Romerne 1

1 Paulus, Jesu Kristi tenar, kalla til apostel, utkåra til å forkynna Guds evangelium,

ஈஸ்²வரோ நிஜபுத்ரமதி⁴ யம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³பி⁴ ர்த⁴ர்ம்மக்³ரந்தே² ப்ரதிஸ்²ருதவாந் தம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ ப்ரு’த²க்க்ரு’த ஆஹூத​: ப்ரேரிதஸ்²ச ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸேவகோ ய​: பௌல​:

2 som han lova fyreåt gjenom profetarne sine i heilage skrifter,

ஸ ரோமாநக³ரஸ்தா²ந் ஈஸ்²வரப்ரியாந் ஆஹூதாம்’ஸ்²ச பவித்ரலோகாந் ப்ரதி பத்ரம்’ லிக²தி|

3 um Son hans, som etter kjøtet er komen av Davids ætt,

அஸ்மாகம்’ ஸ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²​: க்²ரீஷ்ட​: ஸா²ரீரிகஸம்ப³ந்தே⁴ந தா³யூதோ³ வம்’ஸோ²த்³ப⁴வ​:

4 som etter heilagdoms ånd er sannsynt å vera Guds velduge Son ved uppstoda frå dei daude, Jesus Kristus, vår Herre,

பவித்ரஸ்யாத்மந​: ஸம்ப³ந்தே⁴ந சேஸ்²வரஸ்ய ப்ரபா⁴வவாந் புத்ர இதி ஸ்²மஸா²நாத் தஸ்யோத்தா²நேந ப்ரதிபந்நம்’|

5 som me fekk nåde ved og apostel-embætte til å verka lydnad i tru millom alle heidningfolki for hans namn skuld

அபரம்’ யேஷாம்’ மத்⁴யே யீஸு²நா க்²ரீஷ்டேந யூயமப்யாஹூதாஸ்தே (அ)ந்யதே³ஸீ²யலோகாஸ்தஸ்ய நாம்நி விஸ்²வஸ்ய நிதே³ஸ²க்³ராஹிணோ யதா² ப⁴வந்தி

6 - millom deim er de og kalla til Jesus Kristus -

தத³பி⁴ப்ராயேண வயம்’ தஸ்மாத்³ அநுக்³ரஹம்’ ப்ரேரிதத்வபத³ஞ்ச ப்ராப்தா​: |

7 til alle deim i Rom som Gud elskar, de kalla, heilage: Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus!

தாதேநாஸ்மாகம் ஈஸ்²வரேண ப்ரபு⁴ணா யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ச யுஷ்மப்⁴யம் அநுக்³ரஹ​: ஸா²ந்திஸ்²ச ப்ரதீ³யேதாம்’|

8 Fyrst takkar eg min Gud ved Jesus Kristus for dykk alle, av di trui dykkar er namngjeti i heile verdi.

ப்ரத²மத​: ஸர்வ்வஸ்மிந் ஜக³தி யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸஸ்ய ப்ரகாஸி²தத்வாத்³ அஹம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ நிமித்தம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம க்³ரு’ஹ்லந் ஈஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாத³ம்’ கரோமி|

9 For Gud som eg tener i mi ånd i hans Sons evangelium, han er mitt vitne um kor uavlatande eg kjem dykk i hug.

அபரம் ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரஸாதா³த்³ ப³ஹுகாலாத் பரம்’ ஸாம்ப்ரதம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ யாதும்’ கத²மபி யத் ஸுயோக³ம்’ ப்ராப்நோமி, ஏதத³ர்த²ம்’ நிரந்தரம்’ நாமாந்யுச்சாரயந் நிஜாஸு ஸர்வ்வப்ரார்த²நாஸு ஸர்வ்வதா³ நிவேத³யாமி,

