Salmenes 119
1 Salige er de hvis vei er ulastelig, som vandrer i Herrens lov.
Nhyira nka wɔn a wɔn akwan yɛ pɛ, na wɔnantew sɛnea Awurade mmara kyerɛ.
2 Salige er de som tar vare på hans vidnesbyrd, som søker ham av hele sitt hjerte
Nhyira nka wɔn a wɔkora nʼahyɛde, na wofi wɔn koma nyinaa mu hwehwɛ no.
3 og ikke gjør urett, men vandrer på hans veier.
Wɔnyɛ mfomso biara; na wɔnam nʼakwan so.
4 Du har gitt dine befalinger forat en skal holde dem nøie.
Woayɛ nkyerɛkyerɛ pa ato hɔ a ɛsɛ sɛ wodi so pɛpɛɛpɛ.
5 O, at mine veier måtte bli faste, så jeg holder dine forskrifter!
Ao, sɛ anka mʼakwan besi pi, ayɛ osetie wɔ wo hyɛ nsɛm ho ɛ!
6 Da skal jeg ikke bli til skamme når jeg gir akt på alle dine bud.
Sɛ midwen wo mmaransɛm no nyinaa ho a, ɛno de, anka mʼanim rengu ase.
7 Jeg vil prise dig i hjertets opriktighet når jeg lærer din rettferdighets lover å kjenne.
Mede koma a mu tew bɛkamfo wo bere a meresua wo mmara a ɛteɛ no.
8 Dine forskrifter vil jeg holde; du må ikke rent forlate mig!
Medi wo hyɛ nsɛm so; na nnyaw me korakora.
9 Hvorved skal den unge holde sin sti ren? Ved å holde sig efter ditt ord.
Aberante bɛyɛ dɛn na nʼakwan ho atew? Ɛsɛ sɛ odi wʼasɛm so.
10 Av hele mitt hjerte har jeg søkt dig; la mig ikke fare vill fra dine bud!
Mede me koma nyinaa hwehwɛ wo; mma me mman mfi wo mmara nsɛm ho.
11 I mitt hjerte har jeg gjemt ditt ord forat jeg ikke skal synde imot dig.
Mede wʼasɛm asie me koma mu sɛnea merenyɛ bɔne ntia wo.
12 Lovet være du, Herre! Lær mig dine forskrifter!
Awurade, ayeyi nka wo; kyerɛkyerɛ me wo hyɛ nsɛm.
13 Med mine leber har jeg forkynt alle lover fra din munn.
Mede mʼano ka mmara a efi wʼanom nyinaa.
14 Over dine vidnesbyrds vei har jeg gledet mig, som over all rikdom.
Mʼani gye sɛ midi wʼahyɛde so, sɛnea obi ani gye ahonya bebree ho no.
15 På dine befalinger vil jeg grunde og tenke på dine stier.
Midwinnwen wo nkyerɛkyerɛ ho na mehwehwɛ wʼakwan mu.
16 I dine forskrifter forlyster jeg mig, jeg glemmer ikke ditt ord.
Mʼani gye wo hyɛ nsɛm ho; na merentoto wʼasɛm ase.
17 Gjør vel imot din tjener, så jeg kan leve! Da vil jeg holde ditt ord.
Yɛ wo somfo yiye; na matena ase adi wʼasɛm so.
18 Lat op mine øine, så jeg kan skue de underfulle ting i din lov!
Bue mʼani na minhu anwonwade a ɛwɔ wo mmara no mu.
19 Jeg er en gjest på jorden; skjul ikke dine bud for mig!
Meyɛ ɔnanani wɔ asase so; mfa wo mmaransɛm no nhintaw me.
20 Min sjel er knust, så jeg lenges efter dine lover til enhver tid.
Me kra tɔ beraw bere biara, wo mmara ho anigyina nti.
21 Du har truet de overmodige, de forbannede, som farer vill fra dine bud.
Woka ahantanfo anim, wɔn a wɔadome wɔn, na wɔman fi wo mmaransɛm ho no.
22 Ta skam og forakt bort fra mig! For jeg har tatt vare på dine vidnesbyrd.
Yi wɔn animka ne animtiaabu fi me mu, efisɛ midi wʼahyɛde so.
23 Fyrster har også sittet og talt sammen imot mig; din tjener grunder på dine forskrifter.
Ɛwɔ mu sɛ sodifo hyia di me ho nseku, nanso wo somfo bedwinnwen wʼahyɛde ho.
