< မဿဲ 21 >
1 ၁ ယေရုရှလင်မြို့အနီးသို့ချဉ်း၍ သံလွင်တောင်ခြေရင်း၌ ဗက်ဖာဂေရွာသို့ ရောက်ကြသောအခါ ယေရှု သည် တပည့်တော်နှစ်ယောက်တို့ကို စေလွှတ်၍၊
ଜଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁ ଆର୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିରୁସାଲମ୍ ଲଃଗାର୍ ଜିତ୍ ଡଙ୍ଗୁର୍ ଉହ୍ରେ ରିଲା ବେତ୍ପାଗି ଗାଉଁଏ ହଚ୍ଲାୟ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁ ଜଳେକ୍ ଚେଲାକେ ଇ କଃତା କୟ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା,
2 ၂ သင်တို့ရှေ့၌ရှိသောရွာသို့သွားကြ။ ထိုရွာ၌ ချည်နှောင်လျက်ရှိသောမြည်းမနှင့် မြည်းကလေးကို သင် တို့သည် ချက်ခြင်းတွေ့လိမ့်မည်။ မြည်းကြိုးကိုဖြည်၍ ငါ့ထံသို့ ဆောင်ခဲ့ကြ။
“ତୁମାର୍ ମୁଆଁର୍ ସେ ଗାଉଁଏ ଜାହା, ଆର୍ ସେତି ହଚ୍ଲେକ୍, ସେତି ବାନ୍ଦ୍ଲାର୍ ଗଟେକ୍ ମାୟ୍ ଗଃଦ ଆର୍ ତାର୍ ଗଟେକ୍ ହିଲାଗଃଦକ୍ ଦଃକାସ୍; ସେମଃନ୍କେ ମେଲି ମର୍ ହାକ୍ ଆଣା ।
3 ၃ သူကတပါးသည် သင်တို့အား တစုံတခုကိုဆိုလျှင် သခင်အလိုရှိသည်ဟုပြန်ပြောကြလော့။ ထိုသို့ ပြော လျှင် ထိုသူသည် ချက်ခြင်းပေးလိုက်မည်ဟု မှာထားတော်မူ၏။
ଆର୍ କେ ତୁମିକେ କାୟ୍ରି କୟ୍ଦ୍, ତଃବେ କଃଉଆ, ‘ଇମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ଲଳା ଆଚେ ।’ ସେଦାହ୍ରେ ସେ ସେମଃନ୍କେ ହଃଟାୟ୍ଦ୍ ।”
4 ၄ ထိုအကြောင်းအရာမူကား၊ သင်၏ အရှင်မင်းကြီးသည် မြည်းမနှင့် မြည်းကလေးကိုစီး၍၊
ବାବ୍ବାଦିର୍ କଃତାମଃନ୍ ହୁରୁଣ୍ ଅଃଉଁକେ ଇରି ଅୟ୍ଲି,
5 ၅ နူးညံ့သိမ်မွေ့သောစိတ်နှင့် သင်ရှိရာသို့ ကြွလာတော်မူသည်ကို ကြည့်ရှုလော့ဟု ဇိအုန်သတို့သမီးအား ပြောကြလော့ဟူသော ပရောဖက်၏ နှုတ်ထွက်ပြည့်စုံမည်အကြောင်း ဖြစ်သတည်း။
“ସିଅନାର୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳିମଃନ୍କେ କଃଉଆ, ‘ଦଃକ୍ ତର୍ ରଃଜା ତର୍ ଚଃମେ ଆସୁଲା! ସେ ବଃଡେ ଦିରାର୍ ଆର୍ ହିଲାଗଃଦ ଉହ୍ରେ ବଃସି ଆଚେ, ଆର୍ ଗଃଦ ହିଲା ଉହ୍ରେ ଚଃଗି ଆସୁଲା ।’”
6 ၆ တပည့်တော်တို့သည်သွား၍ အမိန့်တော်အတိုင်းပြုသဖြင့်၊
ସେତାକ୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିସୁର୍ କଃତା ମାନି ସେନ୍ କଃଲାୟ୍ ।
7 ၇ မြည်းမနှင့် မြည်းကလေးကိုဆောင်ခဲ့၍ မြည်းကျောပေါ်မှာ မိမိတို့အဝတ်ကိုတင်ကြပြီးလျှင် ကိုယ်တော် သည် စီးတော်မူ၏။
ତାର୍ହଃଚେ ମାୟ୍ ଗଃଦ ଆର୍ ହିଲାଗଃଦକ୍ ଜିସୁର୍ ହାକ୍ ଆଣ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ତାର୍ ଉହ୍ରେ ବଃସ୍ତର୍ମଃନ୍ ଅଚାୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁ ତାର୍ ଉହ୍ରେ ବଃସ୍ଲା ।
8 ၈ အတိုင်းမသိများစွာသောလူတို့သည် မိမိတို့အဝတ်ကို လမ်း၌ခင်းကြ၏။ အချို့တို့သည် သစ်ကိုင်း သစ်ခက်များကိုခုတ်၍ လမ်း၌ခင်းကြ၏။