10 I bønerne mine bed eg alltid um at eg då endeleg eingong med Guds vilje kunde få lukka til å koma til dykk.

ஏதஸ்மிந் யமஹம்’ தத்புத்ரீயஸுஸம்’வாத³ப்ரசாரணேந மநஸா பரிசராமி ஸ ஈஸ்²வரோ மம ஸாக்ஷீ வித்³யதே|

11 For eg stundar etter å sjå dykk, so eg kunde få gjeva dykk av eikor åndeleg nådegåva med meg til dykkar styrkjing,

யதோ யுஷ்மாகம்’ மம ச விஸ்²வாஸேந வயம் உப⁴யே யதா² ஸா²ந்தியுக்தா ப⁴வாம இதி காரணாத்³

12 det vil segja at eg hjå dykk kunde hyggjast saman med dykk ved vår sams tru, dykkar og mi.

யுஷ்மாகம்’ ஸ்தை²ர்ய்யகரணார்த²ம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ கிஞ்சித்பரமார்த²தா³நதா³நாய யுஷ்மாந் ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ மதீ³யா வாஞ்சா²|

13 Og eg vil ikkje, brør, at de skal vera uvitande um at eg ofte hev etla meg til å koma til dykk - men eg vart hindra alt til no - so eg kunde hava eikor frukt hjå dykk og, liksom hjå hine heidningfolki.

ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ மத்⁴யே யத்³வத் தத்³வத்³ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யேபி யதா² ப²லம்’ பு⁴ஞ்ஜே தத³பி⁴ப்ராயேண முஹுர்முஹு ர்யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ க³ந்தும் உத்³யதோ(அ)ஹம்’ கிந்து யாவத்³ அத்³ய தஸ்மிந் க³மநே மம விக்⁴நோ ஜாத இதி யூயம்’ யத்³ அஜ்ஞாதாஸ்திஷ்ட²த² தத³ஹம் உசிதம்’ ந பு³த்⁴யே|

14 Eg stend i skuld både til grækarar og barbarar, både til vise og uvise.

அஹம்’ ஸப்⁴யாஸப்⁴யாநாம்’ வித்³வத³வித்³வதாஞ்ச ஸர்வ்வேஷாம் ரு’ணீ வித்³யே|

15 Soleis er eg på mi sida viljug til å preika evangeliet for dykk og som er i Rom.

அதஏவ ரோமாநிவாஸிநாம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபே(அ)பி யதா²ஸ²க்தி ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயிதும் அஹம் உத்³யதோஸ்மி|

16 For eg skjemmest ikkje ved evangeliet, for det er ei Guds kraft til frelsa for kvar den som trur, både for jøde fyrst og so for grækar.

யத​: க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாதோ³ மம லஜ்ஜாஸ்பத³ம்’ நஹி ஸ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸ²க்திஸ்வரூப​: ஸந் ஆ யிஹூதீ³யேப்⁴யோ (அ)ந்யஜாதீயாந் யாவத் ஸர்வ்வஜாதீயாநாம்’ மத்⁴யே ய​: கஸ்²சித்³ தத்ர விஸ்²வஸிதி தஸ்யைவ த்ராணம்’ ஜநயதி|

17 For i det vert Guds rettferd openberra av tru til tru, som skrive stend: «Den rettferdige, av tru skal han liva.»

யத​: ப்ரத்யயஸ்ய ஸமபரிமாணம் ஈஸ்²வரத³த்தம்’ புண்யம்’ தத்ஸுஸம்’வாதே³ ப்ரகாஸ²தே| தத³தி⁴ த⁴ர்ம்மபுஸ்தகேபி லிகி²தமித³ம்’ "புண்யவாந் ஜநோ விஸ்²வாஸேந ஜீவிஷ்யதி"|

18 For Guds vreide vert openberra frå himmelen yver all gudløysa og urettferdi hjå folk som held att sanningi i urettferd.