24 Dine vidnesbyrd er også min lyst; de er mine rådgivere.
Wʼahyɛde yɛ mʼanigyede na ɛyɛ me fotufo.
25 Min sjel er nedtrykt i støvet; hold mig i live efter ditt ord!
Woabrɛ me ase ma meda mfutuma mu; kyɛe me nkwa so sɛnea wʼasɛm no te.
26 Jeg fortalte dig mine veier, og du svarte mig; lær mig dine forskrifter!
Mesesee mʼakwan na wugyee me so; kyerɛkyerɛ me wʼahyɛde.
27 La mig forstå dine befalingers vei! Så vil jeg grunde på dine undergjerninger.
Ma mente nea ɛwɔ wo nkyerɛkyerɛ mu ase; na mesusuw wʼanwonwade ho.
28 Min sjel gråter av sorg; reis mig op efter ditt ord!
Awerɛhow ama me kra atɔ beraw; hyɛ me den sɛnea wʼasɛm no kyerɛ.
29 Vend løgnens vei bort fra mig, og unn mig din lov!
Yi me fi nnaadaa akwan so; na fa wo mmara so dom me.
30 Trofasthets vei har jeg utvalgt, dine lover har jeg satt for mig.
Mafa nokware kwan no so; mede me koma abata wo mmara ho.
31 Jeg henger ved dine vidnesbyrd; Herre, la mig ikke bli til skamme!
Awurade, mikura wo nkyerɛkyerɛ mu dennen, mma mʼanim ngu ase.
32 Dine buds vei vil jeg løpe; for du frir mitt hjerte fra angst.
Mitu mmirika wɔ wo mmaransɛm kwan no so, efisɛ woama mʼadwene mu adɔ.
33 Lær mig, Herre, dine forskrifters vei! Så vil jeg ta vare på den inntil enden.
Kyerɛkyerɛ me, Awurade, na minni wo hyɛ nsɛm so, na medi so akosi awiei.
34 Lær mig! Så vil jeg ta vare på din lov og holde den av hele mitt hjerte.
Ma me ntease, na medi wo mmara so, na mede me koma nyinaa bedi so.
35 Led mig frem på dine buds sti! For i den har jeg min lyst.
Kyerɛ me wo mmaransɛm kwan no na hɔ na minya anigye.
36 Bøi mitt hjerte til dine vidnesbyrd og ikke til vinning!
Dan me koma kɔ wʼahyɛde ho na ɛnyɛ pɛsɛmenkominya so mfaso ho.
37 Vend mine øine bort fra å se efter tomhet, hold mig i live på din vei!
Yi mʼani fi nneɛma hunu so; na kyɛe me nkwa so sɛnea wʼasɛm te.
38 Opfyll for din tjener ditt ord, som er for dem som frykter dig!
Di bɔ a woahyɛ wo somfo no so, na wasuro wo.
39 Ta bort min vanære, som jeg frykter for! For dine lover er gode.
Yi animguase a ɛbɔ me hu no fi hɔ, efisɛ wo mmara yɛ papa.
40 Se, jeg lenges efter dine befalinger; hold mig i live ved din rettferdighet!
Mʼani agyina wo nkyerɛkyerɛ no! Kyɛe me nkwa so wɔ wo trenee mu.
41 La dine nådegjerninger, Herre, komme over mig, din frelse efter ditt ord!
Awurade, ma wo dɔ a ɛnsa da no mmra me so, wo nkwagye no, sɛnea wo bɔhyɛ no te.
42 Jeg vil gi den svar som håner mig; for jeg setter min lit til ditt ord.
Afei mebua nea oyi me ahi no, efisɛ mewɔ wʼasɛm mu ahotoso.
43 Ta ikke sannhets ord så rent bort fra min munn! For jeg bier på dine dommer.
Nyi nokwasɛm no mfi mʼanom, efisɛ mʼanidaso wɔ wo mmara mu.
44 Jeg vil holde din lov stadig, evindelig og alltid.
Medi wo mmara so bere biara akosi daa apem.
45 La mig vandre i fritt rum! For jeg spør efter dine befalinger.
Mede ahofadi bɛnantew, efisɛ mahwehwɛ wo nkyerɛkyerɛ.
46 Jeg vil tale om dine vidnesbyrd for konger og skal ikke bli til skamme.
Mɛka wʼahyɛde ho asɛm wɔ ahemfo anim na wɔrengu mʼanim ase,
47 Jeg har min lyst i dine bud, som jeg elsker.
efisɛ mʼani gye wo mmaransɛm ho, na medɔ no.