ଆରେକ୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ବଃସ୍ତର୍ ବାଟେ ଅଚାୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ କଃତେକ୍ କଃଜୁରି ଗଃଚାର୍ ଡାଳ୍ ମାରି ଆଣି ବାଟେ ଅଚାଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
9 ၉ ရှေ့နောက်လိုက်သွားသော အခြံအရံများတို့က ဒါဝိဒ်၏သားတော်အား ဟောရှဏ္ဏဖြစ်စေသတည်း။ ထာဝရဘုရား၏အခွင့်နှင့် ကြွလာတော်မူသောသူသည်မင်္ဂလာရှိစေသတည်း။ ကောင်းကင်ဘဝဂ်ဝယ် ဟောရှဏ္ဏ ဖြစ်စေသတည်းဟု ကြွေးကြော်ကြ၏။
ଆର୍ ଜିସୁର୍ ଆଗେ ଆର୍ ହଃଚେ ଜାତା ଲକ୍ମଃନ୍ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ କଃରି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ହସାନ୍ନା, ଦାଉଦାର୍ ହୟ୍ସି, ମାପ୍ରୁର୍ ନାଉଁଏ ଜେ ଆସୁଲା, ତାର୍ ଆସିର୍ବାଦ୍ ଅଃଉଅ, ସଃବ୍କେ ଉହ୍ରାର୍ ମାପ୍ରୁର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ଅଃଉଅ ।”
10 ၁၀ ယေရုရှလင်မြို့သို့ ဝင်တော်မူသောအခါ တမြို့လုံးအုတ်အုတ်သဲသဲဖြစ်၍၊ ဤသူကား အဘယ်နည်းဟု မေးမြန်းကြလျှင်၊
ଆରେକ୍ ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମେ ଗଃଲାକେ ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଃଳ୍ଜାକ “ଏ କେ?” ବଃଲି ଉର୍ଜି ଅୟ୍ଲି ।
11 ၁၁ လူအစုအဝေးတို့က၊ ဤသူသည် ဂါလိလဲပြည် နာဇရက်မြို့၌ ပေါ်ထွန်းသောရောဖက်ယေရှုပေတည်း ဟု ပြောဆိုကြ၏။
ସେତାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଏ ଗାଲିଲି ରାଇଜାର୍ ନାଜରିତ୍ ଗାଉଁଆର୍ ବାବ୍ବାଦି ଜିସୁ ।”
12 ၁၂ ယေရှုသည် ဘုရားသခင်၏ဗိမာန်တော်သို့ ဝင်တော်မူပြီးလျှင်၊ ဗိမာန်တော်၌ရောင်းဝယ်သောသူ အပေါင်းတို့ကို နှင်ထုတ်၍၊ ငွေလဲသောသူတို့၏ ခုံများကို၎င်း၊ ချိုးငှက်ရောင်းသောသူတို့၏ ထိုင်နေရာကို၎င်း တွန်းလှဲတော်မူလျက်၊
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ଗଃଲା, ଆର୍ ସେତି ବିକାବାଞ୍ଜା କଃର୍ତା ସଃବୁ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ବାର୍କଃଲା । ଆର୍ ଡାବୁ ବାଦ୍ଲାଉତା ବେବାରିମଃନାର୍ ଟେବୁଲ୍ ଆର୍ ହାଣ୍ଡ୍କା ବେବାରିମଃନାର୍ ବଃସ୍ତା କୁର୍ଚିମଃନ୍ ଉଲ୍ଟାୟ୍ ହଃକାୟ୍ଲା ।
13 ၁၃ ငါ့အိမ်ကို ဆုတောင်းရာအိမ်ဟူ၍ ခေါ်ဝေါ်ကြလတံ့ဟု ကျမ်းစာ၌လာသော်လည်း၊ သင်တို့သည် ထို အိမ်ကို ထားပြတွင်းဖြစ်စေကြပြီတကားဟု မိန့်တော်မူ၏။
ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଆଚେ, ‘ଅଃମାର୍ ଗଃର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ପାର୍ତ୍ନାଗଃର୍ ବଃଲି ଡାକେ ହୁଟେଦ୍,’ ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ତାକ୍ କଃଙ୍ଗାର୍ମଃନ୍ ଲୁକ୍ତା ହାର୍ କଃରୁଲାସ୍ ।”