அதஏவ யே மாநவா​: பாபகர்ம்மணா ஸத்யதாம்’ ருந்த⁴ந்தி தேஷாம்’ ஸர்வ்வஸ்ய து³ராசரணஸ்யாத⁴ர்ம்மஸ்ய ச விருத்³த⁴ம்’ ஸ்வர்கா³த்³ ஈஸ்²வரஸ்ய கோப​: ப்ரகாஸ²தே|

19 For det som ein kann vita um Gud, ligg i dagen for deim, for Gud hev openberra deim det.

யத ஈஸ்²வரமதி⁴ யத்³யத்³ ஜ்ஞேயம்’ தத்³ ஈஸ்²வர​: ஸ்வயம்’ தாந் ப்ரதி ப்ரகாஸி²தவாந் தஸ்மாத் தேஷாம் அகோ³சரம்’ நஹி|

20 For hans usynlege grunnhått, både hans ævelege kraft og guddom, er synleg sidan han skapte verdi, då ein kann skyna honom av gjerningarne - so folk skal vera utan orsaking (aïdios g126)

ப²லதஸ்தஸ்யாநந்தஸ²க்தீஸ்²வரத்வாதீ³ந்யத்³ரு’ஸ்²யாந்யபி ஸ்ரு’ஷ்டிகாலம் ஆரப்⁴ய கர்ம்மஸு ப்ரகாஸ²மாநாநி த்³ரு’ஸ்²யந்தே தஸ்மாத் தேஷாம்’ தோ³ஷப்ரக்ஷாலநஸ்ய பந்தா² நாஸ்தி| (aïdios g126)

21 når dei, endå dei kjende Gud, like vel ikkje æra eller takka honom som Gud, men vart fåfengde i tankarne sine, og deira uvituge hjarta myrktest.

அபரம் ஈஸ்²வரம்’ ஜ்ஞாத்வாபி தே தம் ஈஸ்²வரஜ்ஞாநேந நாத்³ரியந்த க்ரு’தஜ்ஞா வா ந ஜாதா​: ; தஸ்மாத் தேஷாம்’ ஸர்வ்வே தர்கா விப²லீபூ⁴தா​: , அபரஞ்ச தேஷாம்’ விவேகஸூ²ந்யாநி மநாம்’ஸி திமிரே மக்³நாநி|

22 Medan dei briska seg med at dei var vise, vart dei dårar,

தே ஸ்வாந் ஜ்ஞாநிநோ ஜ்ஞாத்வா ஜ்ஞாநஹீநா அப⁴வந்

23 og dei bytte den uforgjengelege Guds herlegdom burt for eit bilæte som likjest eit forgjengelegt menneskje og fuglar og firføtte dyr og krjupdyr.

அநஸ்²வரஸ்யேஸ்²வரஸ்ய கௌ³ரவம்’ விஹாய நஸ்²வரமநுஷ்யபஸு²பக்ஷ்யுரோகா³மிப்ரப்⁴ரு’தேராக்ரு’திவிஸி²ஷ்டப்ரதிமாஸ்தைராஸ்²ரிதா​: |

24 Difor gav Gud deim yver i deira hjartans lyster til ureinskap, so dei skjemde sine likamar seg imillom,

இத்த²ம்’ த ஈஸ்²வரஸ்ய ஸத்யதாம்’ விஹாய ம்ரு’ஷாமதம் ஆஸ்²ரிதவந்த​: ஸச்சிதா³நந்த³ம்’ ஸ்ரு’ஷ்டிகர்த்தாரம்’ த்யக்த்வா ஸ்ரு’ஷ்டவஸ்துந​: பூஜாம்’ ஸேவாஞ்ச க்ரு’தவந்த​: ; (aiōn g165)

25 dei som bytte burt Guds sanning for lygn, og æra og dyrka skapningen framfor skaparen, han som er velsigna i all æva. Amen. (aiōn g165)