48 Jeg løfter mine hender til dine bud, som jeg elsker, og jeg vil grunde på dine forskrifter.
Mede nidi ma wo mmaransɛm a medɔ no, na midwinnwen wo hyɛ nsɛm ho.
49 Kom i hu ordet til din tjener, fordi du har gitt mig håp!
Kae asɛm a woaka akyerɛ wo somfo, efisɛ woama me anidaso.
50 Det er min trøst i min elendighet at ditt ord har holdt mig i live.
Mʼawerɛkyekye wɔ mʼamanehunu mu ne sɛ: Wo bɔhyɛ kyɛe me nkwa so.
51 De overmodige har spottet mig såre; fra din lov er jeg ikke avveket.
Ahantanfo bu me animtiaa bebree, nanso mennan mfi wo mmara ho.
52 Jeg kom dine dommer fra evighet i hu, Herre, og jeg blev trøstet.
Awurade mekae wo tete mmara no, na minya awerɛkyekye wɔ mu.
53 En brennende harme har grepet mig over de ugudelige, som forlater din lov.
Abufuw hyɛ me ma, esiane amumɔyɛfo a wɔapo wo mmara nti.
54 Dine forskrifter er blitt mine lovsanger i min utlendighets hus.
Wo hyɛ nsɛm yɛ me dwom tiban wɔ baabiara a mesoɛ.
55 Jeg kom om natten ditt navn i hu, Herre, og jeg holdt din lov.
Awurade, anadwo mekae wo din, na medi wo mmara so.
56 Dette blev mig gitt: at jeg har tatt vare på dine befalinger.
Eyi ne ade a meyɛ da biara, midi wo nkyerɛkyerɛ so.
57 Herren er min del, sa jeg, idet jeg holdt dine ord.
Awurade, wo ne me kyɛfa; mahyɛ bɔ sɛ medi wo nsɛm so.
58 Jeg bønnfalt dig av hele mitt hjerte: Vær mig nådig efter ditt ord!
Mede me koma nyinaa ahwehwɛ wo; hu me mmɔbɔ sɛnea wo bɔhyɛ no te.
59 Jeg eftertenkte mine veier og vendte mine føtter til dine vidnesbyrd.
Madwene mʼakwan ho na madan mʼanammɔntu akyerɛ wʼahyɛde.
60 Jeg hastet og ventet ikke med å holde dine bud.
Mɛyɛ ntɛm, merentwentwɛn sɛ medi wo mmara nsɛm so.
61 De ugudeliges strikker har omspent mig, din lov har jeg ikke glemt.
Ɛwɔ mu, amumɔyɛfo de hama kyekyere me, nanso me werɛ remfi wo mmara.
62 Midt om natten står jeg op for å prise dig for din rettferdighets lover.
Ɔdasu mu, mesɔre de wʼaseda ma wo, wo mmara a ɛteɛ nti.
63 Jeg holder mig til alle dem som frykter dig, og som holder dine befalinger.
Meyɛ wɔn a wosuro wo nyinaa adamfo, wɔn a wodi wo nkyerɛkyerɛ so nyinaa.
64 Jorden er full av din miskunnhet, Herre; lær mig dine forskrifter!
Awurade, wʼadɔe ahyɛ asase so ma; kyerɛkyerɛ me wo hyɛ nsɛm.
65 Du har gjort vel imot din tjener, Herre, efter ditt ord.
Wo ne wo somfo nni no yiye sɛnea wʼasɛm te, Awurade.
66 Lær mig god skjønnsomhet og kunnskap! For jeg tror på dine bud.
Kyerɛkyerɛ me nimdeɛ ne atemmu pa, efisɛ migye wo mmara nsɛm no di.
67 Før jeg blev ydmyket, fór jeg vill; men nu holder jeg ditt ord.
Mefom ɔkwan ansa na mihuu amane, na mprempren de midi wʼasɛm so.
68 Du er god og gjør godt; lær mig dine forskrifter!
Wuye, na nea woyɛ nso ye; kyerɛkyerɛ me wo hyɛ nsɛm.
69 De overmodige har spunnet løgn sammen imot mig; jeg holder dine befalinger av hele mitt hjerte.
Ahantanfo de atoro asra me ho de, nanso mede me koma nyinaa di wo nkyerɛkyerɛ so.
