜ்யம்’ பு⁴ஜ்யத இதி நஹி;
21 For når de et, so tek kvar fyrst sin eigen mat, og den eine hungrar, men den andre fyller seg.
யதோ போ⁴ஜநகாலே யுஷ்மாகமேகைகேந ஸ்வகீயம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ தூர்ணம்’ க்³ரஸ்யதே தஸ்மாத்³ ஏகோ ஜநோ பு³பு⁴க்ஷிதஸ்திஷ்ட²தி, அந்யஸ்²ச பரித்ரு’ப்தோ ப⁴வதி|
22 Hev de ikkje hus til å eta og drikka i? Eller vanvyrder de Guds kyrkja og vanærar deim som ingen ting hev? Kva skal eg segja dykk? Skal eg rosa dykk? I dette rosar eg dykk ikkje.
போ⁴ஜநபாநார்த²ம்’ யுஷ்மாகம்’ கிம்’ வேஸ்²மாநி ந ஸந்தி? யுஷ்மாபி⁴ ர்வா கிம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமிதிம்’ துச்சீ²க்ரு’த்ய தீ³நா லோகா அவஜ்ஞாயந்தே? இத்யநேந மயா கிம்’ வக்தவ்யம்’? யூயம்’ கிம்’ மயா ப்ரஸ²ம்’ஸநீயா: ? ஏதஸ்மிந் யூயம்’ ந ப்ரஸ²ம்’ஸநீயா: |
23 For eg hev fenge frå Herren det som eg og hev yvergjeve dykk, at Herren Jesus, den natti han vart sviken, tok han eit brød,
ப்ரபு⁴தோ ய உபதே³ஸோ² மயா லப்³தோ⁴ யுஷ்மாஸு ஸமர்பிதஸ்²ச ஸ ஏஷ: |
24 og takka og braut det og sagde: «Dette er min likam som er for dykk. Gjer dette til minne um meg!»
பரகரஸமர்பணக்ஷபாயாம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²: பூபமாதா³யேஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வ்யாஹ்ரு’த்ய தம்’ ப⁴ங்க்த்வா பா⁴ஷிதவாந் யுஷ்மாபி⁴ரேதத்³ க்³ரு’ஹ்யதாம்’ பு⁴ஜ்யதாஞ்ச தத்³ யுஷ்மத்க்ரு’தே ப⁴க்³நம்’ மம ஸ²ரீரம்’; மம ஸ்மரணார்த²ம்’ யுஷ்மாபி⁴ரேதத் க்ரியதாம்’|
25 Like eins tok han og kalken etter kveldverden og sagde: «Denne kalk er den nye pakt i mitt blod. So ofte som de drikk av han, so gjer dette til minne um meg!»
புநஸ்²ச பே⁴ஜநாத் பரம்’ ததை²வ கம்’ஸம் ஆதா³ய தேநோக்தம்’ கம்’ஸோ(அ)யம்’ மம ஸோ²ணிதேந ஸ்தா²பிதோ நூதநநியம: ; யதிவாரம்’ யுஷ்மாபி⁴ரேதத் பீயதே ததிவாரம்’ மம ஸ்மரணார்த²ம்’ பீயதாம்’|
26 For so ofte som de et dette brødet og drikk denne kalken, so forkynner de Herrens daude, til dess han kjem.
யதிவாரம்’ யுஷ்மாபி⁴ரேஷ பூபோ பு⁴ஜ்யதே பா⁴ஜநேநாநேந பீயதே ச ததிவாரம்’ ப்ரபோ⁴ராக³மநம்’ யாவத் தஸ்ய ம்ரு’த்யு: ப்ரகாஸ்²யதே|
27 Difor, den som et brødet og drikk Herrens kalk uverdigt, han vert skuldig i Herrens likam og blod.
அபரஞ்ச ய: கஸ்²சித்³ அயோக்³யத்வேந ப்ரபோ⁴ரிமம்’ பூபம் அஸ்²நாதி தஸ்யாநேந பா⁴ஜநேந பிவதி ச ஸ ப்ரபோ⁴: காயருதி⁴ரயோ ர்த³ண்ட³தா³யீ ப⁴விஷ்யதி|
28 Men kvart menneskje prøve seg sjølv, og so ete han av brødet og drikke av kalken!
தஸ்மாத் மாநவேநாக்³ர ஆத்மாந பரீக்ஷ்ய பஸ்²சாத்³ ஏஷ பூபோ பு⁴ஜ்யதாம்’ கம்’ஸேநாநேந ச பீயதாம்’|
29 For den som et og drikk, han et og drikk seg sjølv til dom, når han ikkje gjer skil på Herrens likam.
யேந சாநர்ஹத்வேந பு⁴ஜ்யதே பீயதே ச ப்ரபோ⁴: காயம் அவிம்ரு’ஸ²தா தேந த³ண்ட³ப்ராப்தயே பு⁴ஜ்யதே பீயதே ச|
30 Difor er det mange veike og sjuke hjå dykk, og mange sovnar av.
ஏதத்காரணாத்³ யுஷ்மாகம்’ பூ⁴ரிஸோ² லோகா து³ர்ப்³ப³லா ரோகி³ணஸ்²ச ஸந்தி ப³ஹவஸ்²ச மஹாநித்³ராம்’ க³தா: |
31 Men dersom me dømde oss sjølve, vart me ikkje dømde.
அஸ்மாபி⁴ ர்யத்³யாத்மவிசாரோ(அ)காரிஷ்யத தர்ஹி த³ண்டோ³ நாலப்ஸ்யத;
32 Men når me vert dømde, vert me refste av Herren, so me ikkje skal verta fordømde saman med verdi.
கிந்து யதா³ஸ்மாகம்’ விசாரோ ப⁴வதி ததா³ வயம்’ ஜக³தோ ஜநை: ஸமம்’ யத்³ த³ண்ட³ம்’ ந லபா⁴மஹே தத³ர்த²ம்’ ப்ரபு⁴நா ஸா²ஸ்திம்’ பு⁴ம்’ஜ்மஹே|
33 Difor, mine brør, når de kjem saman til å eta, so skift med kvarandre!
ஹே மம ப்⁴ராதர: , போ⁴ஜநார்த²ம்’ மிலிதாநாம்’ யுஷ்மாகம் ஏகேநேதரோ(அ)நுக்³ரு’ஹ்யதாம்’|
34 Men dersom nokon hungrar, so ete han heime, so de ikkje skal koma saman til dom. Det andre skal eg fyreskriva når eg kjem.
யஸ்²ச பு³பு⁴க்ஷித: ஸ ஸ்வக்³ரு’ஹே பு⁴ங்க்தாம்’| த³ண்ட³ப்ராப்தயே யுஷ்மாபி⁴ ர்ந ஸமாக³ம்யதாம்’| ஏதத்³பி⁴ந்நம்’ யத்³ ஆதே³ஷ்டவ்யம்’ தத்³ யுஷ்மத்ஸமீபாக³மநகாலே மயாதே³க்ஷ்யதே|