14 ၁၄ ထိုအခါ ဗိမာန်တော်၌ မျက်စိကန်းသောသူ၊ ခြေမစွမ်းသောသူတို့သည် အထံတော်သို့လာ၍ သူတို့ အနာရောဂါကို ငြိမ်းစေတော်မူ၏။
ଆରେକ୍ କାଣା ଆର୍ ମେଟା ଲକ୍ମଃନ୍ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ଜିସୁର୍ ତଃୟ୍ ଆୟ୍ଲାକ୍, ସେ ସେମଃନ୍କେ ଉଜ୍ କଃଲା ।
15 ၁၅ ကိုယ်တော်ပြုတော်မူသော အံ့ဩဘွယ်အမှုတို့ကို၎င်း၊ သူငယ်တို့ကလည်း၊ ဒါဝိဒ်၏သားတော်အား ဟောရှဏ္ဏဖြစ်စေသတည်းဟု ဗိမာန်တော်၌ကြွေးကြော်ကြသည်ကို၎င်း၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီး၊ ကျမ်းပြုဆရာတို့ သည် ကြားမြင်လျှင် အမျက်ထွက်ကြ၍၊
ମଃତର୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁ ମଃନ୍ ତାର୍ କାବା ଅଃଉତା କାମ୍ ସଃବୁ ଆର୍ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ, “ଦାଉଦାର୍ ହୟ୍ସିର୍ ଜୟ୍ ଅଃଉଅ,” ବଃଲି ଉଲ୍ଗାଟ୍ ଅଃଉତା ହିଲାମଃନ୍କେ ଦଃକି ରିସା ଅୟଃଲାୟ୍ ।
16 ၁၆ ဤသူတို့သည် အဘယ်သို့ပြောဆိုသည်ကို ကြားသလောဟု ယေရှုအား မေးကြလေသော်၊ ငါကြား၏။ နို့စို့သူငယ်တို့ နှုတ်ထဲမှကိုယ်တော်သည် ချီးမွမ်းခြင်းကိုပြင်ဆင်တော်မူသည်ဟူသော စကားကို သင်တို့သည် တရံတခါမျှ မဘတ်ဘူးသလောဟု မိန့်တော်မူ၏။
ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ଇମଃନ୍ କାୟ୍ ବଃଲି କଃଉଁଲାୟ୍, ସେରି କାୟ୍ ତୁୟ୍ ସୁଣୁଲିସ୍?” ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ହେଁ ସୁଣୁଲେ । ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ ଇ କଃତା କଃବେହେଁ ଦଃର୍ମ୍ ସାସ୍ତରେ ହଳି ନଃକେରାସ୍, ‘ତୁମି ସାନ୍ ହିଲା ଆର୍ ଦୁଦ୍ କାତା ହିଲାମଃନ୍କେ ଟିକ୍ ବାବେ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃରୁକେ ସିକାୟ୍ ଆଚାସ୍?’”
17 ၁၇ ထိုအခါ သူတို့ကိုထားခဲ့၍ မြို့ထဲမှထွက်ပြီးလျှင် ဗေသနိရွာသို့ကြွ၍ ထိုညဉ့်ကို လွန်စေတော်မူ၏။
ଆରେକ୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଚାଡି ଜିରୁସାଲମେ ହୁଣି ବାରାୟ୍ ବେତାନିଆକେ ଗଃଲା ଆର୍ ସେ ରାତି ସେତି ରିଲା ।
18 ၁၈ နံနက်အချိန်၌ မြို့သို့ ပြန်စဉ်တွင် ဆာမွတ်တော်မူ၏။
ଆର୍କ ଦିନ୍ ସଃକାଳ୍ୟା ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମ୍ ଗଃଳେ ବାଉଳ୍ତା ବଃଳ୍ ତାକ୍ ବୁକ୍ ଲାଗ୍ଲି ।
19 ၁၉ လမ်းနားမှာသင်္ဘောသဖန်းပင်တပင်ကို မြင်လျှင်၊ ထိုအပင်သို့ကြွသွား၍ အရွက်ကိုသာတွေ့တော်မူ သည်ရှိသော်၊ ယခုမှစ၍ အစဉ်မပြတ် သင်၌အသီးမသီးစေနှင့်ဟု မိန့်တော်မူလျှင်၊ ထိုအပင်သည် ချက်ခြင်း သွေ့ခြောက်လေ၏။ (aiōn )