70 Deres hjerte er som en fettklump; jeg har min lyst i din lov.
Wɔn koma yɛ den na wonni ɔtema, nanso mʼani gye wo mmara ho.
71 Det var mig godt at jeg blev ydmyket, forat jeg kunde lære dine forskrifter.
Eye sɛ mihuu amane sɛnea mesua wo hyɛ nsɛm.
72 Din munns lov er mig bedre enn tusen stykker gull og sølv.
Mmara a efi wʼanom no som bo ma me sen dwetɛ ne sikakɔkɔɔ mpem mpem.
73 Dine hender har skapt mig og gjort mig; gi mig forstand, forat jeg må lære dine bud!
Wo nsa na ɛbɔɔ me na ɛnwenee me; ma me ntease a mede besua wo mmara nsɛm.
74 De som frykter dig, skal se mig og glede sig; for jeg venter på ditt ord.
Sɛ wɔn a wosuro wo no hu me a, ma wɔn ani nnye, efisɛ mede mʼanidaso ahyɛ wʼasɛm mu.
75 Jeg vet, Herre, at dine dommer er rettferdighet, og i trofasthet har du ydmyket mig.
Awurade, minim sɛnea wo mmara te, na nokwaredi mu na woatwe mʼaso.
76 La din miskunnhet være mig til trøst efter ditt ord til din tjener!
Ma wʼadɔe a ɛnsa da no nkyekye me werɛ sɛnea bɔ a woahyɛ wo somfo no te no.
77 La din miskunnhet komme over mig, forat jeg kan leve! For din lov er min lyst.
Ma wʼayamhyehye mmra me so, na minnya nkwa, efisɛ mʼani ka wo mmara ho.
78 La de overmodige bli til skamme! For de har trykket mig ned uten årsak; jeg grunder på dine befalinger.
Ma ahantanfo ani nwu sɛ wɔfom me kwa nti nanso mesusuw wo nkyerɛkyerɛ ho.
79 La dem vende tilbake til mig, de som frykter dig og kjenner dine vidnesbyrd!
Ma wɔn a wosuro wo no mmra me nkyɛn, wɔn a wɔte wo mmara ase no.
80 La mitt hjerte være fullkomment i dine forskrifter, forat jeg ikke skal bli til skamme!
Ma me koma nnya bembu wɔ wo hyɛ nsɛm ho, na mʼanim angu ase.
81 Min sjel vansmekter av lengsel efter din frelse; jeg venter på ditt ord.
Wo nkwagye ho anigyina ama me kra atɔ piti, nanso mede mʼanidaso ahyɛ wʼasɛm mu.
82 Mine øine vansmekter av lengsel efter ditt ord idet jeg sier: Når vil du trøste mig?
Mahwɛ wo bɔhyɛ anim ama mʼani abu; meka se, “Da bɛn na wobɛkyekye me werɛ?”
83 For jeg er som en skinnsekk i røk; dine forskrifter glemmer jeg ikke.
Ɛwɔ mu sɛ mete sɛ nsa kotoku a ɛsɛn wusiw ano de, nanso me werɛ mfi wo hyɛ nsɛm no.
84 Hvor mange er vel din tjeners dager? Når vil du holde dom over mine forfølgere?
Wo somfo ntwɛn nkosi da bɛn? Da bɛn na wobɛtwe wɔn a wɔtaa me no aso?
85 De overmodige har gravd graver for mig, de som ikke skikker sig efter din lov.
Ahantanfo atu amoa de asum me afiri, a ɛne wo mmara bɔ abira.
86 Alle dine bud er trofasthet; uten årsak forfølger de mig; hjelp mig!
Wo mmara nsɛm nyinaa mu wɔ ahotoso; boa me, efisɛ nnipa taa me kwa.
87 På lite nær har de tilintetgjort mig i landet; men jeg har ikke forlatt dine befalinger.
Ɛkaa kakraa bi a anka woyii me fii asase so, nanso minnyaee wo nkyerɛkyerɛ sodi.
88 Hold mig i live efter din miskunnhet! Så vil jeg ta vare på din munns vidnesbyrd.
Kyɛe me nkwa so sɛnea wʼadɔe te, na medi nkyerɛkyerɛ a efi wʼanom no so.
89 Til evig tid, Herre, står ditt ord fast i himmelen.
Awurade, wʼasɛm no wɔ hɔ daa; egyina hɔ pintinn wɔ ɔsorosoro.
