Salmenes 116

1 Jeg elsker Herren, for han hører min røst, mine inderlige bønner.

Medɔ Awurade efisɛ, ɔtee me nne. Ɔtee me mmɔborɔsu.

2 For han har bøiet sitt øre til mig, og alle mine dager vil jeg påkalle ham.

Esiane sɛ ɔbrɛɛ nʼaso ase maa me nti, mɛfrɛ no wɔ bere a mete ase yi.

3 Dødens rep hadde omspent mig, og dødsrikets angster hadde funnet mig; nød og sorg fant jeg. (Sheol h7585)

Owu ahama bebaree me, ɔda ho yawdi baa me so, ɔhaw ne awerɛhow hyɛɛ me so. (Sheol h7585)

4 Men jeg påkalte Herrens navn: Akk Herre, frels min sjel!

Afei mebɔɔ Awurade din kae se, “Awurade, gye me nkwa!”

5 Herren er nådig og rettferdig, og vår Gud er barmhjertig.

Awurade yɛ ɔdomfo ne ɔtreneeni; ayamhyehye ahyɛ yɛn Nyankopɔn ma.

6 Herren verner de enfoldige; jeg var elendig, og han frelste mig.

Awurade bɔ ɔwɛmfo ho ban; bere a mewɔ ahohia mu no, ogyee me.

7 Kom igjen, min sjel, til din ro! For Herren har gjort vel imot dig.

Nya abotɔyam bio, me kra, efisɛ Awurade ne wo adi no yiye.

8 For du fridde min sjel fra døden, mitt øie fra gråt, min fot fra fall.

Na wo, Awurade, woagye me kra afi owu mu; woamma mʼani amporow nisu, na woamma mʼanan anhintiw

9 Jeg skal vandre for Herrens åsyn i de levendes land.

sɛ mɛnantew Awurade anim wɔ ateasefo asase so.

10 Jeg trodde, for jeg talte; jeg var såre plaget.

Migye dii; ɛno nti mekae se, “Mewɔ ahohia kɛse mu.”

11 Jeg sa i min angst: Hvert menneske er en løgner.

Na mʼahokyere mu mekae se, “Nnipa nyinaa yɛ atorofo.”

12 Hvormed skal jeg gjengjelde Herren alle hans velgjerninger imot mig?

Dɛn na metumi de atua Awurade ka wɔ ne papa a wayɛ me nyinaa?

13 Jeg vil løfte frelsens beger og påkalle Herrens navn.

Mɛma nkwagye kuruwa no so na mabɔ Awurade din.

14 Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine.

Medi bɔ a mahyɛ Awurade no nyinaa so wɔ ne nkurɔfo nyinaa anim.

15 Kostelig i Herrens øine er hans frommes død.

Awurade nkoa nokwafo wu som bo wɔ Awurade ani so.

16 Akk Herre! Jeg er jo din tjener, jeg er din tjener, din tjenerinnes sønn; du har løst mine bånd.

Awurade, ampa ara meyɛ wo somfo; meyɛ wo somfo, wʼafenaa babarima; woayi me afi me mpokyerɛ mu.

17 Dig vil jeg ofre takkoffer, og Herrens navn vil jeg påkalle.

Mɛbɔ aseda afɔre ama wo na mabɔ Awurade din.

18 Jeg vil holde for Herren mine løfter, og det for hele hans folks øine,

Medi me ntam a maka Awurade no so wɔ ne nkurɔfo nyinaa anim,

19 i forgårdene til Herrens hus, midt i dig, Jerusalem. Halleluja!

wɔ adiwo a ɛwɔ Awurade fi no, wɔ wʼanim, Yerusalem. Monkamfo Awurade.