ଆର୍ ବାଟ୍ ହାଳାୟ୍ ଗଟେକ୍ ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚ୍ ଦଃକି ତାର୍ ଚଃମେ ଗଃଲା, ସେ ଗଃଚେ ହଃତାର୍ ଚାଡି କାୟ୍ରି ହେଁ ନଃହାୟ୍ଲାକେ ସାୟ୍ପ୍ ଦଃୟ୍ ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚ୍କେ କୟ୍ଲା, “ସଃବୁ ଦିନ୍ ହେଁ ତର୍ ତଃୟ୍ ହଃଳ୍ ନଃଦେର ।” ସେତାର୍ଗିନେ ସେଦାହ୍ରେ ସେ ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚ୍ ସୁକ୍ଲି । (aiōn )
20 ၂၀ တပည့်တော်တို့သည် မြင်လျှင်၊ သင်္ဘောသဖန်းပင်သည် ချက်ခြင်းသွေ့ခြောက်ပါပြီတကားဟု အံ့ဩ၍ ဆိုကြ၏။
ଚେଲାମଃନ୍ ସେରି ଦଃକି କାବା ଅୟ୍କଃରି କୟ୍ଲାୟ୍, “ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚ୍ କଃନ୍କଃରି ସେଦାହ୍ରେ ସୁକ୍ଲି ।”
21 ၂၁ ယေရှုကလည်း၊ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်တို့သည် ယုံမှားခြင်းနှင့်ကင်းသော ယုံကြည်ခြင်းရှိလျှင်၊ သင်္ဘောသဖန်းပင်၌ ပြုသကဲ့သို့ သင်တို့ပြုနိုင်သည်သာမက၊ ထိုတောင်ကိုပင် နေရာမှရွေ့လော့၊ ပင်လယ်၌ ကျ လော့ဟုဆိုလျှင်ဆိုသည်အတိုင်း ဖြစ်လိမ့်မည်။
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ଜଦି ତୁମାର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ଆଚେ, ଆର୍ ତୁମିମଃନ୍ ଅବିସ୍ୱାସ୍ ନଃକେରାସ୍, ତଃବେ ଇ ଡୁମ୍ବୁର୍ ଗଃଚ୍କେ ଜଃନ୍କାର୍ ଅୟ୍ଆଚେ, ଅଃତେକ୍ ହଃକା କଃରାସ୍ ସେରି ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଜଦି ଇ ଡଙ୍ଗୁର୍କେ ହେଁ ‘ଉଟ୍କି ଅୟ୍ ସଃମ୍ନ୍ଦେ ଜାୟ୍ ଅଦୁର୍’ ବଃଲି କଃଉଆସ୍, ତଃବେ ସେରଃକମ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।
22 ၂၂ ယုံကြည်ခြင်းပါလျက် ပဌနာပြု၍ ဆုတောင်းသမျှတို့ကို သင်တို့သည်ရကြလိမ့်မည်ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ଆରେକ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରି ପାର୍ତ୍ନା କଃରାସ୍ ଆର୍ ଜାୟ୍ରି ମାଗାସ୍ ସେରି ସଃବୁ ହାଉଆସ୍ ।”
23 ၂၃ ဗိမာန်တော်သို့ ဝင်ပြန်၍ ဆုံးမဩဝါဒပေးတော်မူစဉ်တွင်၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးတို့နှင့် လူတို့တွင် အကြီးအကဲဖြစ်သောသူတို့သည် အထံတော်သို့ချဉ်းကပ်၍၊ ကိုယ်တော်သည် ဤအမှုများကို အဘယ်အခွင့်နှင့် ပြုသနည်း။ ထိုအခွင့်ကို အဘယ်သူပေးသနည်းဟု မေးလျှောက်ကြသော်၊
ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ହୁରି ସିକ୍ୟା ଦେତାବଃଳ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ମଃନ୍ ଆର୍ ପାରାଚିନ୍ମଃନ୍ ତାର୍ ଚଃମେ ଆସି ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ତୁୟ୍ କୁୟ୍ ଅଃଦିକାର୍ ଦଃରି ଇସଃବୁ କଃରୁଲିସ୍, ଆର୍ ତକେ କେ ଇ ଅଃଦିକାର୍ ଦିଲା?”