90 Fra slekt til slekt varer din trofasthet; du grunnfestet jorden, og den stod der.
Wo nokwaredi kɔ so wɔ awo ntoatoaso nyinaa mu; wode asase sii hɔ, na etim hɔ.
91 Til å utføre dine dommer står de der enn idag; for alle ting er dine tjenere.
Wo mmara wɔ hɔ besi nnɛ, na nneɛma nyinaa som wo.
92 Dersom din lov ikke hadde vært min lyst, var jeg omkommet i min elendighet.
Sɛ mʼani anka wo mmara no ho a, anka mʼamanehunu akum me.
93 Til evig tid skal jeg ikke glemme dine befalinger; for ved dem har du holdt mig i live.
Me werɛ remfi wo nkyerɛkyerɛ no, efisɛ ɛno so na wonam akyɛe me nkwa so.
94 Din er jeg, frels mig! For jeg har søkt dine befalinger.
Gye me nkwa, na meyɛ wo de; na mahwehwɛ wo nkyerɛkyerɛ no.
95 De ugudelige har bidd på mig for å ødelegge mig; jeg gir akt på dine vidnesbyrd.
Amumɔyɛfo retwɛn sɛ wɔbɛsɛe me, nanso, misusuw wʼahyɛde ho.
96 På all fullkommenhet har jeg sett en ende, men ditt bud strekker sig såre vidt.
Mahu sɛ pɛyɛ nyinaa wɔ nea ɛkɔpem; nanso wo mmara nsɛm no nni ɔhye.
97 Hvor jeg har din lov kjær! Hele dagen grunder jeg på den.
Ao, medɔ wo mmara no yiye! Midwinnwen ho da mu nyinaa.
98 Dine bud gjør mig visere enn mine fiender; for til evig tid eier jeg dem.
Wo mmara nsɛm ma mihu nyansa sen mʼatamfo, efisɛ ɛwɔ me nkyɛn daa.
99 Jeg er blitt klokere enn alle mine lærere; for jeg grunder på dine vidnesbyrd.
Mewɔ nhumu sen mʼakyerɛkyerɛfo nyinaa, efisɛ midwinnwen wʼahyɛde ho.
100 Jeg er forstandigere enn de gamle; for jeg har tatt vare på dine befalinger.
Mewɔ ntease sen mpanyimfo, efisɛ midi wo nkyerɛkyerɛ so.
101 Fra enhver ond sti har jeg holdt mine føtter borte forat jeg kunde holde ditt ord.
Memfaa mʼanan nsii ɔkwan bɔne biara so sɛnea metumi ayɛ osetie ama wʼasɛm.
102 Fra dine lover er jeg ikke avveket; for du har lært mig.
Memman mfii wo mmara ho, efisɛ wʼankasa na woakyerɛkyerɛ me.
103 Hvor dine ord er søte for min gane, mere enn honning for min munn!
Wo nsɛm yɛ me dɛ, ɛyɛ dɛ sen ɛwo wɔ mʼanom.
104 Av dine befalinger får jeg forstand; derfor hater jeg all løgnens sti.
Minya ntease fi wo nkyerɛkyerɛ mu; enti mikyi ɔkwan bɔne biara.
105 Ditt ord er en lykte for min fot og et lys for min sti.
Wʼasɛm yɛ mʼanan ase kanea ne me kwan so hann.
106 Jeg har svoret, og jeg har holdt det, å ta vare på din rettferdighets lover.
Maka ntam ahyɛ mu kena se medi wo trenee mmara no so.
107 Jeg er såre nedbøiet; Herre, hold mig i live efter ditt ord!
Mahu amane bebree; kyɛe me nkwa so, Awurade, sɛnea wʼasɛm te.
108 La min munns frivillige offere tekkes dig, Herre, og lær mig dine lover!
Awurade, ma wʼani nsɔ mʼanom nkamfo a efi me pɛ mu, na kyerɛkyerɛ me wo mmara.
109 Jeg går alltid med livet i hendene, men din lov har jeg ikke glemt.
Ɛwɔ mu sɛ daa metoto me nkwa ase de, nanso me werɛ remfi wo mmara.
110 De ugudelige har lagt snare for mig, men jeg har ikke forvillet mig fra dine befalinger.
Amumɔyɛfo asum me afiri, nanso memfom mfii wo nkyerɛkyerɛ ho.