இதி ஹேதோரீஸ்²வரஸ்தாந் குக்ரியாயாம்’ ஸமர்ப்ய நிஜநிஜகுசிந்தாபி⁴லாஷாப்⁴யாம்’ ஸ்வம்’ ஸ்வம்’ ஸ²ரீரம்’ பரஸ்பரம் அபமாநிதம்’ கர்த்தும் அத³தா³த்|

26 Difor gav Gud deim yver til skamlege lyster, for både kvinnorne deira forvende det naturlege bruket til det unaturlige,

ஈஸ்²வரேண தேஷு க்வபி⁴லாஷே ஸமர்பிதேஷு தேஷாம்’ யோஷித​: ஸ்வாபா⁴விகாசரணம் அபஹாய விபரீதக்ரு’த்யே ப்ராவர்த்தந்த;

27 og like eins gjekk mennerne og burt frå det naturlege bruket av kvinna og kveiktest upp i lyst til kvarandre, so menner dreiv skjemdarverk med menner, og fekk på seg sjølve det vederlag for si villferd som rett var.

ததா² புருஷா அபி ஸ்வாபா⁴விகயோஷித்ஸங்க³மம்’ விஹாய பரஸ்பரம்’ காமக்ரு’ஸா²நுநா த³க்³தா⁴​: ஸந்த​: புமாம்’ஸ​: பும்’பி⁴​: ஸாகம்’ குக்ரு’த்யே ஸமாஸஜ்ய நிஜநிஜப்⁴ராந்தே​: ஸமுசிதம்’ ப²லம் அலப⁴ந்த|

28 Og liksom dei ikkje brydde seg um å eiga Gud i kunnskap, so gav Gud deim yver til ein hug som inkje duger, so dei gjorde det usømelege:

தே ஸ்வேஷாம்’ மந​: ஸ்வீஸ்²வராய ஸ்தா²நம்’ தா³தும் அநிச்சு²காஸ்ததோ ஹேதோரீஸ்²வரஸ்தாந் ப்ரதி து³ஷ்டமநஸ்கத்வம் அவிஹிதக்ரியத்வஞ்ச த³த்தவாந்|

29 fulle av all urettferd, vanart, vinnesykja, vondskap, fulle av ovund, mord, trætta, svik, fulkynde,

அதஏவ தே ஸர்வ்வே (அ)ந்யாயோ வ்யபி⁴சாரோ து³ஷ்டத்வம்’ லோபோ⁴ ஜிகா⁴ம்’ஸா ஈர்ஷ்யா வதோ⁴ விவாத³ஸ்²சாதுரீ குமதிரித்யாதி³பி⁴ ர்து³ஷ்கர்ம்மபி⁴​: பரிபூர்ணா​: ஸந்த​:

30 øyretutarar, baktalarar, gudhata, valdsmenner, stormodige, storordige, uppfinnsame på vondt, ulyduge mot foreldre,

கர்ணேஜபா அபவாதி³ந ஈஸ்²வரத்³வேஷகா ஹிம்’ஸகா அஹங்காரிண ஆத்மஸ்²லாகி⁴ந​: குகர்ம்மோத்பாத³கா​: பித்ரோராஜ்ஞாலங்க⁴கா

31 uvituge, usætande, ukjærlege, miskunnlause;

அவிசாரகா நியமலங்கி⁴ந​: ஸ்நேஹரஹிதா அதித்³வேஷிணோ நிர்த³யாஸ்²ச ஜாதா​: |

32 slike som vel kjenner Guds dom, at dei som gjer slikt, er verde dauden, og endå ikkje berre gjer det, men og gjev deim medhald som gjer det.

யே ஜநா ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம குர்வ்வந்தி தஏவ ம்ரு’தியோக்³யா ஈஸ்²வரஸ்ய விசாரமீத்³ரு’ஸ²ம்’ ஜ்ஞாத்வாபி த ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம ஸ்வயம்’ குர்வ்வந்தி கேவலமிதி நஹி கிந்து தாத்³ரு’ஸ²கர்ம்மகாரிஷு லோகேஷ்வபி ப்ரீயந்தே|