24 ၂၄ ယေရှုက၊ ငါသည် တစုံတခုကိုမေးဦးမည်။ သင်တို့ဖြေလျှင် ဤအမှုများကို အဘယ်အခွင့်နှင့် ငါပြု သည်ကို ငါပြောမည်။
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ହେଁ ତୁମିମଃନ୍କେ ଗଟେକ୍ କଃତା ହଃଚାରିନ୍ଦ୍, ଜଦି ତୁମିମଃନ୍ ମକେ ସେରି କଃଉଆସ୍, ତଃବେ ମୁଁୟ୍ କୁୟ୍ ଅଃଦିକାରେ ଇ ସଃବୁ କଃରୁଲେ ସେରି କୟ୍ନ୍ଦ୍ ।
25 ၂၅ ယောဟန်၏ ဗတ္တိဇံတရားသည် အဘယ်ကဖြစ်သနည်း။ ဘုရားကဖြစ်သလော။ လူကဖြစ်သလောဟု မေးတော်မူ၏။ ထိုသူတို့သည် အချင်းချင်းဆင်ခြင်၍ ဘုရားကဖြစ်သည်ဟု ငါတို့ဖြေလျှင်၊ သင်တို့သည် ယောဟန်ကို အဘယ်ကြောင့် မယုံသနည်းဟု သူမေးလေဦးမည်။
ଜହନ୍ ବାପ୍ତିସମ୍ ଦେତା ଅଃଦିକାର୍ କାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ହାୟ୍ରିଲା? ସଃର୍ଗେ ହୁଣି କି ମାନାୟ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି?” ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍ ତାକାର୍ ତାକାର୍ ବିତ୍ରେ କଃଉଆକଇ ଅୟଃଲାୟ୍, ଆର୍ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ଜଦି ସଃର୍ଗେ ହୁଣି ବଃଲି କଃଉନ୍ଦ୍, ତଃବେ ସେ ଅଃମିକ୍ କୟ୍ଦ୍, ‘ତଃବେ ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଜହନ୍କେ ବିସ୍ୱାସ୍ ନଃକେଲାସ୍?’
26 ၂၆ လူကဖြစ်သည်ဟု ငါတို့ဖြေလျှင်လူများကိုကြောက်ရ၏။ အကြောင်းမူကား၊ လူအပေါင်းတို့သည် ယောဟန်ကို ပရောဖက်ကဲ့သို့ ထင်မှတ်ကြ၏ဟု အချင်းချင်းဆင်ခြင်ပြီးမှ၊
ଜଦି ମାନାୟ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବଃଲି କଃଉନ୍ଦ୍, ତଃବେ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଡିର୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସଃବୁ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜହନ୍କେ ବାବ୍ବାଦି ବଃଲି ମାନୁଲାୟ୍ ।”
27 ၂၇ အကျွန်ုပ်တို့မသိပါဟု ယေရှုအား ပြန်ပြောကြ၏။ ကိုယ်တော်ကလည်း၊ ထိုအတူ ဤအမှုများကို အဘယ်အခွင့်နှင့် ငါပြုသည်ကို ငါမပြော။
ଇତାର୍ ଗିନେ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଅଃମି ନଃଜାଣୁ ।” ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତଃବେ ମୁଁୟ୍ କୁୟ୍ ଅଃଦିକାରେ ଇ ସଃବୁ କଃରୁଲେ, ସେରି ମୁଁୟ୍ ହେଁ ତୁମିକେ ନଃକୟ୍ଁ ।”
28 ၂၈ သင်တို့သည် အဘယ်သို့ထင်ကြသနည်း။ တစုံတယောက်သောသူ၌ သားနှစ်ယောက်ရှိ၏။ သားအကြီး ဆီသို့သွား၍ ငါ့သား၊ ယနေ့ ငါ့စပျစ်ဥယျာဉ်သို့သွား၍ လုပ်ဆောင်လော့ဟုဆိုလျှင်၊
“ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ଇ କଃତାକ୍ କାୟ୍ରି ବାବୁଲାସ୍? ଗଟେକ୍ ଲକାର୍ ଜଳେକ୍ ହୟ୍ସି ରିଲାୟ୍, ସେ ବଃଡ୍ ହୟ୍ସି ହାକ୍ ଆସି କୟ୍ଲା, ‘ବାୟ୍ ଜାଆ, ଆଜି ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳେ ହାୟ୍ଟି କଃର୍ ।’