111 Jeg har fått dine vidnesbyrd i eie evindelig; for de er mitt hjertes glede.
Wʼahyɛde yɛ mʼagyapade afebɔɔ; ɛma me koma ani gye.
112 Jeg har bøiet mitt hjerte til å gjøre efter dine forskrifter evindelig, inntil enden.
Me koma ayɛ krado sɛ ɛbɛhwɛ wo hyɛ nsɛm so akosi awiei.
113 De tvesinnede hater jeg, men din lov elsker jeg.
Mikyi nnipa a wɔn adwene yɛ wɔn ntanta, na medɔ wo mmara.
114 Du er mitt skjul og mitt skjold, jeg venter på ditt ord.
Wone me guankɔbea ne me kyɛm; mede mʼanidaso ahyɛ wʼasɛm mu.
115 Vik fra mig, I som gjør ondt, forat jeg må holde min Guds bud!
Mumfi me so nkɔ, mo nnebɔneyɛfo, na minni me Nyankopɔn mmara nsɛm so!
116 Hold mig oppe efter ditt ord, forat jeg kan leve, og la mig ikke bli til skamme med mitt håp!
Wowaw me sɛnea wo bɔhyɛ no te, na mɛtena nkwa mu; mma mʼanidaso nyɛ ɔkwa.
117 Støtt mig, så jeg må bli frelst! Da vil jeg alltid skue med lyst på dine forskrifter.
So me mu, na menya ogye; na bere biara mɛhwɛ wo hyɛ nsɛm no.
118 Du akter for intet alle dem som farer vill fra dine forskrifter; for deres svik er forgjeves.
Wopo wɔn a wɔfom wo hyɛ nsɛm nyinaa, na wɔn nnaadaa no yɛ ɔkwa.
119 Som slagg bortrydder du alle ugudelige på jorden; derfor elsker jeg dine vidnesbyrd.
Wotow amumɔyɛfo nyinaa gu sɛ afide; enti medɔ wʼahyɛde.
120 Av redsel for dig gyser min kropp, og jeg frykter for dine dommer.
Wo ho suro ma me ho popo; wo mmara abɔ me hu.
121 Jeg har gjort rett og rettferdighet; du vil ikke overgi mig til dem som undertrykker mig.
Mayɛ nea ɛteɛ na ɛyɛ pɛ. Nnyaa me mma wɔn a wɔhyɛ me so!
122 Gå i borgen for din tjener, forat det kan gå ham vel! La ikke de overmodige undertrykke mig!
Hwɛ ma wo somfo nni yiye; mma ahantanfo nhyɛ me so.
123 Mine øine vansmekter av lengsel efter din frelse og efter din rettferdighets ord.
Mahwɛ wo nkwagye anim ama mʼani abu, ɛrehwehwɛ wo bɔhyɛ a ɛteɛ no.
124 Gjør med din tjener efter din miskunnhet, og lær mig dine forskrifter!
Wo ne wo somfo nni no sɛnea wʼadɔe te, na kyerɛkyerɛ me wo hyɛ nsɛm.
125 Jeg er din tjener; lær mig, så jeg kan kjenne dine vidnesbyrd!
Meyɛ wo somfo; ma me nhumu na mate wʼahyɛde ase.
126 Det er tid for Herren å gripe inn; de har brutt din lov.
Awurade, bere aso sɛ woyɛ biribi; wɔrebu wo mmara so.
127 Derfor elsker jeg dine bud mere enn gull, ja mere enn fint gull.
Esiane sɛ medɔ wo mmara nsɛm sen sikakɔkɔɔ, anaa sikakɔkɔɔ ankasa,
128 Derfor holder jeg alle befalinger om alle ting for å være rette; jeg hater all løgnens sti.
na midwen sɛ wo nkyerɛkyerɛ nyinaa ye nti, mikyi ɔkwan bɔne biara.
129 Underfulle er dine vidnesbyrd; derfor tar min sjel vare på dem.
Wʼahyɛde yɛ nwonwa; enti midi so.
130 Dine ords åpenbaring oplyser, den gjør enfoldige forstandige.
Wo nsɛm asete ma hann; na ɛma ntetekwaa nya ntease.
131 Jeg åpnet min munn og sukket av lengsel; for jeg stundet efter dine bud.
Mibue mʼanom na migu ahome, na mʼani gyina wo mmara nsɛm.
132 Vend dig til mig og vær mig nådig, som rett er mot dem som elsker ditt navn!
Dan wʼani hwɛ me na hu me mmɔbɔ sɛnea woyɛ daa ma wɔn a wɔdɔ wo din no.
133 Gjør mine trin faste ved ditt ord, og la ingen urett herske over mig!
Tutu mʼanammɔn sɛnea wʼasɛm no te; mma bɔne biara nni me so.
134 Forløs mig fra menneskers vold! Så vil jeg holde dine befalinger.
Gye me fi nnipa nhyɛso mu, na madi wo nkyerɛkyerɛ so.
135 La ditt åsyn lyse for din tjener, og lær mig dine forskrifter!
Ma wʼanim nhyerɛn wo somfo so na kyerɛkyerɛ me wo hyɛ nsɛm.
136 Mine øine flyter bort i vannstrømmer over dem som ikke holder din lov.
Nsuten nisu aguare me, efisɛ nnipa nni wo mmara so.
137 Du er rettferdig, Herre, og dine dommer er rettvise.
Ɔtreneeni ne wo, Awurade, na wo mmara nso yɛ pɛ.
138 Du har fastsatt dine vidnesbyrd i rettferdighet og stor trofasthet.
Ahyɛde a woayɛ no yɛ trenee; ɛyɛ nea wonya mu ahotoso pa ara.
139 Min nidkjærhet har fortært mig, fordi mine motstandere har glemt dine ord.
Abufuw ahyɛ me ma, efisɛ mʼatamfo bu wɔn ani gu wo nsɛm so.
140 Ditt ord er vel renset, og din tjener elsker det.
Wɔasɔ wo bɔhyɛ ahorow no ahwɛ pa ara, na wo somfo dɔ wɔn.
141 Jeg er liten og foraktet; jeg har ikke glemt dine befalinger.
Ɛwɔ mu sɛ menka hwee na memfra de, nanso me werɛ mfi wo nkyerɛkyerɛ.
142 Din rettferdighet er en evig rettferdighet, og din lov er sannhet.
Wo trenee wɔ hɔ daa, na wo mmara no yɛ nokware.
143 Nød og trengsel fant mig; dine bud er min lyst.
Ɔhaw ne awerɛhow aba me so, nanso wo mmara nsɛm ma me ahosɛpɛw.
144 Dine vidnesbyrd er rettferdige til evig tid; lær mig, forat jeg kan leve!
Wʼahyɛde yɛ nokware daa; ma me ntease na manya nkwa.
145 Jeg roper av hele mitt hjerte; svar mig, Herre! Jeg vil ta vare på dine forskrifter.
Awurade, mede me koma nyinaa mefrɛ wo, gye me so, na medi wo hyɛ nsɛm no so.
146 Jeg roper til dig, frels mig! Så vil jeg holde dine vidnesbyrd.
Misu mefrɛ wo, gye me nkwa na midi wʼahyɛde so.
147 Jeg var årle oppe i morgenlysningen og ropte om hjelp; jeg ventet på dine ord.
Mesɔre anɔpahema, na misu pɛ mmoa; mede me werɛ ahyɛ wo nsɛm mu.
148 Mine øine var oppe før nattevaktene, forat jeg kunde grunde på ditt ord.
Mʼani gu so anadwo nyinaa, na misusuw wo bɔhyɛ ho.
149 Hør min røst efter din miskunnhet! Herre, hold mig i live efter dine lover!
Tie me nne sɛnea wʼadɔe no te; Awurade, kyɛe me nkwa so sɛnea wo mmara te.
150 De er kommet nær som jager efter ugjerning; fra din lov er de kommet langt bort.
Wɔn a wɔhyehyɛ atirimɔdensɛm no abɛn, nanso wɔne wo mmara ntam ware.
151 Du er nær, Herre, og alle dine bud er sannhet.
Awurade, wo de, wobɛn me, na wo mmara nsɛm nyinaa yɛ nokware.
152 For lenge siden vet jeg av dine vidnesbyrd at du har grunnet dem for evig tid.
Mmere bi a atwa mu no, misuaa wʼahyɛde a wode tim hɔ sɛ ɛntena hɔ daa no.
153 Se min elendighet og utfri mig! For jeg har ikke glemt din lov.
Hwɛ mʼamanehunu na gye me nkwa efisɛ me werɛ mfii wo mmara no.
154 Før min sak og forløs mig, hold mig i live efter ditt ord!
Di mʼasɛm ma me na gye me; kyɛe me nkwa so sɛnea wo bɔhyɛ no te.