29 ၂၉ သားက ငါမသွားဘူးဟု ပြန်ပြောသော်လည်း၊ နောက်မှ နောင်တရ၍သွားလေ၏။
ବଃଡ୍ ହୟ୍ସି କୟ୍ଲା, ‘ମର୍ ମଃନ୍ ନାୟ୍,’ ମଃତର୍ ହଃଚେ ମଃନ୍ ବାଦ୍ଲାୟ୍ କଃରି ଗଃଲା ।
30 ၃၀ အဘသည် အခြားသောသားဆီသို့သွား၍ ရှေ့နည်းအတူဆိုလျှင်၊ သားကသွားပါမည်အဘသခင် ဟု ဆိုသော်လည်း မသွားဘဲနေ၏။
ଆର୍ ସାନ୍ ହୟ୍ସିର୍ ହାକ୍ ଆସି କୟ୍ଲା, ‘ବାୟ୍, ଜାଆ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳେ ହାୟ୍ଟି କଃର୍,’ ସେ କୟ୍ଲା, ‘ମାପ୍ରୁ ଜଃଉଁଲେ,’ ମଃତର୍ ସେ ନଃଗେଲା ।
31 ၃၁ ထိုသားနှစ်ယောက်တို့တွင် အဘယ်သူသည် အဘ၏အလိုကိုဆောင်သနည်းဟု မေးတော်မူလျှင်၊ သား အကြီးဆောင်ပါသည်ဟု လျှောက်ကြသော်၊ ယေရှုကလည်း ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ အခွန်ခံတို့နှင့် ပြည်တန်ဆာ တို့သည် သင်တို့အရင် ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်သို့ ဝင်တတ်ကြ၏။
ଇ ଦୁୟ୍ଲକାର୍ ବିତ୍ରେ କେ ଉବାସିର୍ କଃତା ମାନ୍ଲା?” ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ବଃଡ୍ ହୟ୍ସି ।” ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ରିବ୍ନି ଆର୍ ବେସୁଆମଃନ୍ ତୁମାର୍ ଆଗ୍ତୁ ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜେ ଜାତି ।
32 ၃၂ အကြောင်းမူကား၊ ယောဟန်သည် ဖြောင့်မတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်၍ သင်တို့ဆီသို့ လာသော်လည်း သင်တို့မယုံကြည်ကြ။ အခွန်ခံတို့နှင့် ပြည်တန်ဆာတို့မူကား ယုံကြည်ကြ၏။ ထိုအကြောင်းကို သင်တို့သည် မြင် သော်လည်း ယုံကြည်မည်အကြောင်း နောက်တဖန်နောင်တမရကြ။
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜହନ୍ ତୁମାର୍ ହାକ୍ ଦଃର୍ମାର୍ ବାଟ୍ ଅୟ୍ ଆୟ୍ଲା ଆର୍ ତୁମିମଃନ୍ ତାକ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ନଃକେଲାସ୍, ମଃତର୍ ରିବ୍ନି ଆର୍ ବେସୁଆମଃନ୍ ତାକ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃଲାୟ୍, ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍ ଇଚା ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରୁ ହାରାସ୍, ଇତାର୍ ଗିନେ ସେରି ଦଃକି ହେଁ ମଃନ୍ ନଃବାଦ୍ଲାୟ୍ଲାସ୍ ।”
33 ၃၃ အခြားသော ဥပမာကိုနားထောင်ကြလော့။ အိမ်ရှင်တဦးသည် စပျစ်ဥယျာဉ်ကိုစိုက်ပျိုး၍၊ စောင်ရန်း ကို လုပ်ပြီးမှ စပျစ်သီးနယ်ရာ ကျင်းကိုတူးလေ၏။ မှီခိုရာလင့်စင်ကိုလည်းဆောက်လေ၏။ လုပ်ဆောင်သော သူတို့အား ဥယျာဉ်ကိုငှါး၍ အခြားသောပြည်သို့သွားလေ၏။
ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ଆରେକ୍ ଗଟ୍ କଃତା ସୁଣା, ଗଟେକ୍ ସାଉକାର୍ ରିଲା, ସେ ଗଟେକ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍ କଃରି ଚାରି ବେଳ୍ତ୍ ବାଳ୍ ବୁଣ୍ଲା ଆର୍ ମଃଜାୟ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରଃସ୍ ହିଳ୍ତା ଗଃଣା ବଃସାଇଲା, ଆର୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍ ଜାଗ୍ତା ମାଚା ବାନ୍ଦ୍ଲା । ଆରେକ୍ ତାସିମଃନ୍କେ ସେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍ ବାଗେ ଦିଲା ଆର୍ ବିଦେସ୍ ବାରାୟ୍ ଗଃଲା ।
34 ၃၄ အသီးသီးချိန်ရောက်သောအခါ၊ အသီးကိုခံစေခြင်းငှါ ငယ်သားတို့ကို ဥယျာဉ်စောင့်တို့ရှိရာသို့ စေ လွှတ်လေ၏။
ତାର୍ହଃଚେ ହଃଳ୍ କଳ୍ତା ବେଳା ଅୟ୍ଲାକ୍, ସେ ତାର୍ ବାଗ୍ ହାଉଁକ୍ ବାଗ୍ ତାସିମଃନାର୍ ହାକ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍କ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା ।
35 ၃၅ ထိုသူတို့သည် ငယ်သားများကို ဘမ်းပြီးလျှင် တဦးကိုရိုက်၍၊ တဦးကိုသတ်၍၊ တဦးကို ခဲနှင့်ပစ်ကြ၏။
ମଃତର୍ ବାଗ୍ ତାସିମଃନ୍ ତାର୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍କ୍ ଗଟେକ୍କେ ଦଃରିକଃରି ମାଡ୍ ମାର୍ଲାୟ୍, ଆରେକ୍ ଗଟେକ୍କେ ମଃର୍ନେ ମାର୍ଲାୟ୍, ଆରେକ୍ ଗଟ୍ ଲକ୍କେ ଟେଳା ସୁତି ମାର୍ଲାୟ୍ ।
36 ၃၆ နောက်တဖန် အရင်ထက်များသော အခြားငယ်သားတို့ကို စေလွှတ်ပြန်လျှင်၊ ဥယျာဉ်စောင့်တို့သည် ရှေ့နည်းတူပြုကြ၏။
ଆରେକ୍ ସେ ହଃର୍ତୁ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଦିକ୍ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍ଳାମଃନ୍କ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା, ଆରେକ୍ ବାଗ୍ ତାସିମଃନ୍ ସେମଃନ୍କେ ହେଁ ସେନ୍କାର୍ କଃଲାୟ୍ ।
37 ၃၇ နောက်ဆုံး၌ ဥယျာဉ်ရှင်က၊ ထိုသူတို့သည်ငါ့သားကို အားနာကြလိမ့်မည်ဟုဆို၍ မိမိသားကို စေလွတ် လေ၏။
‘ମଃତର୍ ମର୍ ହଅକେ ସେମଃନ୍ ମାନ୍ତି କଃର୍ତି,’ ଇରି କୟ୍ ହଃଚେ ଅଃହ୍ଣାର୍ ହୟ୍ସିକେ ସେମଃନାର୍ ହାକ୍ ହଃଟାୟ୍ଲା ।
38 ၃၈ ဥယျာဉ်စောင့်တို့သည် သားကိုမြင်လျှင် ဤသူသည်အမွေခံဖြစ်၏။ လာကြ၊ သူ့ကိုသတ်၍ သူ၏ အမွေဥစ္စာကို ယူကြကုန်အံ့ဟု အချင်းချင်းတိုင်ပင်၍၊
ମଃତର୍ ସେ ବାଗ୍ ତାସିମଃନ୍ ହୟ୍ସିକ୍ ଦଃକି ତାକାର୍ ତାକାର୍ ବିତ୍ରେ କଃଉଆକଇ ଅୟଃଲାୟ୍, ‘ଏ ତ ସାଉକାରାର୍ ହୟ୍ସି, ଆସା ଆକ୍ ମଃର୍ନେ ମାରି, ଇତାର୍ ଅଃଦିକାର୍ ଅଃମାର୍ ଆତେ ନେଉଁଆ ।’
39 ၃၉ ဥယျာဉ်ရှင်၏သားကို ဘမ်းယူပြီးမှ ဥယျာဉ်ပြင်သို့ထုတ်၍ သတ်ပစ်ကြ၏။
ତାର୍ହଃଚେ ତାକ୍ ଦଃରି ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳେହୁଣି ହଃଦାୟ୍ ହଃକାୟ୍ ମଃର୍ନେ ମାର୍ଲାୟ୍ ।”
40 ၄၀ သို့ဖြစ်လျှင် ဥယျာဉ်ရှင်သည်လာသောအခါ၊ ဥယျာဉ်စောင့်တို့ကို အဘယ်သို့ ပြုမည်နည်းဟုမေးတော် မူ၏။
ଜିସୁ ହଃଚାର୍ଲା, “ତଃବେ ଜଃଡେବଃଳ୍ ସେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳାର୍ ସାଉକାର୍ ଆସେଦ୍ ସଃଡେବଃଳ୍ ସେ ବାଗ୍ ତାସିମଃନ୍କେ କାୟ୍ କଃରେଦ୍?”