155 Frelse er langt borte fra de ugudelige; for de søker ikke dine forskrifter.
Nkwagye ne atirimɔdenfo ntam kwan ware, efisɛ wɔnhwehwɛ wo hyɛ nsɛm no.
156 Din miskunnhet er stor, Herre; hold mig i live efter dine dommer!
Awurade, wʼayamhyehye yɛ kɛse; kyɛe me nkwa so sɛnea wo mmara no te.
157 Mange er mine forfølgere og mine motstandere; jeg er ikke avveket fra dine vidnesbyrd.
Atamfo a wɔteetee me dɔɔso, nanso memman mfii wo nhyehyɛe ho.
158 Jeg så de troløse og vemmedes, dem som ikke holdt ditt ord.
Mehwɛ wɔn a wonni gyidi no a wɔn ho yɛ me nwini, efisɛ wonni wʼasɛm so.
159 Se at jeg har elsket dine befalinger! Herre, hold mig i live efter din miskunnhet!
Hwɛ sɛnea mʼani gye wo nkyerɛkyerɛ ho; Awurade, kyɛe me nkwa so sɛnea wʼadɔe te.
160 Summen av ditt ord er sannhet, og til evig tid står all din rettferdighets lov fast.
Wo nsɛm nyinaa yɛ nokware; na wo mmara a ɛteɛ no to rentwa da.
161 Fyrster forfulgte mig uten årsak, men mitt hjerte fryktet for dine ord.
Sodifo taataa me kwa, nanso ɛyɛ wʼasɛm nko ara na misuro.
162 Jeg gleder mig over ditt ord som en som finner meget bytte.
Mʼani gye wo bɔhyɛ ho te sɛ obi a wanya asade kɛse.
163 Løgn har jeg hatet og avskydd, din lov har jeg elsket.
Mikyi nkontompo na medɔ wo mmara.
164 Syv ganger om dagen har jeg prist dig for din rettferdighets lover.
Mekamfo wo mpɛn ason da biara, wo mmara a ɛteɛ no nti.
165 Megen fred har de som elsker din lov, og det er ikke noget anstøt for dem.
Wɔn a wɔdɔ wo mmara no wɔ asomdwoe mmoroso, na biribiara rentumi mma wonhintiw.
166 Jeg har ventet på din frelse, Herre, og jeg har holdt dine bud.
Awurade, metwɛn wo nkwagye, na midi wo mmara nsɛm so.
167 Min sjel har holdt dine vidnesbyrd, og jeg elsket dem såre.
Midi wʼahyɛde so na medɔ no yiye.
168 Jeg har holdt dine befalinger og dine vidnesbyrd; for alle mine veier er for ditt åsyn.
Midi wo nkyerɛkyerɛ ne wʼahyɛde so, na wunim mʼakwan nyinaa.
169 La mitt klagerop komme nær for ditt åsyn, Herre! Lær mig efter ditt ord!
Awurade, ma me sufrɛ nnu wʼanim; ma me ntease sɛnea wʼasɛm no te.
170 La min inderlige bønn komme for ditt åsyn! Frels mig efter ditt ord!
Ma me nkotosrɛ nnu wʼanim; na gye me sɛnea wo bɔhyɛ no te.
171 Mine leber skal flyte over av lovsang; for du lærer mig dine forskrifter.
Ma nkamfo nhyɛ mʼanom ma; efisɛ wokyerɛkyerɛ me wo hyɛ nsɛm.
172 Min tunge skal synge om ditt ord; for alle dine bud er rettferdighet.
Ma me tɛkrɛma nto wʼasɛm ho dwom, efisɛ wo mmara nsɛm nyinaa yɛ trenee.
173 La din hånd være mig til hjelp! For jeg har utvalgt dine befalinger.
Ma wo nsa nyɛ krado mmɛboa me, efisɛ maso wo nkyerɛkyerɛ no mu.
174 Jeg lenges efter din frelse, Herre, og din lov er min lyst.
Awurade, mʼani agyina wo nkwagye, na wo mmara yɛ mʼanigyede.
175 La min sjel leve og love dig, og la dine dommer hjelpe mig!
Ma mentena nkwa mu na matumi akamfo wo, na wo mmara nso awowaw me.
176 Jeg har faret vill; opsøk din tjener som et tapt får! for jeg har ikke glemt dine bud.
Mafom kwan sɛ oguan a wayera. Hwehwɛ wo somfo, efisɛ me werɛ mfii wo mmara nsɛm no ɛ.