41 ၄၁ ပရိသတ်တို့ကလည်း ထိုလူဆိုးတို့အား ဆိုးသောဖျက်ဆီးခြင်းကို စီရင်ပါလိမ့်မည်။ အသီးသီးချိန်တွင် အသီးကို ဆက်အံ့သောအခြားလူတို့အား ထိုဥယျာဉ်ကို ငှါးပါလိမ့်မည်ဟု လျှောက်ကြ၏။
ସେମଃନ୍ ତାକ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ସାଉକାର୍ ସେ ଦୁସ୍ଟ୍ମଃନ୍କେ ବଃଡେ ଆର୍ଲାକଃରି ମଃରାୟ୍ଦ୍, ଆର୍ ଜୁୟ୍ ବାଗ୍ ତାସିମଃନ୍ ଟିକ୍ ବେଳାୟ୍ ତାର୍ ବାଗାର୍ ହଃଳ୍ ଦେତି, ସେମଃନ୍କେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଳ୍ ବାଗ୍ତାସ୍ କଃରୁକେ ଦଃୟ୍ଦ୍ ।”
42 ၄၂ ယေရှုကလည်း၊ တိုက်ကိုတည်လုပ်သောသူများ ပယ်ထားသောကျောက်သည် နောက်တဖန် တိုက် ထောင့်အထွဋ်ဖျားသို့ရောက်ပြန်၏။ ထိုအမှုသည် ထာဝရဘုရားပြုတော်မူသောအမှုဖြစ်၏။ ငါတို့ မျက်မှောက်၌ လည်း အံ့ဩဘွယ်ဖြစ်၏ဟူသောစကားကို ကျမ်းစာ၌ သင်တို့သည် တရံတခါမျှမဘတ်ဘူးသလော။
ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ କଃବେ ହେଁ ଦଃର୍ମ୍ ସାସ୍ତରେ ଇ କଃତା ନଃହଳାସ୍? ‘ଗଃର୍ ବାନ୍ଦ୍ତା ଲକ୍ମଃନ୍ ଜୁୟ୍ ଟେଳାକେ ଦୁର୍କଃଲାୟ୍, ସେରି କନାର୍ ମୁଳ୍ ଟେଳା ଅୟ୍ଲି । ମାପ୍ରୁର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଇରି ଅୟ୍ଲି, ଆର୍ ସେରି ଅଃମାର୍ ଗିନେ କାବା ଅଃଉତା କଃତା ।’”
43 ၄၃ ထို့ကြောင့် ငါဆိုသည်ကား၊ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်ကို သင်တို့မှနှုတ်၍ နိုင်ငံတော်၏အသီးကို သီး အံ့သောလူမျိုးအား ပေးရလတံ့။
“ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜ୍ ତୁମାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି କାଡି ନିଆ ଅୟ୍ଦ୍, ଆର୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଇଚା ହୁରୁଣ୍ କଃର୍ତି, ସେମଃନ୍କେ ଦିଆ ଅୟ୍ଦ୍ ।
44 ၄၄ အကြင်သူသည် ထိုကျောက်အပေါ်သို့ကျ၏။ ထိုသူသည် ကျိုးလတံ့၊ အကြင်သူ၏အပေါ်သို့ ထို ကျောက်သည်ကျ၏၊ ထိုသူသည် ညက်ညက်ကြေလတံ့ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ଆର୍ ଜେ ଇ ଟେଳା ଉହ୍ରେ ଅଦ୍ରେଦ୍ ସେ ହୁଟିକଃରି କଃଣ୍ଡ୍ କଃଣ୍ଡ୍ ଅୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ଇ ଟେଳା ଜାର୍ ଉହ୍ରେ ଅଦ୍ରେଦ୍ ତାକ୍ ସେରି ଗୁଣ୍ଡ୍ଗୁଣ୍ଡା କଃରେଦ୍ ।”
45 ၄၅ ထိုဥပမာစကားကို ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးနှင့် ဖာရိရှဲတို့သည်ကြားရလျှင်၊ မိမိတို့ကို ရည်ဆောင်၍ ဟောပြောတော်မူသည်ကို သိကြ၏။
ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆର୍ ପାରୁସିମଃନ୍ ତାର୍ ଇ ସଃବୁ କଃତାମଃନ୍ ସୁଣ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜିସୁ ଜେ ସେମଃନ୍କେ ଦଃକାୟ୍ କୟ୍ଲା ବଃଲି ବୁଜ୍ଲାୟ୍ ।
46 ၄၆ ကိုယ်တော်ကို ဘမ်းဆီးခြင်းငှါ ရှာကြံသော်လည်း စုဝေးသောသူများကို ကြောက်ကြ၏။ အကြောင်း မူကား၊ ထိုသူတို့သည် ကိုယ်တော်ကို ပရောဖက်ကဲ့သို့ ထင်မှတ်ကြ၏။
ଇତାର୍ ଗିନେ ସେମଃନ୍ ତାକ୍ ଦଃରୁକ୍ ଉପାୟ୍ କଃଲାୟ୍, ମଃତର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଡିର୍ଲାୟ୍, ବଃଲେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ବାବ୍ବାଦି ବଃଲି ମାନ୍ତି ରିଲାୟ୍ ।